سفر به دور آمریکا | قسمت 93 - صفحه 14

با سلام به استاد عزیز و خانم شایسته که انصافا دارید وقت می ذارید برای فایل ها و استاد هم الان خیلی همراهی میکنند.

استاد دلم تنگ شده برای فایل هایی که دلی میرید جلوی دوربین و کلی آگاهی رو با ما به اشتراک میذارید.یه فایلی که بیاین صحبت کنین و ما هم لذت ببریم مثل همیشه.

من چی بگم واقعا

خدایی چی بگم

آقا زبان قاصر است از بیان حس و حالی که من در این روزها و با دیدن این فایل ها دارم.

خیلی لذت بردم از فایل بارها دیدم.پسرم که عاشق ماشین استاد شده.همش میگه ما هم بریم اونجا جای استاد عباس منش.یک مهمانی ساده ولی دلچسب و لذت بخش. من خودم مهمان که داشتم خیلی سخت میگرفتم و همیشه همسرم که میخواست مهمان دعوت کنه میگفتم نه ولی الان فهمیدم که ایراد کارم چی بود.من همیشه برای مهمانی غذاهای مختلف میذاشتم دسر و خیلی چیزای دیگه که برای خودنمایی و به خاطر کمبود عزت نفس بود ولی الان مدتی هست که خیلی راحت مهمانی میدم خیلی ساده و معمولی بدون تشریفات اضافی و اینطوری بیشتر هم میتونی رفت و آمد کنی وقتی که خیلی سختگیر نباشی.برای من خیلی فایل آموزنده ای بود در واقع کلی درس گرفتم ازش.من از وقتی که فایلی که اثاث کشی کردید رو نشون دادید میخوام کامنت بذارم نشده.چون اون فایل خیلی احساسم رو متفاوت کرد که چه طور از اون خونه عالی با امکانات رفتید توی یک اپارتمان البته انصافا برج زیبایی هست من تو فایل های دیگه فکر کرده بودم هتل هست تا اینکه بعد متوجه شدم خونه تون بوده.من راستش چند وقت بود که درگیر توجه به یک سری کمبودها شده بودم که با دیدن این فایل نمیدونم واقعا چه اتفاقی افتاد که با خودم گفتم ببین استاد چه قدر زندگی رو راحت می گیره. از کوچکترین اتفاقات لذت میبره و چه قدر با این تفکر داره عالی زندگی میکنه.پس تو هم باید همینطور باشی.صحبت هایی که شد و زیرنویس کردید خیلی برام جالب بود که این نوع تفکر در همه جای دنیا هست.

یک صحبت هم دارم با اعضای سایت.بچه ها من خودم یک سال پیش که با استاد آشنا شدم وقی فایل هارو گوش میدادم اصلا درک نمیکردم که استاد داره چی میگه فقط می دونستم و ایمان داشتم که درسته و چون مسیر رو ادامه دادم و تکاملم رو دارم طی می کنم خیلی حرف ها که اون موقع نمی فهمیدم رو الان دارم کاملا درک میکنم.و از درکش لذت می برم.حرف هایی که استاد میزنن و شما مقاومت دارید با تکرار شون براتون ثابت میشه که درسته.

مثلا من الان درک میکنم که چرا مثلا دعاهای ما مستجاب نمیشه.قضیه اصلا خواستن یا نخواستن خدا نیست.به نظر من یکی اینه که ما چون فاصله فرکانسی مون با خواسته مون زیاده باید تکامل طی بشه تا بهش برسیم و باید صبور باشیم و منتظر معجزه نباشیم باید اجازه بدیم ظرف وجودمان آماده دریافت اون نعمت بشه شاید ما برای دریافت اون نعمت هنوز لایق نشدیم و باید تلاش بیشتری بکنیم.و دیگه این که گاهی ما خواسته ای داریم و راه حل هم از طرف خدا به ما الهام شده ولی به خاطر ترس یا تنبلی یا باورهای اشتباه حرکت نمیکنیم و بعد این نرسیدن رو به خدا نسبت میدیم. درحالی که اگر مسیولیت پذیر باشیم و تلاش کنیم همه چیز از جایی که فکرش رو نمیکنیم و هیچ ایده ای هم اول درباه اش نداشتیم داده میشه.

بچه ها ما همه به منبع علم الهی وصل هستیم همه علوم نزد خداست و ما به اندازه ظرف وجودی مان از آن دریافت می کنیم.

نوشتن این کامنت اولین معجزه امروزم بود که پسر کوچولوم خوابید و همه چیز دست به دست هم داد تا بیام کامنت بذارم.

خدایا عاشقتم.

حال دلتون خوبه خوب.

در پناه خدا.