سفر به دور آمریکا | قسمت 94 - صفحه 7

به نام خداوند باد و باران و سلام به استاد عزیزم، مریم خانم گل و همه دوستان همراهم در این سفر نامه پر ماجرا

به حق باید بگم بعد از گذشتن ۹۴ قسمت از سفر نامه به این یقین رسیدم که آمریکا کشور نور، رنگ و آب هست. هر جا نگاه میکنی از ساختمانها، پل ها، طبیعت و در کل همه جا رنگ و نور می بینی . بارون های همیشگی که اونجا میباره و دریاچه هایی رو که تشکیل داده ، زیبایی ها و رنگ و لعاب این کشور و شهرهاش رو هزاران برابر کرده و خداوند خوان نعمت و رحمتش رو در حد عالی برای این کشور گسترده کرده. برای سالها اینطور توی ذهن ما گنجونده شده که باورها و افکار ماها خیلی بهتر از غربیها هست و مائیم که داریم درست رفتار می کنیم . ولی حالا دیگه خودم به این یقین و ایمان رسیدم که مهم نیست من یا بقیه چه فکری میکنیم مهم اینه که واقعیت یه چیز دیگست. اینکه ایمان داشته باشیم و باور به خداوند تا همه چیز برامون مهیا بشه. تا نعمت و رحمت خداوند از در و دیوار برامون بباره. دیگه ماها هیچکدوممون مثل قبل نیستیم و نمیتونیم باشیم چون داریم میبینیم، درک میکنیم، آگاهی هامون میره بالا . استاد عزیز شما همیشه میگید سعی کنید خودتون به ایمان برسید نه اینکه تقلید کنید نه اینکه نگاهتون به بقیه باشه و منم حالا به این رسیدم که بله این درسته، راه و رسم صحیح زندگی همینه و شنیدن کی بود مانند دیدن. خدایا نمیدونم چطور باید شکر کنم تورو که منو وارد راهی کردی که هر روز داره آگاهی هام از زندگی و طرز درست زندگی کردن میره بالا. دیگه دیدم نسبت به خیلی چیزا عوض شده و خودم می خوام که بیشتر تغییر کنم و اونجوری زندگی کنم ک درسته و می خوام طبق خواست خودم نه حرف و افکار بقیه عمل کنم .

من این فایل رو ۲ بار پشت سر هم دیدم و بار اول همزمان که میدیدم برای خودم زیبایی ها و چیزهایی که جذبم می کرد رو یادداشت کردم و بار دوم فارغ از نوشتن، فقط به زیبایی ها نگاه کردم و تا عمق وجودم درکشون کردم و همشون رو باخودم تکرار کردم و خداوند رو شکر کردم. می خواستم همه زیبایی هایی که دیدم رو اینجا بنویسم اما نمیدونم چرا کلا شروع کردم به نوشتن چیزهای دیگه . شاید به این دلیل باشه که من و شاید خیلی دیگه از دوستانم توی این سایت از خود قبلیمون خسته شدیم. از فکرها، باورها، عادت ها ، باید ها و نبایدهایی که طی سالها توی گوشمون کردن و ما یه جورایی چشم و گوش بسته همه اونا رو قبول کردیم و فکر کردیم که این حرفا و این باورها، قرآن نازل هست. برای سالها به ما گفتن اگه یه تار موی یه دختر رو نامحرم ببینه توی قیامت از همون تار مو آویزون میشه. با ما گفتن اگه دختر بخنده ، شاد باشه گناه هست و هزاران چیزهای دیگه ولی الان، امروز بعد از یه مدت آشنایی با این سایت و قوانین صحیح زندگی، آشنایی با شما، با باورهاتون، با رفتارهاتون و با نتایجی که گرفتین ، دارم به این یقین میرسم که بابا اینا هیچکدوم گناه نیستن. اینکه تو شاد باشی، بخندی، از زندگیت لذت ببری و کاری به قضاوت افراد دیگه نداشته باشی ، این اصل زندگی و زنده بودنه و خداوند از آدمها می خواد تا زنده هستن لذت ببرن و شاد باشن . آزاد باشن و تمام زندگی رو هر طور دوست دارن تجربه کنن. به خدا شاد بودن و خندیدن و از اعماق وجود فریاد شادی کشیدن گناه نیست. گناه اینه که تو بخوای با فکرت، با قضاوتت و با برخوردهات مانع زندگی کردن و شاد بودن بقیه بشی. استادم ، مریمم و دوستان عزیزم ممنونم که هستید. ممنونم که هر روز می تونم از دنیای باورها و محدودیت های اطرافت جدا بشم و به دنیای فوق العاده خانواده خودمون، عباسمنش ، وارد بشم و طعم شیرین زندگی رو لمس کنم. ممنونم که بهم انگیزه میدید و باعث میشید که هر روز و هر روز یه قدم برم جلوتر و برای قدم های بعدیم، منتظر گذشت زمان و طی کردن تکاملم باش.صبر داشته باشم و ایمان داشته باشم که بهترینها در بهترین زمان از جایی که نمیدونم کجاست و بدست کسی که نمیدونم کیه، رخ میده. ولی میدونم همه چیز با یقین، ایمان ، باور، انرژی مثبت و امید درست میشه. ممنونم ممنونم و بازم ممنونم. این فقط یه دل نوشته بود که بهم حس خوب داد ….دنیا یعنی فرصت….واسه زندگی بهتر

یا حق. دست خداوند به همراهتون..