سفر به دور آمریکا | قسمت 98 - صفحه 15

بنام یکتا فرمانروای جهان هستی

درود بر استاد موحدم و مریم بانوی زیبا

و دوستان همسفرم در سفر به دور امریکا

چقدر سناریوی مریم جون رو دوست دارم از زبان خودشون بهتون بچه ها بگم چون فوق العاده توی صداشون پر از آگاهی و انرژی خاصیه که دلم نمیاد ازش بگذرم و خب بعدش برداشت های خودمو بهتون میگم.

مریم جون، این قسمت مربوط میشه به زمانی که استاد کلاسای آموزش خلبانی رو میرفت که یک دوره یکساله است، اما ازونجایی که تعطیلات تابستونی مایک شروع شده بود و ما هم بیصبرانه مشتاق شروع سفر به دور امریکا بودیم ، استاد کلاسای خلبانی رو متوقف کرد تا انشاء اله به یه راهکار بهتر برای تموم کردن این دوره هدایت بشه.

+ ساختمون های تمپا ، طراحی و معماری شون فوق العاده بودن، تلالو خورشید بین ساختمان ها بینظیر بود، خیابان ها با بهترین ماشین های فوق العاده عالی بودن. خدایا شکرت به خاطر این همه فراوانی و نعمت و ثروت:)))

تجربه پرواز مریم جون با استاد بر فرازِ آسمان تمپا

استاد هواپیما رو چک کردن، درجه بنزینش، روغنشو چک کردن و مریم جون گفتن نمیدونستن که توی بال مخزن بنزین وجود داره! یا اینکه قبل از پرواز وزن مسافرارو محاسبه میکنن که روی میزان بنزین هواپیمام تاثیر میزاره و گاهی یه میزان از مخزن بنزین رو خالی میکنن، حتی دیدن آموزش خلبانی، اینکه میشینه کنارت و فرمون هواپیمارو میده دستت ، خیلی ناباورانه است،

تجربه پرواز با این نوع هواپیما، یه حس غریبی داره، وقتی هواپیمای به این کوچیکی که اگه دستات رو از دو طرف باز کنی میتونی هر دو تا دستگیره های درب رو لمس بکنی ، از زمین بلند میشه، نفست تو سینه حبس میشه و واقعا میترسی اما آروم آروم می بینی همه چی مرتبه، همه جا امن و امانه و هیچ اتفاق خاصیم رخ نداده و یهو متوجه میشی که همه جای شهر برات آشناست، مثلا این رودخونه که با جت اسکی از توش رد شدیم یا این مسیر پیاده روی کنار رودخونه که بارها از تمپا دیدینش، شهرو می بینی که زیرِ پاته ، رودخونه ها، دریا، جنگل، برج های بلندی که اندازه شون حالا توی بالکن آپارتمانِ

به اندازه یه جعبه شده و پل هایی که عرض رودخونه و دریاچه هارو پوشش دادن، همه و همه توی یه نگاه دیده میشن و اونقدر تو رو محو زیبایی هاشون میکنن که ترس هات یادت میره.

+ خدایا شکرت به خاطر تکنولوژی هواپیماهای متفاوت.

+ خدایا شکرت به خاطر افرادی که میتونن آموزش بدن کار کردن با این نوع هواپیماهارو.

+ خدایا شکرت به خاطر این نعمت بزرگ.

+ خدایا شکرت به خاطر این پارکینگ بزرگ که داخلش پر از هواپیماهای متفاوت هست و با توجه به قسمت قبلی تونستیم هواپیمای آیکن 5 رو هم دوباره جذب کنیم و به این میگن قدرت فرکانس:)))

این خونه های کنار دریاچه که با هم رفته بودیم دیدیم از زاویه دیگه داشتن دیده میشدن، میبینید دیدن یک موضوع از زوایای مختلف چقدر درک مون رو از اون موضوع بالاتر می بره و چقدر به شناخت مون از جهان اطراف مون کمک میکنه. خدایا شکرت

ساحل سن پیترزبورگ رو هم که دیده میشه، یه ساحل چند کیلومتری با شن های نرم و سفید، وقتی ازین بالا این مسیر پیاده روی زیبارو دیدیم ، تصمیم گرفتیم یه برنامه برای پیاده روی توی این ساحل زیبا بزاریم،

+ چقدر خوبه که با دیدن زیبایی ها، از داخل شون میتونیم خواسته هامونو شکل بدیم و بخوایم تجربه ش کنیم. خیلی عالیه خدایا شکرت

قایق هایی که توی آب دارند حرکت میکنن و تلالو نور روی آبهایی که یه جا آبی ،یه جاهایی سبز و یه جاهایی حتی اونقدر شفافه که شن های سفید زیر آب رو میتونی تشخیص بدی ، زیبایی شون واقعا عقل رو از سر آدم می بره.

تازه دارم می فهمم که پرنده ها ، ازین بالا دارند چه زیبایی هایی رو تجربه میکنن، زیبایی هایی که شاهکاریه از ترکیب طبیعت و معماری و چیزیکه این تجربه رو برامون هیجان انگیزتر میکنه اینه که قبلا این زیبایی هارو از یه زاویه دیگه هم تجربه کردیم، چون تو فایلای مختلف شما بچه های سایت این زیبایی هارو دیدین، مثل رودخونه ای که با جت اسکی رفتیم و تصاویرش رو توی فایل گزارش یکی از قدم ها هست، یا فایل های نحوه شکل گیری آرزوها که با جت اسکی طول رودخونه رو رفتیم.

این پل سفیدرنگ زیبا هم که باعث شده دنیای دو طرف آب با هم مرتبط بشن و این همه فرصت رو برای خلق ثروت و تجربه بهتر از زندگی ایجاد کرده حاصل برخورد با یک تضاد بزرگ هست.

+ خدایا به خاطر این پل بزرگ و طولانی شکرت که توسط انسانها در این اقیانوس عظیم سرپاست و کشورهارو به هم وصل میکنه و عجب معماری فوق العاده ای گذاشتن که کشتی ها هم بتونن از زیرش رد بشن.

مربی استاد توی مسیر داستانشو برامون تعریف کرد:

داستان اینه که؛ حدود 30 سال پیش ، اینجا یک پل قدیمی بوده، اگر خوب دقت کنید میتونید توی تصاویر اون پل قدیمی رو کنار این پل بزرگ ببینید، الان از اون پل قدیمی برای ماهیگیری استفاده میشه، یه منظره ی فوق العادیه وقتی با ماشین از روی پل بزرگ رد میشی و آدمارو با قلاب های ماهیگیری شون به موازات این پل می بینی،

خلاصه داستان اینه که حدود 30 سال پیش ، یک کشتی بزرگ ، موقع رد شدن از زیر پل بخاطر ارتفاع بالا با پل برخورد میکنه ، پل رو خراب میکنه و باعث میشه ماشین های زیادی سقوط کنن و بیفتن توی آب ، این تضاد بزرگ باعث شد که به ساختن پلی فکر کنند که مرکزش به اندازه ی کافی مرتفع باشه تا کشتی هایی که وارد این منطقه میشن بتونن به راحتی از زیر پل عبور کنند و هیچ مشکلی پیش نیاد، حالا این قوس زیبای مرکز پل نه تنها مساله رو حل کرده بلکه زیبایی خیلی چشم نوازی رو هم درست کرده I can fly

چقدر کشتی هایی که در کنار هم بادبان هاشونو بالا داده بودن از دور زیبا دیده میشدن، مثل پرستوها دیدمشون،

خدایا شکرت به خاطر این تجربه فوق العاده.

از استاد عزیزم هم سپاسگزارم که این فرصت رو فراهم کردن تا بتونیم ببینیم شهر زیبای تمپارو، یه جاهاییش که برامون خیلی آشنا بود چون همون مناطقی بود که با شما به اونجا رهسپار بودیم و تجربه ش کردیم و از مریم نازنینم هم سپاسگزارم به خاطر فیلمبرداری حرفه ایشون و اینکه از زیبایی ها استقبال میکنن و اون صحنه های بی نظیر رو برای ما به تصویر میکشن تا چشم های ما به روی زیبایی های بیشتر گسترده بشه و روزی رو می بینم که از نزدیک اون چشمهای خوشکلتو می بینم و می بوسمت.

دوستتون دارم ملکوتی وار…