«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام» - صفحه 43

سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته

این فایل نشانه امروز من هست در مورد بزرگترین تصمیم و الهامی که بهم شده در مورد ایمان به خدا و رفتن در دل ناشناخته ها

با اینکه این فایل را حدود پنجاه بار تماشا کرده ام امروز که در مورد وضعیت روحی که برام بوجود اومده از خدا هدایت خواستم و گفتم خدایا منکه به مهاجرت و رفتن به محیط جدید و ناشناخته ایمان پیدا کردم و وقتی بهم الهام شد که برم درنگ نکردم و همون موقع رفتم سراغ رد کردن اثاثیه خانه و هرچی که داشتم تو این یک هفته گذشته یه مقداری را بخشیدم و یه مقداری را با قیمت نازل فروختم چون عزمم جزم بود برای رفتن

دسته چکی که داشتم را با ۱۷ تا برگه باطل کردم و تحویل بانک دادم وامی که گرفته بودم با اینکه قرض الحسنه بود و ۷ تا قسطش مانده بود را یکجا تسویه کردم و کلا همه ی پلهای پشت سرم را خراب کردم که دیگه راهی برای برگشت نداشته باشم با اینکه اینجایی که ساکن هستم پسر عزیزم و مادرم خاکسپاری شده اند و کل داستان ساکن شدنم در این شهرستان هم همین بوده خیلی این چند روز سختی کشیدم و خاطرات قبل جلوی چشمم میومد و خیلی بغض کردم و گریه کردم اما نذاشتم این احساسات جلوی رفتنم را بگیره و خیلی از چیزهایی که گذشته را به یادم می آورد نابود کردم و خودمو سپردم به دست خدا

اما تنها چیزی که کم کم و ذره ذره باور و روحیه ام را تضعیف کرده بود و من هم متوجه نبودم این بود که تحت تاثیر صحبتهای دیگران که دائما بر طبل بدبختی و سختی و دنیا اینجوریه و روزگار اینجوریه و از این چرندیات همیشگی قرار گرفته بودم البته نه اینکه من مثل اونا بشم نه بلکه من از فراوانی و زیبایی های دنیا و شکر گذاری حرف میزدم و ذره ای هم تو باورهای خوبی که پیدا کرده ام اثری نگذاشت اما تنها چیزی که امروز صبح دیگه برام نمایان شد و بهم ثابت شد اینه که ما نمی تونیم دیگران را عوض کنیم حتی برای یه صدم و هر کسی قراره هدایت بشه خود خدا هدایتش میکنه و نکته دیگه اینکه من همیشه تو خانه بودم و فقط برای خرید گاهی بیرون میرفتم و باز هم متوجه شدم حتی شنیدن حرفهای منفی و دیدن آدمای منفی نگر مثل سم می مونه و جوری وارد وجود آدم میشه که تشخیصش سخته به این دلیل که ذره ذره این اتفاق می افته و یکی از دلایل رفتنم از این محیط و مهاجرتم به تهران همینه که به دنیای جدیدی وارد بشم که کسی را نشناسم و بتونم در تنهایی قدرت باورهام را تا بی نهایت افزایش بدم و متوجه شدم مهاجرت استاد و این تنهایی که برگزیده برای همینه که هر چی از اجتماع دور باشیم به نفع خودمونه و آدمهای هم فرکانس و نزدیک به ما خودشون پدیدار میشن و نیازی به تلاش و جستجو نیست

من در ایمیلی که برای استاد فرستادم همین دو روز قبل نوشتم که دقیقا زندگیم تشابه های فراوانی با استاد داره خدا شاهده وقتی رفتم برای لوازم شخصی و وسایل مورد نیاز ساک خریداری کنم بعد از جستجو در مغازه هنگام پرداخت وجه یک لحظه چشمم به ساک افتاد و انگار که برق آدمو بگیره و مغز آدم هنگ کنه اینجوری شدم، دیدم رنگ ساکی که انتخاب کرده ام قرمزه و یاد استاد و مهاجرتش از بندر عباس به تهران افتادم و دیدم که این قدرت باور چنان بر ذهن نیمه هشیارم اثر گذاشته که دقیقا من هم همون راه را دارم میرم و حتی این ساک که انتخاب کرده ام هم با اینکه اصلا حواسم نبود در هنگام انتخاب و فروشنده یک رنگ طلایی رنگ بهم نشون داد اما من این رنگ را انتخاب کرده بود میخواستم بگم من با اینکه فقط ۱۰۶ روز هست که در این سایت ثبت نام کرده ام و مدت کوتاهیه با استاد و زندگی گذشته و فعلیشون آشنا شدم و از فایلهای رایگان استفاده کرده ام البته دوتا کتاب به رویاهایت باور داشته باش را یکی بعنوان هدیه و دومی را خریداری کرده ام اینجور به صحبتهای استاد و مسیری که به ما نشان میدهند باور پیدا کرده ام که دل زدم به دریا و دنیای ناشناخته جدید با یک دنیا امید با یک دنیا ایمان و توکل به خدا

اما اینو میگم برای همه ی دوستان که یادتون باشه حتی اگه ما در حد استاد هم روی باورهامون کار کنیم و لحظه ای هم از شنیدن فایلها و نکات مثبت دور نباشیم اما در محیط منفی نگرها و آدمهای ظاهر بین قرار بگیریم کم کم باورهامون کم رنگ میشه و ذهن منطقی دوباره میشینه بر مسند قدرت و ما میشیم غلام حلقه بدوش عقل فانی و استدلالی که حتی از ابرهای آسمان هم میترسه که نکنه بارون بگیره نشه بریم توی خیابون

خدا شاهده خیلی خیلی روی خودم کار میکنم و هدفن دائم به گوشم وصله حتی وقتی مجبورم چیزی بشنوم بازهم هدفن را از گوش چپم جدا نمیکنم تا که ذهن استدلالی مجالی برای جولان پیدا نکنه

《پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد _ سگ اصحاب کهف روزی چند پی نیکان گرفت و مردم شد》

این بیت شعر را هم نوشتم تا یادمون باشه حتی پسر حضرت نوح علیه السلام هم از مجاورت با بدان و منفی بافان و ظاهربینان مصون نماند و خاندان نبوتش گم شد

خداروشکر که خیلی زود متوجه شدم و در رفتن و تصمیمم لغزشی ایجاد نشد و امروز به حول الله عازم هستم

من کلا با همه دنیا قطع رابطه کرده بودم و همین چند روز که برای مهاجرتم و رد کردن اثاثیه و کارهای دیگه با مردم در تماس بودم احساسم را خراب کرد و حس میکردم از خدا دور شده ام و احساس سنگینی میکردم حالا میفهمم که چرا همه ی آدمهای بزرگ تنها بوده اند مثل پیغمبران، شعرا و… و اینو در کتاب در باب حکمت زندگی خونده بودم که تنهایی بزرگترین نعمت خداست البته که خود خدا هم تنهاترین تنهاست و باید قدر مداری که در اون وارد شده ام را بدونم

این هم از داستان هدایت امروز من که قبلش از خدا هدایت خواستم تا کمکم کنه تا بهترین متن را بنویسم و البته مسیر جدید زندگی من

فقط میتونم بگم استاد عباس منش یک نعمت و موهبت فوق العاده هست در زندگی من و در زندگی هر شخصی که 《باور داشته باشه” باور داشته باشه” باور داشته باشه”》 همیشه میگم خوشا به سعادت خانم شایسته که هر روز با استاد صحبت میکنه و همنشین این مرد بزرگ و دوست داشتنیه چه خوشبختی بزرگی نصیب این انسان بزرگوار شده که در این مدار عالی قرار گرفته و من به شما احسنت میگم👏👏👏

خدارو شکر دوبار گوش کردن این فایل همین امروز صبح دوباره تمام انرژی مثبت قبلی را به من برگردوند و《 دوباره باور “رویاهایت را باور داشته باش” را در من زنده کرد 》

امیدوارم هر کجا هستید در پناه الله یکتا شاد ،سلامت، سربلند، پیروز، ثروتمند، موفق و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید🙏