«تجربه‌های من از اعتماد به نشانه‌ام» - صفحه 45 (به ترتیب امتیاز)

سلام از سمانه به خدا و همه ی مخلوقاتش

خدایا تو میدونی من هر چی از معجزه و قدرتی که هدایت خواستن از تو، تو زندگیم ایجاد کرده واسه رسیدن به خواسته هام بگم، کم گفتم…

یه روزی تو یه فایلی استاد عباس منش گفت من به خدا میگم من چیزی نمیدونم خدایا، تو منو هدایت کن امروز توی همه چیز به سمت بهترین ها…

قبلا تست کرده بودم، درخواست هامو مینوشتم اعم از مادی، معنوی، کوچک، بزرگ، الویت بالا یا متوسط یا پایین و از تو میخواستم که منو به سمتشون هدایت کنی.

بعد که اجابت میشدن تیک میزدم و کلی کیف میکردم، بعضیاشون از راه هایی که من تو فکرم نبود میسر میشدن و من شگفت زده میشدم، بعضیاشون با کسری از ثانیه اجابت میشدن، یه بار که حتی فرصت نشد بنویسم تا اجابت شه، تا از ذهنم گذشت، قبل از نوشتن، تماس تلفنی داشتم برای اجابت چیزی که فقط تو قلب من بود و فقط تو میدونستی خدا…

بعضی از خواسته هام هم شامل زمان شدن برای اجابت، که البته فهمیدم لازم بوده، چون قبلا باورم شل بود به توانایی تو، اما به مرور زمان و تیک های بیشتر باورم به تو و قدرتت محکم تر شد. گاهی هم من قلبی نمیخواستم، فقط زبونی بود و طبیعتا میدونم تا قلبی و محکم نباشه به سمتشون هدایت نمیشم. دارم کار میکنم روی خودم، راضی ام از خودم و همچنان تلاش میکنم.

تو بارها و بارها سورپرایزم کردی و میکنی و مطمئنا خواهی کرد…

تا اینکه حدود ۲ ماه پیش دوباره شنیدم استاد عباس منش گفت خدایا من چیزی نمیدونم، تو هدایتم کن…

منم وارد تست جدیدی شدم، صبح به محض باز شدن چشمم میگفتم خدایا من نمیدونم هیچی، تو در مورد همه چیز (کارهایی که باید بکنم، غذایی که باید بپزم و …) هدایتم کن…

و وجدانا تو بی نظیر منو هدایت کردی…

اینکه چه کنم و روزم رو تا زمان خواب شبانه چطور سپری کنم.

خیلی ساده و شیک به دلم مینداختی الان اینکارو انجام بده، بعدش اینکارو، موازی اینکارو و …

و چقدر هم عاشق انجام موازی انجام دادن کارها هستم، اینو هم مثل خیلی چیزهای دیگه از استاد عباس منش و مریم جون یاد گرفتم.

و اینکه چقدر هدایتی جلو رفتن،حس ارزشمند بودنم، عزت نفسم رو افزایش داده…

سر راهم آگاهی های نابی اومده تو این مدت با همین هدایت، توجه به خودم و کودک درونم، مهربون بودن با خودم و جسمم و روحم، عدم سرزنش خودم و …، توجه به زیبایی های هر روز که مینویسمشون از قصد که یاد بگیرم و به ذهنم تمرین بدم،چون ذهنم منطقیه میخوام با تمرین همه چیز رو به خودم اثبات کنم که منو نپیچونه و بهانه نیاره که نه، نمیشه، محاله و ….

خلاصه که با هدایت تو، خدای من، روی ابرهام…

خدایا، الان تو میدونی ولی میگم با صدای بلند…

گاهی مثل الان و امشب یه طوری عاشق و شیدا و دیوانه ات میشم که حتی نمیتونم چطوری بهت بگم ازت ممنونم توانای من، مهربون من، ثروتمند من….

اینکه چطوری منو هدایت میکنی به سمت ریز و درشت درخواست هام، اصلا هم فرق نداره چی باشن.

میدونم دارم تمرین میکنم با اجابت این درخواست ها، تا باورم شه بزرگترین درخواست از ذهن من، برای تو جوجویی بیش نیست و برای تو فرقی نداره اندازه ی درخواست من. میدونم روند تکاملی شو باید طی کنم و تمرین کنم تا با مواجهه شرایط بزرگتر آماده تر بشم و باورم هم قوی تر شه.

هدایت شدن توسط تو، یادم داد هر چی میخوام از تو بخوام، باور کنم که بهم میدی، بی سانسور بخوام و گیر ندم که چطوری، فارغ از اینکه میشه یا نه، به زمان مناسب و باور درست من به تو و قدرتت، هدایتم میکنی به سمت رسیدن بهش، فقط باید محکم و قلبی بخوام و باور کنم که فقط تو میتونی منو برسونی به خواسته ام ولاغیر ، همین و همین و همین.

اینارو هم از استاد عباس منش یاد گرفتم.

خدایا میدونم که برکت همه ی این تغییرات مثبت روی من و تک تک آدمای دیگه رو چندین برابر برمیگردونی به زندگی استاد عباس منش و مریم جون.

چقدر حالم خوبه با تو و هدایت هات خدا

فقط خودت میدونی و من، که عمق این حرف چقدره.

چقدر آرامش، خوشبختی، سلامتی، رفاه مالی رو وارد زندگیمون کردی.

خدایا میدونی که سمانه عاشقته، ماچ من به سمت تو خدای مهربون و شگفت انگیزم از همه ی ابعاد❤❤❤

من تا ابد هم از هدایت خواستن از تو و قدرت این هدایت بگم بازم هنوز تشنه ام از تو و قدرتت و شگفت انگیزی ات رب العالمین جانم❤❤❤

استاد عباس منش همیشه میگه بنویسید از تجربیاتتون، ناشی از آگاهی هایی که با ما به اشتراک میذاره.

من با اینکه خیلی راحت مینویسم واسه خودم و پست های دلی میذارم، اما کمی تنبلی میکنم متاسفانه اینجا کامنت بذارم، اما خب این کامنت از دست من خارج بود، تو منو هدایت کردی سمانه بنویس منم عین همیشه و همیشه عاشق اینم تو بگی و هدایت کنی، من بگم چشم مهربونم، چشم فدات بشه سمانه.

و نوشتم و تازه یه کوچولو از تو گفتم…

تو خدای منی منم سمانه ی تو

عاشقتم خدای قشنگ و دلبر و بی نظیرم❤❤❤❤

راستی نزدیک بود یادم بره بگم خدا جانم، استاد عباس منش مهربونی، قدرت، ثروتمندی، توانمندی و بی نظیر بودن تو در همه ابعاد رو به من یاد داد و یادآوری کرد با عشق و مهر، منم رفتم به بهاره و نسیم یادآوری کردم، اونا الان عین من حالشون با تو بی نظیر و ناب هست، شکر و سپاس از خودت، فقط یه خواهش داشتم ازت خدا جانم، امشب مینا پیام داد گفت پس چرا خدا برای من نیست هر جا میگردم، من بهش گفتم خودت باید بخوای و پیداش کنی، اون همیشه هست، لطفا خودت هدایتش کن که بیاد توی بغل امن خودت، همونطوری که من و نسیم و بهاره و دیگران رو هدایت میکنی بیایم تو بغل امن و نرم و گرم تو❤❤❤❤

راستی استاد عباس منش میگفت خلق خواسته ها با خودمونه، اما من می‌شنیدم و درک نمیکردم که یعنی چی….

با همین هدایت و درخواست کردن از تو خدای مهربونم، قفل درک خلق خواسته ها توسط خودم، برام شکست…

دم استاد عباس منش گرم با مجموعه آگاهی هایی که به من، سمانه جون، یاد داد و میده. هر چی جلوتر میرم از ۱۸ فروردین ۹۹ که منسجم تر وارد آگاهی های استاد عباس منش و شنیدنشون شدم، تازه دارم درک میکنم منظورشون چی بود و چقدر شیرینه لحظه ای که پرده ای از ظاهر آگاهی ها پایین میوفته و آدم متوجه باطن اون حرف میشه و تو زندگی شخصی خودش مفهوم اون آگاهی ها رو درک میکنه.

خدا جانم بی نهایت به استاد عباس منش و مریم جون بده هر اون چیزی رو که خواسته ی قلبی خودشونه.❤❤❤