چند روز پیش مشغول مطالعه نظریه‌های اخیر پروفسور استیون هاوکینگ بودم. وقتی آن نظریه‌ها را خواندم با تعجب گفتم، یا من در این دنیا نیستم یا آنها. زیرا هرچه به اطرافم نگاه کردم، همه‌اش فراوانی و برکت دیدم.
اما کمی بعد، به این نتیجه رسیدم که وقتی باور کمبود، حکمران ذهن بشود، حتی اگر پرفسور هاوکینگ هم باشی، خیلی سخت است که بتوانی نشانه‌ای خلاف آن باور و مبتنی بر فراوانی را بیابی.
وقتی عینک کمبود را بر چشمانت زده‌ای، جز کمبود نمی‌بینی، به همین دلیل نگران و آشفته می‌شوی:
نگران تمام شدن منابع، تمام شدن فرصت‌ها، نگران رشد جمعیت و هزاران نگرانی دیگر
باور کمبود آنچنان سلطان ذهن اکثریت جهان است که حتی افراد در لحظه‌های خوش زندگی‌شان نیز، لحظه‌ای که غرق تجربه عشق با معشوق خود هستند، نگران‌اند که مبادا این رابطه تمام شود!
وقتی موفقیت مالی‌ای کسب می‌کنند یا فروش خوبی دارند، نگران‌اند که مبادا این اتفاق همین یک بار بوده باشد!
آنوقت به جای لذت بردن از لحظه‌های خود، به داشتنِ آن خوشی، وابسته می‌شوند. خسیس، طمع کار و حسود می‌شوند چون نتوانسته‌اند این جهان ثروتمند و مبتنی بر فراوانی را باور کنند.
باور کمبود، اجازه نمی‌دهد این حقیقت را ببینی که:
ثروت، نه تنها از دل هیچ، بلکه از دل چیزهایی ایجاد می‌شود که روزگاری دلیل اصلی فقر دانسته می‌شد. همه چیزهایی که روزگاری یک مشکل، مانع و محدودیت بود، الان تبدیل به یک نعمت شده.
تا زمانی که به کمبود باور داری، نشانه‌های فراوانی در زندگی‌ات ظاهر نمی‌شوند.
همین چند سال پیش، جمعیت زیاد کشور چین را دلیل فقرش می‌دانستند، اما الان همین جمعیت، مهم‌ترین دلیل ثروت اش است.
آیا تغییری در چهره، رنگ پوست و حتی منابع مردم چین بوجود آمده، یا فقط نگاه و باور آنها تغییر کرده؟!!!
روزگاری هر فرد در چین یک مصرف کننده بود، اما الان یک مغز مبتکر، یک تولیدکننده و یک خلق کننده فرصت برای صادرات، برای ساختن و خلق ثروت و ارائه‌اش به جهان شده
روزگاری کویرهای جهان، سرزمین‌های بی منفعت و دور انداختی محسوب می‌شدند، اما الان حکم طلا دارند، زمین‌هایی که می‌توانند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشید، مهم‌ترین منبع تولید برق باشند. پس داشتن کویرِ بشتر، یعنی داشتن ثروتِ بیشتر و در اختیار داشتن بخش اعظم‌تری از نیروی خورشید!
اینها معجزه باور کردن فراوانی است! معجزه ورود به فرکانس فراوانی!
اینها وقتی دیده می‌شود، وقتی به ثمر می‌نشیند و وقتی ثروت می‌سازد، که فرکانس مردم آن منطقه تغییر کند تا آن فرصت را ببیند و از آن ثروت خلق کند.
همین کویر ایران که روزگاری یک مانع بود، الان می‌تواند با زیر کشت رفتن توسط سلولهای خورشیدی، تبدیل به یک ثروت ناتمام شود. پس چرا باید کمبود را باور کنی، وقتی باور فراوانی، دستت را درباره همه چیز باز نگه می‌دارد.
وقتی حتی خانه ات می تواند به خاطر وجود سلولهای خورشیدی، به برق شهری وابسته نباشد و در هر جایی بنا شود. این قدرت ثروت است. قدرت باور فراوانی!!
کمبود را باور نکن حتی اگر بزرگترین دانشمند جهان، با بیان نشانه‌های کمبود، آن را تصدیق کند، آن نشانه‌ها فقط بخاطر باورهای آن فرد خاص است و نه واقعیت جهان.
افرادی که از دوره روانشناسی ثروت۱ استفاده نموده‌اند، متوجه شده‌اند که بیش از ۳۵ درصد مطالب، تمرینات و آموزش‌های این دوره، مربوط به ساختن باور فراوانی است، با اینکه در این دوره بیش از ۱۳۰ باور محدود کننده را تغییر می دهد.
زیرا باور به فراوانی، مهم‌ترین باور برای رسیدن به استقلال مالی است. وقتی این باور را می‌سازی، ده‌ها باور محدود کننده‌ی دیگر خود به خود محو می‌شود.
هرچه فراوانی را بیشتر باور میکنی، بیشتر آن را می‌بینی و این قانون را درک میکنی که رشد، جزو قوانین ابدی و تغییر ناپذیر جهان است و درک میکنی که روی گنج نشسته‌ای. تا بشریت هست، نعمت‌ها و فرصت‌ها هم هستند.
آنوقت آرام می‌شوی و همه نگرانی‌هایت محو می‌شود و در این آرامش می‌توانی به ثروت و برکت اجازه دهی تا وارد زندگی‌ات شود. این قانون است.
در دوره روانشناسی ثروت ۱، سعی نموده ام آموزش‌های این دوره را روی این قوانین بنا کنم و اساس این قوانین را در فرد ایجاد کنم تا باورهایش را بر اساس قدرتمند کننده ترین قانون جهان، بسازد، پرورش دهد و نتایج این دوره نشان داده که در این مأموریت، کاملاً موفق شده‌ام.
سعی‌ام بر این بوده، این دوره چنان باشد که حتی اگر ۱۰۰ سال دیگر نیز فردی آن آموزش‌ها را بشنود، برایش درس‌های زیاد و نتایج زیادی داشته باشد که زندگی‌اش را متحول نماید.
تا این جمله خداوند را خوب درک کند که گفته:
اگر تمام درختان قلم و تمام آبها مرکب شوند، هرگز نخواهید توانست نعمت‌های پروردگار را بشمرید.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD889MB21 دقیقه
- فایل صوتی کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد!19MB21 دقیقه
هرکس بسته به مداری که توش قرار میگیره شرایطو تجربه میکنه
گفتگوهای ذهنی مثبتی که با خودمون داریم باعث میشه شرایط مثبتیو به میزان فرکانس اون گفتگو ها تجربه کنیم و تجربه ی شرایط مطلوب سبب تقویت اون گفتگو ها میشه جوری که تبدیل به گفتگوهای غالب ذهنمون(یا همون باورها)میشه اونوقت ما در مدار باورهامون قرار میگیریم
برای خیلی از ماها شده ماشین دلخواهمونو وارد گفتگوهای ذهنیمون کردیم هعی به خودمون گفتیم تو لایقشی تو میگیریش تو ارزشمندی تو توانایی تجربه ی بهترین ماشین هارو داری بلافاصله که پامونو از در خونه گذاشتیم بیرون در عرض یک ساعتی که بیرون بودیم 12 13 تا از ماشین مورد علاقمون دیدیم که سبب شده اون باور تقویت بشه که خب توی یک ساعت من 13تا ادم دیدم که تونستن این ماشینو تهیه کنن پس منم میتونم شما فراوونیو باور میکنی و هعی مدارتو به مدار خواستت نزدیک میکنی و نهایتا در مدار خواستت قرار میگیری و با خواستت برخورد میکنی
برای خیلی از ماها شده توی یک جمع خونوادگی نشستیم یکی اظهار نظر میکنه که اره منابع رو به نابودیه اب نیست برق نیست فلانه و بهمانه در ذهن ما گفتگوهایی شکل میگیری بر اساس ورودی که داشتیم و هعی به خودمون میگیم ای بابا از فردا اب قطع میشه برق قطع میشه کولر نیستاز گرما هلاک میشیم و درست براساس گفتگوهای ذهنی که داریم روز بعد یهو برق قطع میشه بعد ذهنمون اظهار میکنه دیدی برق نیست تقویت اینباور سبب میشه دو روز دیگه از اخبار بشنویم به علت کمبود اب و برق هر منطقه در روز یک ساعت برق و ابش قطعه و باز این باوره تقویت میشه و نهایتا باور کمبود جایگزین باور فراوانی میشه چرا؟ چون ما ورودی ها مونو کنترل نکردیم چون هر حرف نامربوطی که شنیدیم وارد گفتگوهای ذهنیمون کردیم فقط کافی بود اونجا به خودمون بگیم اگر تمام درختها قلم و تمام دریاها مرکب شوند نمیتونند نعمت های ربو بنویسن
جالب اینکه ما ادمها رو از صافی بگذرونیم پروفسور استیفان هاوکینگ یا ایلان ماسک خدمت جهانی با خیلی از ایده هاشون به جهان کردن اما باید یقین داشته باشیم یک انسانی که 100 درصد باورهاش توحیدی و خالص و قدرتمندکننده باشه وجود نداره شاید 99.9 درصد وجود داشته باشه اما در دنیای مادی 100 درصد خلوص باور وجود نداره اون یک دهم درصد هم برای وجود ذهن که جایگاه شیطانه که اتفاقا این میزان ناخالصی فوق العاده هم هست چون باعث میشه با تضادهامون برخورد کنیم و خواسته هامونو از دل تضادهامون خلق کنیم
هر انسانی که در نقطه ای از کره ی زمین قرار داره به اعتبار رب قدرت خلق خواسته هاش به دست باورها و فرکانسیه که از این باورها به جهان ارسال میکنه اگر این انسان باور کنه که رب از روح خودش به اون دمیده و خالقه و خدداوند توانایی تغییر شرایط رو در اون افریده به نامحدود میرسه چون انسان هرچیو باور کنه اون چیز از حالت نامریی به حالت مریی در میاد فرقی هم نداره اون چیز چی باشه ما با باور چیزی خلقش میکنیم و وارد زندگیمون میکنیم و یقین داشته باشیم ما شکل دهنده اتفاقات شرایط ایده ها راهکار ها و ادمها هستیم ماییم که با فرکانسمون اونها رو وارد زندگیمون میکنیم
یا حق