دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم! - صفحه 31

سلام استاد عزیزم که اینقدر خوشگل و خوشتیپ هستی

استاد عزیزم چقدر قشنگ توضیح دادی

چقدر سوال های آگاهانه از خودتون می‌پرسی که آیا به گدا کمک کردن هم درست است یا نه

شکر خدا وقتی سوال خوب بپرسیم خداوند مارا هدایت می‌کنه به دریافت پاسخ درست

به کبوترها غذایی ندهیم

من تجربه مادر شدنم رو می گویم

وقتی دختر عزیزم سوگل به دنیا آمد .چون اولین فرزندم بود خیلی دوست داشتم تمام مهر و عشق مادری ام رو نثارش کنم .. خیلی مواظب بودم که گریه نکنه همیشه پیش مادر شوهرم بود که نکنه گریه کنه ..

خیلی بغلی عادت کرده بود کافی بود که زمین می گذاشتیمش خیلی میزد زیر گریه خیلی اذیت میشدم کار هام رو نمی‌تونستم راحت انجام بدم 5،6بار باید بهش سر میزدم . اما از یه جایی به مشکل بر خوردم از مادر شوهرم دورتر شدم.کسی رو نداشتم که بهش سر بزنه مجبور بودم ترکش کنم خیلی وقت ها اونقدر گریه میکرد که من نمی‌تونستم بغلش کنم . خیلی وقت ها میومدم که طفلک اونقدر گریه کرده همون جور هم به خواب رفته چون هیچ کسی رو دور و برش نمیدید مجبور بود خودش ساکت شه . بیش از حد براش خوراکی مهیا نکردم بیش از حد هر چی خواست سریع براش مهیا نکردم نگاه کردم به موقعیت ام بیشتر تلاش می‌کنه خودش تجربه کنه نه این که از تجربه و گفته های ما استفاده کنه دوست داره متفاوت باشه نه اون چیزی که ما میخواهیم باشه اصلا لوس بار نیومده بچه ام

الان 7سال میگذره و دختر نازم خیلی مستقل شده کار های خونه رو انجام میده

ببینه غذا درست نکردم سریع پا میشه سیب زمینی سرخ کرده یا سوپ یا پوره سیب زمینی درست می‌کنه برا خودش ارزش قائل.

منتظر نیست تا من براش مهیا کنم خودش دست به کار میشه و فقط هم به فکر خودشه نگران بقیه نیست نه اینکه بی احترامی کنه نه این یه جور ارزش قائل شدن برا خودشه اصلا براش مهم نیست که کسی تاییدش می‌کنه یا نه اون کارش رو انجام میده نمیگه پس ابجیم چی پس مادرم چی میگه خود تون بلند شین مثل من. چطور من تونستم پس شما هم میتونید. اما دختر کوچیکم همش باید لقمه بجوم تو دهنش بگذارم از عهده ی خودش بر نمیاد همش پدر مادر بالا سرش باشند. اینو بخور اینو نخور این کار رو انجام بده اونو انجام نده و دوباره این اشتباه 6سال پیش رو من رو دختر دومم انجام دادم حالا خیلی سخته تغییر دادنش. بد قلقی می‌کنه

پس بستگی داره من تو چه محیطی بزرگ شده باشم تا از کمک نکردن به گدا ها عذاب وجدان بگیرم یا نه

واقعا وقتی از وجود خودمون می‌کَنیم برا دیگران قطعاً بیش از حد متوقع میشوند از ما مخصوصاً همسر ها پر توقع هستند از هم دیگر

که کجا بودی دلجوییم نکردی

کجا بودی به من کمک نکردی

تو نباید به من نه بگی تو وظیفه ات هست که همیشه مایه ی آرامشم باشی

تو باید همیشه بغلم کنی واز این لوس بازی ها

خودم به عنوان یک زن مستقل هستم در کار های خانه از همسرم بیش از حد کمک نمی‌گیرم ولی وقتی رها باشم ،کم توقع باشم ‌،مستقل باشم ، همسرم خیلی خوش حالتر هست کمک بیشتری به من میرسه چون من وظیفه اش نمی‌ بینم و پر توقع نیستم

امیدوارم تونسته باشم جواب درستی را گفته باشم

خدا نگه دار همتون شاد باشید .