دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم! - صفحه 7

سلام به استاد بزرگوار وهمه دوستان خوبم

من خواستم تجربه واقعی خودم را از کمک کردن بیجا واز سر دلسوزی به تمام احمقانه ای که داشتم را بیان کنم وخدا رو شکر از وقتی با سایت بسیار ارزشمند استاد خوبم اقای عباسمنش اشنا شدم این رفتارم را به کلی اصلاح کردم وزندگی من بسیار عوض شد……….

برادر من که هفت سالی از من کوچکتر است هر بار که میخواست کاری انجام دهد که به پول احتیاج داشت خیلی راحت پولهایم را در اختیارش قرار میدادم این کار من یکبار ویا دوبار نبود هروقت میدیدم ناراحت است ویا حتی زمان مجردی اش میخواست با دوستانش جایی برود برای خوشگذرانی وتفریح.باز هم به او پول میدادم اینکارم تا بعد از ازدواج او نیز ادامه پیدا کرد وهربار که به مشکل بر میخورد فقط شماره کارتش را ارسال میکرد ومن هرچه داشتم به حسابش جابجا میکردم الان نزدیک به 50 میلیون تومان از برادرم طلبکارم و این بدهی او به من در طول 2سال بوجود امد من از برادرم یه ادم بی دست وپا و بی اراده ساخته بودم اگر من فقط برای دادن پول به برادرم چند روزی تاخیر میکردم واقعا نمیدانست باید چکار کند زانوی غم بغل میکرد وفکرش از کار میافتاد.همه به من میگفتند چرا انقدر به برادرت کمک میکنی اورا بیچاره کرده ای ومن از این حرف انها ناراحت میشدم ومیگفتم اخه گناه داره ونمیتوانم ناراحتی برادرم را ببینم مگه پول انقدر مهمه که من ناراحتی برادرم را ببینم ……..برادرم با وجود داشتن شرکت و ماشین و خانه ولی روز به روز بی پول تر میشد.و حالا من…………. در چه وضعیتی بودم به جای اینکه پولم را مدیریت میکردم و خانه میخریدم .ماشین میخریدم ….تا بیشتر در رفاه باشم روز به روز بی پول تر میشدم.یادمه نزدیک به شش ماه پیش خواستم پراید بخرم ولی نخریدم چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چون برادرم برای کارهای شرکتش پول کم اورده بود واین سریال ادامه داشت هر دوی ما هر روز رو به سوی بی پولی پیش میرفتیم تا اینکه با اقای عباس منش اشنا شدم و تصمیم گرفتم دیگه دل نسوزونم به جای خدا نباشم من داشتم عدالت خدا را زیر سوال میبردم ….الان درسته من اشتباه کردم و به برادرم وبیییییییییییییییشتر به خودم ضرر رساندم ولی خدا رو شکر من الان یاد گرفتم که چطور به خودم وبه برادرم کمک کنم .یاد گرفتم هر چیزی سر جای خودشه ومن با دلسوزی نه تنها کمکش نمیکنم بلکه اسیب میزنم واین اسیب بیشتر شامل حال خودمه .

باورتون شاید نشه ولی من امروز توی بالکن برنج ریختم بعد چند دقیقه حدود بیست تا کبوتر وگنجشک لبه بالکن جمع شدن وحتی یه برنج هم باقی نموند وخوشحال بودم که اونا سیر شدن…..من از وقتی با برنامه های استاد پیش میرم همیشه از خدا میخوام لحظه به لحظه من رو هدایت کنه وهر وقت میخوام با خدا حرف بزنم اول میگم خدایی که لحظه به لحظه من رو هدایت میکنی……………..وقتی این فایل رو دیدم باور کنید نتونستم گریه نکنم هم از این جهت که خدا واقعا من را لحظه به لحظه هدایت میکنه هم اینکه هنوز دلسوزی بیجایی که تو وجودمه اصلاح نشده……………..

از اینکه وقت گذاشتید و خوندید سپاسگذارم به امید روزی که سعی کنم به جای خدا نباشم بلکه دست خدا باشم برای پیشرفت دنیای زیبایش……………