«حذف» ترمزهای مخفی ذهن درباره ثروت - صفحه 28

📍ترمز مخفی و مانع ثروت📍

تو لایق ثروتی فارغ کارهایی که انجام دادی و کارهایی که انجام ندادی ، فارغ از مدرکت ، فارغ از توانایی هات … تو بصورت طبیعی لایق ثروت هستی.

تو لایق ثروتی چون انسانی و اشرف مخلوقات. لایق ثروتی چون بخشی از خدایی هستی که همون ثروته. خدا ثروت و ثروت خداست. تو هم چون بخشی از همون خدایی بصورت طبیعی باید ثروت وارد زندگیت بشه نه اینکه برای ورود ثروت به خودت قول بدی فلان مبلغو می بخشم و کمک می کنم . اگر فلان مبلغ بدست اوردم فلان درصدشو می بخشم. اینها همون ترمزهایی هست که مانع ورود ثروت به زندگیم شده وگرنه من به خودی خود لایق بی نهایت ثروتم!

🎈ترمز و مانع ؛

از بچگی بهم گفتم اگه پسر خوبی بودی این شکلاتو بهت میدم ، اگه این کارو کردی اون جایزه رو بهت میدم ، اگه عاقل بودی اون اسباب بازی بهت میدم ، اگه …

و اینا همش باور ساخته در من ، چه باوری؟ اینکه من به خودی خود لایق دریافت نعمت ها نیستم مگر اینکه یک سری لیاقت ها داشته باشم! یا یک کار خاصی انجام بدم که اون نعمت بهم داده بشه!

🔹️در صورتیکه اون نعمته برای منه!، اون نعمته خلق شده که با من معنا پیدا کنه ، با من شکل بگیره ، ماشین بدون من چه معنایی داره؟ خونه بدون من چه اهمیتی داره!؟ ثروت بدون من چه ارزشی داره؟ فرض کن توی یک سیاره ای تریلیون ها دلار پول باشه ، میلیاردها ماشین باشه و کلی نعمت ، اما هیچ انسانی نباشه که استفاده کنه!! در واقع این من هستم که با استفاده از نعمت و ثروت بهشون شکل میدم و به میزانی که تجربه شون میکنم خدایی تر میشم و هر چه ثروتمندتر بشم بیشتر شبیه خدایی میشم که خود ثروته ، خود نعمته!!!!

علاوه بر اون که خودمو لایق دریافت طبیعی ثروت نمیدونم و ساز و کار جهانو درک نکردم که طبیعت جهان بر وفور و فراوانیه! طبیعت جهان مادی اینه که من همه رو تجربه کنم ، یا به قول قران “و سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الارض” هر آنچه که هست برای منه! طبیعیه که ثروتمند باشم و تمام نعمت های دنیا رو تجربه کنم چون این برنامه خداوند بوده ، برنامه خدا اینه که من بیام توی این جهان مادی و کل نعمت ها رو تجربه کنم و به وسیله ی تجربه اونها بزرگ و بزرگتر بشم و بهش نزدیکتر بشم… یعنی چی!؟

به گیاهی دقت کن که بصورت طبیعی میوه میده ، به دریایی که بصورت طبیعی ماهی میده ، به کل جهان و طبیعتی که سخاوتمندانه و نامحدوده نعمت دارن ، یعنی دریا نمیاد بگه تو سیاه پوستی پس من ده تا ماهی بیشتر بهت نمیدم! تو مدرک نداری پس ۱۰۰تا ماهی بیشتر سهم تو نیست! نه! به اندازه ای که من بتونم ماهی بگیرم و بلد باشم ماهی بگیرم اون ماهی میده! حالا خیلی وقتا هم تور پهن کردم و اگه خودم جلوشو نگیرم ، تور من سوراخ نداشته باشه ، به اندازه بزرگی تورم ، طبیعیه که ماهی ها بیان و بی نهایت ماهی برای من باشه!!!

علاوه بر اون یک باور دیگه ای که پشت ترمز “خدایا تو نعمت بده من قول میدم ببخشم” هست! اینه که نعمت و ثروت رو خدایی نمی بینم! یعنی نعمت و ثروت رو پاک و مقدس نمی بینم! که میخوام ببخشم تا پاک بشه ، یه کاری کنم پاک و مقدس بشه به خودی خود که پاک نیست! یعنی از یک طرف دارم گاز میدم و کلی خواسته دارم که اینو میخوام اونو میخوام ثروت بیشتری میخوام و از یک طرف دیگه پام روی ترمزه!

مسئله اینه که دوست دارم‌ ثروتمند بشم ولی از اونور میگم خدایا من اگه درگیر مادیات شدم تورو یادم میره! من میخوام ثروتمند بشم ولی خدایا این پول اصلا چیز خوبی نیست و منو از تو دور میکنه! قدرتمندترین پاشنه آشیلی که تو این‌ زمینه هست اینه که ثروتمندا طغیان میکنن! تمام آدم بدای قصه ها ثروتمندایی بودن که ظلم میکردن ، قدرت داشتن ثروت داشتن و ظلم کردن و طغیان کردن!!!

داستان اینه که من حس نشستن توی ماشین مورد علاقم ، پرواز کردن تو آسمون با وسایلی که دارم ، غواصی تو دریاهای مرجانی و دیدن ماهی ها ، پوشیدن کفش و لباس های مورد علاقم ، حس خوب بودن توی طبیعتی که دوست دارم ، خوردن غذاهای مورد علاقم و … رو چیزی جدای از خداوند میدونم. من اون لحظه با خود خدا یکی هستم! اون لحظه لحظه ناب یکی شدن من با خداست! اون لحظه من و خدا فاصله ای نداریم ، اون لحظه ست که خدا به واسطه من داره وسعت میبخشه جهان رو! اون لحظه خداست که داره لذت میبره! اون لحظه من خودم رو خدا رو تجربه میکنم! من درک بهتری از خودم از علایقم از خواسته هام و از خدا دارم.

مثالی که همیشه میزنم آدمی که تا ۱۰ بلده بشماره چه شناختی از اعداد داره؟ چقدر میتونه بزرگ فکر کنه!؟ ولی آدمی که به فرض تا تریلیون ها تریلیون عدد بلده چقدر درک بهتری نسبت به اعداد پیدا کرده!؟ تو این مثال کسی که تجربه های بیشتری داشته نعمت های بیشتری تجربه کرده … چقدر درک شفاف تری از خودش و خواسته هاش داره؟ اون فردی که تا ۱۰ بلده ساده ترین مسئله ها رو نمیتونه حل کنه! ۲ × ۶ رو هم نمیتونه حل کنه! ولی اون آدمی که تا حد خیلی خیلی زیادی تجربه کرده هزاران مسئله میتونه حل کنه!!!

ساعت ها میشه در مورد این موضوع صحبت کرد ، چون پاشنه آشیل قدرتمندی توی وجود منه! باور قدرتمند استاد هم که میگن با رسیدن به خواسته ها شما بزرگ میشین ، برسین به خواسته هاتون و بزرگتر بشین !!! کسی که به ثروت نرسیده نمیتونه بگه‌ من از ثروت گذشتم! پس برسیم‌ بهش و بزرگتر بشیم!

مسئله بعد اینکه توی کامنت یکی از دوستان میخوندم چقدر قشنگ‌ گفتن منی که تا حالا از لحاظ مالی استقلال نداشتم ، منی که به ثروت نرسیدم چطور میتونم بگم بده یا خوبه؟؟ مثل شهری که نرفتیم و با عینک بقیه بهش نگاه میکنیم!! البته که مثال ثروت خیلی بزرگتر از اینهاست! اما در قالب مثال میشه اینو گفت. در واقع هر کدوم از ما ثروت رو کم یا زیاد تجربه کردیم!!! یک‌ لحظه به موقعی فکر کن که با خیال راااحت و بدون نگاه کردن به قیمت چیزی (حتی اگه شده یک‌ قهوه کوچولو) فقط نگاه کردی که چی دوست داری و اونو خریدی! به اون لحظه و حس اون لحظه ات فکر‌ کن! به اون لحظه ای فکر کن کفش مورد علاقتو خریدی و انقدر نرم و با کیفیته که عشششق میکنی باهاش ، لذت میبری از پیاده روی، اصلا صبح زودتر پا میشی که فقط بری پیاده روی😂 اصلا اون لحظه و اون حست مگه غیر از اینه که اون لحظه نزدیکترین موقع به خدایی! مگا غیر از اینه که اون لحظه سپاسگزارترین حالت ممکنت هستی! مگه غیر اینه که اون لحظه عمیقا حالت خوبه.

موضوع بعدی اینه که اگه ثروتمند باشم دیگه به این فکر‌ نمیکنم که چی ارزون تره! من ده ها بار پاهام درد گرفته بخاطر کفش نامناسبی که فقط بخاطر قیمتش و توانایی خریدم اونو انتخاب کردم! من صدها بار غذای مورد علاقمو نخوردم فقط به دلیل اینکه پول نداشتم! من صدها بار تفریح مورد علاقمو نرفتم چون پول نداشتم! من صدها بار جسمم و روحم آسیب دیده یا در مرحله بهترش لذت نبرده بخاطر نداشتن پول ، یعنی رابطه پول و ثروت با آرامش روحیم رابطه بسیار مستقیمی هست! وقتی ثروتمند باشم جسمم هم بهترین حالت ممکنش هست. بهترین شامپوهایی که مورد نیاز موهام هست ، بهترین روغن های گیاهی ، ماساژهای عالی و … به علاوه غذاهایی که مناسب بدن منه! غذاهایی که چربی خوبی دارن ، غذاهایی که انرژی زیادی بهم میدن ، غذاهایی که کاملا مفید هستن اینا همه و همه عواملی هست که جسمم تو بهترین حالت ممکنش باشه.

وقتی اینا رو به خودم یاداوری میکنم که تجربه زندگی من اینو میگه تو اون برهه از زندگیم که از لحاظ مالی بهتر بودم آدم شادتر ، سپاسگزارتر ، عاشقتر ، رهاتر ، آرامتر ، مهربانتر و شجاعتری بودم! این صفات صفات خدایی نیست؟ کل تجربه من از ثروت هر چند کم ولی اینو فریاد میزنه! پس چرا باور کردم بقیه رو که خلاف اینو میگن؟؟؟

داستان اینه ولا غیر … اینها منطق های محکم ، نه نظریه و نه حدس و گمان هستن! کل زندگی من و تجربه من و کل زندگی بقیه اینو فریاد میزنه !!! پس سعی میکنم اجازه بدم به جهان که منو ثروتمند کنه (تنها کار من برداشتن پام از روی ترمز هست) ، ثروتمند بشم تا خودمو تجربه کنم ، خودمو بهتر بشناسم ، خدا و قوانینش رو بهتر بشناسم ، بهش نزدیکتر بشم ، معنوی تر بشم ، آرامتر بشم ، عاشقتر بشم ، و در کل خداگونه بشم و زندگی رو زندگی کنم.❤