اکثر ما در کودکی به خاطر سرزنشها، تحقیرهایی و برچسبهایی که از طرف خانواده و جامعه به ما زده شده است، عزتنفس خود را از دست دادهایم. به همین دلیل نیز نقطه شروع تغییر شرایطی که در آن هستیم، از برپایی جهادی اکبر برای ساختن عزتنفسمان شروع می شود و اولین آجر از این پی، باورهای قدرتمندکننده ساختن برای حل ریشه ایِ باورهای سمی و کشنده به نام “احساس گناه” و “احساس بی ارزشی” است.
زیرا اگر اعتماد به نفس، کلید اصلی موفقیتهای بشری باشد، قطعاً “احساس گناه” سدِ راه تمام موفقیتهای او خواهد بود.
امکان ندارد هم در عذاب وجدان و احساس گناه بمانی و هم عزت نفس داشته باشی. هم نشینی این دو غیرممکن است، همانگونه که همنشینی ثروت با فقر، آرامش با نگرانی، سلامتی با بیماری و.. غیرممکن است.
بدون ساختن عزت نفس، موفق شدن غیر ممکن است. اما تا زمانی که در احساس گناه باشی، دسترسی به عزتنفس غیر ممکن است.
این یک قانون است که، موفقیت و ثروت سراغ یک ذهن آرام و مطمئن میرود. یعنی ذهنی که عاری از احساس گناه، عذاب وجدان و بیارزشی است.
“احساس گناه” و “عذاب وجدان”، بزرگترین ترمز در برابر داشتن عزت نفس است. بنابراین پروسه ساختن عزت نفس از برداشتن این ترمز و تبدیل آن به “احساس لیاقت و خودارزشی” آغاز میشود و ساختن این باور، مهمترین مأموریت دوره عزت نفس است.
عزت نفس مثل سنگر بانی تا دندان مسلح در برابر نجواهای فلج کننده ذهن است. از آنجا که هیچکدام از ما باورهای ۱۰۰٪ خالص نداریم، در نتیجه همیشه در معرض خطا و اشتباه و شرایط نادلخواه هستیم.
اگر “سنگربانی بهنام عزت نفس” در وجودت نباشد تا در مواقع سخت و نادلخواه که به خاطر اشتباهی بوجود آمده، افسار ذهنت را به دست بگیرد، ذهن آنچنان نجوایی به پا می کند و آنقدر آن خطاها را در نظرت بزرگ جلوه میدهند و آنچنان دلایلی منطقی برای لایق نبودنت ارائه میدهد و آنچنان باورهای مخرب و ترمزهایی قوی میسازد، که باور میکنی از عهدهی انجام هیچ کاری برنمیآیی!
اینجاست که آنهمه شور و شوقی که برای رویاهایت داشتی، از بین می رود. زیرا میان خودت و آن رویای زیبا، خواه یک رابطه توام با عشق باشد، خواه یک کسب و کار سودآور، خانهای با امکانات عالی، زندگی در یک کشور عالی و … فرسنگها فاصله میبینی که هیچ چیز قادر به پر کردن آن فاصله نیست.
به همین دلیل است که: تمام موفقیتهای زندگی ما، روی پایهای به نام عزتنفس بنا میشود.
“احساس لیاقت و ارزشمندی”، که نقطه مقابل «احساس گناه و خود کوچک بینی» است، مهمترین وجه از عزت نفس است. یعنی ساختن موفقیتها از عزتنفس شروع میشود و ساختن عزت نفس، از “تلاش برای ساختن باور احساس لیاقت”.
استاد عباسمنش همیشه تأکید ویژهای بر ساختن عزت نفس دارد. ایشان مهم ترین دلیل موفتیتهای خود در هر برهه از زندگیشان را، حاصل تلاشی میداند که، صرف ساختن جنبهای دیگر از عزت نفس خود داشته است.
موضوع این است که، هیچ انتهایی برای عزت نفس وجود ندارد. یعنی همیشه جنبهای از عزت نفس ساخته نشده، در ما وجود دارد که لازم است روی آن کار شود. به اندازهای که آن بخش کاملتر میشود، دستاوردهایمان نیز بزرگتر میشود.
با انجام تمرینات این دوره، “باور احساس لیاقت” در وجودت شکل میگیرد و نتایجی را وارد زندگیات مینماید که، ناکامیهای تمام سالهای گذشتهات را جبران میکند. آنوقت تفاوت زندگی بدون عزت نفس و باعزت نفس را به وضوح احساس میکنی.
عزت نفس انتخابهای آیندهات را در هر جنبه از زندگیات تغییر می دهد. از رشته ای که می خواهی در آن تحصیل نمایی، همسری که انتخاب می کنی، روابط ات، شغل ات و حتی نوع رفتار دیگران با شما ومیزان محبوبیتات و حتی میزان موفقیت مالیات را دستخوش تغییرات اساسی میکند زیرا تعریف تو از احساس لیاقت، دستخوش تغییرات اساسی میگردد.
خیلی فرق میکند بعد از ساختن عزت نفس، اهدافت را مشخص کنی یا قبل از آن!
عزت نفس، ابعاد ظرف وجودت را میسازد. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگهداشتهای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفسات نعمتها را دریافت میکنی.
تفاوت تجربهات از زندگی، با عزت نفس و بدونِ عزت نفس، از زمین تا آسمان است.
ارزشش را دارد که برای ساختن عزت نفس خود وقت بگذاری و این جهاد اکبر را برپا و ادامه دهی. زیرا جهان همیشه در برابر چنین حدی از عزت نفس، فقط کرنش می کند و چارهای جز آوردنِ بهترینها به زندگیات ندارد.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD456MB38 دقیقه
- فایل صوتی «چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه35MB38 دقیقه
به نظر من یکی از نکاتی که برای موفقیت و حتی درست زندگی کردن باید در نظر داشت این است که باید در حال زندگی کرد.
فردی که گناه بزرگی مرتکب شده و احساس ندامت دارد، این احساس ندامت در حال حاضر هیچ کمکی به فرد نمیکند بعلاوه انرژی و فکر فرد رو هم درگیر میکند و حتی فرد نمیتواند کار مثبتی در جهت جبران انجام بدهد پس آن شخص هم گذشته را از دست داده و هم در حال از دست دادن حال است و اگر به این روال ادامه بدهد باز هم زمان از دست خواهد داد بدون هیچ تغییر و حرکت مثبتی.
موقع انجام گناه، انرژی منفی زیادی به جهان هستی منتقل میشود ، شخص این عمل رو انجام داده و این انرژی منفی و به محیط و کل جهان هستی داده، اگر شخص بتواند در حال زندگی کند و بتواند از نعمت های بیشماری که خدا در اختیارش قرار داده بهره ببرد با انجام کارهای درست می تواند گناه خودش رو جبران کند و انرژی بسیار مثبتی رو هم برای جهان هستی بفرستد که انعکاس آن را هم خواهد دید
ما در آموزه های دینی خودمان هم این موضوع رو داریم که گذشته ی هر انسانی به اندازه ی حال شخص مهم نیست، در واقع شخصی مثل حر گذشته ی خوبی نداشت اما در لحظه ای تصمیمی گرفت و توانست نه تنها گذشته ی خودش را جبران کند بلکه بسیار هم مرتبه ی خوبی را بدست آورد.
فکر میکنم اگر فرد بتواند توجه خودش را از عمل اشتباهی که انجام داده به اعمال خوبی که می تواند انجام دهد متمرکز کند و دریابد که هیچ چیز (مانند:گذشته و حتی گناه بزرگی که مرتب شده است) به اندازه ی زمان حال او ارزش و قدرت ندارد و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است که در ابتدای تمامی سوره های قرآن این موضوع را بنده هایش یاد آوری می کند و حتی وقتی تنها یک سوره با این موضوع که خداوند بسیار بخشنده و مهربان است آغاز نمی گردد، در سوره ای دیگر 2 بار این موضوع اعلام می شود، که همه نشان دهنده ی پروردگار مهربان و بخشنده است که گویی نمی تواند بنده اش را نبخشد( پروردگار مهربان من حتی دلش نیامده که یک بار به بنده اش نگوید که مهربان و بخشنده است و چشم امید بنده اش به بخشش و مهربانی پروردگارش را نادیده بگیرد) ، فرد با توجه به همه ی این موضوعات می تواند از احساس ندامت خودش دست بکشد و سعی در جبران عمل خودش کند.
با عرض سلام و احترام
1. مصمم و آرام هستند چون می دانند که در نهایت امر به هدف خود می رسند و این آرامش به آنها کمک می کند تا به صورت منطقی و صحیح تصمیم بگیرند و هدف مناسبی انتخاب کنند و در جهت آن درست اقدام نمایند.
2. شجاعت در درون این افراد حاکم است هیچ واهمه ای از برداشت ها و گفته های دیگران نسبت به عملکردشان ندارند .
3. هیچ تلاشی برای این که صحیح بودن هدف و عملکردشان را به دیگران ثابت کنند ندارند زیرا می دانند نظرات و گفته های خودشان بسیار موثرتر ومهم تر از نظرات دیگران است و این نظرات و انتخاب های خودشان است که به پیشبرد کارهایشان می انجامد.
4.صبورند چون به خود و هدف خود ایمان دارند پس ناملایماتی که به سمتشان می آید آنها را بهم نمیریزد و با نهایت صبربا مشکلات برخورد می کنند.
با سپاس فراوان و آرزوی موفقیت بیشتر برای گروه تحقیقاتی استاد عباس منش