اکثر ما در کودکی به خاطر سرزنشها، تحقیرهایی و برچسبهایی که از طرف خانواده و جامعه به ما زده شده است، عزتنفس خود را از دست دادهایم. به همین دلیل نیز نقطه شروع تغییر شرایطی که در آن هستیم، از برپایی جهادی اکبر برای ساختن عزتنفسمان شروع می شود و اولین آجر از این پی، باورهای قدرتمندکننده ساختن برای حل ریشه ایِ باورهای سمی و کشنده به نام “احساس گناه” و “احساس بی ارزشی” است.
زیرا اگر اعتماد به نفس، کلید اصلی موفقیتهای بشری باشد، قطعاً “احساس گناه” سدِ راه تمام موفقیتهای او خواهد بود.
امکان ندارد هم در عذاب وجدان و احساس گناه بمانی و هم عزت نفس داشته باشی. هم نشینی این دو غیرممکن است، همانگونه که همنشینی ثروت با فقر، آرامش با نگرانی، سلامتی با بیماری و.. غیرممکن است.
بدون ساختن عزت نفس، موفق شدن غیر ممکن است. اما تا زمانی که در احساس گناه باشی، دسترسی به عزتنفس غیر ممکن است.
این یک قانون است که، موفقیت و ثروت سراغ یک ذهن آرام و مطمئن میرود. یعنی ذهنی که عاری از احساس گناه، عذاب وجدان و بیارزشی است.
“احساس گناه” و “عذاب وجدان”، بزرگترین ترمز در برابر داشتن عزت نفس است. بنابراین پروسه ساختن عزت نفس از برداشتن این ترمز و تبدیل آن به “احساس لیاقت و خودارزشی” آغاز میشود و ساختن این باور، مهمترین مأموریت دوره عزت نفس است.
عزت نفس مثل سنگر بانی تا دندان مسلح در برابر نجواهای فلج کننده ذهن است. از آنجا که هیچکدام از ما باورهای ۱۰۰٪ خالص نداریم، در نتیجه همیشه در معرض خطا و اشتباه و شرایط نادلخواه هستیم.
اگر “سنگربانی بهنام عزت نفس” در وجودت نباشد تا در مواقع سخت و نادلخواه که به خاطر اشتباهی بوجود آمده، افسار ذهنت را به دست بگیرد، ذهن آنچنان نجوایی به پا می کند و آنقدر آن خطاها را در نظرت بزرگ جلوه میدهند و آنچنان دلایلی منطقی برای لایق نبودنت ارائه میدهد و آنچنان باورهای مخرب و ترمزهایی قوی میسازد، که باور میکنی از عهدهی انجام هیچ کاری برنمیآیی!
اینجاست که آنهمه شور و شوقی که برای رویاهایت داشتی، از بین می رود. زیرا میان خودت و آن رویای زیبا، خواه یک رابطه توام با عشق باشد، خواه یک کسب و کار سودآور، خانهای با امکانات عالی، زندگی در یک کشور عالی و … فرسنگها فاصله میبینی که هیچ چیز قادر به پر کردن آن فاصله نیست.
به همین دلیل است که: تمام موفقیتهای زندگی ما، روی پایهای به نام عزتنفس بنا میشود.
“احساس لیاقت و ارزشمندی”، که نقطه مقابل «احساس گناه و خود کوچک بینی» است، مهمترین وجه از عزت نفس است. یعنی ساختن موفقیتها از عزتنفس شروع میشود و ساختن عزت نفس، از “تلاش برای ساختن باور احساس لیاقت”.
استاد عباسمنش همیشه تأکید ویژهای بر ساختن عزت نفس دارد. ایشان مهم ترین دلیل موفتیتهای خود در هر برهه از زندگیشان را، حاصل تلاشی میداند که، صرف ساختن جنبهای دیگر از عزت نفس خود داشته است.
موضوع این است که، هیچ انتهایی برای عزت نفس وجود ندارد. یعنی همیشه جنبهای از عزت نفس ساخته نشده، در ما وجود دارد که لازم است روی آن کار شود. به اندازهای که آن بخش کاملتر میشود، دستاوردهایمان نیز بزرگتر میشود.
با انجام تمرینات این دوره، “باور احساس لیاقت” در وجودت شکل میگیرد و نتایجی را وارد زندگیات مینماید که، ناکامیهای تمام سالهای گذشتهات را جبران میکند. آنوقت تفاوت زندگی بدون عزت نفس و باعزت نفس را به وضوح احساس میکنی.
عزت نفس انتخابهای آیندهات را در هر جنبه از زندگیات تغییر می دهد. از رشته ای که می خواهی در آن تحصیل نمایی، همسری که انتخاب می کنی، روابط ات، شغل ات و حتی نوع رفتار دیگران با شما ومیزان محبوبیتات و حتی میزان موفقیت مالیات را دستخوش تغییرات اساسی میکند زیرا تعریف تو از احساس لیاقت، دستخوش تغییرات اساسی میگردد.
خیلی فرق میکند بعد از ساختن عزت نفس، اهدافت را مشخص کنی یا قبل از آن!
عزت نفس، ابعاد ظرف وجودت را میسازد. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگهداشتهای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفسات نعمتها را دریافت میکنی.
تفاوت تجربهات از زندگی، با عزت نفس و بدونِ عزت نفس، از زمین تا آسمان است.
ارزشش را دارد که برای ساختن عزت نفس خود وقت بگذاری و این جهاد اکبر را برپا و ادامه دهی. زیرا جهان همیشه در برابر چنین حدی از عزت نفس، فقط کرنش می کند و چارهای جز آوردنِ بهترینها به زندگیات ندارد.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD456MB38 دقیقه
- فایل صوتی «چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه35MB38 دقیقه
سفرنامه روز اول
عزت نفس چیست؟
فایل سوم
انسان با اشتباه کردن و خطا کردن پیشرفت می کند. این اشتباه کردن و خطا کردن است که باعث گسترش و پیشرفت انسان و رشد او می شود.
در تمام جوامع اشتباهات و خطاها باعث پیشرفت و گسترش بیشتر شده اند.
پس نسبت به اشتباهاتت و خطاهات احساس بد نداشته باش و خودتو سرزنش نکن.
بیا از این زاویه به ماجرا نگاه کن این اشتباهات و خطاها باعث رشد و پیشرفت تو شدند.
یادت باشه احساس گناه و احساس سرزنش و احساس بد باعث رخ دادن نتایج بد میشه.
چون احساسات بد سبب رخ دادن نتایج بد میشه و تا زمانی که احساس گناه و سرزنش داشته باشی، لاجرم نتایج زندگیت بد خواهد بود.
این قانون تغییر ناپذیر است.
تا یقین و ایمان و باور نداشته باشی به این قوانین، نتیجه نمیگیری!
سفرنامه روز اول
عزت نفس چیست؟
فایل دوم
بدترین احساس در جهان هستی، احساس گناهه. احساس اینکه خدا دوسمون نداره و احساس های این چنین.
سوال استاد عباس منش:
همه ما مرتکب گناهان بسیاری شده ایم که ممکن است در هر زمینه ای باشد. باید زاویه نگاه ما به این گناهان تغییر کند که احساسمان تغییر کند. با چه دیدی به گناهانمان نگاه کنیم که احساس گناه و سرزنش و بی لیاقتی را از خود دور کنیم؟!
باید ببینیم خدا رو چه طور باورداریم و میشناسیم چون خدا مثل آبه! هر طور که ببینیش همون طور میشه برات! اگه خدا رو آمرزنده و بخشایشگر ببینی، همونطور میشه و اگه اونو سختگیر و خشن ببینی همون طور میشه برات!
خدا بنده هاشو دوست داره! نمیشه مثال آورد و مقایسه کرد. چون با هر چه مقایسش کنی، کوچیکش کردی! درهرصورت مقایست مقایسه درستی نیست! حتی اگه بخوای مهر و محبت یک مادرو به بچش با خدا و بندش مقایسه کنی بازم مقایسه درستی نکردی!
اینو بدون خدا هیچ وقت قهر نمیکنه! هیچ وقت از بندش روی نمیگردونه! خدا همیشه و در هر حالتی بنده شو دوست داره!
خدا آمرزندست! بخشندست! پوشاننده عیب هاست! غفور و مهربانه!
(یوسف آیه ۸۷ : ناامید نباشید از رحمت خدا که همانا ناامید نمی شود کسی از رحمت خدا مگر مردمانی که کافرند به خدا)
مگه کافر خدایی که به بخشش ایمان نداری و ازش دور شدی و مدام زجه و ناله میزنی؟!
خودش گفته هربار گناه کردی بازم برگرد سمت من و از من دور نشو. من میبخشمت. هر گناهی ک کردی میبخشمت! اصلا گناهات رو همه به خوبی و حسنات تبدیل میکنم! از این بهتر!؟ فقط برگرد سمت من…
(سوره فرقان آیه ۷۰ : و آن کسانی که از گناهان توبه کنند و با ایمان به خدا عمل صالح به جای آورند، پس خداوند گناهان آنها را می آمرزد و گناهانشان رابه نیکیها تبدیل می کند.زیرا که خداوند در حق بندگانش بسیار آمرزنده و مهربان است.)
فکرشو بکن … میگه همه گناهات رو به نیکی ها تبدیل میکنم. ببین چقدر نفع میکنی …
دوست من سعی نکن خدارو مقایسه کنی. خدا قابل مقایسه با هیچ چیز و هیچ کس نیست! اصلا خوده خدا برای ما انسان ها قابل درک نیست چه برسه به اینکه بخوای اونو مقایسه کنی. خدا رو تو وجودت با کی مقایسه کردی که به سمتش برنمیگردی؟
(سوره حجر آیه ۵۶ : و گفت ابراهیم(ع) به قومش کیست که مایوس شود از درگاه خدا و رحمت پروردگار به جز گمراهان)
بخشش خدارو با کدوم بنی بشر مقایسه میکنی که امید به بخشش گناهات نداری؟ چه گناهی کردی؟ مهم نیست چه گناهی…. هر گناهی که کردی…. هرررر گناهی که کردی میبخشه تو رو .
(سوره زمر آیه ۵۳ : بگو به بندگانم ای آن کسانی که اسراف نمودید، در ارتکاب گناهان، مایوس و ناامید نشوید از رحمت من البته خدا گناهان شما را تماماً می آمرزد.)
اونه که تو رو خلق کرده! اونه که تو رو ساخته. اونه که از درونت آگاهه در هررر لحظه! خوب میدونه درون تو چه خبره …
(سوره شوره آیه ۲۵: و اوست کسى که از بندگانش توبه می پذیرد و از گناهان در می گذرد و آنچه را که می کنید، می داند.)
اون خوب میدونه وقتی گناه کردی اوضاع درونت چه طوری بوده… تو انسانی و اون انسان ممکن الخطا رو خودش ساخته. اصلا غیر عادی نیست که تو گناه کردی! مثل یه تخته وایت بردی که بعد از نوشتن به راحتی پاک میشه تو رو به راحتی پاک میکنه! فقط باید باور داشته باشی که پاکت میکنه!
همه اینا ایات قرآن بود
باور نداری خودت یه سرچ بزن که ببینی چندین تا آیه و احادیث مختلف در مورد آمرزندگی خدا هست.
دوست من باااور کن که خدا مشتاق و منتظره که دوباره به سمتش برگردی…
مهم نیست چه گناهی کردی
نمیخواد توجیه کنی
نمیخواد دلیل بیاری
خودش تو رو ساخته و خودش از درونت اگاهه
فقط کافیه ازش بخوای تو رو ببخشه.
میبخشت! چرا بازم احساس گناه داری؟
آیات قرآن رو باورنداری که میگه تو رو میبخشه؟ اینو بدون خودش گفته اگه باور نکنی که تو رو میبخشه یعنی کفر گفتی! حیف تو نیست که اینقدر با خدا رفیقی احساس گناه داشته باشی؟!
اون تو رو بخشیده است! کی بخشیده؟
همون لحظه اول که از انجام اون گناه پشیمان شدی… اره همون لحظه! دقیقا همون لحظه اول که حتی روی زبونت نیاوردی اما پشیمان شدی تو رو بخشیده دوست من.
(حضرت صادق(ع): نیست بنده ای که گناهی کند سپس پشیمان گردد جز اینکه خداوند قبل از آنکه آن شخص به زبان از او طلب آمرزش و استغفار کند او را می آمرزد. اصول کافی جلد ۲ صفحه ۴۲۷)
تو بخشیده شده اییی ! اما خودت خبر نداری و این همه مدت با احساس گناهت خودتو بیچاره کردی و روحیت رو داغون کردی.
اره دوست من. تو بخشیده شده ای.
درست همون لحظه اول که پشیمان شدی بخشیده شدی! پس با ایمان دوباره سمتش برو و ازش تشکر کن که اینقدر دوست داره. چون تو بنده خدایی و خلیفه ی اون روی زمینی.
برگرد به سمت اربابت?
سفرنامه روز اول
اعتماد به نفس
فایل اول
استاد از ما سوال پرسیدن که از نظر ما ویژگی های یک شخص با عزت نفس چیه و فردی که اعتماد به نفس بالایی داره چه خصوصیاتی داره … ؟
در جواب باید بگم که شخصی که عزت نفس بالایی داره، با خودش در صلحه! با خودش مشکلی نداره تا حدی که میشه گفت “چنین شخصی اول از همه عاشق خودشه” ! عاشق خودش با تمام ویژگی های ریز و درشت ظاهری و اخلاقی( البته مثبت هاش ) هست.
پس یک شخص با عزت نفس اول از همه رابطش با خودش خوبه و چون رابطش با خودش عالیه، رابطش با خدا هم خوب میشه و در زمینه معنویت پیشرفت میکنه!
چون رابطش با خودش خوبه، رابطش با همسرش، خانوادش، اطرافیانش و … خوبه پس در زمینه روابط شخصی و اجتماعی هم پیشرفت میکنه!
چون رابطش با خودش خوبه و خودش رو انسانی لایق زندگی عالی میدونه، پس طبیعیه که در زمینه ی ثروت هم پیشرفت میکنه.
شخصی که برای خودش ارزش قائله و عزت نفس بالایی داره، چون عاشق خودشه، عادات غذایی سالم رو اجرا میکنه و سعی میکنه از غذاهایی تغذیه کنه که سالم و تازه باشن. چنین شخصی عادات ورزشی مناسب خودش رو دارهو هم چنین در زمینه بهداشت حسابی به خودش میرسه. دلیلش هم کاملا منطقیه… چون عاشق خودشه و همه این کارا رو به خاطر خودش انجام میده. به خاطر خودش حموم میره نه دیگران! به خاطر خودش اصلاح میکنه نه دیگران! به خاطر خودش ادکلن میزنه نه دیگران! به خاطر خودش تو خونه هم لباسای زیبا تن میکنه! به خاطر خودش حتی تو خونه موی سرشو شونه میزنه و سشوار میکشه !
وقتی با چنین شخصی صحبت میکنی، یک آرامش خاصی رو در وجودش حس میکنی! آرامشی که نشان دهنده ی احساس رضایت و خوشبختی درونه!
چنین شخصی حرف مردم براش بی ارزشه! حرکاتی که انجام میده، خریدهایی که میکنه، حرف هایی که میزنه، نحوه حضورش در اجتماعات به قصد خودنمایی نیست اما در عمل به خاطر چنین باوری، اغلب اوقات محبوب اون جمع واقع میشه! چون اون شخص خودش رو بروز میده نه کس دیگه رو ! نه تقلید ! اون شخص خودشه!
چنین شخصی هیچ وقت به خاطر “حرف مردم” یه سری کارا رو انجام نمیده و جمله ی ” مردم چی میگن” کاملا بی ارزشه براش!
.
.
پس یه شخصی که اول از همه با خودش کنار میاد و نه تنها حساس عذاب وجدان و سرزنش و گناه نداره بلکه خودشو لایق ترین فرد میدونه، میتونه توی بقیه جنبه های زندگی به موفقیت برسه.
حالا که مشخص شد که عزت نفس و اعتماد به نفس اینقدر ارزشمنده،
چرا از پله اول برای خودسازی شروع نکنیم؟!
چرا طبق قانون اول از همه روی این مبحث کار نکنیم؟
مایی که قصد داریم که کاخ از خودمون بسازیم نباید اول از همه یه فوندانسیون خوب و عالی برای چنین کاخی بسازیم؟
پس لازمه تا الان هرچی موضوع مطالعه کردیم رو موقتا استپ کنیم و از نو شروع کنیم.
وقتش رسیده به جای پرسه زدنای الکی لابلای این همه فایل و آگاهایی با موضوعات مختلف، کارمون رو اصولی پیش ببریم و اول عزت نفس رو کار کنیم.
خداوند رو شاکرم که بابت تمام این صحبتا
سلام، یکی از دیدگاه هارو در این مورد براتون کپی کردم…
باید ببینیم خدا رو چه طور باورداریم و میشناسیم چون خدا مثل آبه! هر طور که ببینیش همون طور میشه برات! اگه خدا رو آمرزنده و بخشایشگر ببینی، همونطور میشه و اگه اونو سختگیر و خشن ببینی همون طور میشه برات!
خدا بنده هاشو دوست داره! نمیشه مثال آورد و مقایسه کرد. چون با هر چه مقایسش کنی، کوچیکش کردی! درهرصورت مقایست مقایسه درستی نیست! حتی اگه بخوای مهر و محبت یک مادرو به بچش با خدا و بندش مقایسه کنی بازم مقایسه درستی نکردی!
اینو بدون خدا هیچ وقت قهر نمیکنه! هیچ وقت از بندش روی نمیگردونه! خدا همیشه و در هر حالتی بنده شو دوست داره!
خدا آمرزندست! بخشندست! پوشاننده عیب هاست! غفور و مهربانه!
(یوسف آیه ۸۷ : ناامید نباشید از رحمت خدا که همانا ناامید نمی شود کسی از رحمت خدا مگر مردمانی که کافرند به خدا)
مگه کافر خدایی که به بخشش ایمان نداری و ازش دور شدی و مدام زجه و ناله میزنی؟!
خودش گفته هربار گناه کردی بازم برگرد سمت من و از من دور نشو. من میبخشمت. هر گناهی ک کردی میبخشمت! اصلا گناهات رو همه به خوبی و حسنات تبدیل میکنم! از این بهتر!؟ فقط برگرد سمت من…
(سوره فرقان آیه ۷۰ : و آن کسانی که از گناهان توبه کنند و با ایمان به خدا عمل صالح به جای آورند، پس خداوند گناهان آنها را می آمرزد و گناهانشان رابه نیکیها تبدیل می کند.زیرا که خداوند در حق بندگانش بسیار آمرزنده و مهربان است.)
فکرشو بکن … میگه همه گناهات رو به نیکی ها تبدیل میکنم. ببین چقدر نفع میکنی …
دوست من سعی نکن خدارو مقایسه کنی. خدا قابل مقایسه با هیچ چیز و هیچ کس نیست! اصلا خوده خدا برای ما انسان ها قابل درک نیست چه برسه به اینکه بخوای اونو مقایسه کنی. خدا رو تو وجودت با کی مقایسه کردی که به سمتش برنمیگردی؟
(سوره حجر آیه ۵۶ : و گفت ابراهیم(ع) به قومش کیست که مایوس شود از درگاه خدا و رحمت پروردگار به جز گمراهان)
بخشش خدارو با کدوم بنی بشر مقایسه میکنی که امید به بخشش گناهات نداری؟ چه گناهی کردی؟ مهم نیست چه گناهی…. هر گناهی که کردی…. هرررر گناهی که کردی میبخشه تو رو .
(سوره زمر آیه ۵۳ : بگو به بندگانم ای آن کسانی که اسراف نمودید، در ارتکاب گناهان، مایوس و ناامید نشوید از رحمت من البته خدا گناهان شما را تماماً می آمرزد.)
اونه که تو رو خلق کرده! اونه که تو رو ساخته. اونه که از درونت آگاهه در هررر لحظه! خوب میدونه درون تو چه خبره …
(سوره شوره آیه ۲۵: و اوست کسى که از بندگانش توبه می پذیرد و از گناهان در می گذرد و آنچه را که می کنید، می داند.)
اون خوب میدونه وقتی گناه کردی اوضاع درونت چه طوری بوده… تو انسانی و اون انسان ممکن الخطا رو خودش ساخته. اصلا غیر عادی نیست که تو گناه کردی! مثل یه تخته وایت بردی که بعد از نوشتن به راحتی پاک میشه تو رو به راحتی پاک میکنه! فقط باید باور داشته باشی که پاکت میکنه!
همه اینا ایات قرآن بود
باور نداری خودت یه سرچ بزن که ببینی چندین تا آیه و احادیث مختلف در مورد آمرزندگی خدا هست.
دوست من باااور کن که خدا مشتاق و منتظره که دوباره به سمتش برگردی…
مهم نیست چه گناهی کردی
نمیخواد توجیه کنی
نمیخواد دلیل بیاری
خودش تو رو ساخته و خودش از درونت اگاهه
فقط کافیه ازش بخوای تو رو ببخشه.
میبخشت! چرا بازم احساس گناه داری؟
آیات قرآن رو باورنداری که میگه تو رو میبخشه؟ اینو بدون خودش گفته اگه باور نکنی که تو رو میبخشه یعنی کفر گفتی! حیف تو نیست که اینقدر با خدا رفیقی احساس گناه داشته باشی؟!
اون تو رو بخشیده است! کی بخشیده؟
همون لحظه اول که از انجام اون گناه پشیمان شدی… اره همون لحظه! دقیقا همون لحظه اول که حتی روی زبونت نیاوردی اما پشیمان شدی تو رو بخشیده دوست من.
(حضرت صادق(ع): نیست بنده ای که گناهی کند سپس پشیمان گردد جز اینکه خداوند قبل از آنکه آن شخص به زبان از او طلب آمرزش و استغفار کند او را می آمرزد. اصول کافی جلد ۲ صفحه ۴۲۷)
تو بخشیده شده اییی ! اما خودت خبر نداری و این همه مدت با احساس گناهت خودتو بیچاره کردی و روحیت رو داغون کردی.
اره دوست من. تو بخشیده شده ای.
درست همون لحظه اول که پشیمان شدی بخشیده شدی! پس با ایمان دوباره سمتش برو و ازش تشکر کن که اینقدر دوست داره. چون تو بنده خدایی و خلیفه ی اون روی زمینی.
برگرد به سمت اربابت?