«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز و گروه زحمت کش و خود استاد عزیز

متاسفانه من نرسیدم تو مسابقه اول شرکت کنم برای همین سعی میکنم جوابی در حد بزاعت خودم برای اون سوال اول هم داشته باشم …

به نظر من کسی که اعتماد به نفس بالایی داره این خصوصیت هارو در خودش یا بصورت ذاتی داره و یا با تمرین و کار بر روی اونها تونسته در خودش ایجاد و یا تقویت کنه

1- فارق از هر مسئله ای و شاید مهمتر از هر خصوصیتی خود خود واقعی شه

یعنی اینکه ادا در نمیاره ، اون ماسک بر چهره نداره ، اون پرده رو قلبش نمی اندازه

یعنی هر طور باشه هر جا باشه هر کاری انجام بده به طرز دقیقی خودشه و حتی لحن صداش لحن کاراش طرز نگاهش رنگ اخلاقش هیچوقت در هر شرایطی تغییر نمیکنه ، اون از کسی ابایی نداره ، ترسی در خودش نداره و نخواهد داشت ، اگر ترسی در کاری داره اونو پنهان نمیکنه

در برخورد با دیگران ، با مقام خاصی ، با شخص مهمی و هر کسی تنها یک چهره برای نشان دادن داره و نه هیچ چیز دیگه ای

اون پرده رو قلبش نمیندازه به این معنی که اون نه تنها برای دیگران تنها خود واقعیشه بلکه برای خودش هم حتی در خلوت خود واقعیشه ، اون با خودش هم رودر بایسی نداره ، اون وجدانش رو زیر پا نمیذاره

اون سعی نمیکنه برای خودش ادا در بیاره برای خودش بازی در بیاره و خودش رو گول بزنه چون تنها انسانهای فوق العاده ضعیف النفس میتون سر خودشون کلاه بزارن و اینا کسائی هستن که خودشون رو به خواب زدن و نه چیز دیگه

—

انسان با اعتماد به نفس مطمئنن ایمان بسیار فوق العاده ای به خدا داره

اصلا میتونم اینطور بگم که هرچه درجه ایمان واقعی (نه ایمان ظاهری و حرف و …) اون شخص به خدا بیشتر باشه اعتماد به نفس و عزت نفس فوق العاده ای خواهد داشت و هرچه این ایمان بیشتر باشه این عزت نفس هم بیشتر خواهد شد

درجه تقوا یعنی قدرت کنترل نفس در هر شرایطی و بالا بردن این نفس تا سر حد ممکن و نزدیک شدن به خداست و نه ترس از خدا و انجام زوری اعمال ، هرچه در مقابل خدا کوچیکتر باشیم در مقابل بنده هاش بزرگتر هستیم و این یعنی عزت نفس و این یعنی ترس از خدا نه به اون معنی بلکه به معنی اقتدار نفس و اقتدار بنده خدا در مقابل موارد کوچیک دنیا و این یعنی هرچی بیشتر به خدا اطمینان پیدا می کنیم ، اونقدر که بتونیم همه چیز زندگی خودمون رو به اون به بسپاریم به معنای واقعی توکل اون وقته که می بینیم نه تنها زندگیمون بلکه تمام دنیا سنگ کوچیکیه در برابر ما و این یعنی عظمت و قدرت خدا و این یعنی از بین بردن ضعف های نفس

اعتماد به نفس یعنی اعتماد به خدا

و این ها یعنی آرامش

یعنی بیگانه شدن با نگرانی و استرس

بخاطر همینه که آدمایی که اعتماد به نفس فوق العاده حیرت انگیزی دارن به طرز بی نظیری آروم هستن

بخاطر همینه که هرچی اعتماد به خدا بالاتر میره درجه اطمینان قلبی با ضریب تصاعدی فوق العاده ای بالاتر میره

چون وقتی خدارو تو قلبت داری به هیچ عنوان نگرانس و استرس و ترس و ترس و ترس نمیتونه وارد قلبت بشه

تو ظرف قلبت رو به جای نگرانی و ترس و نا امیدی با روح اعتماد به خدا پر کردی

و این یعنی اعتماد به نفس

من و مطمئنا شما انسان های با ایمان زیادی رو دیدیم که از این اعتماد به نفس ها و اعتماد به خداها درجاتی داشتن

–نمونه ای کوچیک از این ،،،،،،،،،

میگن وقتی امام خمینی رو از تبعید از پاریس به تهران میاوردن و یه ملت انتظار ایشون رو می کشید تو هواپیما ازش سوال کردن امام چه احساسی داری؟ و امام پاسخ داد “هیچی”…………!!!!!!!

این به این معنی نیست که بی احساس بودن امام ، این نشون دهنده ی روح فوق العاده بزرگ و پر از اطمینان قلبی به خدای امامه که نه تنها قلبش هیچ استرس و نگرانی و ترسی نداره بلکه حتی فکرش هم از اینها خالی و آزاده

..

..

اعتماد به نفس یعنی “اعتماد به خدا”

——–

و برای سوال دوم پاسخ من این هست :

…

اگر بخوایم از عذاب گرفتارشدن به احساس گناه خلاص بشیم باید اول از همه به خدا اعتماد کنیم به این معنی که دوباره اعتماد به نفس مون رو بازیابی و تقویت کنیم..

و برای این کار یه کلید هست

و اون کلید توبه هست

وقتی از صمیم قلب تصمیم به توبه بگیریم میتونیم حالمون رو خوب کنیم چرا؟ چون در اینصورت میتونیم یک تصویر رو تجسم کنیم که اون تصویر ، همون تصویر تغییر و بهتر شدن هست

به این معنی که من دیگه این گناه رو نخواهم انجام داد

و این یه نکته داره ، باید باور کنی خدا تورو میبخشه و این نیازمنده درک عظمت رحم و بخشش خداوند بزرگه

باید باور کنی که خدا تورو میبخشه و این قدرت رو داره که تورو دوباره قبول کنه و تو میتونی برگردی

..

در گذشته خودم وقتی چند گناه بزرگ انجام دادم ، بزرگترین اونهارو که تصور میکنم ، یاد اون روزها و شرایط میفتم

اون سالها که سن و سال زیادی نداشتم یادمه که گناه بزرگی انجام دادم البته برای اون سن و سال خودم

یادمه وقتی تمام دنیا رو سرم خراب شد و می شد و اون شب ها و روزها چه حال و روز وحشتناکی رو تجربه می کردم

اگر یک دلیل برای خلاصیش بخوام بگم اینطور اونو تعریف می کنم

وقتی که تو اون شرایط دیدم دنیا داره رو سرم آوار میشه و هیچ سر پناهی برای آروم کردنم نیست ، من تا چند شب خدارو هم از خودم دور میدیدم و فقط خودم رو در اون شرایط تنها میدونستم و به نظر نمی اومد که کسی یا چیزی بتونم شرایطم رو تغییر بده

تا اینکه بعد از چند روز متوجه شدم هنوز هم تنها کسی که برام مونده خداست و نه هیچکس و هیچ چیزی

من چند روز رو که با تنهایی سپری کردم بعد از چند روز فکر و عذاب و بی آبرویی فقط متوجه این شدم که فقط هنوز هم خدا کس و کار من هست

من اون روزا تصمیم گرفتم توبه کنم

و دیگه هیچوقت اون گناه رو انجام ندم

الحمدالله که بعد از اون که به بدترین شرایط زندگیم رسیدم تنها اون کلید یعنی توبه و اون نکته یعنی عظمت و رحم خداوند تونست من رو نجات بده و نه تنها باعث شد من دیگه هیچوقت به سمت اون گناه نرم بلکه باعث شد که تو این زمینه یکی از قویترین نقاط اعتماد و عزت به نفسم رو بازیابی کنم و بسازم

و هم اینکه آبروی ریخته شده من به رحمانیت و فضل خدا جمع شد و دوباره من احیا شدم

—

—

اگر خدارو هرچه بیشتر و واقعی تر بشناسیم میتونیم از هر احساس گناهی خلاص بشیم

فقط موضوع اینه که خدارو چطور درک میکنیم

و من خدارو شکر میکنم که موجودی به نام سید حسین عباسمنش آشنا شدم که این دیدگاه های فوق العاده و قشنگش رو در اختیارمون گذاشت

و من با نگاه سیستمی که استاد بهم یاد داد الان یکی دو هفتس تمام زندگیم رنگ و بویی دیگر گرفته و امیداورم هرچه بیشتر بتونم درکم و از این دیدگاه و نگرش بیشتر کنم تا بتونم انقد قوی و با عزت نفس بشم گخ هیچ وقت حتی فکر گناه هم به ذهنم خطور نکنه چه برسه به خود گناه مثل بسیاری از انسان های وارسته

—

و میخوام جمله آخرم رو اینطور بگم که “”” خدا فوق العادست

—

از همه تشکر میکنم