«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 117
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-37.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباس‌منش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباس‌منش2017-01-21 00:00:002024-06-09 14:55:43«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناهشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
سلام
من فکر میکنم تنها راه ، توبه کردن و شناخت بهتر خداوند و ایمان به اون هست .همون طور که میدونیم خداوند خیلی از گناه های ما رو میبخشه و با دیدن این همه بزرگی و بخشنده گی خداوند ما میتونیم احساس گناه رو از بین ببریم و با توبه کردن به زندگی جدید ادامه بدیم با امید خیلی بیشتر .
ببخشید دیر فرستادم ، چون همین الان دانلود کردم
سلام
ایده هایی برای افراد که احساس گناه در درونشان از بین بره.
1-با کسی که قابل اطمینان هست در میان بزارند.
2-به صورت کتبی به گناهش اعتراف کنه و آنچه تو وجودشه بنویسه.
3-گناهشو به گردن کسی نندازه گناه خودشو به گردن بگیره و ببذیره.
4-بداند که تنها یاد خداست که ارامبخش دلهاست بس لازمه که با خدا خلوت کنهبا دلی باک ونیتی خیر از خدا طلب استغفار و آرامش کنه.
5-خدا رو آگاه به اعمال و افکارش بدونه و اونطور که خدا فرموده تو قرآن کریم عمل کنه.
6-تا جای ممکن از کسی که کورد ظلم قرار داده حلالیت بطلبه.
7-به انجام کارهایی که حس و درد گناه رو کم کنه رو بیاره و از منابع کمک بگیره.
8-به خودش تعهد کتبی بده که دیگه به سمت چنین کاری نره.
9-به خداش تعهد بده که دیگه به سمت چنین کارهایی نره.
10-باور داشته باشه که همیشه فرصتی برای جبران هست.
11-به قدرت و بخشش خدا ایمان بیاره.
12-از خدا کمک و راهنمایی بخواد.
13-نباید بشینه و قصه بخوره و بگه که چرا من اینکارو کردم.
14-نگه ای کاش اینکارو نمیکردم اگه نمیکردم این میشد و اون میشد.
15-به صدای قرآن گوش بده.
16-به مسجد بره و خالصانه نماز بخونه.
17-از هر فرصتی برای کمک به دیگران استفاده کنه.
18-با دیگران با خوشرویی و مهربانی رفتار کنه.
19-تا جایی که میتونه صدقه بده.
20-کسی رو که رابطش با خدا خوبه و بنده ی موءمنیه و بهم نزدیکن در آغوش بگیره و راه چاره بخواد.
21-سعی کنه به کارهایی مشغول بشه که اونو به فکر گذشتش نندازه.
22-هر انسانی رو جایزالخطا بدونه.
23-تو زندگیش برنامه ریزی منظم داشته باشه.
24-حدیث ها و توصیه های بیامبران رو بخونه و گوش بده و بهشون عمل کنه.
25-قدرت ارادشو بالا ببره و بتونه نفس امارشو کنترل کنه.
26-به خدا و قیامت ایمان محکم بیاره وبدونه که هر لحظه هر ثانیه از زندگیش در حال ضبط و فیلمبرداریه توسط فرشته های خدا.
27-خدا رو منبع انرژی بدونه و باور بیاره که خدا میتونه هر وضعیتی رو تغییر بده.
28-نشینه و زندگیشو به دست تقدیر و شانس بده محکم بایسته و خودش زندگیشو تغییر بده اونطور که میخواد.
29-از اشتباه بزرگش درس بزرگی بگره و عاقل باشه و دوباره تو چاهش نیفته.
30-دوستای بد و ناشایست رو بدون هیچ ابایی از زندگیش حذف کنه
مگه انسان چقدر فرصت برای زندگی داره.
31-هدف بزاره تو زندگیش و خودشو خالص کنه و آنچه به نظرش اضافیه تو زندگیش حذف کنه.
32-بره تو بیابان با صدای بلند با خداش درد دل کنه.
33-سعی کنه قدرت و عظمت و انرژی خدا رو درک کنه.
34-بدونه که هیچکس بجز خودش تا وقتی که نخواد نمیتونه زندگیشو تغییر بده و کمکش کنه و به دادش برسه.
35-زندگی دنیایی رو گذرا و موقت بدونه.
36-به حرف مردم هیچگونه توحهی نکنه.
37-اجازه نده اون گناهش تمام فکر و زندگیشو تحت الشعاع قرار بده.
تشکر
استاد یه نکته بسیار ریز و مهم
ما به افراد میگیم که حس گناه رو بزارید کنار و به خدا فکر کنید که چقدر مارو دوست داره
ولی متاسفانه خیلی ها تو زندگی بنا به شرایطی که داشتن اصلا دوست داشتن و دوست داشته شدن رو تجربه نکردن و بلد نیستن واقعا چطور محبت کنن و محبت بگیرن واین باعث میشه مرتکب گناهان بزرگ و بزرگتری بشن من معتقدم برای کمک به همچین افرادی باید محبت کردن و دوست داشتن رو یاد داد
چطوریشو دیگه بحث جداگانه ایست
من فکر میکنم نصیحت کردن چنین افرادی خیلی کار ساز نیست چون امکان ارتکاب گناه به نوعی دیگر خواهند داشت هرچند که با نصیحت و دعوت ایشان به منطق و آرامش و در صورت امکان ارایه راهکار جهت جبران کل یا بخشی از موضوعی که ایشان را اذیت میکند میتواند کمکی به ایشان کند.
(من واقعا این افرادو تجربه کردم)
من خودم اگر دچار احساس گناه کنم دو حالت وجود داره
1_اگر من مقصر بودم و باعث شدم کسی ازم ناراحت بشه یا به عنوان مثال در بدترین حالت اگر به کسی تجاوز جنسی بشه یا خودش با میل خودش به هر حال این عمل انجام بشه باید در ابتدا خودمان را از ته دل ببخشیم و از خدا طلب استغفار کنیم در مرحله بعد باید بریم و رضایت طرفی که بهش زیان وارد شده رو کسب کنیم مثلا اگر باپول میشه جبران کرد خسارت بدیم یا با انجام عملی بالاخره طرفو راضی کنیم خدارو عبادت کنیم و امیدوار باشیم که این عملو دیگه تکرار نکنیم
2_حالت دوم زمانی هست که به ما ظلم شده باشه مثلا مورد تجاوز قرار بگیریم در این صورت باید ابتدا از خدا طلب بخشش کنیم بعدخودمان راببخشیم و از اون کار توبه کنیم سپس طرف مقابل رو ببخشیم و همواره خدارو عبادت کنیم و امیدوار باشیم به رحمت الهی زیرا ما دیگر توبه کرده ایم و آن فرد قبلی نیستیم
با سلام خدمت همه عزیزان و کاربران گرامی سایت( گنجینه اطلاعات) استاد عباس منش ،
در جواب سئوال چه ایده ای برای کسی که به خاطر خطای بسیار بزرگی دچار احساس گناه شده است دارید تا دیگر احساس گناه نداشته باشد؟
همه ما با توجه شرایط و روزهایی که داشته ایم گناه کردیم ، و احساس گناه را کم و بیش تجربه نموده ایم، امّا به نظر من بهترین ایده برای هرکسی را می توان از قرآن کریم گرفت ، که خود من با توجه به این دو آیه بود که خیلی امید گرفتم و امیدوارم تمام کسانی که حتی خطاهای بسیار بزرگی داشته اند با توجه به مفهوم آیات زیر با ایمان کامل به این آیات قرآن دیگر احساس گناه نداشته باشند.
خداوند رحیم در آیه 53 سوره زمر نیز می فرمایند :
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ.
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
لذا بایستی احساس ارزشمند بودن را در خود پرورش داده و در واقع بایستی خودشان را دوست بدارند و به این آیه توجه کنند که حتی می فرماید ای کسانی که در گناه اسراف کرده اید از رحمت خدا ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می بخشد و او بسیار آمرزنده و مهربان است.
و همچنین آیه 70 سوره فرقان این که آیه ی بسیار بسیار امید بخش که خداوند غفور می فرمایند :
إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا.
مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل میکند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!
و با توجه به اثر مخرب این احساس ، با توجه به این آیه امید بخش خداوند رحمان، حتی لحظه ای به آن فکر هم نکنند و حتی به القائاتی که از طرف اطرافیان و جامعه نیز ممکن است به ما بشود توجه ای نکنیم و دیگر خودمان را ببخشیم چون خداوند در این آیه بدین اندازه امید می بخشد، که حتی گناهان را به حسنات تبدیل خواهد کرد و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است .
سلام خدمت استاد عزیز .. و تمام دوستانی که با انرژی هرچه قوی تر برای این موذل عدم اعتماد به نفس چاره می اندیشند و من از طرف خودم به شما خدا قوت می گم .. و آرزو دارم تمام مشکلات رو همه با هم حل کنیم تا هیچ کسی از عدم یا وجود برخی رفتار ها رنج نبرند اللخصوص خودم …
سوال اول : فرد با اعتماد به نفس از نظر من چه ویژگی هایی دارد؟
فردی هست که در هر شرایطی بتواند شادابی خودش رو حفظ کند و در هر کاری که قدم می گذارد بلااستثنا موفق باشد .. تاکیید می کنم در هر کاری
سوال دوم : فردی که احساس گناه می کند را چطور می توان این احساس رو از او دور کرد؟
به نظر شخصی من ابتدا عملی که باعث احساس گناه شده رو برای فرد تحلیل کنیم و در آخر سعی کنیم اورا بیشتر با عطوفت ها و مهربانی های خداوند آشنا کنیم و سعی کنیم اعتماد به نفس کمکی برای طرف ایجاد کنیم تا در مسیرش محکم تر شود
با سپاس از استاد عزیز بابت سوال های چالش برانگیز
درود و شادتر باشید به همه دوستانی که منتظر انتخاب برندگان از طرف جناب عباس منش هستند.
من میگم بجای منتظر موندن بهتره بریم امشب تصویر ذهنی بسازیم از اینکه صبح شده و اومدیم داخل سایت عباس منش و میبینیم که جناب عباس منش همه کسانی که نظر دادند را برنده اعلام کرده و نفری 500000تومان جایزه خرید از محصولات عباس منش بهشون اهداء کردند.
شادتر و مانا باشید!!!
آخ اگه می شد چی می شد
سلام وعرض ادب . اول از خدای مهربونم بابت هدایت وآگاهی که در مسیر زندگی من قرار داد واز استاد که واسطه این لطف بزرگ خداوند شده اند سپاسگزارم.
درجواب مسابقه اولین قدم اعتماد به خداوند ومثبت اندیشی نسبت به وعده های اوست که به تعدد ازبخشش گناهان ،بنده هاش رو مطمئن کرده واین باعث میشه احساس اتکا به کسی کنی که هم میبخشدت و هم وعده داده که بدی کسی که توبه میکنه رو نه تنها میبخشه که تبدیل به خوبی وحسنه میکنه. وقتی قبول کنی گناه من هرچقدر بزرگ اما از بخشش خدای مهربون نمیتونه بیشتر باشه وبهش ایمان میاری ..با خودت خلوت میکنی وخودتو میبخشی ویقین میکنی خداهم بخشیدتت طوریکه نه تنها بخشیدتت بلکه الان دیگه عزیزشی چون خداوند توبه کاران رو دوست داره آروم میشی و این مرحله اول هست… و اجازه نمیدی که نجوای شیطان دیگه روت اثر بزاره که شک برات ایجادکنه چون اون میخواد دوباره تورو به احساس گناه ویاس برگردونه …پس اولین مرحله یه خلوت شاید کوتاه وشاید بلند باخودت وخدای خودته.یه طلب بخشش واقعی طوریکه وقتی از اون خلوت میای بیرون انگار که رنگین کمون بعد بارونه.. سبک و زلال میشی و انرژی خاصی رو حس میکنی وانگار خود خدادرآغوشت گرفته ..و اگه رابطه هرکسی باخداوند اصلاح بشه خداجون هم رابطه اونو با دیگران اصلاح میکنه…
مرحله دوم اینه که حالا اون شخص باید سعی کنه در قسمتهای مختلف زندگیش بوجود بیاره تا احساس توانمندی و ارزشمندی کنه.. میتونه خدمتی کنه ، باری ازدوش کسی برداره وتامیتونه با فرستادن انرژی مثبت به جهان وآدماش جبران خسارت کنه،حتی اگرنمیتونه باآب دادن به یه گل یا لبخند به روی یک رهگذر یا.. غیر از اون تا جایی که میتونه با اتکا وایمان به همون خدای مهربون توانمندیشو زندگی کنه وبوجود بیاره تا احساس ارزشمندی کنه ویادمون باشه همین که زنده ایم ونفس میکشیم یعنی خدا ازماناامید نشده و منتظر ماست تا لطف وهدایتش رو برماجاری کنه تااونی بشیم که ارزش واقعی ماست وخداوند ازسرعشق برای هممون خواسته وما خودمون به کمترش راضی شدیم.
با ارزوی موفقیت و شادی برای همه شما<خدایاشکرت>
باسلام خدمت همه دوستان
(من میخوام خیلی ساده تجربه و نظر شخصی خودم رو خدمت دوستان بگم امیدوارم بتونه راهگشا باشه)
مواقعی پیش میاد که انسان بواسطه ی احساس گناه خودشو در قعر یه چاه میبینه و به خاطر ضعف اعتماد به نفس دست به هیچ تلاشی هم واسه رهایی از چاه نمیزنه و هیچ فکر مثبتی هم نزدیک مغزش نمیشه تا بتونه اونو از احساس گناه رهایی بده.. به نظر من تا اینجا مشکل حادی نیست..
ولی از اونجایی که معمولا ما یادگرفتیم گناهانمونو از بقیه پنهان کنیم واکثرا به ما گفته شده که بازگو کردن گناه خودش گناهه ما همیشه دوست داریم گناهانمون رو کنج دلمون قایم کنیم و اونا رو همیشه با خودمون حمل میکنیم!
در اینجور مواقع بهترین کار شکستن عادته یعنی صحبت کردن در مورد اون گناه با یه دوست..
با یه دوست صمیمی و مورد اعتماد در مورد گناه، تاکید میکنم صحبت بدون پرده در مورد همون گناه و تجربه اون شخص صمیمی در مورد همون گناه و سئوال درمورد اون و حتی گناه های بدتر که مرتکب شده و اینکه آیا میشه در صدد جبرانش برومد یا نه! میتونه بسیار بسیار در آروم شدن ما تاثیر داشته باشه
شاید اون دوست صمیمی نتونه هیچ راه حلی هم ارائه بده مونتها صحبت کردن میتونه از بار عصبی احساس گناه کم کنه و آروم کنه یه ذهن آروم میتونه تصمیم درست بگیره و اینکار پیش کسی جز دوست یا شخصی که میتونیم با اون راحت باشیم و باهاش حرف بزنیم امکان پذیر نیس..
و یه پله از این بهتر اینه که
از اونجایی که همه ماها هیچ دوستی رو صمیمی تر از خدا واسه خودمون نمیدونیم این دوست حتی میتونه خدا باشه!
بی پرده ترین حرف ها رو میشه با خدا زد ما با اون نباید هیچگونه رودروایسی داشته باشیم اقرار به گناه پیش خدا هیچ گناهی که نداره هیچ، تازه باعث خوشنودی خدا هم میشه وقتی بنده ای متوجه گناهش شده و اومده پیش اون واسه جبران.. و به طور حتم از طرف خدا بیجواب نمیمونه بعضی مواقه برای “درست” رفتار کردن فقط قبول کردن “اشتباه” کافیه.. و خدا همینو میخواد
وقتی من پیش یه دوست صمیمی مث خدا بی پرده حرفامو گفتم و از گناهم صحبت کردم محال ممکنه که خدا بشینه فقط نگات کنه و نور امیدی توی دلت بوجود نیاره!!
اگه شهامت اقرار به گناهان رو پیش خدا نداشته باشیم پس ما با صمیمی ترین دوستمون احساس راحتی نداریم! هدیه خدا برای این شهامت به طور قطع و یقین ایجاد نور امید خواهد بود شک نکنین
این تجربه ی بسیاری از ماها بوده…
با تشکر