«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 145

سلام به همه دوستان

من وقتی این فایل و گوش کردم ناخوآگاه آیه 148 سوره نساء به ذهنم رسید(لا یحب الله الجهر بالسو من القول الا من ظلم و کان الله سمیعا علیما).دوستان من آیه های قبل و بعدشم مطالعه کردم.منعیش (خدا دوست نمیدارد که کسی به گفتار زشت به عیب خلق صدا بلند کند مگر آنکه ظلمی به او رسیده باشد “که هرگاه از دست ظالم فریاد دادخواهی کند و زشتی عمل او را فاش گوید در اینصورت رواست”که خدا شنوا به اقوال و دانای به احوال بندگانست).حتی ترجمه های دیگه ایم دیدم که (خداوند بلند کردن صدا را به بدگویی دوست ندارد مگر از آنکس که به وی ستم شده باشد).بعد از گوش دادن به فایل استاد این سوال برام ایجاد شد که اگر کسی نمیتونه به کسی ستم بکنه و هر نیت یا فعل منفی به خود فرد برمیگرده مگر اینکه طرف مقابل باور داشته باشه که بهش ستم شده یکم با این آیه تناقض نداره؟یجورایی دچار ابهام شدم.این آیه میخواد چی بگه؟این آیه میکه مظلوم باید حقشو بگیره؟پس قبول داره که میشه به کسی ظلم کرد؟ممنون میشم راهنماییم کنید.