«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 2

سلام به همه دوستان

به نظر من احساس گناه حسی هست که ریشه در یک فکر و باور داره

من باید اول ببینم احساس گناهی که دارم فکر و باور پشتش چی هست؟ این هست که من همیشه باید کامل باشم؟اصلا حق اشتباه کردن ندارم؟ اونقدر تحقیر و توهین شنیدم که خودم رو مستحق هر چیزی می دونم و اگر مخالف میل دیگران رفتار کنم حس گناه دارم؟

وقتی این باورها تصحیح بشه و انسان حس ارزشمندی پیدا کنه و خودش رو به عنوان یک انسان بپذیره که امکان خطا داره، احساس گناهش کمتر هست.

ما می دونیم احساس گناه یک حس هست. احساساتم زودگذر هستن

در مورد احساس گناه بزرگ به نظرم آدم اول باید گفتگوی درونی منفی که مدام داره با خودش انجام می ده رو ببینه و بشناسدش

احتمالا کلی چرایی تو ذهنش هست که چرا این کار رو کردم و چی می شه و من چقدر بدم.

و دوم اینکه نمی تونه بپذیره که این کار رو کرده

اول باید بپذیره که این اتفاق افتاده و زمان رو نمی شه به عقب برگردوند

و دوم

به جای چرا گفتن باید سوال رو تغییر بده

و بگه

چگونه؟؟؟؟؟؟؟؟

چطور؟؟؟؟؟

چکار؟؟؟؟

چکار می توانم بکنم؟

چگونه و چطور می توانم شرایط رو تغییر بدم و جبران بکنم؟

البته جواب این سوالها باید برنده برنده باشه

یعنی هر جوابی که می ده هم خودش، هم جهان، هم طرف مقابل و هم خدا رو در نظر بگیره

باورش رو نسبت به خدا درست کنه

و بدونه که خدا در مقابل هر مسأله ای راه حلی پیش رو گذاشته

بدونه که حالا اگه با کار اشتباهش یک بار منفی رو وارد جهان کرده

می تونه با کارهای درست و ایجاد بارهای مثبت اون بار منفی رو خنثی کنه

و با مشورت درست گرفتن از دیگران

شروع به جبران آن خسارت بکنه

شاید باید برای خود اون شخص کاری بکنه

شاید هم برای اشخاص دیگه

در کل اگه فرا طبیعی به مسائل نگاه کنیم

برای هر اشتباهی راه جبرانی هست

اینجوری هم فرد از ساکن بودن خارج می شه و هم بار منفی که وارد جهان کرده رو تبدیل به مثبت می کنه

و به خاطر همین اقدام انرژی های مثبت بسیاری رو دریافت می کنه که یواش یواش احساسات گناهش رو از بین می بره.

مثلا فردی که سقط جنین کرده

و الان احساس گناه داره

می تونه به بچه ها عشق بده

به زنانی که باردار نمی شوند عشق بده

و…

امیدوارم مفید بوده باشه