«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 22

خب بای من هم اتفاق افتاده الان که سنی ازم گذشته به خود و گذشته نگاه می کنم می بینم چه خیانت بزرگی است ماجرا من به مورد خودگرایی و درونگرایی منتهی شد الان هم با من هست البته با تلاش سعی کردم از این پوسته خارج شوم برای همین الان هر جا لازم باشد این را بصراحت می گویم والدین ما خائن هستند در بیشتر موارد این مشکل از خانه شروع شده است والدین ما با وجود داشتن نیک نظری و برای حفاظت از فرزند به آنها صدمه می زنند من روزهایی را دارم که حتی قادر نبودم یک خودکار در راه مدرسه برای خود بگیرم خجالتی و کمرو اشتباهی که این تربیت دارد این نوع افراد هیچ موقع قادر به دفاع از حق خود نخواهند بود و قادر نخواهند بود خود و داشته های خود را ابراز و استفاده کنند.من خصوصیات جالبی دارم حتی توانایی نوشتن کتاب را داشتم و تلاش کردم این سد را بشکنم درست است که براش ناشری نیافتم، ولی مجوز ارشاد را هم دارد حال البته اون کتاب کهنه و از دانش روز خالی است این ماجرا مربوط به سال 78 است، وقتی این موضوع را در 16 سالگی دیدم از آن روز سعی کردم تغییر کنم اما بسیار سخت بود.الان که 39 سالم هست اونبخش تاریک هست درست که دیگه مثل گذشته قدرتمند نیست الان هم بعضا موجب اختلال در کارهام می شودو در خاتمه این موضوع که البته خلاصه و خسته و گریخته نوشتم از کسانیکه جوان و در ابتدای راه هستند خواهش خواهم کرد که بعد و البته قبل تشکیل خوانده روی موضوع تربیت فرزندان کار کنند و کسانیکه والدین هستند و خانواده دارنند مراقب چیزی که فرزندانتان می گویید باشید بخاطر داشته باشید خداوندگار کودکانتان شما هستید و خدایی جزء شما نمی شناسند معلمان در طبقه پایین تر هستند.برای این موضوع باز از خودم بگویم حتما مدرسه را یادتون هست من و دوستم همکلاس بودیم و در محله هم همسایه!دوستم مادری قدرتمند داشت و پدری ضعیف اما مادر همه چیز را تحت کنترل داشت در کلاس به همین علت گه چیزی را نمی فهمید یا معلمی های حتما دیدید قادر نبود آن را برآورده سازد و من نمی دانم چگونه معلم شده بود به صراحت ایستاده و حقش را می خواست ،می خواست یاد بدهد ولی ماها قادر نبودیم و حال شما ببینید چه صدماتی این آموزش بر آینده ماها داشت.برا همین معتقدم درجه و اعتبار والدین در حد خدوندگار است و می تواند صدمات بیرونی را کمرنگ نماید حتی معلم هایی که برای تفریح و البته خالی سازی عقده های خود موجبات صدمه کودکان می شونند معلم من که اسمش یادم بیست در ابتدایی دوم دقیقا یادم هست مرا پدر پسر شجاع خواند چون اون آرام حرف می زد و آرام راه می رفت و من بعلت خجالتی بودن این طور بودم راستی آو را هیچ وقت خواهم بخشید. اما سعی دارم خودم را ببخشم و آرام و متعادل باشم بنظرم افرادی مثل من درمان قطعی ندارنند ولی مثل من می توانند به تعادل برسند. برای همین من هم تونستم از بعضی سدها بگذرو و حتی ایده هام را در اینترنت ارائه نمایم و حتی با دوستانیکه زنگ زدند حتی از دولت که ببینید من کی و چی هستم حرف بزنم درست که حامی برای ایده ام بیافتم اثبات همین 

مرسی حسن