«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 25

سلام

دوست داشتم توی این پیام کلی درد و دل کنم و بگم توی بچگی چقدر از طرف بقیه تحقیر شدم بگم اقای عباس منش گذشته شما چقدر شبیه منه ( اما من درونگرا شدم) و خوشبحالتون از این فاجعه گذشتین اما من … . حتی الان که دارم این جملات رو مینوسیم احساس حقارت میکنم و چقدر احساس بدی دارم.

باشه قبول ، من همه رو می بخشم، ریز و درشت، احساس خوب من نشون می ده که کار من درسته ( خالی شدن از حس انتقام گرفتن، بی اهمیت دونستن مسائل کوچک و بیخود ، رها شدن ، همه احساس خوبی به ادم میده).

کاری به روانشناس ها و جملات قشنگ قشنگی که درباره اعتماد به نفس هست ندارم، به خودم گفتم تصور کن آدم با اعتماد به نفس هستی بعد از یه مقدار فکر کردن و تصور کردن چیزهایی که به ذهنم رسید اینها بود:

آدم ثروتمندی که ماشین و خونه فوقالعاده ای داره. در این صورت خیلی راحت میتونستم توی جمع فامیلها ، مهمونیها ، عروسی ها و … باشم. یک ادم ثروتمند در حالی که لبخند زده و خیلی شیک پوشه، سرشو بالا گرفته و محکم قدم برمیداره ( وای چقدر خوبه).

ادمی که از نظر علمی فوق العادست توی سمینارها ، کلاسها ، محل کارش و … عقاید و نظراتش رو با شجاعت و صلابت بیان میکنه. بدون ترس.

انسان ثروتمند ، با سواد ، کسی که دیگران به او تکیه میکنن ، کسی که به حرف یا کاری که میکنه ایمان اورده و از درست بودنش مطمئنه. مثلا اقای عباس منش اگه از شما بخوان توی یه کنفرانس درباره چیزی که تخصصش رو ندارید صحبت کنید اعتماد به نفس بالایی دارید یا توی کنفرانسی که تخصصش رو دارید. این چیزهایی به ذهن من رسید.

در اخر به این نتیجه رسیدم اعتماد به نفس چه توی مسائل کوچیک چه بزرگ زاده ی یک “چیز” هست. باید یه چیزی داشته باشی، یه چیزی رو بدونی که با تکیه به اون بتونی قدم برداری و سرتو بالا بگیری . حالا واسه بعضی ها ثروته، واسه بعضی ها علمه و واسه بعضی ها خدایی که میشناسن.

در حال حاضر واسه من ثروت هست فعلا این رو میدونم. حالا بعضی میگن فقط خدا کافیه خب تا حالا واسه من که جواب نداده ( این رو هم 100% میدونم شناختم به خدا کمه که تا حالا اینطور نشده).

کسانی که به خدا ایمان دارند نه اندوهگین میشوند نه میترسند.