«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 432

به نام خدای مهربان

سلام اقای شریفی امیدوازم حالتون عالی باشه

من تقریبا همین موقع ها بود سال پیش که به کامنت شما در فایل الگو های تکرار شونده هدایت شدم و خیلی برای من تاثیر گذار بود

اون زمان من تازه شروع کرده بودم به کامنت خوندن و کامنت نوشتن و جالبه من اولین نقطه آبی ام رو از شما دریافت کردم.

یادمه مفاهیمی که توی اون کامنت از قانون اشاره کرده بودید بهش خیلی روی من تاثیر گذار بود چندین و چند بار اون کامنت رو میخوندم و سعی میکردم بازم بیشتر درک کنم و بفهمم قانون رو

توی کامنتتون درمورد کانون توجه صحبت کرده بودید و مثال پیانو و بدنسازی خیلی قشنگ و دقیق نحوه کارکرد قانون توجه رو توی اون مثال گفته بودید و دری از اگاهی به روم باز شد از کانون توجه

از اینکه چقدر واقعا هرلحظه کانون توجه در زندگی ما داره تاثیر میزاره. و ثانیه به ثانیه ما داریم به جهان فرکانس میفرستیم

همین موضوع ثانیه به ثانیه و فعل های مضارع در قرآن ..

وقتی گفتین که ثانیه به ثانیه ذهن رو جهت دهی کنیم تاثیر خیلی شگرفی میزاره من اومدم اینو تستش کنم یکی از کارهایی که کردم این بود که سعی کردم وقتی دارم تمرینی انجام میدم یا کامنتی مینویسم سعی کنم ثانیه به ثانیه و بدون وقفه ذهنم رو تغذیه کنم و خب نتایح بینظیر بود

اولین جلسه 11 کشف قوانین رو نگاه کردم که با موضوع: جهت دهی دادن کانون توجه و بیشتر ماندن در احساس خوب .. بود

یادمه توی احساس خوبی نبودم

اما آقای شریفی فقط بیست دقیقه بدون وقفه و ثانیه به ثانیه ذهنم رو جهت دادم

اومدم توجهم رو گذاشتم روی فرصت ها، روی راه هایی که خدا میتونه برام باز کنه، روی توانایی هام، روی خوبی های زندگیم 20 دقیقه بود اما ثانیه به ثانیه بود،، 20 دقیقه بود اما بدون وقفه بود،، راه میرفتم توی خونه و با خوپم صحبت میکردم

ناگهان به خودم اومدم و دیدم دارم اشک شوق میریزم

میدونی آقای شریفی بعد ده دقیقه خود ذهن همراهیم میکرد

خود ذهن داشت بهم افکاری رو نشون میداد که دیگه آگاهانه نبود اصلا من یادم رفته بود که عهه اینم هست اونم هست…

و اون فقط احساس خوب نبود، به دنبالش اتفاقات خوب هم اومدن نمیگم خالص بود نه صد در صد یکسری ترمز های دیگه ایی هم توی ذهنم بود مخصوصا احساس عدم لیاقت اما هر اتفاقی که میفتاد یک تکه پازلی که داشت کم کم یکسری اتفاقات قشنگ رو تکمیل میکرد

حالا که درمورد احساس لیاقت صحبت کردم و دارم کامنت مینویسم دوست دارم این کامنت رو فرصتی ببینم تا درمورد این موضوع صحبت کنم و ثانیه به ثانیه ذهنم رو جهت بدم

توی اموزش های استاد و متن های سایت از غالب ترین فرکانس برای احساس لیاقت استفاده شده، میشه گفت درطول روز اغلب فرکانس های ثانیه های زندگی ما ارتباط مستقیمی پیدا میکته با احساس لیاقت، هر واکنش به اتفاقات و چالش ها، و همچنین گفتگو های ذهنی که صبح تا شب همینطوری داره تکرار میشه

جالبه درمورد ثانیه به ثانیه صحبت کردیم.. به نظر من هرچقدر احساس لیاقت بهتر میشه این فرکانس لحظه به لحظه داره خالص تر میشه و اتفاقات واقعا توی مدت زمان کوتاهی خودشون رو نشون میدن

من برام خیلی. واضح بود که توی هفته اولی که دوره احساس لیاقت رو کار کردم چقدر اتفاقات فوق العاده ایی برام رخ داد اصلا روانی زندگیم عالی بود.البته یک وقفه کوچکی هم افتاده در کار کردن من روی دوره احساس لیاقت اونم بخاطر امتحانات خرداد بود که چون امتحانا نهایی شده و خیلی هم سطحش بالاست واقعا وقت نمیکردم و امروز آخرین امتحان بود. ولی نکته مثبت اش این بود که فهمیدم واقعا کار کردن روی احساس لیاقت چیزی نیست که به درجه ایی برسیم که دیگه روش کار نکنیم یا وقفه بدیم بهش و یا بخوایم حالا یکی دو روز چیت کنیم و برای خودمون مثلا ارزش قائل نشیم و بریم سریال چرت و پرت ببینیم، با خودمون بد صحبت کنیم و احترام نزاریم

نه.. احساس لیاقت یک چیز دائمی است.من کاملا احساس کردم که وقتی کار نمیکنم روی احساس لیاقت داره رفتار های قبلیم بروز پیدا میکنه و همینطور هم شد!

به لطف خدا یک موضوعی رو درک کردم اونم این که وقتی یک ذره از مسیر خارج میشم سریال های سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت و سعی در تمرکز روی نکات مثبت مععجزه میکنه.

اصلا فوق العادست سریال ها مخصوصا سفر به دور آمریکا،، همزمان توجهت روی نکات مثبته از طرفی داری شیوه برخورد یک خانم و آقای قانونمند و متعهد به قوانین زندگی رو میبینی و کلی یاد میگیری.

قانون قانون مدار هاست. حتی جوری که خداوند منو با دوره احساس لیاقت هم مدار کرد هم به همین شکل بود. یادمه قبلش هیچ انگیزه ایی نداشتم برای اینکه روی خودم کار کنم،، از مدار خارج شده بودم،، نصف شبا توی یوتیوب چرت و پرت میدیدم و روز به روز گیج تر میشدم.

بعضی روز ها عاجزانه به خدا درخواست میکردم و میگفتم خدایا من واقعا نمیدونم چه اتفاقی داره میفته هدایتم کنه من گیجم. نمیدونم چیکار کنم،، من گیر کردم! به قول استاد توی توحید عملی یازده من نه راه رفت دارم و نه راه برگشت،، دقیقا احساسم اینشکلی بود

بعدش نمیدونم چی شد دلم خواست دو دور از سفر به دور آمریکا های استاد رو ببینم که ندیده بودم و مال وقتی بود که استاد تازه با بدن جدید و زیباشون اولین مسافرت رو میرفتند که یک سفر به هاوایی بود و سفر بعدی که دیدم اولین سفر به تراک کمپر بود.

کم کم داشت دوباره قانون برام مرور میشد،، سپاسگزاریم بیشتر میشد، رفتار های استاد رو میدیدم و لذت میبردم و تحسین میکردم و منم کم کم رفتار هام داشت بهتر میشد

اقای شریفی یک قسمتی استاد داشتن کامنت یکی از بگه هارو میخوندن و بعد توضیحات به سمتی کشیده شد که اینکه پولت و بزاری یک جایی و به امید اینکه اون رشد کنه و تو هیچ کاری براش نکرده باشی دیدگاه خوبی نیست، درکل منظور این بود که اون توانایی پول سازیه مهمه و اینکه پولت رو بدی یک عده ایی یا یک جایی بدون اینکه خودت کاری کنی و اطلاعاتی کسب کنی اون پول رشد کنه. یک جوری توهمه و اصلا فارغ از هرچیزی یک دیدگاه خطرناکیه چون وابسته به ذات نیست اون پول و وابسته به غیر هست

من اون روز که اون فایل رو دیدم تصمیم گرفتم پولم رو از یک جایی که بدون هیچ اطلاعاتی یا تحلیلی و.. سرمایه گذاری کرده بودم بکشم بیرون،، دست دست کردم و خودمو گول زدم اما فرداش نشونه خیلی محکم اومد و من کشیدم پول و بیرون

اقای شریفی باور کن توی چندروز اینده یک اتفاقی افتاد که اگر پول من اونجا بود تقریبا نصف میشد و خدا میدونه که چقدر حالم بد میشد و کنترل ذهن برام سخت میشد

بعد باز دوباره الهامات میگفت حالا پول رو روی خودت سرمایه گذاری کن و من اینطوری هم مدار شدم با دوره احساس لیاقت

و همون هفته اولش واقعا برکاتی اومد توی زندگیم که واقعا معجزه اسا بود. و فکرشو نمیکردم.

راستش این موارد بالا رو فقط برای یادآوری به خودم و اتفاقاتی که افتاد نوشتم بنظر من خیلیییی مهمه که مرور کنیم اتفاقات رو مرور کنیم دستکار خداوند رو مرور کنیم ک چقدر قشنگ خداوند داره مارو هدایت میکنه

مخصوصا اون موقع گه این اتفاقات رخ داد من اینقدر با خدا صحبت میکردم و میگفتم: خدایا میدونمم تویی هاا؛؛ حواسم هست تو بهم گفتی پول و بگش بیرون، تو برام فلان چیزو جور کردی تو بودی که همه این کارارو کردی،،، خدایا حواسم هست از چه احساس بدی منو کشوندی بیرون و الان چه احساسی دارم،، و من هرروز سپاسگزار تر میشدم.

همون روز اول که دوره احساس لیاقت رو استارت زدم فایل توحید عملی 11 روی سایت قرار گرفت. اصلا ترکیب فوق العادخ دیوانه کننده و رویایی بود.

فرکانس تسلیم و فرکانس احساس لیاقت.

توی اون فایل استاد داشتند توضیح میدادند که دو تا باور هست که باعث میشه ما الهامات رو دریافت کنیم

1. باور کنیم ما لایق دریافت الهامات هستیم و خدا داره هر لحظه مارو هدایت میکنه

2. اگاه باشیم که هیچی نمیدونیم و در برابر اون هیچی نیستیم و هیچی بلد نیستیم.

این کامنت خیلی هدایتی داره نوشته میشه من ثانیه به ثانیه دارم مینویسن پنج دقیقه قبل نمیدونستن اصلا قراره درمورد این چیزا صحبت کنم اما راستش حسم میگه اینارو بنویسم حداقل برای خودم تا مرور کنم هدایت های بینظیر خدا رو…

یادمه یکی دیگه از عواملی که باعث شده بود زندگیم روان تر بشه این بود که من خیلییییی جزئی و با دقت و عمیق سپاسگزاری میکردم.

یادمه یک هندزفری خداوند وارد زندگیم کرد و من هرموقع داشتم فایل گوش میدادم بارها به خودم میگفتم خدایا شکرت ببین چقدر خوب صدای بیرون رو کنسل میکنه چقدر کیفیت خوبی داره چقدر بم صدای فوق العاده ایی داره.

بعد اون سپاسگزاری سه چهار روز بعدش خداوند به من یک لپ تاپ دوباره هدیه داد

میدونی الان که نگاه میکنم خیلی جالبه از اون هندزفری عه حتی بیشتر از لپ تاپ سپاسگزاری کردم

یا همزمان با هندزفری کارت حافظه گوشیم که میتونم فایل هارو توش ذخیره کنم اینقدر سپاسگزاری میکردم که واقعا انگار بزرگترین نعمت دنیاست.

یکی دیگه از مواردی که کمک کزد اتفاقات خیلی روان پیش بره احساس خوب بود

یک کامنتی از دوستم مرجان عزیزم توی سایت دریافت کردم که توش میگفت احساس خوب وابسته با عوامل بیرونی نیست میشه با ظرف شستن هم به احساس خوب برسی، وقتی که داری ظرف میشوری به این توجه کنی که غذایی بوده که بخوری کسایی بودن که باهاشون غذا خوردی، سقفی که بالای سرت بوده و اون وقت با اشک شوق ظرف میشوری یا وقتی داری چایی با قهوه میخوری طعمش رو قشنگ مزه مزه کنی و به این فکر کنی که ارامش داری و میتونی با خیال راحت چایی بخوری

وقتی این کامنت رو خوندم دوباره احساس کردم دارم سپاسگزار تر میشم. احساس لیاقت غالب ترین فرکانسه و سپاسگزاری بالاترین فرکانس ترکیبشون منو به پرواز در آورده بود.

اینا همه رو گفتم تا فقط این مرور شه برام که دلیل نتایج توی بازه های زمانی مختلف چیه

دقیقاا من درک میکنم وقتی به درجه ایی ادم میرسه و فکر میکنه اون اتفاقا شانسی بوده و اصلا ربطی به نوع کار کردن من نداشته یا مثلا به هر حال چه من سپاسگزار میبودم چه نمیبودم اون اتفاقه که رخ میداد دیگه!

چه خوب که خداوند امشب منو کشوند پای نوشتن این کامنت و کلمات رو نوشت و به من لطف کرد.

دوست دارم کامنتم رو همینجا تموم کنم و بعدس شاید برم یکم سفر به دور امریکا ببینم.

من تاحالا کامل سفر به دور آمریکا رو ندیدم الان چند روزه دارم همون سفر اول رو میبینم و جایگزین کردم با همه ورودی های نامناسب توی زندگیم و چقدررر فوق العادست سفر به دور آمریکا

جالبه الان سفر جدید استاد رفتن وقتی ترکیبی نگاه میکنم اون سفر روبا این سفر واقعا خیلی باحاله و چقدر تفاوت ها و بهبود دائمی مشخص میشه.

خدایا شکرت

اقای شریفی سپاسگزارم که این فرصت رو فراهم کردید تا بنویسم

فکر کنم اولش اصلا میخواستم درمورد یکسری موضوعات دیگه صحبت کنم ولی خب باید پارو نزد وا داد

خدا یار و نگهدار هممون