«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 66

دو مورد دیگر اضافه میکنم

* فرد با اعتماد به نفس بالا همیشه نیمه پر لیوان را می بیند.

* و دانش، تجارب و داشته هایش را با دیگران به اشتراک می گذارد و مطمئن هست که با این کار نه تنها چیزی ازش کم نمیشه بلکه چیزهای بیشتر و ارزشمندتری هم نصیبش میشه.

به نام خدای مهربان

با سلام

من خودم از افرادی هستم که اعتماد به نفس پایینی دارم. قبل از اینکه وارد این صفحه بشم جوابهای خودم رو روی کاغذ نوشتم تا انجایی که ذهنم یاری کرد و خودم رو تا الان مرور کردم. الان که نظرات بقیه رو دیدم دست و دلم ترسید و فکر کردم جواب های من خیلی کم و ناچیزه. حتی خواستم منصرف بشم اما گفتم شجاع باش.

من همیشه به خاطر اعتماد به نفس پایینم متضرر شده ام. من جزو رتبه های تک رقمی کنکور ارشد بودم اما در حال حاضر جایی ، کاری را انجام میدهم که دیپلم براش کافیه. هر چند مدتهاست میخام به مدیرمون بگم که مسئولیتهای منو بیشتر کنه اما هنوز نگفتم و هی امروز و فردا میکنم. هر چند تقریبا هر روز همکارانم هوش و استعداد و فکرهای من رو تحسین میکنن اما خودم نسبت به توانایی هایم مطمئن نیستم. و این خیلی بده…

*به نظر من افراد با اعتماد به نفس بالا خودشون و دیگران را خاکستری می بینند نه اینکه خود را سیاه و دیگران را سفید.

*اشتباه کردن را امری عادی می دانند و آن را حق بشریت می دانند به همین دلیل اشتباهات خود و دیگران را می بخشند.

*احساس خوبی نسبت به خودشون دارند . درک خوبی از خواسته ها، و تواناییهاشون دارند.

*خودش را همانطور که هست قبول دارد و از ابراز وجود خود در جمع نمی ترسد.

* نیاز به تایید دیگران ندارد. نظرش را اعلام میکند هر چند غلط باشه. اما برعکس فرد با عدم اعتماد به نفس یا نظر نمی دهد یا نظرش را مطابق با میل دیگران تغییر می دهد.

*نیاز ندارند خودشون را به دیگران اثبات کنند. کاری را که می خواهد انجام میدهد و نگران این نیست که دیگران چه فکری درباره آنها و کارهایشان می کنند.

*صدایشان نمی لرزد، آهسته صحبت نمی کنند و حتی کمرنگ و ریز نمی نویسند.

*قدرت رهبری و مدیریت و ریسک پذیری متوسطی دارند. از خطر کردن و تجربه کردن نمی ترسند. و اگر اشتباهی بکنند و حتی توسط دیگران تنبیه بشوند آن اشتباه و تنبیه را بزرگ جلوه نمی دهند و مدام بهش فکر نمی کنند. از کنارش می گذرند.

*از حق خودش دفاع می کند و خودش را لایق چیزها و نعمتهای خوب می داند.

*به خودش و تواناییهاش شک ندارند. و دستاوردها و موفقیت هایی که بدست می اورند را بی اهمیت و ناچیز تلقی نمی کنند. اما مغرور هم نیستند و مدام منم منم نمی کنند.

*کسیکه اعتماد به نفس پایین دارد فرصت ها را از دست می دهد چون خیلی با خودشان کلنجار می روندکه میتوانم یا نمی توانم…دیگران چه می گویند…و به خاطر از دست دادن فرصتها خیلی ناراحت می شوند و مدام غصه می خورند که چرا این چنین و آن چنان…

*خودش را قبول میکند و نقاط ضعف و قوت ، خوبی ها، زشتی ها و نواقصی که دارد را پذیرش میکند و اعتقاد دارد گل بی خار خداست.

*کسیکه اعتماد به نفس بالایی دارد حتی اگر دیگران او را اشاره بگیرند و درباره نواقص و اشتباهاتش حرف بزنند صحبت آنها را به خود نمی گیرد اما برعکس فرد بی اعتماد به نفس حرف ها و اشارات بیرونی حتی اگر ربطی به او ندارند را به خودش می گیرد.

*دنبال استعدادها و تواناییهای ذاتی خود می روندو روز به روز پیشرفت می کنند. اما فرد بی اعتماد به نفس یا با اعتماد به نفس پایین اساسا نمی داند چه توانایی هایی داردو هرکاری را هم شروع کند نیمه کاره رها میکندو با اولین موج منفی سریع عقب نشینی میکند. اتفاقات بدی که پیش آید سریع او را دچار غم میکند.و کلا نگاهش به بیرون هست اگر اوضاع خوب باشد احساس شادی و اگر اوضاع بد باشد غمگین است. و پیگیر کارهایش نیست. و حتی فکر می کنند خداوند او را لایق ثروت، شادی، کار خوب ، داشتن همسر خوب و …نمی داند. فکر میکنند از بدشانسی اینگونه شده اند. در صورتیکه افراد با اعتماد به نفس بالا مسئولیت انتخابهایشان را بعهده میگیرند.