باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند

به نام خداوند بخشنده مهربان

الا بذکرالله تطمئن القلوب

تنها با یاد خدا دلهاآرام می گیرد

سلام خدای خوبم عاشقانه ترین عاشقانه ها را تقدیمت می کنم حال که خالی شدم از وابستگی ها تنها تو را در قلبم جایگذین می کنم و تنها به ذات اقدس تو وابسته میشوم و پرمیشم از انرژی خالص و ناب تو چون هرکه جستجویت کرد پیدایت کرد هرکه بدنبالت گشت پیدایت کرد و من آلان تو را یافته ام و دیگر سعی می کنم از تو فاصله نگیرم با ذکری که بمن آموختی الابذکرلله تطمئن القلوب در مقابل هر احساس بدی احساسم خوب میشود و آتش نمرود ذهنم بر قلبم گلستان میشود .تو بهترینی ، تو زیباترینی ، تو شادترینی و تو ثروتمند ترینی . وقتی تو را دارم دیگر چه نیاز به غیر دیگر چه نیاز به دیگری . توهستی دست گیرنده تو هستی آرام کننده تو هستی روزی دهنده تو هستی مهربان و بخشنده .حالم با احساس کردنت در درونم عالی میشود . روابطم با دیگران با غرق شدن در رابطه با تو بهبود می یابد جیبم با برکت رزق تو پر پول میشود . سلامتم با شافی بودن تو تضمین میشود واقعا” چه نیاز به غیر .

خدایا عاشقانه دوستت دارم میدانم تو عاشقانه تر دوستم داری.

به نام خداوند بخشنده مهربان

با سلام و احترام

باور من از خدا و تصویری که من از خدا در ذهنم ایجاد کرده ام مردم است.

همانطور که به مصداق ” ونفخت فیه من روحی ” از روح خودش در انسانها دمیده پس هر انسان خدا است.

پس تمام تلاشم را می کنم با باروری صفات خدا که در من به ودیعه نهاده سعی کنم با آن بعد حدانگونه انسانها ارتباط برقرار کنم

با این دیدگاه دیگر هیچ کس را قضاوت نمی کنم . پشت سر کسی غیبت نمی کنم و همه انسانها را با هر اخلاق و رفتاری که دارنددوست دارم .

با ایجاد این باور هر روز صبح که از خواب بر می خیزم در درون بخودم می گویم خدایا همچنان که من با هر انسانی برخورد می کنم یا حتی فکر انسانی از ذهنم عبور می کند به نکات مثبت آن فرد می اندیشم بطرز معجزه آسایی رفتار ، اخلاق و گفتار مردم با من خوب میشود و این روند روز به روز در حال بهبود است.

با این باور دیگه نگران نمیشم چون میدونم هر مسئله ای هم ایجاد بشه خدا بشکلهای مختلف حالا خودم یا فرشتگانش در غالب انسان مسئله ام حل میشه .

و مسئله ای که حاضر نیستم با هیچ چیز عوضش کنم خلوت و تنهایی با خودم و خدای خودمه

در این خلوت و تنهایی آنقدر راحت ، صمیمی ، لذتبخش و اوج آرامش و زیبایی و شکوه با خدای خودم حرف میزنم که قابل توصیف نیست

آنقدر در این تنهایی منو آرومم کرده ، اینقدر در این خلوت تنهایی بمن راهکار عالی الهام کرده ، اینقدر در این خلوت تنهایی باورهای قدرتمند بمن گفته .

پس حق دارم که بگم حاضر نیستم هیچ چیز رو با این تنهایی عوض نمی کنم.

مثلا” یه باوری که در خلوت تنهایی بم گفت این بود ” میدونی باهوش کیه ؟ باهوش کسیکه خودش رو سریع با موقعیت و شرایط جدید وفق میده”

از وقتی که من دارم روی این باور کار می کنم معجزات برام رخ داده معجزات

من مسئول تاسیسات یه کارخونه بزرگم بمحض اینکه بم اعلان می کنن فلان مشکل پیش اومده تو دلم میگم آخ چون یه فرصت جدید برای دیدن دستان خداوند در حل کردن این مشکل و سریع اقدام می کنم و بطروق مختلف مسایل حل میشن و من ایمان به این قدرت لایتنهایی بیشتر و بیشتر میشه.

و باور فراوانی بخدا

من شنیدیم انیشتین روزی هزاران مرتبه خدا را شکر می کرده از وقتی نعمت های خداوند رو میبینم و تا جایی که یادم باشه منم سعی می کنم مثل انیشتین شکرگزار خداوندباشم و در طول روز درهای نعمت و رحمت و ثروت الهی پشت سر هم بطرفم سرازیر میشه . هذا من فضل ربی

با این شعر زیبای هاتف اصفهانی همه عزیزان رو بخدای بزرگ میسپارم.

ای فدای تو هم دل و هم جان

وی نثار رهت هم این و هم آن

دل فدای تو، چون تویی دلبر

جان نثار تو، چون تویی جانان

دل رهاندن زدست تو مشکل

جان فشاندن به پای تو آسان

راه وصل تو، راه پرآسیب

درد عشق تو، درد بی‌درمان

بندگانیم جان و دل بر کف

چشم بر حکم و گوش بر فرمان

گر سر صلح داری، اینک دل

ور سر جنگ داری، اینک جان

دوش از شور عشق و جذبهٔ شوق

هر طرف می‌شتافتم حیران

آخر کار، شوق دیدارم

سوی دیر مغان کشید عنان

چشم بد دور، خلوتی دیدم

روشن از نور حق، نه از نیران

هر طرف دیدم آتشی کان شب

دید در طور موسی عمران

پیری آنجا به آتش افروزی

به ادب گرد پیر مغبچگان

همه سیمین عذار و گل رخسار

همه شیرین زبان و تنگ دهان

عود و چنگ و نی و دف و بربط

شمع و نقل و گل و مل و ریحان

ساقی ماه‌روی مشکین‌موی

مطرب بذله گوی و خوش‌الحان

مغ و مغ‌زاده، موبد و دستور

خدمتش را تمام بسته میان

من شرمنده از مسلمانی

شدم آن جا به گوشه‌ای پنهان

پیر پرسید کیست این؟ گفتند:

عاشقی بی‌قرار و سرگردان

گفت: جامی دهیدش از می ناب

گرچه ناخوانده باشد این مهمان

ساقی آتش‌پرست آتش دست

ریخت در ساغر آتش سوزان

چون کشیدم نه عقل ماند و نه هوش

سوخت هم کفر ازان و هم ایمان

مست افتادم و در آن مستی

به زبانی که شرح آن نتوان

این سخن می‌شنیدم از اعضا

همه حتی الورید و الشریان

که یکی هست و هیچ نیست جز او

وحده لااله الاهو

از تو ای دوست نگسلم پیوند

ور به تیغم برند بند از بند

الحق ارزان بود ز ما صد جان

وز دهان تو نیم شکرخند

ای پدر پند کم ده از عشقم

که نخواهد شد اهل این فرزند

پند آنان دهند خلق ای کاش

که ز عشق تو می‌دهندم پند

من ره کوی عافیت دانم

چه کنم کاوفتاده‌ام به کمند

در کلیسا به دلبری ترسا

گفتم: ای جان به دام تو در بند

ای که دارد به تار زنارت

هر سر موی من جدا پیوند

ره به وحدت نیافتن تا کی

ننگ تثلیث بر یکی تا چند؟

نام حق یگانه چون شاید

که اب و ابن و روح قدس نهند؟

لب شیرین گشود و با من گفت

وز شکرخند ریخت از لب قند

که گر از سر وحدت آگاهی

تهمت کافری به ما مپسند

در سه آیینه شاهد ازلی

پرتو از روی تابناک افگند

سه نگردد بریشم ار او را

پرنیان خوانی و حریر و پرند

ما در این گفتگو که از یک سو

شد ز ناقوس این ترانه بلند

که یکی هست و هیچ نیست جز او

وحده لااله الاهو

به نام خدا

با سلام خدمت شما دوست عزیز

شک اولین پایه رسیدن به یک اعتقاد بنیادیه

اگه شما به خدا اعتقاد پیدا کنید مطمئنم یک فرد با ایمان میشوید که الگوی خوبی برای خیلی آدمها میشین

بتون پیشنهاد می کنم کتاب چگونه فکر خدا را بخوانیم از نوشته های استاد عباس منش رو مطالعه بفرمایید.

سپاسگزارم

مروتی