یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
سلام من با سالها تحقیق به این باور رسیدم که من خود خدا هستم، وقتى خدا از روح خودش در من دمید و مرا به زمین فرستاد تا زندگى را تجربه کنم، و تا هم جهنم را تجربه میکنم و هم بهشت را ، من در گذشته تجربه جهنم را تجربه کردم از وابستگى از غیبت از دوست نداشتن و بى ارزش بودن تن و بدنم و وجود نداشتن و مرده بودن …
اینها جهنم من بود و زمانى رو گذاشتم براى خودشناسى و ریسک کردن و از ادمها بخشش خواستن و بخشیدن و بخشیدن خودم ، پیدا کردن خودم یعنى به باور
( خد آ ) بودن یعنى بیدارى یعنى به خود باور داشتن ، زمانى که بیزینسى رو که براى خودم شروع کردم برادرم وسط کار من رو تنها گذاشت و دو سه روز حالم گرفته بود دیدم داره این تجربه تکرار میشه و در گذشته این تجربه را داشتم و باعث شکست من شده بود ، اون روز وقتى با برادر کوچکترم صحبت میکردم بهم گفت تو فقط میتونى رو خودت حساب کنى این باعث پیروزى تو میشه، مثل یک جرقه که انگار منتظر شنیدنش بودم ، من هر چیزى رو که بخوام خلق میکنم و تاریخ میزنم و معجزه میکنم، من بیدار هستم و هوشیار پس وقتى من حتى میتونم زمان معجزه رو خلق کنم من خود خالق هستى هستم ، در قران در تمام کتابهاى مقدس در روایتها در کتابهاى مولانا و حافظ همه ردى از بیداریست همه از آگاهیست پس من وقتى آگاه هستم به خودم من خود خدام من خلق میکنم آنچه را که میخواهم من زنده هستم و بیدار و آگاه از خود . سپاسگذارم.
ممنون از این سوال مهم که باعث شد من به این موضوع فکر کنم ! سوالى که همیشه از فکر کردنش و جواب دادنش فرار میکردم، من در خانواده ایى بزرگ شدم که مادرم هیچ باورى به خداوند نداشته و پدرى که در حد شنیده هایى که به مرور از اطرافیان چه غلط چه درست رسیده بود، و من و خواهر برادرانم از دیدگاه پدر و مادر همیشه استفاده کردیم. من در سن بیست و پنج سالگى در زمانى که غرق اشتباهات بودم به چیزى لطفیف و مهربان به خدایى که هست و نیست رسیدم، و از اون زمان دنبال اون خدا گشتم مثل تشنه ایى که در اتش به دنبال سیراب شدن میگرده، در این زمان بهشت و جهنم رو تجربه کردم آدم و هوا را درک کردم و به تن واحد رسیدم و به جایى رسیدم که من خود ( خد آ ) هستم، و هنوز تشنه ایى هستم که سیراب نشد
سپاسگذارم از این سوال زیبا و پر معنا
سلام من حدود چهار ماه است و اولین بارم است که اینجا تجربم رو مینویسم . که فایلهاى رایگان استاد رو دنبال میکنم، و تعقیرات زیادى در کارم داشتم و از اونجایى که ایشون میفرمایند کمى صبر و اقدام به تصمیمات تازه و انجامش حتما باور دارم خیلى زود به موفقیت میرسم .
سپاسگذارم .
سپاسگذارم .