این سلسله برنامه درباره ” تفاوت میان دو ذهنیت قدرتمند کننده و محدود کننده” و بازتاب این ذهنیت ها در زندگی افراد است.
هر قسمت از این مجموعه شامل: سوال خودشناسی، توضیحات پیرامون موضوع هر جلسه و تمرین پایانی هر قسمت است و به شما کمک می کند تا:
- اولاً : ذهنیت غالب خود درباره موضوع هر قسمت را بشناسی؛
- دوماً با توجه به توضیحات و مثالهای هر قسمت، آگاه شوی از اینکه: آیا این ذهنیت باعث رشد من شده یا مانع پیشرفت من شده است؛
- سوماً: بتوانی با استفاده از آگاهی های هر قسمت، ذهنیت کنونی خود را به سمت ذهنیت قدرتمند کننده تر اصلاح و بهبود دهی؛
نکته مهم:
قرار است این سلسله برنامه، یک تعامل دو طرفه باشد میان شما و استاد عباس منش. در شروع کار، موضوعات زیادی برای هر قسمت در نظر گرفته شده است اما با توجه به میزان تعهد و فعال بودن شما در بخش نظرات هر قسمت، این سلسله برنامه ادامه پیدا می کند.
به اندازه ای که شما سمت خود را در هر قسمت از این برنامه و انجام تمرینات، اجرا می کنی، استاد عباس منش نیز سمت خود را انجام می دهد. در غیر اینصورت، ایشان ترجیح می دهد این تمرکز و زمان را صرف تولید یک محصول جدید برای افراد متعهد نماید.
زیرا خیلی اوقات، از آنجا که فرد بابت دریافت آگاهی ها بهایی پرداخت نکرده، ارزش و اهمیت کار را نادیده می گیرد و آگاهی ها و تمرینات را جدی نمی گیرد. اما وقتی بهای کار را پرداخت می کند، متعهدانه تمرینات خواسته شده را انجام می دهد و با جدیت پیگیر مطالب است.
موضوع قسمت اول:
کلید: توضیحات ابتدای فایل را تا زمان طرح سوال گوش کنید. سپس فایل را متوقف کنید، به سوال مطرح شده فکر کنید، پاسخ های خود را بنویسید و سپس ادامه ی فایل را گوش دهید.
سوال قسمت اول:
اگر یکی از دوستان یا نزدیکان شما به موفقیت قابل توجهی برسد، شما چه احساسی درباره موفقیت آن فرد داری؟
آیا خوشحال می شوی و انرژی و انگیزه می گیری؟!
آیا موفقیت او الهام بخش شما می شود؟!
یا شما را به احساس حسادت، ناتوانی می رساند؟!
تمرین این قسمت:
نکته مهم: قبل از انجام تمرین، لازم است ابتدا سوال این قسمت را جواب داده باشی.
سپس با دقت توضیحات فایل را گوش دهی و نکته برداری کنی و در پایان، به عنوان تمرین در بخش نظرات این قسمت، مراحل زیر را انجام بده:
مرحله اول: موفقیت های کسب شده توسط نزدیکان و دوستان خود را به یاد بیاور و لیستی از آنها تهیه کن.
مرحله دوم: در مقابل موفقیت هر فردی که لیست کرده ای، بنویس: چه احساسی درباره موفقیت آن فرد داری؟
مرحله سوم: این سوالات را از خود بپرس و به آن جواب بده.
سوال اول: از چه زاویه ی مثبتی به موفقیت های این افراد نگاه کنم که باعث شود:
به خودباوری برسم
الهام بخش من باشد و برای اقدام در راستای تحقق خواسته هایم ایده بگیرم؛
سوال دوم: چه درس هایی می توانم از مسیری بگیرم که منتهی به موفقیت این افراد شده است؟
تمرین تأثیرگذار آیدا عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
لیست موفقیت های دوستان و آشنایان:
1.وقتی که دوستم عطیه یک گوشی آخرین مدل خرید:خوشحال شدم چون با خودم گفتم که من هم میتوانم_ممکن است(چون برای من خیلی خواسته ی بزرگی بود به صورت یه خواسته بدیهی در اومد و اتفاقا کلیم به دوستم تبریک گفتم و با خودم گفتم اگر دوستم تونسته منم میتونم)
من خواستار این هستم که دیدگاهم رو تغییر بدم(بهبود بدم) و ازین موفقیت درس تازه ای بگیرم چه درسی؟
خواسته ها میتوانند به حقیقت بپیوندند/خواسته ها ظاهرا بزرگ هستن ولی حق طبیعی ما هستن/دوست من تونسته با پول و درآمدش بیشتر از من دوست باشه،با پول نگه داشتن(بقول استاد با پول دوست باشین) چون همون طور که خودش گفت اون پولاش رو جمع میکرده تا بتونه به مهم ترین خواسته هاش پاسخ بده اما من اصلا به فکرمم نرسید که میتونم با این درآمد به این مدل گوشی برسم(تاکید میکنم که درآمدمون تقریبا تویه یه سطح هست) و با خودم میگفتم اووووو من تا پنج سال دیگم به این نمیرسم چون خواسته ی بزرگیه (باور محدود کننده=خواسته ها دور از دسترسن)
درس اول:خواسته ها حق طبیعی و بدیهی ما هستن
درس دوم:من لایق بهترین ها هستم
درس سوم:با پول دوست باش
درس چهارم:اگر دوستم توانسته من هم میتوانم ممکن است اگر غیر ممکن بود برای همه غیرممکن میشد
درس پنجم:وقتی دوستم این گوشی رو خریده ینی من در مدار خواسته هام قرار گرفتم و باید ادامه بدم (باور تقویت کننده=اگر یک شخص تونسته به این م ل گوشی برسه منم میتونم)
2.وقتی داییم ماشین یک میلیاردی خرید:خوشحال شدم از اینکه میشود کلیم تحسین کردم/و ناراحت شدم از اینکه زمان خیلی خیلی زیادی باید طی بشه،تا من همچین ماشینی رو بخرم(باور محدود کننده=عدم درک قانون تکامل) و عدم درک تصاعد بعد از تکامل
من خواستار این هستم که این دیدگاه منفی رو به دیدگاه مثبت تغییر بدم و ازین موفقیت درس تازه ای بگیرم چه درسی؟
درس اول:قانون تکامل رو بخاطر بسپار و به به یاد بیار که داییت هم از اول همچین ماشینی نداشته اول یه ماشین پراید داشته بعد کم کم حرکت کرده باور داشته و ادامه داده پس تکامل رو نمیتونی دور بزنی
درس دوم:این فرد تونست بتو کمک کنه تا تو باور کنی که میشود این یک نشانه از طرف جهانه که بمن بگه تو باید به ثروت توجه کنی تو باید به نعمت ها توجه کنی
درس سوم:اگر این شخص تونسته منم میتونم اگر میشه انقدر ثروت ساخت منم میتونم انقدر بسازم
درس چهارم:دایی من توی همین شهر به دنیا اومده توی یه خانواده بوده و بزرگ شده کسیم کمکش نکرده خودش حرکت کرده پس داشتن همچین ماشینی ربطی به موقعیت جغرافیایی و سن و خانواده نداره حتی ربطی نداره که کسی پشتیبان تو باشه یا نه مهم خودتی.
3.وقتی که یکی از نزدیکان بعد از مدت ها به استقلال مالی رسید:بسیار بسیار خشمگین شدم و خیلی احساساتم جریحه دار شد و با خودم گفتم من تا برسم به همین حد از استقلال چه مسیر هایی رو رفتم چه کارایی کردم چقدر تلاش کردم پس چرا بازم از لحاظ مالی اونا بالاترن و بعد هم احساس نفرت کردم که آخه چرا من نباید؟؟؟؟
من خواستار این هستم این دیدگاه منفی رو به یک دیدگاه مثبت تغییر دهم و درسهایی رو ازش بگیرم چه درسی؟
درس اول:امکان پذیر بودن برای رسیدن به استقلال مالی بسیار زیاد
درس دوم:تو از کجا میدونی که همین جوری و یهویی وضعشون خوب شد؟ یهویی مگ داریم؟ بیاد بیار که اونا از کجا شروع کردن و ناامید نشدن بیاد بیار اون زمان هایی که داشتن تلاش میکردن و امیدشون به خدا بود و همیشه میگفتن خدا بزرگه خدا میسازه و چقدر ایمان داشتن؟؟؟ مگه تو از ذهن اونا خبر داری؟ مگه از تغییر افکار اونا خبر داری؟ چقدر بها دادن؟چقدر؟ آیدا تو چقدر بها دادی؟ آیا غیر از این بود که به خودت سخت میگرفتی و آیا به غیر از این بود که ترس ها بر تو غلبه میکردن؟؟؟ آیا غیر از این بود که گاها ناامید میشدی و میگفتی نخواستم اصلا آیا ندیدی که چن بار ایمانت رو از دست دادی و دست کشیدی؟ ولی اون ها همچنان داشتن ادامه میدادن
درس سوم:وقتی که خاله ات از ایمانشون توی لحظات سخت برات توضیح داد از صبرشون گفت آیدا تو تونستی انقدر صبور باشی؟؟؟ نه نتونستم پس باید روی صبرت کار کنی تو باگ هات با اونا فرق میکنه تو مقاومت ذهنت متفاوته تو باورهای متفاوته تو داری مقایسه میکنی و مقایسه کردن سمی ترین کاریه که میتونی با خودت کنی تو باید خودت رو با دیروز خودت مقایسه کنی موفقیت دیگران برای الهام گرفتنه برای الگو گرفتنه نه مقایسه کردن!(باور محدود کننده=مقایسه کردن خودت با دیگران بدون در نظر گرفتن افکار اونا)
4.وقتی یکی از آشنایان که لاغر بود به یک بدن عضلانی رسید:من این همه ورزش کردم چرا نتونستم یه همچین بدنی بسازم منم تلاش کردم منم فلان کار رو کردم اخه چرا؟!الان کمی این دیدگاه بهبود یافته و احساس بهتری نسبت بهش دارم و میگم اگر اون تونسته منم میتونم اگر مثل اون باور و عمل کنم
بهبود دیدگاه نسبت به این موفقیت:
درس اول:بیا صادق باشیم تو وسط راه جا زدی (عدم صداقت با خود) و گفتی اصلا نخواستم و باشگاه رو رها کردی تو ایمان خودت رو از دست دادی فرد بدون باور و ایمان نمیتونه به خواستش برسه
درس دوم:تو نتایج کوچیکت رو ندیدی ولی اون میدید (دیدن نتایج کوچک و تحسین آنها) یادته که میومد و از تغییرات کوچکش برات میگفت با ذوق و شوق
درس سوم:اون خیلی لاغرتر از تو بود ولی تونست! تا حالا ازین زاویه دیده بودی؟ تو راحت تر میتونی تو مسیرت کوتاه تره تو باید بهتر باور کنی که میشود میشود میشود (باور محدود کننده=عدم درک قانونِ تکامل)
درس چهارم:همش میگی نه پول زیاااااد میخواد مگه اون خیلی پولدار بود؟ خیر نبود پس میشود با پول و درآمدی که الان داری هم به این خواسته برسی (باور محدود کننده=همچی با پول زیاد بدست میاد)
درس پنجم:تو میخوای همچی از اول عالی باشه و بی عیب و نقص اما اون از همون جایی که بود شروع کرد (باور محدود کننده=عدم کنترل کمالگرایی!)
5.برادرم دوستان خیلی زیادتری نسبت بمن داره و وقت زیادی رو با اونها میگذرونه دوستانش بیشتر میان طرفش:احساس سرخوردگی میکنم و میگم مگ من چه ایرادی دارم که نباید انقدر دوست داشته باشم من که دوست خوبی میشم و هستم و گاهی واقعا میگم خوشبحالش!
من خواستار تغییر این دیدگاه منفی به سمت دیدگاه مثبت تر هستم به شکلی که من رو به احساس بهتری برسونه:
درس اول:برادرت رو خوب میشناسی آیدا! اون هم تویه خانواده بزرگ شده چرا انقدر اعتماد بنفس داره؟ غیر از اینه که تو حرفهایی رو پذیرفتی که نباید میپذیرفتی؟ و خودت رو دست کم گرفتی! خودتم خوب میدونی که چقدر آدم فوق العاده ای هستی ولی دونستن با باور کردن فرق داره( باور محدود کننده=ارزش های خود را ندیدن)
درس دوم:برادرت از دیگران بت نمیسازه و فکر نمیکنه اونا خاصن خودت بار ها توی رفتاراش دیدی (باور محدود کننده=بت ساختن دیگران)
6.وقتی یکی از آشنایان به خارج از کشور سفر کردن:خوشحال میشم از اینکه ممکن است و ناراحت از اینکه آخه من باید دقیقا چیکار کنم او حالا کو تا به این خواسته برسم دیگه پیر میشم. انقد باید راه های زیادی رو طی کنم که اصن ولش کن درسته میشه،ولی من صبر رسیدن رو ندارم اون حتما یه پول هنگفتی داشته کی میدونه؟؟!
من خواستار تغییرم و میخواهم درس های این موفقیت رو برای خودم استفاده کنم چه درسی؟
درس اول: و باااااز هم تکامل تکامل تکامل یادته داییم میگفت باید آدم از یه جا شروع کنه؟ یادته میگفت کارگری میکردم؟ یادته میگفت مهم شروع کردنه؟ وقتی تکامل رو فراموش میکنی موفقیت دیگران برات بد جلوه،داده میشه و فکر میکنی یهویی رسیدن(باور محدود کننده=عدم درک قانون تکامل بااااا اینکه میدونی اون فرد از کجا به کجا رسیده)
7.یکی از همکلاسی های دوران دبیرستان یک ازدواج بسیاز موفق داشته: قیافه خاصی نداشت چطوریه که تونسته؟ نکنه من قیافم خیلی خاص نیست و قیافه اون خاصه! نکنه من کمبودی دارم و هیچوقت هیچکس منو نخواد! من ریزه میزه ام اون قدش بلند بود و هیکلی
/بیخیالش اون ی چیزیش بیشتر از من بود که من نمیدونم
خواستار تغییر این دیدگاه هستم به سمت مثبت چه درسی میتوانم ازین موفقیت بگیرم؟
درس اول:آیدا تو که قانونو میدونی داستان موفقیت توی ازدواجشم میدونی اون جسارت داشته که بره بگه آقای محترم من از شما خوشم اومده (همسر ایشون که همکلاسیم بودن یک وکیل ثروتمند بسیار موفق هستن) این رفتار چیزی به غیر از احساس لیاقت رو میرسونه؟؟؟ آیا تو هم همین طور باور کردی خودت رو؟ نه! پس توهم میتونی اگر مثلش باور کنی و عمل کنی عمل کردن نه به این معنا که دقیقا همین کار رو بکنی بلکه به این معنا که در شرایط متفاوت احساس کمبود نکنی (باور محدود کننده=احساس عدم لیاقت)
درس دوم:این موضوع باید به تو ثابت کنه که ازدواج های موفق هنوز هم هستن وجود دارن و اگر اون تونسته توهم میتونی یک ازدواج موفق داشته باشی جهان داره بهت نشون میده که ببین آیدا ببین میشه!!!(باور محدود کننده=کمبود روابط مناسب)
درس سوم:هیچکس از شما بهتر نیست شما فقط متفاوت هستید و شما هم از هیچکس بهتر نیستید بلکه باز هم فقط متفاوت هستید ما در اصل جودی باهم برابریم
8.یکی از همکلاسیام دانشگاه تهران رتبه 26 وکالت قبول شد:اون اراده قوی داشت ولی من ندارم. من اصن روحیشم ندارم حتما زود یاد میگیره چون توی کلاسم بهترین نمرات رو داشت. مخی که اون داشت من هرگز ندارم ،زود خسته میشم
من خواستار تغییر این دیدگاهم هستم:
درس اول:بهای موفقیتش رو پرداخت کرد ولی تو نه فراموش کرده بودی که موفقیت بها داره (باور محدود کننده1=موفقیت مفت مفت هم میشه بدست بیاد و باور محدود کننده 2=موفقیت سخت بدست میاد و من حوصله سختی کشیدن ندارم پس کلا حرکت نمیکنم)
درس دوم:اون دنبال علاقش رفت ولی آیدا تو علاقت نبود تو علاقت چیز دیگه ای هست (باور محدود کننده=عدم رفتن. در مسیر علایق)
*این نکته رو بگم یک سری از این موفقیت ها مال قبل هست و مقداری بهبود در هر کدوم ازینا بوجود اومده اما چند تا از این ها هنوز هم توی وجودم هستن ولی به شدت دارم با این تمرین به خودشناسی عمیقی میرسم و مغزم رو کندو کاو میکنم)
و حالا میفهمم که حتی در گذشته چرا به یک سری از موفقیت ها نمیرسیدم و یا حتی الان که به بعضیاشون هنوز هم نرسیدم!! این نوشتن ها و اینکه پیدا کنم اونها چطور عمل کردن یا فکر کردن و کاملا منطقی میشه که چرا رسیدن چطور رسیدن دیگه اون احساس خشم و نفرت و حسادت کمرنگ میشه…!
9.برادرم به راحتی وبا تلاش کمتر من نمرات خوب میگیره:خوشحال میشم چون میگم راهش رو بلده و چه بهتر که راحت تر نمره خوب میگیره کلیم واسش خوشحال میشم و میگم چرا آدم وقتی میتونه راحت نمره بگیره سختی بکشه؟!
بهبود دیدگاه در این موفقیت:
درس اول: من احساس بدی نمیگیرم ازین موفقیت برادرم اما درس بزرگی که بمن داد اینه که لازم نیست با سختی ب چیزی برسی (چون برادرم راحت تر ب خواسته هاش میرسه) چون به خودش سخت نمیگیره و هر مسیر سختی یه مسیر غلطه اون حتما راهش رو بلده که چطور مطالعه کنه (باور محدود کننده=سختی کشیدن راه رسیدن به خواستت)
درس دوم:به هر چیزی میخوای برسی دنبال راه راحت بگرد و از خودت بپرس چطور ازین راحت تر چطور ازین بهتر؟؟؟؟! ولی من با خودم میگفتم ای بابا بازم باید ی سختی رو تحمل کنم تابه فلان موفقیتیا فلان نمره برسم!!!
یه نکته رو من این جا بگم:احساسات من اینجا چند حالت داره:
1.اگر اون موفقیت ازون دسته از موفقیت ها باشه که بار ها خودم خواستم تلاش کردم و نشده و بیخیالش شده باشم احساسم بد میشه احساسم از نوع خشم و نفرته…
2.اگر اون موفقیت جوری باشه که طرف بگه بابام کمکم کرد مادرم فلان کارو کرد برام فلانی انقدر پول داد بهم و… احساس حسرت میکنم چون میگم نگاه کن اینا چقد زندگی خوب تری داشتن یکی حداقل اون رو آدم حساب کرده کمکشون کرده من این همه تلاش کردم تاااازه اینجای کارم اونم خودم تکی و خدای خودم
3.اگر موفقیت موفقیتی باشه که جزو اهداف و خواسته های من باشه و در مسیرش باشم تحسین میکنم،
ذوق میکنم به اون فرد تبریک میگم و میگم من در مدار رسیدن به اون خواسته دارم قرار میگیرم و اون خواسته رو بسیار بدیهی و دست یافتنی میبینم…
ایده های الهامی من برای رفع هر کدوم از این باورهای محدود کننده:
باور های محدود کننده
1.خواسته ها دور از دسترسن:پیدا کردن الگوها برای اینکه ببینی خواسته ها در دسترسن مثل موفقیت اول که گفتم دوستم عطیه آیفون آخرین مدل خریده و برام بدیهی شد
2.عدم درک قانون تکامل:باید قانون تکامل رو مداااااام به خودم یادآوری کنم پاشنه آشیل منه و آوردن مثال هایی از تکامل در کل دنیا یادآوری اینکه آقا جون خوده خدام یه شبه دنیارو خلق نکرد
3.مقایسه کردن خودم با دیگران:باید به درک این موضوع برسم که مسیر هرکس کاملا جداست و من خودم رو باید دیروز خودم مقایسه کنم باید بهتر از دیروز خودم باشم نه بهتر از بقیه!!
4.موفقیت گاهی اوقات ممکنه مفت مفت بدست بیاد:اینو من اعتراف میکنم بعد از انجام این تمرین و درآوردن دیدگاه و عملکرد خودم و دیگران کاملا منطقی شد که مفت مفت بدست نمیاد!
5.عدم دیدن نتایج و موفقیت های کوچک درطول مسیر:راه حل این باور هم مشخصه که بااااید بتوانم ببینم موفقیت های کوچک رو باید بتوانم باید خودم رو آموزش بدم که تحسین کنم خودم رو بیشتر و بیشتر بیشتر!
6.عدم کنترل کمالگرایی گرایی:اینم که ماشاالله پاشنه آشیل بندست که راه حلش در یکی از جلسات دوره شیوه حل مسائل گفته شده،کار کردم روش خیلی زیاد اما بنظرم باید بار ها و بار ها گوشش بدم پیشنهاد میکنم به بقیه دوستان چون واقعا فوق العادست!!!
7.همچی با پول زیاد بدست میاد: ایجاد باور اینکه از همین جایی که هستی شروع کن که فایل رایگانشم توی سایت هست بنظرم بهترین منطق هارو داره برای رفع این ترمز
8.ارزش های خود را ندیدن: هرروز ویژگی های مثبت خود را لیست کن و مرور کن تا بتوانی یاد بگیری ببینی که چقدر انسان فوق العاده ای هستی
9.بت ساختن از دیگران:گوش دادن به فایل توحید عملی 6 و ایجاد باور اینکه/هیچکس از شما بهتر نیست وشماهم از هیچکس بهتر نیستید بلکه شما متفاوتید!
10.قیافم به اندازه کافی خوشگل نیست:ایجاد ارزش درونی و پذیرفتن بیشتر خود عشق ورزیدن به خود از طریق تمرین آینه و یادآوری اینکه من بدون هیچ دستاوردی ارزشمندم من همینطور که هستم کافی هستم دوست داشتنی هستم و لایق عشق حقیقی و محبت و احترامم
11.احساس عدم لیاقت:بهبود عزت نفس از طریق عشق ورزیدن به خود بی قید و شرط و یادآوری نکات مثبت به طریقی که به احساس بهتری نسبت بخود برسم
12.تو زندگی باید زجر و بدبختی کشید:فایل رایگان کدام مسیر را انتخاب کرده ای سنگلاخی یا هموار؟ که در حال کار کردن روی باور هستم حدودا یکماهه دارم بهبودش میدم
13.عدم درک اینکه باید در مسیر علایقت حرکت کنی: چون میگفتم پول توش نیست و در دوران دبیرستان به شدت به این موضوع اعتقاد داشتم
14.دوست نبودن با پول: راه حلش اینه که مقداری پول رو در حسابم پس انداز کنم تا بتونم با پول دوست بشم فقط به همین نیت و نه به قصد و هدف که ثروتمند بشم که در حال انجامه…..
15.حتما باید یکی پشتیبانت باشه تا به یه جایی برسی:آوردن مثال هایی از افرادی که بدون پشتیبان به جایی رسیدن و همچنین فایلهای توحیدی رایگان
توی این تمرین 15 باور محدود کننده شایدم بیشتر وجود داشت و من در حیرتم !
جای تعجبی نداره که به بعضی از خواسته هامون نمیرسیم ایراد کار از ذهن ماست بعد میاییم واسه توجیح خودمون به دیگران حسادت میکنیم یا نفرت میورزیم !! کاملا ذهن من ساکت شد،آخه دختر خوب با این همه باور محدود کننده به کجا چنین شتابان؟ صبر کن وایسا استپ کن تا همین جا
من دارم رو خودم کار میکنم و به خیلی موفقیت ها رسیدم خیلی خیلی زندگیم متحول شده ولی بازم راه دارم میلیون ها سال نوری با اون چیزی که قراره بشم
استاد عاشقتمونم بابت این فایل فوق العاده. چهار ساعته دارم روی این فایل کار میکنم از 9 صبح که چشامو باز کردم تا همین الان که ساعت تقریبا 1 ظهره
منتظر خواندن نظرات و تمرینات تأثیرگذار شما در بخش نظرات این قسمت هستیم.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 1175MB25 دقیقه
- فایل صوتی ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 124MB25 دقیقه
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم
وسلام به تک تک دوستانم
استادعزیزم مهربانم ازتون سپاسگزارم که کنار دورهای بی نظیروعالیتون اینهمه فایل پراز آگهی والبته به صورت رایگان وهدیه در اختیار تک تکمون قرار میدید تا هم ما با به روز کردن خودمون وبا به یاد آوری مدام قوانین بتونیم توی این مسیر ثابت قدم بمونیم وهم اینکه این سایت معنوی وزندگی ساز زنده و پویا باشه همیشه برامون…
منه گذشته خب معلومه دیگه با اون باورهای محدود کننده و غلط واشتباه همیشه وهمیشه با دیدن موفقییت های دیگران سریع حسادتش گل میکرد اگه می تونست توی رفتار وگفتار واگه نمی تونست توی ذهنش شروع میکرد طرف رو قضاوت کردن ،برچسب بد زدن و کلی حرف وحدیث پشت طرف در آوردن که آقا اگه فلانی الان تواین شرایط هست سر فلانی رو کلاه گذاشته، خب مثلا ارث پدری بهش رسیده، پارتی داشته، اختلاس کرده، مخ فلانی رو زده، اصلا از مسیر وراه نادرست به اینجا رسیده!!!!!!
یا مثلا میومدم اگه عیبی ایرادی توطرف میدیدم همون رو بولد میکردم پیش خودم یا دیگران میگفتم حالا الان این به اینجا رسیده گذشته اش رو خبر دارید چی بوده؟
یا مثلا فلان جا میدونی چه حرکتی ازش سر زده بود، یا …..
خلاصه که یا حسادت بود، یا غبطه ….یا اینکه در نهایت وقتی طرف رو قشنگ پیش کسی یا خودم خراب میکردم با کلی برچسب بد زدن بهش، بعدش میشستم کلی حرص میخوردم واز عالم وآدم وخدا گله که خب منم می تونستم به چنین موقعییتی برسم اماااااااا پدر ومادری مثل پدر ومادر فلانی نداشتم، تا تو فلان شرایط مثل اون بزرگ نشدم، یا فلان پارتی و فلان آشنا رو مثل اون شخص نداشتم که….
یا توفلان شهر و فلان موقعییت نبودم که مثل فلانی وگرنه منم الان تو اون جایگاه بودم…
اماااااا اصل قضیه این بود که من نمی خواستم که واقعییت رو قبول کنم، من انقدر بهانه هام زیاااااد بود که دیگه توی وجودم جایی برای فکر درست و منطق وجود نداشت…
نهایتش اگه اون حرفها رو هم نمیزدم و اون قضاوت هارو هم نمیکردم پیش خودم میگفتم خب حالا که چی؟؟؟
خودش رو زجر داده به خاطر اسم و رسم و مال دنیا وشهرت ؟؟؟..
اینهمه درس خونده، اینهمه کار کرده که چی بشه، حالا کجای دنیارو میخواسته بگیره اخه؟؟؟؟
اخرش همه ی اینهارو باید بذاریم وبریم دیگه..
یه لقمه غذا و یه لباس برای پوشیدن یه سقف بالای سرو یه آب باریکه باشه برای گذران زندگی باقیشو میخوایم چیکار؟؟؟
حالا مثلا تو خانواده ی ما کی دنبال این چیزاست اخه؟؟ کی به کجا رسیده اخه؟
فلانیو ببین پولداره ولی نتونسته زندگی کنه جدا شده، فلانی رو ببین همش یه پاش دادگاه پاسگاهه یه پاش برا دوا دکتر، بچش فلان مریضیو داره چه فایده مثلا هنرمنده، مشهوره، پولداره، سری تو سرا داره؟
اخرش همه ی اینهارو باید بذاریم وبریم دیگه….
وهربار با همین افکار با همین منطق های درونی با همین توصیفات، کلی دلیل وبرهان داشتم که نذاره سر سوزن تغییر کنم…
تا اینکه توی زندگیم به جایی رسیدم که دیدم ای بابا عمرم داره میگذره هنوز اندر خم یه کوچه نشستم به تماشای موفقییت زندگی دیگران و خودم هیچ کار مثبت و درست حسابی نکردم برای دل خودم وبرای زندگی خودم که حداقل توی وجود خودم از خودم واز دست آوردم راضی باشم و انقدر بهم فشار اومد این مرداب بودنه خودم، این راکت بودن خودم، این بی هدف وبی انگیزه بودن خودم که شروع کردم روی خودم کار کردن واین پروسه یه 10 و12 سالی طول کشید ومن از طریق مطالعه کتابهای مختلف و دنبال کردن مجله های موفقییت و سمینارهای رواشناسی و دوره ها وکلاسهای موفقییت و خودسازی اومدم اومدم تا رسیدم به سید حسین عباسمنش عزیزم….
وجهانم دگرگون شد!!!!!!!
ومن انگار از پیله ی خودم در اومد و تلاش کردم که پرواز رو تجربه کنم وسطحی بالاتر به خودم وزندگی وجهان نگاه کنم….
حالا الانم ادعایی ندارمااااا، هنوزم ذهن قضاوتگر من گاهی در صدد اینکه که بگرده کلی اما واگر و دلیل ومدرک جور کنه و یه سری بزنه به همون باورهای قدیمی و مخرب وبیاد بهم ثابت کنه که خب حالا که چی؟ دنبال چی هستی؟
مگه داری مسابقه میدی که میخوای از فلانی سرتر باشی؟ یا مثلا برتر از دیروزت؟؟
میخوااااای چیکار اینهمه دوندگی رو؟؟؟؟؟؟
اماااا از اون یک درصدیکه گاهی ذهنم باز منفی و بی حوصله میشه و نجواها میان اگر بگذریم، الان مدتهاست که بار همین درک اندکی که از خداوند وقوانین جهان هستی پیدا کردم، از همین یه کم درک وشناختی که از خودم پیدا کردم ، می تونم ادعا کنم که وقتی کسی رو می بینم که به جایگاه خوبی توی زندگیش رسیده فقط وفقط تحسینش میکنم اصلا ذوق میکنم و کلی توی دلم و یا اگه آشنا باشه از نزدیک بهش تبریک میگم و براش آرزوی موفقییت وپیشرفت روز افزون میکنم و از ته قلبم خداوند رو شکر میکنم که اشخاصی مثل فلان شخص هستند که با خلق ارزش با نشون دادن ایمان وتوکلشون به اطرافیان، باعث میشن هم خودشون خوب زندگی کنند وهم الگوی خوبی برای امثال من باشند وهم کاری میکنند که جهان جای بهتری برای زندگی کردن باشه….
اتفاقا داشتم دیشب وامروز صبح فایل جلسه یک قدم 4 رو که موضوع بحث در مورد ثروت بود رو گوش میدادم….
اینکه چطور با الگو برداری از افراد موفق می تونیم باور قدرتمند کننده ای برای خودمون بسازیم برای داشتن وبدست اوردن ثروت توی زندگیمون…
قبلنا توی گذشته های نه چندان دور، ثروت از نظر من فقط پول ومال واموالی بود که به چشم میومد، مثلا فلانی یا خودم چقدر پول وطلا وسکه و خونه وماشین ومغازه و…..داریم…
اما از وقتی چشم وگوش وقلبم به روی قوانین جهان هستی و به روی شناخت خداوند باز شد، الان درک دیگه ای در مورد ثروت دارم، ثروت برای من یعنی بنده ی یکتاپرست بودن، ثروت برای من یعنی انسان با ایمان ومتوکلی بودن، ثروت وسرمایه برای من یعنی درستکار وصادق و امین بودن، ثروت برای من صلح درونی ورضایت درونی خودم هست، ثروت برای من ارامشی هست که درونی وبیرونی هست، ثروت برای من شادیهای طولانی و همیشگی و احساس خوشبختی هست ….
ثروت برای من موفقییت برای من داشتن رابطه ای بر پایه عشق ودلدادگی و دوستی و محبتی هست که بین من وخدای خودم برقرار باشه همیشه….
جدای اینکه هرکسی به این حد برسه توی زندگی لاجرم، عزت و افتخار ونام نیک وشهرت و ثروت و روزیهای بی حدو حساب وپاک وحلال وآماده ی جاری وساری وهمیشگی وامنیت هم نسیبش میشه بدون ترس از دست دادنشون….
چقدر حسش خوبه که ببینی یکی چیزی داره که تو الان ودر حال حاضر نداریش اما بتونی تحسینش کنی وبه خودت بگی ببین اون شخص چه ایمان وباوری داشته چقدر به خداوند وخودش وتواناییهاش ایمان واعتماد داشته که تونسته الان توی این شرایط عالی باشه، پس منم باید بتونم به این حد از توکل وایمان واعتماد به خداوند وخودم برسم….
اصلا مدتهاست که توی ذهن من یه باور قدرتمند شکل گرفته که با همین یه باور من کلی تغییرات مثبت توی زندگیم داشتم ودام، واز اولش هم از ایمان وتوکل ویکتاپرستی وتوحیدی زندگی کردن شما استادقشنگم الهام گرفتم وحالا دیگه در همه ی افراد موفق این الگو برای من یه اصل هست، اینکه اگر کسی الان در یک موفقییت و شادی وصلح و ثروت وسلامتی وارامش و در نهایت در یک موقعییت عالی از هر نظر هست داره نون ایمانش رو میخوره، نون توکل و صداقت ودرستی و توحیدی زندگی کردنش رو میخوره…
واصلا هیچ راه دیگه ای وجود نداشته ونداره جز این…
چه بسا دیدیم یا خومون تجربه کردیم که چه روابط عالی، چه موقعییت های پولساز چه شادی وسلامتی ، چه موقعییت های اجتماعی وچه موفقییت های عالی یه زمانهایی یه دوره هایی توی زندگیمون داشتیم که انگار مثل یه بارون بهاری اومدن وسریع رفتند از زندگیمون جوریکه انگار هیچوقت وجود نداشتند و پایدار نبودند….
واین نشون میده که نتایج عالی وموفقییت های پی در پی وهمیشگی یک شخص توی همه ی جنبه های زندگیش، نشون از یه باور قدرتمند کننده داره، نشون از ایمان وتعهد وشوق وانگیزه ای داره، که اون شخص به طور مداوم در خودش پرورشش داده، خب چرا من اینطوری نباشم؟؟؟؟
چرا مگه من با اون شخص چه فرقی می کنم؟
مگه غیر اینه که به قول شما استاد عزیزم همه ی ما آدمها از یک نوع سیستم مغزی عصبی داریم بهره می بریم؟؟؟
مگر غیر اینه که خداوند بهمون ازادی واختیاروقدرت داده که توی هر شرایطی که هستیم بتونیم از همونجا دوباره شروع کنیم وزندگیمون رو انطور که میخوایم بسازیم؟؟
من مدتهاست که سر اینکه ایمانم از فلانی بیشتر باشه، ایمانم به خداوند از دیروز واز یه لحظه قبلم بیشتر باشه دارم مسابقه میدم با خودم….
من مدتهاست که ایمان به خداوند وایمان به توانایی ها واستعدادهای خودم رو، سرلوحه خودم، هدف اصلی زندگیم قرار دادم، وهر لحظه با خودم تکرار میکنم ایمان همه چیز، وقتی ایمان داری یعنی متوکل هستی وقتی متوکل هستی قدم برمیداری، وقتی قدم برداری راه ومسیر برات روشن میشه وقتی حرکت میکنی خیر وخوشی به سمتت حرکت میکنه واین مسیر، همین یه راه رو داره وهیچ راه میانبر دیگه ای نداره…
ایمان به خدا وعمل صلح…..
که اگه بخوایم این ایمان به خدا وعمل صالح رو بازش کنیم و توضیحش بدیم میشه عمل به کل قوانین جهان هستی…
میشه عمل به 12 قدم، عمل به کل آموزه های شما استاد عزیز وبزرگوارم…..
میشه بودن هر لحظه در این مسیر وثابت قدم بودن در این مسیر….
کم کم کوچولو،کوچولو اتفاق میفته، کم کم شکل میگیره، تغییر شخصییت اما وقتی به یه ثباتی برسه دیگه ریشه دار میشه، دیگه می تونی حسش کنی وبعد به شکل شرایط وموقعییت های عالی، به شکل سلامتی پایدار، رزق وروزی پایدار،به شکل روابط عالی، به شکل ارامش وامنیت دایمی وایمان قلبی خودش رو نشون میده…
به این جا که رسیدی دیگه باید حفظش کنی، باید گسترشش بدی، تا نتایجت پایدار بمونه وگرنه شاید در یک چشم هم زدن همه چیز مثل قبل بد نشه ولی یه اگه اینجا نباشی ورو خودت کار نکنی، قدرتی که در بیرون از تو هست در اطرافت هست همون باورهای محدود کننده که یه روزی ریختیشون دور ، دوباره توسط اکثرییت جامعه که دور وبیرون از این مسیر صراط مستقیم هستند تورو میکشه به بیراهه و میبردت جایی بدتر از جایگاهی که تو گذشته داشتی…
ویکی از قوی ترین ابزار برای امتداد مسیر موفقییت وپیشرفتت، تحسین موفقییت دیگران ودیدن موفقییت های خودت هر چند کوچیک و قدردان وسپاسگزار بودن بابتش هست…