ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

به نام خداوند بخشنده مهربان…

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ

بﺨﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻛﻪ [ ﻫﻤﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ] ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ;(علق 1)

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ

[ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ] ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻠﻖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ .(علق ٢)

اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ

ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻛﺮﻳﻢ ﺗﺮﻳﻦ [ ﻛﺮﻳﻤﺎﻥ ] ﺍﺳﺖ .(علق ٣)

الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻗﻠﻢ ﺁﻣﻮﺧﺖ ،(علق 4)

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ

[ ﻭ ] ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺩﺍﺩ .( علق 5)

سلام به استاد عریزم، خانم شایسته نازنین و تمام دوستان ارزشمندم…

خیلی خوش اومدین به جلسه سوم دوره بینظیر « ذهنیت قدرتمند کننده در برابر ذهنیت محدود کننده »

این آگاهی ها باعث شدن نگاهم به مسائل زندگی، اشتباهات زندگی و اتفاقاتش عوض بشه، به جایی رسیدم که براحتی ازشون نمیگذرم،یا اگر هم بگذرم وقتی دوباره این آگاهی ها رو می‌شنوم بر میگردم و مرورش میکنم. یکی از اشتباهاتی که من مرتکب شدم عدم کنترل ذهنمه در زمینه روابط .

همیشه فکر میکردم تو روابط قوی ام، الان دارم از همین جنبه کلی پاشنه آشیل از خودم پیدا میکنم.

وقتی من از دوره احساس لیاقت استفاده میکردم یه مسئله تکراری برام چندین بار تکرار شد در زمینه روابط و قطعا این یه آلارم بود برای من که باید اینجا خودتو اصلاح کنی. خب، این الگوی تکرار شونده نشون میداد یه اشتباهی رو من دارم تکرار میکنم، در واقع درسشو نمیگرفتم که برم مرحله بعد…

اشتباه تکراری منجر به نتایج تکراری میشه.

حالا اشتباه چی بود؟ نمی‌تونستم تمرکزمو بزارم رو نکات مثبت فرزند خوانده ام یا حداقلش این بود که تمرکزمو بردارم ( رها کنم) اینو نمی‌تونستم انجام بدم…و وقتی تکرار میشد بهم میریختم، برای ساعاتی کاملا کنترل از دست ذهنم می‌رفت. و اینو کاملا بهش آگاه بودم که باید سعی کنم آروم باشم اما من نمیتونستم.اینو چندین بار تکرار کردم و هر دفعه به دعوا و کنتاکت بیشتر ختم شد. وقتی این اتفاق می‌افتاد خودمو سرزنش میکردم، اما کوتاه..به خودم میگفتم باید عالی باشم که اینم اشتباه بود..داشتم میافتادم تو دام کمالگرایی …

اما هی که با دوره احساس لیاقت جلو اومدم و با کار کردن رو خودم متوجه شدم که کمالگرایی خودش یه ضعف شخصیتیه در وجود من که باید درست بشه، این که من دارم در مسیر بهبود قدم بر میدارم این خودش عالیه…و بعد به خودم میام و آگاهی ها رو به خودم یادآور میشم و دوباره به مسیر بر میگردم.

چه درس هایی گرفتم از این اشتباه؟ کنترل ذهن چیزی بود که میدونستم اما وقتی پای عمل می‌رسید لنگ میزدم…درسی که گرفتم این بود که با خودم به صلح درون برسم، آرامش داشته باشم، تمرکزمو کنترل کنم، و سعی کردم گفتارمو کنترل کنم و خدایی هم عمل کردم، یه وقتایی میشد اوضاع میخواست از دستم در بره اما آگاهانه با رسیدن به صلح درون خودمو کنترل کردم…خداوند کمکم کرد تا بتونم اوضاع رو کنترل کنم. و الان اتفاقی که افتاده اینه که اون تضادهای تکراری رفتن…چون من با خودم به صلح درون رسیدم.

البته که هنوز جای بهتر شدن داره، هنوز یه جاهایی از کوره در میرم و دچار اشتباه میشم…راهکاری که دارم اینه که رو خودم کار کنم. تنها راه اینه که تمرکزم رو به زیبایی ها و نکات مثبت نگه دارم. به نظر من یه راهکار اساسی برای دوری از اشتباه کردن اینه که رابطمونو با منبع حفظ کنیم…آگاه باشیم به اینکه احساسمون چطوره؟ تو این جلسه هم که در مورد اشتباه کردن بود مهم اینه که اجازه ندیم خودمو تواناییهامو ندید بگیرم و باعث احساس خود سرزنشی بشم و باز اون قانون مهم که هرگز نباید فراموش بشه‌‌… احساس خوب = اتفاقات خوب / احساس بد= اتفاقات بد

استاد عزیزم بینهایت سپاسگزارم ازتون برای این آگاهی های ناب و ارزشمند….

همچنان پرقدرت ادامه میدیم…

مراقب زیباییهامون باشیم…

عاشقتوووونم