ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

سلام آقای فصیح زاده گرامی.

خیلی ازتون ممنونم که این ردپا رو هم برای خودتون و هم برای تقویتِ باورهای ما، به جا گذاشتین.

لذت بردم از خوندنِ کامنت تون.

مرسی که انقدر مسیرتون رو شفاف و با جزییات نوشتین.

بی شک فقط برای شما شادی آور نیست که خداوند انقدر حضور داره تو زندگی تون.

ما هم لذت میبریم وقتی میخونیم که حساب کردن روی خدا، چطوری زندگیِ آدم رو زیر و رو میکنه.

خدا خودش بلده چیو و در چه زمانی چیدمان کنه برای آدم.

خیلی خوشحالم که هدایت شدم به خوندنِ کامنتِ خوبتون.

تو ستاره قطبی مینویسم که هدایت شم به کامنتهای خوب و کاربردی برام، الحمدالله که تیک خورد.

ماجان (زیر مجموعه کاله) رو سرچ کردم، دیدم در مورد غذای کمکی کودک هم هست، مقاله هاشو در رابطه با اهمیت شیرِ مادر به کودک خوندم و کیف کردم.

بسیار لذت بردم خوندم برای ساندویچ، بیمه تکمیلی و … سپاس گزار خدا هستین.

خوشحال شدم بدهی هاتون کاملا تسویه شدن و سبکبال شدین.

خوشحال شدم قدرتِ خریدتون بالا رفته.

الهی شکر برای همه ی نعمتهای خداوند که دسترسی تون باز شده براشون.

برای شما و همسر نازنینتون و پسر قشنگتون آرزوی سلامتی، شادی، ثروت، سعادت و حال خوب دارم در تک تکِ لحظاتتون.

کامنت تون برای من نشانه های فراوان داشت…

– از یاداوریِ حساب کردن روی خدا فقط، که با فایل توحید عملی2 امروز به سمتش هدایت شدم، حالا هم در جهت تکمیلش کامنتِ شما.

– از ایمان با عمل، با حرکت، با تلاش، با اقدام…

– از تسلیم بودن خدا و گوش دادن به هدایت های الله.

برقرار و سلامت باشین.

توحید، فایلها و باورهای توحیدی مثلِ نیرویِ محرک به سمتِ بهترین هاست.

وقتی توی توحید قوی میشم، چرخ زندگیم خیلی نرم تر و اسون تر حرکت میکنه.

از خداوند میخوام توحید رو بهم درس بده هر لحظه، یادم بده، به یادم بیاره، هدایتم کنه به سمتش…

:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-

کامنتِ پاسخِ نسیم جانِ زمانیِ عزیزم رو خوندم که برای شما نوشته بودن.

نقاطِ اشتراکی که هر کدوم مون با کامنتِ شما داریم، انگیزه ی ما رو تقویت کرد برای نوشتنِ پاسخ برای شما…

اوایل ازدواجِ من و همسرم، ما هم از لحاظِ مالی تحت فشار بودیم، اما دقیقا چون با آموزه های استاد داشتیم جلو میرفتیم کاملا متوجه شدم این پول یا حقوقِ آشکار از شغل هامون نیست که زندگیِ ما رو جلو میبره، خداوند خودش وسط زندگیِ ما حضور داشت و داره برای فراهم کردن کرایه خانه، خرید مایحتاجِ خانه و …

به قول همکار نازنینم، روزیِ ما زمینی نیست…

یعنی تو حساب کتابِ ذهنیِ ما نیست…

سال 99 از لحاظِ شغلی هم من و هم همسرم در تنگنا بودیم ولی به جرات میگم اون سال، انقدر وفورِ نعمت تو زندگی مون جاری بود که من فقط سپاس گزاری میکردم و هیچوقت یادم نمیره که ظاهر درامد ما یه چیزی بود، ولی باطنش کاملا متفاوت و پربار و سرشار از روزی.

کم کم بدهی و قرض ها پرداخت شدن و تسویه…

قدرت خرید ما هم بالا نبود، خانواده ها حمایتمون میکردن و بعد کم کم افتادیم تو سرازیری و بهبود اوضاع.

هیچوقت یادم نمیره وقتی تونستیم خودمون مستقل شیم و گوشت بخریم چقدر خوشحال شدم، انگار دنیا رو بهم دادن…

کم کم این بهبودها شکل گرفت، اینکه تونستیم خریدهامونو بکنیم، به قولِ نسیم جان خریدهای لازم و خریدهای تفریحی، اینکه راحت تر کرایه خونه رو پرداخت میکردیم با اینکه سال به سال بالاتر میرفت…

خدایا مرسی که به یادم میاری تا بنویسم.

سال اخر که مستاجر بودیم هر ماه چند روز زودتر از موعدِ اجاره، مبلغ رو واریز میکردیم…

این نشانه ی بهبودِ مدار ثروتمون بود…

خدا یه حرکتی برامون زد که درجا متوجهش شدیم:

قبل از تمدید قرارداد خونه مون، همسرم از شغلشون خارج شدن و بعد جذب محیط کاری شدن که نه تنها کرایه ی جدید رو پوشش میداد، امورات زندگی هم باهاش میچرخید.

بارها به خودم و همسرم گفتم خدا اول شغل و درامدش رو آورد، بعد قراردادمون تمدید شد و با خیالی راحت کرایه هامون رو مرتب هر ماه پرداخت میکردیم اونم چند روز زودتر از موعدش.

از فضل خدا مرحله بعدش رسیدیم به خرید خونه، و دیگه اون مبلغ کرایه از هزینه های خونه حذف شد و رفاهِ ما بیشتر …

برای من کاملا شفاف بود که ما خرج زندگی رو نمیدیم، چون اگه قرار به محاسبه بود ورودی از هزینه ها کمتر بودن.

رزق و روزیِ مارو خدا پر میکرد و میکنه.

هیچوقت معطل مون نذاشته، همیشه خودش با برکت هاش زندگی مارو سیراب کرده.

دغدغه ی مالی چیزی نیست که بخوام کتمانش کنم، یا نقاب بزنم بگم نه، زندگی من اینطوری نبوده یا نیست…

منم چالش های خودمو دارم، ولی کامنت شما و نسیم جانم باعث شد یاداوری شه واسم از چه شرایطی به شرایط الانم رسیدم…

درسته که خواسته های ادم همیشه بزرگ و بزرگتر میشن، ولی لازمه برگردم عقب رو ببینم، ببینم چند سال قبل رسیدن به چه چیزهایی ارزوم بوده، که الان راحت دارمشون…

از خداوند خیلی سپاس گزارم که تو زندگی مون هست و ما رو سرشار میکنه از نعمت هاش.

خوشحالم که سنسورهامون حساس شدن به توحید و درکش…

جالبش اینه این فایلی که شما کامنت نوشتین فایل توحید عملی نبود، اما من بهش هدایت شدم.

چون امروز از قسمت 1 تا 4 توحید عملی رو مجدد گوش دادم و جهانم رو زیر و رو کرده…

این همزمانی بی دلیل نبوده و نیست.

یعنی من نیاز دارم روی توحید تمرکز کنم تا به خواسته های توی ذهنم برسم.

کامنتِ شما نشونه ی من هست.

اینکه بهبودها حاصل میشه.

خواسته ها اجابت میشن.

که مسیر همواره، همینو برو جلو…

یه چیز باحال دیگه هم یادم اومد:

جابجایی منزل برای ما مهاجرت هم محسوب میشه، از داخلِ شهر تهران اومدیم جزوِ استانِ تهران.

حالا جذابیتش کجاست؟

همسرم پایان اسفند 1400 تعدیل نیرو شدن، یعنی بعد از تعطیلات شغلی نبود، درامدی هم نبود…

کاملا هوشیار بودم که باید کنترل ذهن کنیم، پیش اومده دیگه، خیره، یه جای دیگه کار پیدا میکنه…

اتفاقا عید و فروردین خیلی برای خودمون تفریح برنامه ریزی کردیم و حسابی خوش گذشت، یه عالمه تجربه ی شادی بخش و حال خوب.

اضافه بر تعدیل نیرو، 15 تیر 1401 هم پایان قرارداد خونه، که صاحبخانه تمدید نمیکرد دیگه باهامون، یعنی پارسالش گفت دیگه سال اخر هست…

ولی خودمون رو نباختیم، گفتیم درست میشه، رفتیم املاک و …

یادمه رفتیم بنگاه ها دیدیم هزینه کرایه و پول پیش به شدت بالا رفته و ما دیگه نمیتونیم اون منطقه بمونیم و باید بریم منطقه های پایینتر که با پولمون سازگار باشه…

دقیقا فرداش خدا گشایش کرد و ورق برگشت…

ما موقعیتی برامون فراهم شد که خونه بخریم…

یعنی از اون وضعیت شیفت پیدا کردیم به چند مدار بالاتر…

مگه میشه ادم نگه خدایا شکرت که با فضلت زندگیمون رو عوض کردی…

به لطف الله، خونه خریدیم، منطقه ی جدیدمون همسرم دنبال کار بود، حالمون رو خوب نگه میداشتیم، کنترل ذهن داشتیم، توکلمون به الله بود، تا یه روز در حال عبور از خیابونی آگهی شغل دید و جذب شد همونجا، با امکاناتی بالاتر و راحت تر از موقعیت های شغلیِ قبلیش…

همین الان داره یادم میاد میبینم خدا چقدر برای ما از فضلش نعمت فرستاده.

اعتبار همه ی این گشایش ها از خداست فقط.

الانم که یکی از بزرگترین هدیه ها رو بهمون داده، نی نی مون که اونم از فضل خودش بهمون داده، منتظرش بودیم و حالا تو راهه به لطف خدا.

این یاداوری ها برام لازم بود که بهتر قدردانِ نقطه ای که الان هستم باشم.

اشکال نداره اگه ارزوهای بزرگ و بیشتر دارم، اما یادم بمونه سپاس گزار باشم، قبلمو یادم بیارم و سپاس گزار الله باشم هر لحظه، چون اعتبار همه ی خوبی ها از خداست.

نذارم نعمتهام عادی شن برام.

این دقت میخواد.

ازتون ممنونم که با کامنتتون بهم انگیزه دادین بنویسم، به یاد بیارم حضورِ خداوند رو در شرایطِ سخت زندگیم که خودش چطوری سختی ها رو برامون تبدیل به اسانی کرد.

به یاد بیارم که کنترل ذهن، ورقِ زندگیمو بر میگردونه.

کسی که توکلش به خداست تو قلبش، پاسخِ زیبا دریافت میکنه.

توکلِ قلبی نه فقط روی زبون.

اعتبار این توکل هم از خداست، خودشه که کمکمون میکنه، هدایتمون میکنه…

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدایا شکرت که اینچنین جذاب بهم درس میدی، یاداوری میکنی، هدایت میکنی.