همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم - صفحه 103

بسم الله الرحمن الرحیم

همه ما به یک اندازه به نعمت های خدا دسترسی داریم و هر کی هر جایی که هست جای درستش است.

سلام استاد عزیزم

آن زمان که هنوز با شما آشنا نشده بودم اما توسط عزیزی با قوانین آشنا شده بودم و دوره هاشون را خریدم ایشون گفتن تا نتیجه نگرفتین با کسی صحبت نکنید ولی مثل شما نگفتن فقط زمانی صحبت کنید که از شما در خواست کنند.

من هم چون آن زمان به نتیجه دلخواهم رسیدم فقط با دو نفر از اعضای فامیل صحبت کردم نفر اول استقبال کرد و الان یکی از اعضای سایت شده ، نفر دوم از دیدگاه جامعه شناسانه و فیلسوفانه به نقد و بررسی این قوانین پرداخت و همون جا بود که باعث شد من دیگر راجع به این موضوع با کسی صحبت نکنم علیرغم اینکه بعضی اوقات خیلی دلم می سوخت می خواست که بگم ولی جلوی خودم را گرفتم .

اما در مورد اعضای خانواده ام یکم بیشتر طول کشید تا متوجه این موضوع بشوم. این مدت چقدر از زمان خودم گذاشتم، چقدر حرص خوردم، پیگیری کردم، انرژی گذاشتم ،کنترل کردم . اما به قول شما ، چون طرف مقابل ما سطلش،سوراخ است هر چقدر ما بهش انرژی مثبت هم بدهیم همه را از دست می دهد .

و من با تمام وجود این مسئله را حس کردم، وقتی رها کردم خودم سبک شدم ، خودم آرام شدم ، در گیری های ذهنی خودم از بین رفتو هزار جور نشتی انرژی دیگر را از خودم دور کردم…

که حالا چکار می کند؟ می‌رود توفضای مجازی وقتش را تلف کند ؟می‌ تواند جلوی غر زدن هاش را بگیرد منفی نگوید؟

یکم طول کشید ، اما خوشحالم موفق شدم و جالب این جاست که وقتی من تمرکزم گذاشتم برای خودم وقتی من از حالت کنترل گر خارج شدم از وقتی حفظ انرژی مثبت خودم برام مهم شد . منفی صحبت کردن ها کمتر شده . اما مهتر این است که من آزاد شدم. من نشتی ام را بستم ،انرژیم را حفظ کردم. من پذیرفتم فقط قدرت تغییر سرنوشت خودم را دارم .

من پذیرفتم وقتی انرژیم را روی کس دیگری می گذارم هم خودم را از هدفم دور کردم هم شخص مقابل را از درسی که باید یاد می گرفته محروم کردم . مثل دانش آموزی که باید جریمه بنویسد تا لغتی را که تو دیکته اشتباه نوشته بوده را یاد بگیرد ، ولی ما دلسوزی کنیم و به جایش بنویسیم. دوباره تو دیکته بعدی همون لغت را اشتباه می کند چون درسش را یاد نگرفته.

پس بپذیرم چه برای خودم چه برای هرکسی غم ها و مشکلات می آیند که بفمانند قوانین چیه راه درست چیه و تا زمان فهمیدن ما باید تسلیم باشیم در مقابل تغییرات دیگران.

من پذیرفتم ما بی نهایت متصل هستیم و دسترسی داریم به نعمتهای خدا اگر این را باور کنیم آسوده و تسلیم باشیم اگر توکل کنیم و ایمان داشته باشیم، به راحتی مثل معجزه نعمت ها را دریافت می کنیم ، اینقدر راحت و عادی که انگار نه انگار معجزه رخ داده.

و هر کس به اندازه عطشی که دارد برای دریافت جواب از بی نهایت طریق به جواب سوالش خواهد رسید.

عمل گرا بودن

، نشانه ها و هدایت ها همه از عمل کردن ، می گویند .

خداوندا ، رب العالمین، بهم انگیزه، توان و قدرتی بده که ایمانم به عمل منجر بشود. چون ایمانی که عمل نیاورد توهم است حرف مفت است.