رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 33

سلام دوستان عزیز

شاد باشین ،عاشق باشین ،محبت کنید، بخندید ،تنفس کنید، لذت ببرید، برنامه سفر داشته باشید برنامه زندگی در تک تک شهر های زمین و کرات آسمانی داشته باشید، نگران زمان نباشید زمان به اندازه کافی بی نهایت است ،یعنی در واقع زمان وجود ندارد همیشه هر چی بخواهی هست همیشه خدا هست، همیشه تو هستی همیشه ما هستیم، نگران نباشید همیشه سلول ها تازه اند همیشه سلول ها زنده اند همیشه کار می کنند هیچ وقت پیر نمی شن ،اصلا پیری تابع زمان ، و باور کنید زمان وجود نداره دوستان تابع زمان را از زندگی حذف کنیم انگاه همیشه زنده ایم همیشه جاودانیم همیشه می توانیم مسابقه بدیم همیشه می توانیم برنده بشیم همیشه می توانیم اول باشیم اصلا محدودیتی نیست همیشه می توانیم قهرمان شنا باشیم همیشه می توانیم مایکل فلپس باشیم اصلا هر وقت دوست داشتی و خواستی اراده کن و قهرمان شو

اما وقتی باور کنی که زمان وجود دارد انگاه توابع زمان هم به سوی تو سرازیر می شوند؛ انگاه مریض می شوی؛ انگاه پیر می شوی؛ انگاه دچار تورم می شوی؛ آنگاه در مسابقات شکست می خوری؛ آنگاه به سلول هایت فرمان می دهی که تو دیگر نمی توانی ؛ آنگاه وقتی در زمینه مالی شکست می خوری ، خود را درمانده و زمان را از دست رفته می دانی و فقیر می شوی؛ از شما دوستان عزیز می خواهم یک لحظه تجسم کنید که زمان بی نهایت است (که البته حقیقت هم همین است) آنگاه چه حسی داری وقتی می دانی هر چیزی به هر اندازه ای هست ، دیگه نگرانی؟ این دنیای تجسم شده شما دنیای فراوانی هست از همه چیز به هر اندازه وجود دارد ،ایا دیگه نگرانی ؟ نگرانی که عضلاتت را از دست بدی ؟ نه عظلات تو به شکل و به قدرتی که بخواهی همیشه هست

شاید دارم گستاخ سخن میگم شاید خیلی جلوتر از جواب استاد را میدم اما حقیقتی که من درک کردم همین است و دیگر هیچ اصلاچرا فیزیک دادنان کوانتم میگن هیچ یعنی همه چیز ؟ خوب یعنی وقتی زمان نباشه پس یعنی همیشه هست ؛ یعنی بینهایت زمان وجود داره، اما بس که وجود داره دیگه هیچ میشه؛ هر چی اون اقیانوس الماسی که استاد گفت تو زندگی ما بیشتر بشه پس دیگه ارزشش هیچ و هیچ تر میشه، خیلی جالبه هر چی تو زندگی ما بیشتر بشه ارزشش کمتر میشه یعنی در واقع نگرانی ما در مورد اون موضوع کم وکم و کمتر میشه و به هیچ نیل میکنه ،این قانون جهان هستیه

پس دوستان عزیز با ایمان به بی نهایت بودن زمان زندگی ، یا به زبان دیگر با ایمان به نبود تابع زمان ؛هیچ سلولی نه دیگه مریض میشه نه دیگه پیر میشه فقط یه راه دار اونم” راه زندگی ” راه آفرینش و زیست دائم (میتوز) راه عشق ،راه شادی،

باور پیری، مریضی، کمبود ، مرگ ،فقر و… …همون شرک خفی که حضرت محمد (ص) می فرمایند

و مادامی که هر کس این باور هارو داشته باشه تو زندگیش اتفاق می افته ، مریض میشه می میره ؛ مریض میشه می میره؛

اگر خداوند بی نهایت است و لامکان و لا زمان پس ما هم همونیم ؛مگر ماچیزی جز خدا هستیم؟

آنگاه دیگه نگران سلامتیت نیستی انگاه به تو الهام میشه که چی بخوری وکجا زندگی کنی که سلامتیت در خطر نباشه و همیشگی باشه

باور کنیم فراوانی را باور کنیم عمر جاودان را باور کنیم همیشگی بودن را باورکنیم بی نهایت بودن را باور کنیم خدا را باور کنیم واینکه خود ما خداییم را باور کنیم و هرباوری جز این شرک است

پس همین الان تصمیم بگیر که می خوای چی باشه همین الان تجسم کن هر چی که می خواهی، بخدا همه اش همینه

برنامه ریزی کن که امروز می خوای تو چه شهری باشی و به چه شکلی زندگی کنی

تجسم کن ده سال دیگه می خوای کجا باشی و چه کیفیت زندگی داشته باشی ؛ پنجاه سال دیگه کجا به چه شکل و با چه کیفیتی ؛500 سال دیگه می خوای کجا و به چه شکلی زندگی کنی، یک میلیون سال دیگه می خوای کجا و به چه شکلی زندگی کنی یک میلیارد سال دیگه و……

محدودیت زمان رو تو باورخودت کوچیک و کوچیک و نابود کن

این چه حرف است که در عالم بالاست بهشت

هر کجا وقت خوشی رو دهد آنجاست بهشت (وقت خوش نامحدود است)

باده هر جا که بود چشمه کوثر نقدست

هر کجا سرو قدی هست دو بالاست بهشت(هر جا که دوست داری زندگی کن ایران امریکا ماه مشتری کهکشان های دیگر)

از درون سیه توست جهان چون دوزخ(درونت را آرام کن با باور )

دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت(همه دنیا کجاست؟ دنیا نامحدود است)

هست در پرده آتش رخ گلزار خلیل(حضرت ابراهیمبا باور اتش را به گلستان تبدیل کرد)

در دل سوختگان انجمن آراست بهشت

عمر زاهد به سر آمد به تمنای بهشت(باور های پوچالی را باور نکن)

نشد آگاه که در ترک تمناست بهشت(بهشت را خودت بساز نامحدود در همین دنیایی)

صائب از روی بهشتی صفتان چشم مپوش

که درین آینه بی پرده هویداست بهشت

دوستان جاودانم پیش به سوی مدار بالاتر