رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 88 (به ترتیب امتیاز)

در باره مطالب مقدماتی گفته شده در فایل ویدئویی ذکر چند نکته ضروری است:

– ظهور ادیان آسمانی یهودیت، مسیحیت و اسلام به مرور زمان و هم گام با رشد ذهنی و تکامل فکری بشر صورت گرفته. بهمین خاطر است که می بینیم برخی خوراکها و آداب در ادیان پیشین منعی نداشته اند و بعدا” در اسلام ممنوع شده اند.

لذا اگر ما مسلمان واقعی باشیم، در واقع پیرو کامل ترین دینی هستیم که خداوند برای بشر فرستاده است. پس چرا باید وقتی از ما پرسیده می شود دین شما چیست؟ در پاسخ بگوئیم یکتا پرست.

درست مانند این است که از یک دارنده مدرک PHD بپرسند: دانشت در چه حدی است؟ ودر پاسخ بگوید با سواد هستم!

نظر صریح و روشن قرآن در رابطه با ادیان نازل شده پیش از اسلام، در آیه85 سوره آل عمران گفته شده:

وَمَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ

و هر که جز اسلام دینى [دیگر] جوید هرگز از وى پذیرفته نشود.

– چند بار در ویدئوهای مختلف سایت، اشاره شده که حضرت ابراهیم(ع) بر جسته ترین فرد نام برده شده در قرآن است. اگر با دقت به مطالعه قرآن بپردازیم، در آیات سوره مبارکه نجم، به ماجرای معراج پیامبر اسلام(ص) اشاره شده. در مسیر معراج، از جائی به بعد، حتی دیگر جبرئیل نیز اجازه همراهی پیامبر را ندارد و حضرت به تنهائی بقیه مسیر را طی می کنند. در آیات مزبور، خداوند بوضوح برجسته بودن و بی بدیل بودن جایگاه پیامبر اسلام را به جهانیان نمایش داده است. اگر چه حضرت ابراهیم یکتا پرست و جد اعلای پیامبر اسلام بوده اند ولی هرگز، هرگز جایگاهی در حد پیامبر اسلام نداشته اند.

– شیعه بودن، در برخی ویدوئوهای سایت و از جمله این ویدئو کم اهمیت جلوه داده شده است. البته منظورم این نیست که ما بواسطه شیعه بودن، بهشت را قبضه خواهیم کرد و دیگران سهمی از آن نخواهند داشت. بدیهی است شیعیان نیز باید در روز قیامت، حساب پس بدهند. منظورم از طرح این نکته اینست که باید قدر شیعه بودنمان را بدانیم، البته اگر شیعه واقعی باشیم. شیعه یعنی پیرو حضرت علی(ع) بودن. ایشان را بعنوان جانشین بحق پیامبر اسلام پذیرفتن.

اگر برای شناخت شخصیت ایشان باندازه کافی وقت صرف کنیم، آنگاه قدر شیعه بودنمان را خواهیم دانست. پس از تدبر در سیر زندگی امام علی(ع)، بهترین شیوه برای شناخت بیشتر ابعاد وجودی ایشان، مطالعه کتاب نهج البلاغه است. نهج البلاغه مجموعه ای است از خطبه های اعجاب انگیز حضرت، نامه های دلاویز و سخنان کوتاه حکمت آمیز ایشان. هر چه، دانشمند و دانش آموز بخواهد در آن هست. در وصف نهج البلاغه گفته شده: گفتاری فروتر از کلام خالق و برتر از سخن مخلوق. نهج البلاغه دائره المعارفی از فرهنگ اسلامی است: خداشناسی، جهان فرشتگان، پیدایش عالم، طبیعت انسان، امتها و حکومتهای نیکوکار یا ستمباره.

بهترین ترجمه ای که از نهج البلاغه سراغ دارم، ترجمه مرحوم استاد دکتر سید جعفر شهیدی می باشد. دعوت می کنم به سخنان او که در خطبه ی نخستین در باره فرشتگان، در خطبه غرا و اشباح در چگونگی زندگی و مرگ انسان آمده نظری افکنده و در آنها تدبر نمائید.

مجموعه سخنان امام، پندی است یا حکمتی، تعلیمی یا ارشادی، تهدیدی یا تشویقی، عبرتی یا موعظتی یا کرامتی که گاه در صلابت چون صخره های سخت است که از قله ی کوهی بلند پائین افتاده و به اعماق دریایی خروشان فرو ریزد، و گاه در نرمی چون شبنم بهاری که بر برگ گل نشیند یا نسیم سحرگاهی که چهره ی خفته ای را نوازش دهد. در بیم چون صاعقه ای که زمین را بلرزاند و در امید چون آبشاری که از فاصله ای نزدیک، آهنگ موزون خود را به گوش جگر تافته ای رساند.

– در این ویدئو بودایی جزو ادیان شمرده شده. درحالیکه بودا پیامبر نبوده زیرا شرط نبوت، دعوت به توحید است که در آیین بودیسم خدا و توحید وجود ندارد.

– به موضوع آیه 260 سوره بقره نیز در ویدئو اشاره شده است. ماجرای مزبور آنطور که مطرح شده نبوده. حضرت ابراهیم (ع) به خدا نگفت تو کیستی؟ بلکه حضرت می خواستند درک عمیق تری از معاد جسمانی و بازگشت انسانها در روز قیامت بدست آورند. که در پاسخ، خدا از وی خواست که 4 پرنده را تکه تکه کرده و ترکیب گوشت 4 پرنده را بر سر کوهی جداگانه گذارد و الی آخر.