بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلام استاد عزیز
من چندین ساله سایت شما رو پیگیری کردم و این اولین پیام منه که میزارم تو سایت. زمانی که حرفاتو شنیدم داشتم با تک سلولهای بدنم بدبختی رو میچشیدم. با خودم عهد کردم که پیگیرت باشم و تمام فایلا رو دانلود کردم و بازم عهد کردم تا روزی که نتیجه نگیرم نیام چیزی بنویسم .اما حالا که مینویسم کسی رو دارم که قبلا بخاطر جهل و نادانی نمیشناختمش اون همون خداییه که شما ورای تمام معلومات دینی به من معرفی کردین و همون برام کافی بود تا هدایت بشم و دارم یکی یکی به تمام خواسته هام میرسم .استاد زبان قادر به شکرگذاری درخور شان از خالق نیست و همچنین از شمایی که رسالت معرفیشو دارین. خواستم به همه عزیزان بگم که خدا همه چیه ، خودش ثروته خودش عزته خودش منبع همه خواسته هاس فقط کافیه بشناسیش و باورش کنی ، اونوقته که با تمام قدرت تو زندگیت ظاهر میشه و خودتم نمیدونی چی شد که اینجوری شد. اونوقت میگی یعنی به همین راحتی بود که درآمدت هزار برابر بشه ؟ یعنی اینهمه دنبال راههای دیگه بودی در حالیکه خدا همیشه و در همه حال منتظرت بود که برگردی سمتش؟
وااای که چقدر بیهوده تلاش کردم که از غیر خدا حاجت بگیرم !
اونوقته که آرامش پیدا میکنی و میفهمی که تموم کارایی که خدا برات کرده نه منتی سرت میذاره و نه بد قولی میکنه !
حس و حال الان خودمو برای همه تون آرزو دارم
استاد عباسمنش مطمئن باشید که همون خدایی که بمن معرفی کردین همیشه پشت و پناه خودتون و خانواده تون هست
چه کسایی رو از منجلاب فقر و شرک و … رها کردین.
اجرتون با خدا
خدا رو شکر و سپاس از شما.
فقط کافیه اول اطمینان پیدا کنید به قدرت و کمک و حمایت خداوند و بعد کاملا با خیال راحت خودتون رو بسپارید به این جریان آرامش بخش لایتناهی و در میان راه فقط به نکات مثبت توجه فرمائید همه چی درست میشه حتی بیشتر از انتظار ! فقط ریلکس و با ایمان . موفق باشید.