خودمان را هم قضاوت نکنیم‌، چه برسد به دیگران - صفحه 36

با سلام خدمت استاد عزیز و همه همراهان بزرگ وار

این موضوعی که اینجا مینویسم به این فایل مربوط نیست فقط میخاستم با شما بع اشتراک بزارم

امروز یه هدفون تو گوشم بود و داشتم صحبت های استاد رو گوش می کردم و پیاده روی می کردم تا زمانی که به یه جوب آب رسیدم. دیدم چندتا قطعه چوب و چند تا برگ و چند تا غنچه و چند تا آشغال در گوشه ای از جوب و در کنار جریان آب در گوشه ای جمع شده بودند و از جریان آب که یه کم هم شدید بود جا مونده بودند. تو دلم گفتم برم کمکشون کنم برند تو جریان آب . بعد تو دلم باها شون صحبت می کردم و بهشون می گفتم : بابا چرا این گوشه وایسادید نگاه کنید ( یه برگ داشت تو آب می رفت ) این برگ چقدر خوشحاله خودش رو انداخته تو جریان آب و آب اون می بره و چقدر موتونه قشنگی های بیشتری از این دنیا رو ببینه و … ولی شما چسبیدید این گوشه نمیاین بیرون . بعد با خودم گفتم اگه برم از این اشیاء ای که در جریان آب هستند بپرسم از این وضعیت راضی هستند یکی شون میگه مثلا آره اینقدر خوش میگذره و همش دارم جاهای جدید رو می بینم و … و شاید یکی شون بگه بابا چیه سرمون گیج رفت که این قدر این طرف و اون طرف خوردیم. پس دیدم دو جواب هست . حالا اگه بیام به اون اشیاء ای که در یه گوشه بودند و من می خواستم بندازمشون تو جریان آب کمک میکردم . اون ها ممکن بود یکی از این دو جواب رو بدهند و که یا راضی بودند یا ناراضی. اصلا شاید از اون گوشه ای که بودند راضی بودند. داستان رو زیاد پیچیده نکنم خلاصه به خودم گفتم تا این اشیاء ای که اون گوشه جمع شدند خدشون نخواهند تو جریان آب بیان من جاهل نمیشم و کمک شون نمی کنم . همین درود