پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1 - صفحه 47

سلام استاد عزیزم سپاسگزارم از این اگاهی ناب سوالات شما منو تو فکر فرو برد اتفاقاتی تو زندگیم میافته رو دارم تو ذهنم مرور میکنم و میبینم الگو برام تکرار میشه همون برخوردها همون اتفاقات نادلخواه خوب خودمو بدون خجالت انالیز کنم

اول اینکه من خیلی ادم خجالتی بودم خداروشکر به قدری به راحتی تو هر جمعی باشه میتونم صحبت کنم اولش که به خاطر معلم بودنم بود وقتی با دانش اموزای زیادی سر کار داشتم و ترس خجالتم کاملا ریخت من مجبور بودم جلوی دانش اموزای دبیرستانی که جالبه تهش میخواستیم 7 سال ازشون بزرگتر باشم صحبت میکردم منی که مهمان میامد خونمون فرار میکردم از تو اتاقم در نمی امدم الان اصلا این مشکلو ندارم البته بدون شک رو درسهایی که بهم دادین هم کار کردم عزت نفسم تو صحبت کردن خیلی بالا رفت ولی تو موردهای دیگه نه

مثلا اصلا اعراض کردن را به خوبی نمیتونم انجام بدم میخوام یه وقتایی موفقم یه وقتایی نه

باور این هست که باید کارهارو به سختی انجام بدم تا موفق بشم

اصلا فکر میکنم اگه کاری را با تلاش انجام ندم درست نیست یا تو پول ساختن هم همین مشکل هست که اگر با تلاش زیاد اون پول را بدست نیاورده باشم فکرمیکنم کار درستی نکردم!

یا یکی بیاد کمکم کنه فکر میکنم اون کار اونه من کاری نکردم

یا تو کارم فکر میکنم امروز با خیال راحت بشینم مشتری خودش بیاد من باید یه کار انجام بدم زحمت بکشم مزد زحمتمو بگیرم مشتری خرید کنه جنس راحت نگرفتن هست تو ذهنم

الان فهمیدم مشکلمو من چقدر افتخار میکردم به خودم مثلا یادمه کلاس اول که بودم معلمم گفت کاردستی درست کنید من بلد نبودم همون شب مهمان داشتیم یکی از مهمونا کمکم کرد کاردستی درست کردیم فرداش رفتم مدرسه معلم خیلی خوشش امد تشویق کرد من همونجا حس خوب نگرفتم برا اینکه اون کار خودم نبود بعد اینو سالیان سال برا همه تعریف میکردم که چقدر من با درک شعور بودم از بچگی که کاریو خودم انجام ندم حق ندارم خوشحال شم من اصلا فکرشو نمیکردم این ترمزه

از اینکه درامد یه ماهم خوبه ولی بازم پول نمیمونه جالبه حساب کتاب میکنم مخارج مینویسم باز نمیفهمم پول کجا رفت خیلی اعصبانی میشم از خودم

عصبانی شدنم از کسی که از من انتقاد میکنه یا منو بخواد مسخره کنه خیلی کمتر شده ولی هست

بی‌تعارف یه ذره حسودم. موفقیت یه نفر رو که می‌بینم در ظاهر خوشحال می‌شم، ولی ته دلم انگار همه‌ش یه نهیبی بهم می‌زنه که اگه تو هم مدارت بالا رفته بود می‌تونستی این کار رو بکنی ولی میگم دمش گرم افرین هم میگم

باز هم ریشه عزت نفس حس میکنم بقیه بهتر از من کار انجام میدن البته اینو تو حرفه کاریم نیست تو کاری که انجام میدم متخصصشم تو کارهای عمومی نه حس میکنم بقیه بهتر از من بلدن

_وقتی میخام یه تصمیم بزرگ بگیرم،استرس میگیرم اخرشم با خدا حرف میزنم برا خودم مینویسم چه موقع ها شرایط برام سخت بود به راحتی انجام شد ارومتر میشم

قبلنها خیلی ناراحت میشدم جلوی من برنامه تفریح میزاشتن پیش اونا نشسته بودم تعارف نمیزدن خیلی جالبه منو محرم اسرارشون میدونستن هر وقت مشکلی داشتن میومدن پیش من اروم میشدن اینطور خودمو قانع کردم انقدر مدارم بالاتره نمیتونن تو مدار من باشن برا همین ما همنشین هم نمیشیم و الانم هیچ حرکتی نشون نمیدم که بخوام زندگی کسیو عوض کنم اروم کنم کسیو من باید رو خودم کار کنم و خیلی ارومترم

استاد تو ذهنمه من باگ هامو پیدا کنم پام از رو ترمز برداشته میشه و تخت گاز میرم

بی صبرانه منتظرم فایل جدید بیاد خودمو انالیز کنم باز هم سپاسگزارم ازتون