پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 2

سلام اقا سعید عزیز

همیشه و همیشه فقط از کامنت های امتیاز دار میخوندم و این دفعه دو بار قلبم گفت حالا از همین اول شروع کن ، تا رسیدم ببهه کامنت شما کلا قصه های آدم ها از علاقه مندی هام هستش و اگه کامنت کسی رو میخونم عکسش رو میبینم جایی که ایستاده سلیقهه ش تو رنگها عزیزی اگر کنارش ایستاده…

محصولات تهیه کرده ش و اگر کامنتش برام کارگر بودکامنتهای دیگه ش خلاصه برای من قصه ی دوستای سایت شروع و یک میانه و یک پایان بندی داره

عکس شما رو دیدم به به اهل سفر طبیعت کلی هم منظم هر محصول رو گرفتین و ادامه دادین چقدر از این نظم کیف کردم چیزی که نظر من رو جلب کرد نوشتن مسایلی هستش که بدون خود. سانسوری نوشتین چیزی که من رو به نوشتن کامنت برای شما

ترغیب کرد وجه اشتراک در موارد زیادی از مسایل نوشته شده در کامنت شما بود

در گذشته وقتی با جمعی بیرون میرفتم عموما احساس بدی داشتم احساس میکردم وقتم داره تلف میشه

اصلن مهم نبود چقدر ممکنه خوش بگذره (ووقتی بر میگشتم خونه هم حس بدی داشتم حس افسردی )

بعدنا که با قانون اشنا شدم و از اونن کالبد فاصله گرفتم متوجه شدم اضطراب اجتماعی دارم در کنارش افسررگی هم دارم

شاید باورتونن نشه ولی خوشحال شدم چون فهمیدم لااقل چرا این حال رو تجربه میکنم نشون میداد در ایین مسیله رشد کردم که میتونم تشخیص ش بدم و بعد عنواانش کنم بپذیرمش

اضطراب م با تعداد بیشتر ادمهای جدید خصوصا و عموما اقایون تشدید مییشد در حد گوشه گیری کم حرفی.. در حالیکه همه من رو اددم سر زنده و بگو بخندی مییشناختن و اگههه صدام در نمیومد متوجه میشدن (همین بگو بخند هم در گذشته برای بیشتر دوست داشته شدن و پذیرفته شدن و پنهاان کردن حس حقارت و کسب ارزشمندی برای خودم بود ینی من اگه اینجام باید بقیه رو سر گرم کنم تاالایق بودن در این جمعع باشم) و همیشه هم با اینکه خیلی خوشگل خوش پوش و خوش صحبت … بودم هیچ پسری سمت من نمیومد و برای جلب نظر داغون تریین پسر های عالم (فاصله چیزی که میخواستم چیزی که تو مسیرم قرار میگرفت ) باید تلاش هم می کردم !!!

خلاصه این تعجب خودم و همه رو جلب کرده بود جووری که سالیان هیچ پسری تو زندگی من نبود و نمی اومد

و من یه جورایی پذیرفته بودم من اندازه ی کافی نیستم حالا اون چه صفاتی هستش در من کافی نیست ؟همه چیزه

و چون همییشه خصوصا در کودکی خیلی مسسخره میشدم تنبیه میدم مقایسه میشدم در جمع و همیشه یک مردم بودن که همه چیز زه اونا بستگی داشت و حتی رهگذر تو خیابون باا اختلاف از من بهتر بود و کلا من بی ارزش تریین و بددردنخور ترین موجود دنیا بودم با همین دیتتا ااز خودم بزرگگ شدم فقط فکر میکردم با بزرگگ شدن تغییر کردم من همون بودم همیشه به شکل افراطی از پسرها و مردا ممحدود میشدم و در اطرافم همیشه خانم. ها زن ها … از خاطرات افتضاحشون در مورد مرد ها و همسرانشان میگفتن .. که مردا همشون پستن مردا همشونن خودخواه …. اصن این دیفالت بود

و همیشه تعجب می کرردم اگه مرد ها ااین خونخار هایی هستن که بهم شناسوندن پس چطور دوستتام انقدر راحت ازدواج مییکنن انقدر ارزوی اردوااج دارن چون. اوننا ترمز های کمتری داشتن فرقی نمیکرد چقدر زیبا باشن چقدر با کمالات باشن

خودشون رو لایق یک ارتباط خوب و ازدواج میدونستن

کم کم سعی کردم زوج ها ررو تحسین کنم شاید تا بیستو اندی سسالگی حتی یک زوج ههم ندیده بودم که هرشب کتک کاری نکنن خیلی سخت بود اوایلش یک زوج معمولی هم نمیدیدم ولی با همه ی وججودم میخواستم روابط مشکل دار هم تجربه کردم و تضاد هاش باعث شد پای خواسته م بمونم و خودم رو بشناسم و رابطه رو از نگاه خودم تعریف کنم خیللی براتم سخت بود الان هم سخته خودم رو در معرض ووقت گذروندن باادمها خصوصا اقایون قرار بدم ولی با هدف بهبود دائمی این کار رو انجام میدادم چون می دونستم عمر کوتاه زندگی کوتاه من پونصد سال زنده نیستم و نمیتونم این کوله بار پر از سنگ مواد مذاب رو همیشه حمل کنم و هر بار باید یک طرف رو عیب یاببی کنم قدم بر دااشتم تور رفتم کلاس رفتم جایی کار کردم که سه مدیر اقا کنار دستم بود رفتم مهمونی

بلد نبودم برقصم ولی سعی می کردم

اگه میدیدم یک کارییی بخاطر حس حقارت ازش امتناع می کنم حتما انجام میدادم …. البته شاید یک درصد بهتر شدم ولی حداقل قدم بر داشتم و مثل قبل منفعلل نبوددم گذشت من به الهاماتم توجه میکردم میگفت برو ورزش چشم

فلان رنگ بیشتر بهت میاد چشم فلان مدل دموده شده دیگه نپوش چشم

با فلانیا نگرد چشم

برو از عمد با الونا صحبت چشم

شایان ذکره این تغییرات و بهبود ها رو برای احساس خودم انجام میدادم پرژه بصورت کلی بهبود سازی شخصیت خودم بود سی کیلو کم کردم سیگارم رو کم کردم الانم که ترک کردن استتایلو ساختم روتین درست کردم پس انداز کردم معاشرت هام. رو محدودد کردم . سفرها رفتم … بی خجالت به ددوستام گفتم به من کیس معرفی کنین قبلا همش میگفتم نه مردا مشکل دارن ازادیم رو میگیرن وقتم رو تلف میکنن … در حالی که انقدر. نشده بود بی خیال شده بودم و یک جورایی میخواستم به خودم بگم من دوست دارم و در یک رابطه عاشقانه باشم و حالم خیلی عالی بود خیلی احساس رضایت از زندگگی و خودم داشتم

و برام مهم نبود از چه راهی میشه میییخواستم انرژی رو به جریان بندازم حتی تو کامنت های قبلا سایت (اینو نامزدم پیدا کرده ) سال 99 مهر ماه برای ایشونن که اصلللن نبود رابطه استاد و مریم عزیز رو مثال زدم که فلان عادت چققدر مثبته. بیا من و شما هم ادامه ش بدیم حالا با ایشون سال402 اشناشدم

خیلی ماجرا هست که زمان زیادی میخواد تعریف کردنش ولی اینکه 15 سال کسی نیست ینی من دکمه‌ش رو خاموش کردم که کسی نبااشه

اینکه تشخیص دادم خوبه

حالا باید از هدایت بپرسم چطور ؟

من خودم زندگیم سرشار از بهم ریختگی بود و از نظر من هرچی سرجاش نیست ینی یک چیزی در من اشفه س