پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

به نام خدا

ردپای 93

سلام استاد جان و دوستای عزیزم

برخلاف شما من تو شناسایی الگو ها خوب نبودم ،یه چیزایی دستگیرم شده بود اما بعد از برطرف شدن اون چالش انگار نه انگار که اتفاقی افتاده ،خلاصه که تازه داره دستم میاد داستان از چه خبره

مثلا اوایل خیلی نیاز بود فکر کنم ای خدا الگو من چی بود ؟

اما الان مغزم خودش میره پرونده هارو چک میکنه و شب میزاره رو میز ،که بفرما اینم یه دسته گل دیگه

یکی از این ترس ها برای من ،ترس از مهم شدن بود !راستش کلمه که به ذهنم میاد همینه!تو عالم بچگی دیده بودم که وقتی مهم بشی وقتی یه کاری بلد باشی وقتی ثروتمند بشی همممممممه بهت کار میگن همش سوال دارن همش التماس دعا دارن !

واس همین الگو من شده بود که قبل از وقوع حادثه بگم فلان کار بلد نیستم :)

حالا لفظی میگفتم بنی آدم اعضای یک دیگرند و….

اما حسی که از محیط میگرفتم حس اجبار بود !حس وظیفه !

مثلا تو کار فنی خوب باشی ،آچار فرانسه همه ای ،هرچی میشه میان سراغت

یا رانندگی خوب ،یه طوری میشی راننده شخصی بقیه

یا اگه دکتر بشی همه هر جا بری ازت سوال میپرسن !

الان خیلی ریز این الگو میاد سراغم که اصلا نگو چیا بلدی !یا نه اصلا تو فلان کار جلوتر نرو که حرفه ای بشی

یادآوری خوبی بود استاد ازتون ممنونم

الگو ترس دیگه برای من ،ترس از اتفاق نیفتاده اس با توجه به اتفاقات که برای کس دیگه افتاده

اینم حاصل محیطه!و ورودی ها ،تو هر جمعی بشینی مدام در حال ترسوندن تو اند

جوری که یک شادی بی ترس نتونی تجربه کنی

مثال میخوای مستقل شی ،واااای میدونی بیرون پر گرگه و…

گوشی میخری ،واااای بیرون رفتی اصلا گوشیت در نیاری پر دزد

طلا میخری وااای کجا نگه میداری ،نندازیااااا دست فلانی تو خیابون قطع کردن طلاهاش در آوردن

میخوای فلان کار استارت بزنی واااای نکنیا فلانی ورشکست شد

و همینطور درخ های هرز که مدام تو سرت میگن نکنه فلان شه نکنه بیسار شه نکنه نکنه نکنه….

از عمد دو مثال از ترس هایی زدم که حاصل ورودی های ماس

تا بیش از پیش درک کنم ،آقا جان کجای کاری ؟بجای توجه به لباس شمسی خانم تو مهمونی ،حواست باشه چی به خورد ذهن مبارک میدی !

اگه فردا همینا اتفاق افتاد نشینی بگی دیدی دیدی ،حتما چیزی بوده که من میترسیدم یا شمسی خانم تو مهمونی اخطار داد دیگه

نخیر !اگه تو حواست به ورودی باشه نه کیفت ،اصلا تو مدارش قرار نمیگیری

یه ترس معنوی هم بگم !

ترس از ابراز محبت به خدا :))))))

میدونم عجیبه!اما وقتی از لحاظ فرکانسی از خدا دور بشی و یهو بخوای حس دروونیت ابراز کنی که انگاری خدارو قلبا دوست داری

اون کلمات آنقدر نا آشنا و غریبه که ترسی وجودت میگیره ،نکنه دارم سر خدا کلاه میزارم ؟نکنه احساسم اشتباهه؟نکنه چون کارم گیر بوده دارم از این کلمات استفاده میکنم و فردا روز از نو روزی از نو؟

خب این ترس منبعش شرک و شیطانه و میخواد هر جوری هست بگه آقا نرو نرو در بسته شده !

خبر نداره ،خدا وجودت شاید قطره باشه که مسیر گم کرده اما آب راهشو پیدا میکنه و میره سمت مسیر اصلی

خداروشکر

در پناه خدا