سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 6 - صفحه 1

سلام

قبل از آشنایی با قانون فرکانس همیشه وقتی کسی سرما میخورد یا بیمار میشد میگفتم خدا بد نده . کلی هم ناراحت میشدم. اما امروز با شنیدن صدای گرفته استاد خدارو شکر کردم ! گفتم خدارو شکر که ظاهراً فقط یه سرماخوردگی جزیی خورده و صداش گرفته . خدا که بد نمیده . استاد براتون آرزوی سلامتی میکنم . و اینم میدونم هر کسی در هر جایگاهی هست قطعاً عدالت رعایت شده . و هیچ بی عدالتی رخ نداده .

درمورد فایل هم همین دیروز طبیعت یکی از بزرگترین درس های زندگیمو بهم داد و باز هم مثل همیشه فایل استاد به موقع به دستم رسید.

دیروز با خانواده رفتیم تفریح آبشار نوژیان در لرستان . فوق العاده بود. بعد از آشنایی با تفکر استاد دنیا رو جوری دیگه میدیدم. درختا، گیاها ، زمین ، آب ، صدای آبشار ، وای الاآن میفهمم چقد زیباست دنیا . اما درسی که یه صخره به من داد زمانی بود که همه خانواده از یک طرف ، ینی از راهِ معمولی رفتند تا نزدیکی های آبشار ، ینی دقیقاً تا داخل آبشار در ارتفاع دویست سیصد متری ، اما من از یه راه دیگه رفتم که خاکی نبود. بلکه اصلا راه نبود. نمیدونم شاید کمی به خودم مغرور شدم که من ورزشکارم و این حرفا . برای همین بود بالا رفتن از کوه رو ترجیح دادم . تا سرع تر برسم و به خودم ثابت کنم با بقیه فرق دارم . این رو بگم که اصلا از ارتفاع نمیترسم و خیلی هم به صخره نوردی علاقه دارم .اما یک وقتی بعد از نیم ساعت به خودم اومدم دیدم یه جایی گیر کردم که تقریبا فقط یه سنگه بیست متر در بیست متر به صورت شیب شصت درجه هست و هیچ جای دست و پایی نداره و من وسطش گیر کردم. نه راه پیش داشتم نه راه پس . تا فاصله دویست متری هم هیچ کس نزدیکم نبود. وقتی پایین رو نگاه کردم از ترس تمام تنم به لرزه افتاد. هر چند از واقعیت مرگ نمیترسیدم .اما شاید احتمال سالم بیرون اومدن یک نفر در اون ارتفاع 300 متری، جایی که دیگه دستام داشت از سنگ جدا میبشد کمتر از ده درصد بود.

همون لحظه یک توده عظیم از فکر های مختلف توی ذهنم تشکیل شد… مادرم چی میشه …این همه جمعیت روزشون خراب میشه ….عروسی خواهرام کنسل میشه….کارم چی میشه … اون همه ایده ….نامزدم چی…. حتما خودشو. میکشه و…

با نگاه کردن به ته دره، نفسام به شماره افتاده بود. وقتی دیگه کاملا نا امید شده بودم. و دستم داشت ررها میشد و خودمو تصور میکردم که چطور از اون ارتفاع میوفتم و به صخره ها میخورم و لت و پار میشم . اما یک لحظه یاد یک فایل صوتی از استاد افتادم که میگفت خدا دلش برات نمیسوزه ، و همچنین فایل صوتی ” حزن در قرآن ” همچنین اون جمله که استاد گفت به چیزایی که نمیخوایم فکر نکنیم . و با استفاده از قانون آفرینش ، جلسه سوم”تجسم خلاق” فهمیدم که تنها کاری که از دستم بر میاد اینه که خودمو تصور کنم که از اون جا نجات پیدا کردم. و دارم سپاس گذاری میکنم از خدا و دوباره خانوادمو میبینم و به همشون عشق میورزم. دیگه تمام وزنم روی یکی دو انگشت که به یه گوشه صخره گیر داده بودم افتاده بود ولی بهش توجه نکردم . چون از نظر جسمی امکان نداشت کسی از اونجا بالا بیاد. چند دقیقه تجسم کردنم و از خدا درخواست کردم. و ایمان داشتم که منو رها نمیکنه و ایمان داشتم که سالم به بالای صخره میرسم. من موفق شدم. از خداوند سپاسگزارم. وقتی بعد از نیم ساعت به پایین کوه رسیدم و از پایین دره به نقطه ای که اونجا گیر کرده بودم نگاه کردم. فهمیدم که نتنها من ، بلکه هیچ انسان و صخره نوردی هم از نظر فیزیکی نمیتونست از اونجا زنده بیرون بیاد. مرگ رو باتمام وجودم حس کردم. اما خوشحال بودم . خوشحال بودم که خداوند آنچنان سیلی محکمی به من زد که بفهمم من از نظر فیزیکی هیچ تفاوتی با هفت میلیارد بنده دیگه اش ندارم. چیزی که انسان ها رو متمایز میکنه و بهشون قابلیت های خاص میده ذهن و افکار انسان هاست.