اصول اساسی خلق رویاها | قسمت اول - صفحه 21 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله پاکی ها

سلام به خواهان زیبایی ها

خب چیزی که باید بگیم از این فایل اینکه الان آگاه تر شدیم که میتونستیم تاالان چقدر پیشرفت بیشتری رو میبایستی داشته باشیم اما بدلیل عجله کردن،چشم بقیه رو کور کردن، خودمونو به بقیه ثابت کردن،از مسیر لذت نبردن،فکر اینکه خوشبختی فقط مقصده نه مسیر وهرچیز دیگه ای میتونه باشه که وجود چیزهایی ازاینها باعث میشه تکامل رو درک نکنیم و زود یادمون بره و دیگه یادمون رفته که تا چندوقت پیش البته نه کاملا،،اما یه جورایی در خیلی موارد زندگی پذیرفته بودیم که دیگه نمیتونیم به جاهای بزرگ و عظیم دسترسی داشته باشیم اما همون خدا ذره ای از نور هدایت رو درونمون دید و به محض آمادگیمون دستمونو گرفت گذاشت توی این مسیر که حداقل باخیال راحت و سرعت بیشتر به سمت اهداف و خواسته هامون حرکت کنیم بلکه در بین اینها یه عالمه خواسته های جدید هم بوجودبیاد اما ما زود فراموش میکنیم حتی یکی از اون افراد خیلی اوقات خودمم میگیم ای بابا درسته فلان چیز،فلان خواسته،اعتماد بنفسم ،آگاهی ام،صبرم،زیبا دیدن هام،درآمدم،سلامتی ام و…..بهتراز قبل شده اما اونجوری که من میخواستم نیست چونکه همه این چیزهای باارزش رو میذاریم توی پرانتز و اینهارو جزء فقط ها میذاریم و فکر میکنیم روند موفقیت و بهبود چیزی جدا از اینها یا خیلی فراتراز اینهاست درسته واقعا بعداز مدتی میتونه فراتراز اینها باشه اما نه اینکه این مراحل دیگه اصلا نباشه

درسته هرچقدرزمان میگذره سرعت رسیدن به هر پیشرفت هم افزایش پیدامیکنه اما بازم زمانهایی لازمه چونکه تکامل و رشد در این جهان براساس زمانه ،،

استاد مثلا اون جایی که داری میگی خیلی ها انتظار بی جا دارن که خیلی زود مثلا یه شبه یه هفته یا چندماهه بشن ثروتمند،سلامت ترین،قهرمان،یا از مشرک بودن بشن باایمان ترین،این دیالوگ چقدر منو آگاه تر کرد خدایی که بدترین عمل در پیشگاهش شرک داشتنه حتی خود خدا هم انتظار نداره این شرک داشتن رو بنده هاش یه شبه یا شش ماهه یا یه هفته دروجودشون تغییر کنه و کاملا از بین بره البته خدا اینجور که فکرنمیکنه این اساس قوانین و سیستمش هست،،

چقدر خیال آدم راحت تر میشه که اگه حتی روزی 20بار هم گناه میکنیم روش خداوند اینه که روزهای اول کاری کنیم بشه 15تا12تا و کم کم بیاد پایین و مهمش اینه که هرروز عملی حرکتی براش کنیم مهم ادامه دادنه مهم نیست اگه بعضی اوقات خوب عمل نکنیم،،

مهم اکثریت عملکرد خوبی هامونه نه اقلیت ها،،

همین دو سه روز قبل یکی از اقوام بهم گفت کسی هست که الان چندوقته که توی این شرکت شبکه ای ست گفتم من اولین بارنیست که این چیزارو میبینم و میشنوم و هرزمان یه بذر بعداز یه روز،یه هفته یه ماه شد یگ درخت عظیم تنومند باشه اونموقع منم اون شرکت های شبکه ای رو چشم بسته قبول میکنم،،

مثلا ما باید به روند محسوس و نامحسوس خودمون همیشه آگاه باشیم پریشب اداره ورزش کل استان دستور داد که تمام باشگاه های ورزشی بمدت یه هفته تعطیل باشن،،

من روز بعدش سوالی که از خودم پرسیدم این بود که من چه راهی پیدا کنم که ازاین شرایط بتونم ایده و پول بسازم چونکه باشگاهم بسته ست همون چندساعت بعدش یهو گفتم خدایا شکرت اگه من اون آدم قبل بودم الان بجای این سوال قدرتمند کننده باخودم میگفتم همه چی خرابه،مردم بدبخت شدن،سخت شده و…

گفتم خداروشکر که الان فهمیدم یکی از باورهارو اینقدر آگاهانه دارم تکرار میکنم که رفته در ناخودآگاهم ،،

من بازم یه چیزدیگه رو فهمیدم که میدونم اکثردوستان هم فهمیدن اینکه میخواهیم زود به خواسته های دلخواه و بزرگ برسیم بخاطر حرف مردمه خب یکی از ریشه های این باور اینه که هزاران بار دیدیم که در فضای مجازی و رسانه ها میایند بررسی میکنند که فلان هنرمند در فلان سن کمش به اینقدر دستاورد و جایگاه رسیده و میبینیم این حرف در بین خیلی از دوستان و آشنایان مون هم خیلی اوقات بازگو میشه ،،همین چندروز قبل بود که یکی از اقوامم داشت درمورد یه هنرمند صحبت میکرد و با آه و حسرت میگفت خوشبحالش در این سن کمش به خیلی از آرزوهاش رسیده اما ما چی ای وای خدا به بعضی ها یه شانس های عجیبی میده و…

من همون موقع گفتم بابا اگه اون الگویی هست که در سن کم میشه رسید آره خوبه اما خیلی اوقات هم یه عالمه آدم در زمینه های مختلف بودن و هستن که بخاطر سن بالاشون رسیدن به اهداف و خواسته هاشون شدن بهترین الگوها که دهان همه باز مونده که مگه میشه در این سن و سال هم به اهداف و خواسته هات برسی،،آره میشه اگه ما به هیچ عنوان و بدون مذاکره وارد باتلاق توهم های اکثریت آدمها نشویم،،

حالا شما دیگه خیلی چیزهای عجله کردن هارو در موارد مختلف زندگی رو از روی همین درنظر بگیرید میبینید انتهای اون باورهای محدود کننده و عجله کردن به پوچی میرسه و هممون کم وبیش اینو تجربه کردیم که برا یه چیزی عجله کردیم و فکرمیکردیم الان تمام جهان منتظر ما هستن و تمام مردم متوقف شدن تا اجرای موفقیت مارو ببینن اما بعداز رخ دادنش دیدیم نه بابا جهان کارخودشو ادامه میده و راه خودشو میره چه ما عجله کنیم چه نکنیم،،

استاد این باور و آگاهی هم خیلی عالیه که در هر مرحله ای ادامه بدیم صبرکنیم و اجازه بدیم تثبیت بشه یعنی درواقع اون مرحله و جایگاه برامون عادی و طبیعی بشه بعد بگیم حالا برم یه مرحله بالاتر،، واقعا چقدر همین نکته ریزه و باید بهشون آگاه ،ریزبین،تیزبین،و هوشیار باشیم مانند کلاس های ابتدایی هرکدوم یه ماه نیستن مدت زمان تعیین شده شون رو دارن اما دیگه بعداز مدتی تحصیل کردن دیگه بستگی به خودمون داره که بازم بخواهیم یه کلاس یه کلاس بریم جلو یا جهشی بخونیم ،،

میشه مانند تمرین،تکرار،تکامل،تصاعد،و همچنین همیشه همراه بااینها وجودداره تفریح،،

مثلا خودمن از یک ماه قبل یه تمرینی رو در رشته ورزشیم شروع کردم تا 25روز قبل عضلات اون قسمت چقدر درد میگرفتن اما الان نه دیگه عادیه و دو سه روز هست وارد یه مرحله ی بالاترش شدم جالب اینکه این مرحله ی بعدیش رو اصلا کسی بهم نگفت خودم بخاطر ادامه دادن مدامم بهم گفته شد از احساسم که انجامش بدم،،

و منم واقعا میگم حالا بدون هر توجه به نکات منفی یا هرچیز دیگه منم خیلی اوقات ریشه ی عجله دروجودم دادو بیداد میکنه اما فقط با منطق تکامل و خوآگاهی میتونم ساکتش کنم چونکه وقتی به ریشه هاش پی میبرم میبینم حتی این باورنامناسب سالهاست که از طریق حتی بهترینهای جهان رفته در ناخودآگاه ما،،

اونجایی هم که استاد گفتی ماه ها یا سالهای اول شاید ظاهر قضیه این باشه که ما پیشرفت خاصی نکردیم اما بعداز مدتی میبینی یه عالمه پیشرفت و هرروز هم با سرعت بیشتری رشد میکنی

اما وقتی ما به بعداز مدتی پیشرفتهای ظاهری رو ببینیم بعد میفهمیم که حتی بعداز مدتی کارکردن در همون زمانهایی که ظاهری زیاد نبوده اما در اعماق وجودمون روند پیشرفتهای ریشه ای داشته بزرگتراز قبل خودش میشده اما چونکه ما توجهمون بیشتر روی نکات ظاهری بوده دیگه از رشدهای عمق وجودی و ریشه ای غافل بودیم،،

و اگه ما موفقیتهای معقول خودمون رو که یعنی همون دیدگاه طبیعی و یه پله بالاتراز خودمونو بخواهیم بدست بیاریم،بلکه تمریناتی مانند تمرین ستاره قطبی رو هم بهتر درک میکنیم که باید خواسته هایی که احساس واقعی و حقیقی رو به مامیدن رو انتخاب کنیم و اهداف بزرگ رو در پیش زمینه ی ذهنمون داشته باشیم اما درحال حاضر از مراحل فعلی که در دسترس و قابل حله شروع کنیم،،

حتی اگه در بالاترین جایگاه فعلی جهان هم هستیم قانع نباشیم و اگه تا گردن هم در باتلاق زندگی هستیم اما شاکر باشیم ،،

واقعا این آگاهی و جمله ی آخر رو خیلی از مردم من دیدم تفاوت بین قانع بودن و شاکر بودنو درک نمیکنن و یه بار میگن اون درسته یه بار میگن اون یکی درسته آخر سر هم از هیچکدوم درک و فهمی نبردن و زندگی ای که روحشونو ارضا کنه رو نداشتن،،

امیدوارم همیشه دربالاترین جایگاه ببینمتون،،