اصول اساسی خلق رویاها | قسمت دوم - صفحه 8 (به ترتیب امتیاز)

بنام پروردگار هدایت کننده به راه راست💕

سلام به استاد بینظیر من🤍

سلام به مریم جانم💚

سلام به دوستان خوب من🧡

درمورد رسیدن به خواسته باید انگیزه درست و سالم داشته باشیم چون اگر انگیزه مشکل داشته باشه حتی اگر تو را به مقصد برساند، مسیر ِخواسته درد بی پایان است

در مدار یادگیری من این موضوع اشاره به نفی رقابت با سایر افراد رو داره، رقابت نه به این معنا که دستاوردهای بقیه انگیزه و محرکی برای بلند شدن ما بشه که این بسیار م عالیه!

اگر من بپذیرم در یک مسابقه هستم که فقط و فقط شرکت کننده ش خودم هستم و وظیفه م اینه از منِ دیروزم بهتر بشم. این موضوع رو به شیرینی درک میکنم و آروم میشم .بعلاوه نفس زیاده خواهم اگر وارد چنین رقابت طاقت فرسایی بشه یقینا برتری جویی ش تمومی ندارن و هرگز آروم نمیشه و در رنجِ رقابت هلاک میشه .

این حس خودنمایی شاید در مورد ویژگی های انسانی قابل توجیه باشه اما بقول استاد اگر احساس لیاقتم رو به درونم بدم نه به بیرونم کاملا روشن میشم.

برای خودم نوع لباس پوشیدن زاکربرگ که بسیار ساده و تکراری هست همیشه جالب بوده .

ازونجا که وظیفه من آگاهی به احوالات و نیت خودم و پرورش و تعالیم هست ،با درک درستی از قانون متوجه میشم اگر تصور من از فراوانی به ایمان تبدیل بشه هرگز دنبال حسادت، رقابت و بدنبال اون برتری جویی نخواهم بود.

برای رسیدن به اهدافم باید ارزشهای درستی داشته باشم که خودپرستی و تحقیر بقیه نباشه که سر انجامش پوچی هست .چون تمام وقتمو برای بیرون از خودم خرج کردم و حالا از درون تهی شدم.

برام جالب بود که افراد اهل تفاخر و پز دادن توی آمریکا دووم ‌نمیارن اینو بارها و بارها توی دانشگاه از دوستانم که از خارج ایران اومده بودن شنیدم.

من تنها می‌خوام به خواسته هام برسم تا که شرایط بهتری داشته باشم و لذت ببرم ،وقتی ازون حس غنی بودن درونی خودم لبریز هستم اوقات خودم رو با خود پرستی و رنجوندن بقیه سپری نمیکنم ،اونقدر غرق شعف و سر خوشی هستم که خود طی کردن مسیر آرزوهام منو اشباع می‌کنه نه صرفا رسیدن به خواسته م هرچند اونم بی نظیره ،من در طی مسیرم شادانم و با پایکوبی روزگارمو سپری میکنم

استاد میون حرفهاشون گفتن اون آشناشون تا یک هفته حالشون خوب بود که فلان اسباب بهتری ازتمام فامیل دارن ،دقیقا همینه اگر من همیشه به بیرون از خودم موکول باشم شادمانی و سر خوشی درونیم که میجوشه و سرریز رو تجربه نمیکنم و هویت خودم رو از کالاها میگیرم، اسبابی که فقط برای سرگرمی من و لذت من وجود داشتن ، بعدش بسیار شکننده میشم چون از درونم خشک میشم.

ساخت باور هماهنگ با خواسته

بین جایگاهی که الان هستی تا جایگاهی که میخواهی باشی فاصله ای فرکانسی هست و این فاصله با ساخت باورهایی پر میشود که ساخت این باور ها هم پروسه ای تکاملیه .

باور های متضاد با هرگونه خواسته که ممکنه ترساننده و نگران کننده هم باشن،مارو به خواسته مان هدایت نمیکنن و باید تمرکز رو بر لذت هایی که بدنبال رسیدن به خواسته مون بدست میاریم ببریم و بدست آوردن اون رو منطقی کنیم .

باور های مناسب و هماهنگ برای من در مورد خواسته م

باورهایی که راهکارهای ساده تر و قابل دسترس تری را درمورد تحقق خواسته م پیش پای من می‌ذاره که با امکانات اون لحظه من مطابقت داره.

این طبق مدار یادگیری من لزوم طی کردن تکامله

یعنی من شروع کار مورد علاقم رو دقیقا با امکانات همون لحظه م استارت بزنم اینکه به آخرین تکنولوژی روز دنیا برای حرفه م دسترسی پیدا کنم خودش طی تکامل هست، اتفاقا بهش میرسم به شرطی که این مسیر رو رفته باشم .

مثل اینکه به خودم بگم الان که حقوقم صدتومن هست من شروع بکار نمیکنم مگر اینکه اولین دارآمدم یک میلیون باشه خب این ممکن نیست .

طی کردن مسیرم اتفاقا بسیار هم مفیده . چون درین مرحله دارم تجربه کسب میکنم که وقتی به مدار یک میلیون رسیدم جهش بهتری برای درآمدهای بالاتری داشته باشم.

در پایان از مریم نازنینم برای سوالات بینظیرشون و استاد سخاوتمندم که مارو از اگاهیها بهره مند میکنن از صمیم قلبم ممنونم .

دوستتون دارم💕