چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم - صفحه 38

سلام به دوست خوبم

ممنون ازتوجهت ووقتی که‌براخوندن کامنتم گذاشتی وجواب دادی

درمورداینکه گفتی بیشترازحسش بگو

درچندروز اخیرهدایت شدم به یه پارک که یبار بچگی رفته بودیم وخاطره خوبی داشتم ازش وازقضا تواین‌چندماه اخیر جایی خونه خریدیم که این پارک چندتاخیابون اونورترباهامون فاصله داره

شکرکنان پیاده روی میکردم هدایت شدم به این پارک چون پاییزه خیلی خلوته خیلی فضاش دنج وآرومه

یه مدرسه ابتدایی هم هس یه طرفش، که دیوار نداره،دورتادورش نرده هس وبراحتی میشه بازی های بچه هارو دید

دوسه باری رفته بودم اونجابراعکاسی میکنم عاشق عکاسی ازطبیعت بودم و هسدم

دیروز رفتم اون پارک روصندلی نشستم اهنگ بیکلام هانس زیمر رو گذاشتم توگوشم وشکرمیکردم نسبت به تک تک چیزایی که تواون فضا میدیدم،خدای منننننننننننن

مگه اشکم بندمی اومد مث الان که دارم مینویسم

اهنگه ادمو مدهوش میکنه،به درک عمیق نعمت ها خیلی کمک میکرد،الهی شکرررررر الهی شکررررر الهی شکررررررر

حس میکردم روحم میخواد ازجسمم جدابشه وبه پرواز دربیاد ازحس ناب وخالص شکرگذاری وشوق وذوق بابت دیدن این نعمت ها

حس کسی رو داشتم که تا این سن نابینا وکربوده وخدا بصورت معجزه وار دوباره بهش چشم وگوش داده وبرای اولین بار داره میبینه میشنوه

جوری که قشنگ حس میکردم تک به تک سلولهاواعضای بدنم داشتن خدارو تسبیح میگفتن وشکرمیکردن

هانس زیمرمینواخت ومن داشتم به بچه هایی که باانرژی واخلاص بازی میکردن نگامیکردم خدایاشکرت بخاطراین کوچولوهای طفل معصوم که بازتابی از روحتو وجودتو دارم بهم انعکاس میدن شکر که تک تک اینارو به خانواده هاشون هدیه دادی،اگه نبودن این مدرسه وامکانات هم نبود،این شوروحال هم‌نبود

چشمم افتادبه درخت وگلهایی که دراوج پاییزوسوزِ سرما بعضیاشون همچنان سبزوشکوفا بودن واین داشت قدرت خدارو متجلی میکرد ببین دراین سرماهم میتونم شکوفانگهشون دارم چون من خدای ناممکن هام،اونوقت تونگران ممکن هایی؟

براستی اگه آب نبود این‌گل ودرخت وچمن نبودخونه هاوادمها نبودن،شهرنبود

به هرچی نگامیکردم انگارخدا داشت باهام حرف میزد

نگام افتاد به ماشین هایی که رد میشدن میگفت ببین فاطمه من به انسان قدرت خلق اینارو دادم مغزی که ازش برادرست کردن ماشین بهره گرفتن من دادم یادِ سوره نحل افتادم که گفته الان برای اسایش شمادرحمل ونقل چارپایان راافریدیم وبعدها وسیله هایی می آفرینیم که الان شماازآن بی خبرید فک کن 1400 سال پیش ماسین های الان رو گفته که اون موقع بشرنمیدونسته حتی چیه!

چشمم به رفتگرشهرافتاد چقد دلسوزانه داشت همه جارو تمیزمیکردالهی شکررر

صورتم خیسه خیس بود چشام تارمیدید،بالارو نگاکردم تاحالت چشام عوض شه وازتاری دربیاد

پرنده هارو دیدم بصورت دایره وار پروازمیکردن وااااای خدای من آسمون رو ببین اونقدددددددد آبی وصاف وخوشررررنگگگگگ بود مدهوش شدممممم من عاشق رنگِ آبی ام مدتهابود بخاطر ابری بودن هوا،اسمون رو اینجوری ندیده بودم شایدم بود ولی من توجه نکرده بودم حواسم نبود…

الهی شکر الهی شکرالهی شکر

دستمو بردم ازکیفم دستمال کاغذی دربیارم نگاهم به دستام افتاد

بی اختیارگفتم بنام خدایی که هرانچه که دارم ازانِ اوست حتی این دست ها،این پاهایی که بی منت بدون تک ریال هزینه منو تااین جاآورد، قلبی که درطول عمرمیانگین 500میلیون بار بی منت وبدونِ اختیارمن میتپه حتی وقتی من خوابم

،چشمهایی که اینهمه زیبایی رو میبینه،گوشهایی که صدای زیبای پرنده ها،صدای بازی بچه ها،صدای اهنگ هانس زیمر و….رو میشنوه،عقلی که قدرت درک این نعمت هارو دادی بهش وهمشو رایگان دادی بدونِ منت،

خدایا زبونم قاصره

نفسم بالانمی اومدداشتم دیوونه میشدم یه نفس عمیق کشیدم حالم عوض شه یادم افتاد

فاطمه حواست به نفسهای بدونِ کپسول اکسیژن هس؟

چقدرررررر هواخالص وتمیزبود تاعمق ریه هام خنکی هوارو حس میکردم

دوباره زدم زیرگریه

یاد مریض هایی افتادم که مدام بایداسپری بزنن،مدام بایدهزینه کنن وکپسول اکسیژن بهشون وصل باشه اونم باچه اذیتی ولی خدا بهت رایگااااان داده میفهمی؟اونم نامحدود،بدون اینکه حواست باشه داری نفس میکشی

فاطمه حواست به نفس های بدون کپسول اکسیژن هست؟

یادم افتاد سال99 که بااین سایت وقوانین آشنانبودم کرونا گرفتم حس چشایی وبویایی رو کامل ازدست دادم برای منی که خیلی خیلی بویایی قوی داشتم وازبچگی هرچیزیومیخواستم تجربه کنم اول بابوکردن تجربه میکردم بعدلمس میکردم یامیچشیدم خیلی خیلی سخت بود،یه مدت تقریبا افسرده بودم هرکاری کردم این بویاییم برگرده بی فایده بود،دیگه حتی بوی تندترین فلفل رو هم حس نمیکردم،توخونه مامانم درخت پسته وجود داره (که درخت پسته برگاش،پوستِ پسته تازه،شاخه های درخت بوی تندوزننده ای داره)هیچ وقت سمتش نمیرفتم وبوشو دوس نداشتم،بعدمدتها رفته بودم اونجا عکس بگیرم اخه حیاط خونشون خیلی سرسبزع،رفتم سراغ درخت پسته چندتابرگ هاشو کَندَم باهاش عکس بگیرم چندتاعکس گرفتم،حال وهوام خوب شد،باخودم میگفتم خدایا کاش بویاییم برگرده زندگی برام خیلی سخت شده،ناخوداگاه برگ پسته رو بو کردم گفتم اییییییی چه بوی زننده ای داره برگارو انداختم دور زودی اومدم دستامو شستم وغروغر که چرارفتم سمت پسته چنددیقه بعد دستمو بوکردم دیدم باز بوش میاد دوباره رفتم شستم(متوجه عمق ناشکری شدی؟تابه الان بویایی رو اصلا به عنوان نعمت ندیده بودم وچون ناخوداگاه وبدون اختیار بوهارو متوجه میشدم طبق عادت بوی زننده رو متوجه شدم ولی یادم نبود که بویاییم رفته بود والان برگشته) بعدچنددیقه تااااازه متوجه شدم اع من بوی زننده رو حس کردم دینگ ذهنیم خورد بویاییم برگشته مث یک معجزه بود جیغ زدم بالا پایین پریدم داااادمیزدم بویاییم برگشته مث دیوانه ها مث ندید بدید ها رفتم تمام خوراکی ها میوه ها،هرچی بود بو کردم دیدم آااااارهههههههه برگشتههههههههههه

کلیییییییی گریه کردم

اون موقع نمیدونستم چقد خدا زودمیشنوه واجابت میکنه

اونجافهمیدم چقد حس بویایی مهمه واین خاطره رو خدا به یادم آورد

وتوپارک داشتم بوی گلها،بوی چمن،بوی نسیم بوی ادکلنم رو استشمام میکردم خدایاشکرت بخاطر حس بویایی

چشمم افتادم به گلهای روبروم که بادملایمی می وزید واینا اروم تکون میخوردن ،میرقصیدن،یادِ ایه ای افتادم که درمورد بادوخواصش میگف که اگه نباشه همهههه چی توزمین میگَنده،فاسدمیشه

بابا فاطمه یه یخچالو درنظربگیر چقددددفکر پشتش خوابیده،چقددددتجیهزات بکاررفته چقدرررهزینه شدع،چقد سخته جابجاییش ومحدوده برااینکه فقط خوردنی هانذاره زود خراب شن

اونوقت خدا یه بادی آفریده این هرررررلحظههههه درجریانه،بدونِ اینکه حتی متوجهش بشیم داره زمین ونعمت هاشو به این خوبی نگه میداره

خدا یه یخچاله تمام اتوماتیکِ نامحدودِ،بی پایانِ،خودکارِ،همیشگی تاابدبرامون خلق کرده که حتی نمیبینیمش،

ببین اصن منطق انسان رد میده

مغزقاطی میکنه

توسیاره ای پراززززشگفتی ونعمت واعجاز داریم زندگی میکنیم وحواسمون نیس،اره حواسمون به هست ها نیست

وبازم یادِ اون ایه می افتم وناخوداگاه گریم میگیره وتعداد قلیلی هسدن که شکرمیکنند

یادحرف شیطان ؛وتومیبینی که شکرگذار نعمت هایت نیستند

نمیتونستم اینهمه نعمت رو هضم کنم

دیگه نمیتونستم چیزیو ببینم ویادِ خدا نیوفتم

چشامو بستم توذهنم یه نور خیلی خیلی خیلی بزرگ دیدم که یه جورایی داشت بهم لبخندمیزد الان که میگم تمام بدنم سیخ شده توهمون تصویر ذهنیم ناخوداگاه سجده کردم بهش

سبحان ربی العلی وبحمده

سبحان الله سبحان الله

اره این خودِ خودِ خدابود دراین حدنزدیکم شده بود داشتم حسش میکردم

درحال سجده یه چیزی رو شونم حس کردم یه چیز گرم نوازشم کرد بلندم کرددستاشو بازکرد میگفت بیاتوبغلم قلبم داشت ازجاش کنده میشد

خدای من اشکام امان نمیده بنویسم

پریدم توبغلش یه حسِ عجیبِ خالص،عمیق ترین بغلی که باتمام قلبم باتمام وجودم تجربش کردم

یه آرامش یه شوق عجیبی داشت

الهی شکرررررررررررررررررررررررررررررررر

قلبم درعجیبترین حسِ ارامش خالص بود انگار که جای اصلیشو پیداکرده اره اینجا همونجاییه که قلبم باتمام وجود گواه میده همون جاییه که سالهاااااااست داره دنبالش میگرده همون جاییه که روحم اومده،همونجاکه قلبم جایگاهشه وبشدت تاییدمیکنه قلبم

وای قلبم

انگارچسبیده به همون انرژی منبع که همه جهان بهش وصلن جایی که میخواستم تاابد بمونم

جایی که توهیچ جای جهان نمیشد تجربش کرد

اهنگ احسان یاسین توذهنم پلی میشد

رفیق روزِ تنهایی

همدم هرشبِ تارم

پناهی غیرتو آخه

تواین جهان مگه دارم؟

میخونی حرفمو هربار

نگفته ازته قلبم

براتحمل دنیا

رو عشق تو‌حساب کردم

یالهی یاربی من لی غیرک…

یاالهی یا ملا ذلی غیرک….

یهو ماشینی بوق زدچشامو بازکردم به خودم اومدم دیدم صورتم خیسه

دیگه بدنم رو احساس نمیکردم،

تمام بدنم خالی کرده بود

یه خالی کردنی که حس سبکی داشتی

انگار تازه متولدشدم

انگار تازه پابه زمین گذاشتم

انگار که از یه جهان دیگه ای اومدم از یه سفر طولانی….

نگار که آدم دیگه شدم