خیلی از ما، خواسته هایی داریم که معتقدیم با اینکه باورهای لازم برای رسیدن به آن خواسته را ساخته ایم و حتی هر ایده ای که به ذهنمان رسیده را اجرا نموده ایم و از هیچ تلاشی فروگذار نکرده ایم، اما هنوز هم به آن خواسته نرسیده ایم و نمی دانیم اشکال کار کجاست!
خواه آن خواسته درباره ازدواج با فرد دلخواهت باشد یا رسیدن به استقلال مالی، کسب سلامتی و…
در واقع دلیل رخ ندادن اتفاق مورد انتظار ما، وجود یک یا چند مانع ذهنی است که مثل سدّی مانع جاری شدن نتیجه باورهای قدرتمند کننده ای شده است که ساخته ایم.
در دوره کشف قوانین ذهنی، ما نام این موانع ذهنی را “کدهای مخرب” یا “ترمز ها” نامیده ایم.
ترمز ها، همان موانع ذهنی پیش روی خواسته ها هستند که آنقدر نامحسوس در تار و پود وجودمان نفوذ می کند و آنقدر مخفی است که گاهی نه تنها چهره ی یک مانع را ندارند بلکه یک فضیلت هم به حساب می آیند.
تمرکز دوره کشف قوانین زندگی، آموختن نحوه شناسایی این موانع ذهنی و رفع آنهاست. زیرا به محض اینکه موفق به شناسایی این موانع می شوید و در جهت رفع شان اقدام می کنید، به یکباره ثمره ی باورهایی که ساخته اید و اقداماتی که در راستای آن باورها انجام داده اید، وارد زندگی تان می شود.
در همین راستا، تصمیم به طرح سوالی گرفتیم برای: «شناسایی و رفع ترمزهای ذهنی در برابر تجربه ثروت»
تفکر به این سوال، پاسخ به آن و مطالعه پاسخ های دوستانی که به این سوال در بخش نظرات پاسخ داده اند، به شما کمک می کند تا ترمزهایی را در ذهن خود پیدا و رفع کنید که درهایی از نعمت و برکت را در همه جنبه های زندگی بر روی شما می گشاید.
یک سوال به عنوان تمرینی برای «به شناخت رسیدن درباره ی ترمزهای ذهی تان درباره ثروت»:
ایده افراد زیادی برای ثروتمند شدن این است که، از خداوند بخواهند به آنها ثروت زیادی ببخشد تا آنها با مقداری از آن ثروت در جهت انجام کارهای خیر استفاده نمایند. مثلاً بیمارستان، مدرسه، خیریه، مسجد و … بسازند یا به پدر و مادرشان رسیدگی کنند یا مقداری از ثروت شان را صرف تأمین نیازهای بیماران سرطانی و … نمایند.
به عبارت دیگر، افراد زیادی در اولین قدم برای ثروتمند شدن، وارد چنین قراردادی با خدا می شوند که به آنها ثروت ببخشد تا آنها به افراد نیازمند کمک کنند.
در این موضوع و جملاتی که شرح داده شد، یک سری ترمزهای ذهنی در برابر خواسته ی “ثروتمند شدن” وجود دارد. به نظر شما آن ترمزها چه می توانند باشند؟ آنها را در بخش نظرات همین صفحه بنویس.
مهمترین نتیجه و پاداش انجام این تمرین:
پاداش انجام این تمرین و رسیدن به چنین حدی از شناخت درباره ی برنامه ریزی ذهن تان درمورد ثروت و تفکر و تأمل برای شناسایی موانع در ذهن تان -که تا کنون درهای برکت و ثروت را به زندگی تان بسته است- می تواند
تجربه استقلال مالی و آزادی زمانی برای انجام هر کاری و پرداختن به هر علاقه ای و زندگی در هر مکانی و هر شرایطی باشد.
رسیدن به خودشناسی و خداشناسی و باور خودت به عنوان خالق زندگی ات باشد.
خلق زندگی دلخواه ات، به کمک هماهنگی با قوانین خداوندی باشد که قدرت خلق زندگی ات را به تو بخشیده است. خداوندی که: سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولا «منزه است پروردگار ما که وعده هایش انجام شدنى است.»
و این جنس از به شناخت رسیدن درباره ی ذهنت، اولین و مهمترین گام برای باز کردن درهای نعمت و ثروت به زندگی ات است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB9 دقیقه
- فایل صوتی شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت0MB9 دقیقه
سلام،
چقدر جالب بود این مطلب. من خودم این کدهای مخرب رو دارم توی ذهنم. البته تا قبل از اینکه این فایل رو گوش کنم متوجه اش نشده بودم و فکر می کردم که خیلی هم نگرش خوبیه اما همینکه گوش کردم و خوندم یه دفعه فهمیدم که چقدررر اشتباه فکر میکردم.
ما می خوایم اینطوری خودمون رو لایق داشتن ثروت نشون بدیم، انگار که خداوند مثل ما آدم ها فکر می کنه و مثل ما قضاوت می کنه. اینکه ما قراره از ثروتمون در چه راهی استفاده کنیم هیچ ربطی به «به دست آوردن» اون ثروت نداره، یعنی دلیل خرج کردنش نیست که باعث میشه به دست بیاد چون اون اصلا مرحله ی بعدیه. انگار که ما داریم مسیر رو برعکس میریم؛ میگیم خدایا به من ثروت بده، من در راه درست خرج می کنم و خواهی دید که لایق اون پول بودم. در حالیکه ما اول باید خودمون رو لایق اون پول بدونیم تا بتونیم به دستش بیاریم و بعد در هر راهی که میخواستیم ازش استفاده کنیم. اگر لایق بودن ِ خودمون رو منوط به کار خیر کردن بدونیم یعنی در واقع خودمون رو لایقش نمی دونیم. ترمزی که داریم میذاریم اینه که لیاقت خودمون برای داشتن ثروت رو وابسته به کارهای بیرونی می دونیم، اینکه اگر ما کاری برای کسی انجام ندیم پس لایق داشتن ثروت نیستیم. در حالیکه ما بدون انجام دادن هیچ کار خیری هنوز هم لایق داشتن ثروت هستیم، حتی اگر تمامش رو برای خودمون خرج کنیم و به هیچ کس کمکی نکنیم. اینها اصلا هیچ ربطی به هم ندارن چون لایق بودن یه عامل درونیه.
خداوند مثل ما فکر نمی کنه. ما فکر می کنیم که باید خداوند رو قانع کنیم و بهش اطمینان بدیم که اگر به من ثروت بدی من در مسیر نادرست ازش استفاده نمی کنم. چون انگار این باور رو داریم ته ذهنمون که همه ی کسانی که به ثروت زیاد می رسن از پولشون در راه های درست استفاده نمی کنن و کار خیر انجام نمیدن یا به مشکلات و مسائل دیگران توجه نمی کنن. اما خدایا من که اینطوری نیستم و اینطوری نمیشم. پول منو خراب نخواهد کرد. در حالیکه برای خداوند اصلا مهم نیست که این پول در چه راهی صرف میشه. جهان کاری به اون طرف قضیه نداره. ما هنوز نتونستیم این طرفش رو که خودمون هستیم درست کنیم. ما وظیفه ای در قبال کسی نداریم که خداوند بخواد اینطوری در مورد ما قضاوت کنه. دیگران خودشون مسئول خودشون هستن، ما با این فکر فقط داریم خودمون رو از ثروت دور می کنیم.
فکر می کنم در مورد من این کدهای مخرب به دلیل باور بی ارزشی ایجاد شده که قویترین باور محدود کننده ی منه. حالا در مورد فرد دیگه ای ممکنه به دلایل دیگه ای ایجاد بشه. همه ی اینها به این دلیله که ما خداوند رو با خودمون و فکر و احساس انسانی خودمون مقایسه می کنیم که البته اشتباهه.
شما دیدگاهی به آدم در مورد خداوند، جهان و انسان میدید که خیال آدم رو از بابت تمام نگرانی هایی که سالها به خورد آدم داده شده راحت می کنید. ما خیلی سعادتمندیم که در دوران و شرایطی زندگی می کنیم که می تونیم از این آموزش ها بهره مند بشیم. ?