خیلی از ما، خواسته هایی داریم که معتقدیم با اینکه باورهای لازم برای رسیدن به آن خواسته را ساخته ایم و حتی هر ایده ای که به ذهنمان رسیده را اجرا نموده ایم و از هیچ تلاشی فروگذار نکرده ایم، اما هنوز هم به آن خواسته نرسیده ایم و نمی دانیم اشکال کار کجاست!
خواه آن خواسته درباره ازدواج با فرد دلخواهت باشد یا رسیدن به استقلال مالی، کسب سلامتی و…
در واقع دلیل رخ ندادن اتفاق مورد انتظار ما، وجود یک یا چند مانع ذهنی است که مثل سدّی مانع جاری شدن نتیجه باورهای قدرتمند کننده ای شده است که ساخته ایم.
در دوره کشف قوانین ذهنی، ما نام این موانع ذهنی را “کدهای مخرب” یا “ترمز ها” نامیده ایم.
ترمز ها، همان موانع ذهنی پیش روی خواسته ها هستند که آنقدر نامحسوس در تار و پود وجودمان نفوذ می کند و آنقدر مخفی است که گاهی نه تنها چهره ی یک مانع را ندارند بلکه یک فضیلت هم به حساب می آیند.
تمرکز دوره کشف قوانین زندگی، آموختن نحوه شناسایی این موانع ذهنی و رفع آنهاست. زیرا به محض اینکه موفق به شناسایی این موانع می شوید و در جهت رفع شان اقدام می کنید، به یکباره ثمره ی باورهایی که ساخته اید و اقداماتی که در راستای آن باورها انجام داده اید، وارد زندگی تان می شود.
در همین راستا، تصمیم به طرح سوالی گرفتیم برای: «شناسایی و رفع ترمزهای ذهنی در برابر تجربه ثروت»
تفکر به این سوال، پاسخ به آن و مطالعه پاسخ های دوستانی که به این سوال در بخش نظرات پاسخ داده اند، به شما کمک می کند تا ترمزهایی را در ذهن خود پیدا و رفع کنید که درهایی از نعمت و برکت را در همه جنبه های زندگی بر روی شما می گشاید.
یک سوال به عنوان تمرینی برای «به شناخت رسیدن درباره ی ترمزهای ذهی تان درباره ثروت»:
ایده افراد زیادی برای ثروتمند شدن این است که، از خداوند بخواهند به آنها ثروت زیادی ببخشد تا آنها با مقداری از آن ثروت در جهت انجام کارهای خیر استفاده نمایند. مثلاً بیمارستان، مدرسه، خیریه، مسجد و … بسازند یا به پدر و مادرشان رسیدگی کنند یا مقداری از ثروت شان را صرف تأمین نیازهای بیماران سرطانی و … نمایند.
به عبارت دیگر، افراد زیادی در اولین قدم برای ثروتمند شدن، وارد چنین قراردادی با خدا می شوند که به آنها ثروت ببخشد تا آنها به افراد نیازمند کمک کنند.
در این موضوع و جملاتی که شرح داده شد، یک سری ترمزهای ذهنی در برابر خواسته ی “ثروتمند شدن” وجود دارد. به نظر شما آن ترمزها چه می توانند باشند؟ آنها را در بخش نظرات همین صفحه بنویس.
مهمترین نتیجه و پاداش انجام این تمرین:
پاداش انجام این تمرین و رسیدن به چنین حدی از شناخت درباره ی برنامه ریزی ذهن تان درمورد ثروت و تفکر و تأمل برای شناسایی موانع در ذهن تان -که تا کنون درهای برکت و ثروت را به زندگی تان بسته است- می تواند
تجربه استقلال مالی و آزادی زمانی برای انجام هر کاری و پرداختن به هر علاقه ای و زندگی در هر مکانی و هر شرایطی باشد.
رسیدن به خودشناسی و خداشناسی و باور خودت به عنوان خالق زندگی ات باشد.
خلق زندگی دلخواه ات، به کمک هماهنگی با قوانین خداوندی باشد که قدرت خلق زندگی ات را به تو بخشیده است. خداوندی که: سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولا «منزه است پروردگار ما که وعده هایش انجام شدنى است.»
و این جنس از به شناخت رسیدن درباره ی ذهنت، اولین و مهمترین گام برای باز کردن درهای نعمت و ثروت به زندگی ات است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB9 دقیقه
- فایل صوتی شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت0MB9 دقیقه
سلام به روی ماه استاد و مریم عزیز و همه دوستان قشنگم
قبل اینکه برم کامنت دوستان رو بخونم خواستم نظرمو بگم تا با خود واقعیم رو به رو بشم
خیلی جالبه من این حرف رو بارها از پدر و مادر خودم شنیدم که همیشه میگفتن خدا اینقدر بهمون پول بده اول به فلانی کمک میکنیم و بعد فلان کارو میکنیم و بعد بقیه اش رو برای خودمون خرج میکنیم.
این اواخر من یکی از پاشنه آشیل های خودمو پیدا کردم، با خودم قرار گذاشته بودم
که هر ماه ده درصد از ورودی مالی خودم رو به یه گروه خیریه اهدا کنم، سرگروه این خیریه یه بازه زمانی رو برای واریز کمکها مشخص کرده بود که من همیشه روز آخر میریختم، یه روز به خودم گفتم چرا اینکارو میکنم بعد جوابش اومد که تو از ، از دادن پول میترسی و رسیدم به باور کمبود، دل کندن از پول برام سخت بود، از اون روز به بعد همیشه قبل از اون بازه زمانی پول رو میزنم اگه دیر تر بزنم خودمو جریمه میکنم و کمی بیشتر واریز میکنم
فکر میکنم این سبک از دعا یه بخشیش از باور کمبود میاد که اونقدر نداریم که بتونیم ببخشیم باید حتما ثروت خیلی زیادی داشته باشیم تا بتونیم به دیگران کمک کنیم،از مال کم نمیتونم ببخشم اگه زیاد داسته باسم لز اضافه اش میبخشم.
و بخش دیگرش برمیگرده به این باور که وقتی ما پول زیاد داشته باشیم میتونیم به دیگران کمک کنیم و زندگیشونو تغییر بدیم در صورتی که نیت بخشش باید کمک به خودمون باشه نه دیگران، ما میبخشیم برای اینکه به خودمون کمک کنیم نه به دیگران
و یه بخش هم میتونه دلیلش عدم حس ارزشمندی و لیاقت باشه، انگار میخوایم به خدا بگیم که خدایا من میدونم لایق این حد از ثروت نیستم اما قول میدم با فلان کار و بهمان کار این عدم لیاقت رو جبران کنم، تو ثروت بده منم قول میدم آدم بهتر و بخشنده تری بشم، یه جورایی حس گرو کشی داره
در اخر استاد عزیزم خیلی ممنونم از شما و مریم جان دوست داشتنی، این فایلهای هدیه یه اقیانوس بی کرانه که تمومی نداره، اگه یک سال تمام هر روز نان استاپ بخوایم این فایلها رو گوش کنیم و کامنت دوستان رو بتونیم باز تموم نمیشن، خیلی خوشحال و شاکر خداوندم که با این اقیانوس عمیق هدایت شدم
خدا قوت بهتون، براتون سلامتی و طول عمر آرزو میکنم