شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 115

مطمئنم این پاسخهای دوستان به کل جهان کمک میکنه

یعنی به قول استاد ما خوب زندگی کنیم و جهان رو جای بهتری برای زندگی دیگران بکنیم

در دنیا و آخرت ثروتمند باشیم و سعادتمند ، شاد و سالم و با روی درخشان ( به قول قرآن )

سلام بر دوستان گلم

بر استاد عزیز

به همه ی مخلوقات خدا

و به خودم

من به لطف خدا تازگیها خیلی از خودم خوشم میاد و این عاااااالیه عاااالی

ممنون و سپاسگزار خداوندم

از استاد و تمام هم خانواده ی عزیزم هم ممنونم .

من از بین جوابهایی که دوستان به سوال دادند چند مورد رو جمع بندی کردم که برای شما هم تقدیم میکنم .:

جمع بندی مطالب دوستان .

1- مهم :به نظر من همانگونه که استاد در دوره روانشناسی ثروت ۱ بخوبی مساله بخشش را توضیح دادند ما در صورتیکه باور به فراوانی نعمت های خداوند داشته باشیم میبخشیم و مطمئن هستیم که با بخشیدن نه تنها از ثروت ما کم نمیشه بلکه خداوند از لطف و مرحمتش چندین برابر آن را وارد زندگی ما خواهد کرد در اینصورت دیگر نیازی به این نیست که خداوند را وجه مصالحه قرار داده و بخششمان را موکول به این کنیم که خدایا تو به من عنایت کن، تو به من ثروت بده تا من قسمتی از آن را به افراد نیازمند ببخشم. پس نتیجه میگیریم که اگر این شرط را با خداوند ببندیم ترمز ما باور فراوانی است و بایستی ببخشیم با داشتن باورهایی چون:

* ثروت همواره بیش از نیاز من وجود دارد. با بخشش ثروتم ، ثروت باسرعت بیشتری وارد زندگی ام می شود.

* برای اینکه به خودم خدمت کنم می بخشم . من چون هرروز بدست می آورم می بخشم.

2- وقتی ثروت میخواهیم تا مقداری از انرا صرف امور خیر کنیم. در واقع این از یک نقصان بزرگ در ذهن ما نشات میگیرد خب توضیح میدهم /کدام یک از ما شب که میخواهیم بخوابیم به خداوند میگوییم. خدااااایا. اگر صبح که بیدار شدم ،اکسیژن هوا به من رسید من مقداری از ان اکسیژن را به فلان همسایه میدهم. خب بله. در مورد اکسیژن هوا. که ما داشتن آنرا امری کاملا طبیعی وحق مسلم خود در زتدگی میدانیم، اصلا برای دریافتش. نه شک داریم. نه اینکه میگوییم حق من از دریافت اکسیژن اگر زیاد بود به همسایه هم میدهم. چون میدانیم تمام همسایگان ما هم از این حق طبیعی برخوردارند فقط کافی است نفس بکشند. به همین راحتی. ونیک میدانیم. که نه نفس کشیدن ما از اکسیژن هوا کم میکند ونه نفس نکشیدن ما چیزی به آن میافزاید اکسیژن حق طبیعی زندگی ماست. وبرای دریافتش نیازی هم نیست انسان نیکوکاری باشیم یا در قبال دریافتش بهایی بپردازیم. اگر دید ما به ثروت، یک حق طبیعی باشد (جدای از اینکه من چگونه انسانی هستم ) وفراوانی ودر دسترس بودن انرا نیز همچون اکسیژن هوا بدانیم دیگر نیازی به بیان بذل وبخشش نیست. چون خود خداوند میفرماید به هر گروه از شما بخواهید عطا میکنم. وقتی چیزی حق طبیعی من است و خیلی راحت میتوانم انرا دریافت کنم. اصلا واصلا. نیازی نیست برای این که خود را مستحق آن کنم وعده و وعید خواهم داد. ویک نکته مهم دیگر. این که، اگر باور این را داشته باشیم که خداوند مشتاق تر از ما است که ما از هر نظر رشد کنیم. پس رشد ما از لحاظ مالی نیز در جهت اراده خداوند است پس ما وخداوند در یک جبهه هستیم پس اصلا نیازی نیست خود رامستحق دریافت، جلوه دهیم یا در قبال رشد مالی بهایی به خداوند یا بندگانش بپردازیم. چون. ما وخداوند مشترک المنافع هستیم. وما اگر.کمکی هم در آینده بکنیم. تنها. وتنها. وتنها برای رشد بیشتر خودمان است. تمام

3- وقتی برای کمک کردن و انفاق شرط میزاریم که خدایا وقتی پول دار شدم این کمک ها رو انجام میدم داریم این فرکانسو ارسال میکنیم که الان ندارم وباتوجه به نا خواسته ها شرایط رو بدتر میکنیم. یعنی تمرکز بر روی نداشته ها باعث ایجاد این ترمز شده .شاید به همین دلیل در قرآن خداوند فرموده کسانی که ایمان می‌آورند انفاق می‌کنند ونگفته وقتی که داشتید انفاق کنید.

4 -باور شرطی کردن ذهن که برای به دست آوردن ثروت فقط یک راه وجود دارد و ذهن را محدود میکنیم و به عبارتی دست خداوند را برای هدایت ما به سمت ثروت از بی نهایت مسیر راحتتر و زیباتتر میبندیم،،

5- باور عدم لیاقت ثروتمند شدن

عدم لیاقت ثروتمندی خودمون که ما لیاقت پول و ثروت نداریم خدا به خاطر کسانی دیگر بهمون بده

یعنی میگن من که لایق نیستم خدا بهم پول بده پس بزار به دلیل کمک به بقیه این پول و ثروت وارد زندگیم بشه … و پول هیچ وقت به سمت افرادی که لایقش نیستند نمیره

برای همین ما سعی میکنیم با دادن مبلغی بدون داشتن پیش نیازهای دریافت نعمتی اون نعمت رو داشته باشیم .فارغ از اینکه ظرف ما به اندازه آن نعمت نیست .یکی از این ظرفها داشتن لیاقت هست .

6 – -تا ما ثروتمند نباشیم نمیتونیم ببخشیم

در صورتی که با یه لب خند هم میشه ببخشش انجام داد همه اش که مالی نیست یه انرژی خوب روحیه شاد یه لب خندون میشه بخشنده باشیم

7 – حس دلسوزی باعث همزاد پنداری میشه : یعنی طرف خودش رو مدام جای افراد مستضعف قرار میده و به خاطر احساسات نامناسب که پیدا میکنه فرکانسهای نامناسب ارسال میکنه و نتیجه نامناسبه و حس دلسوزی که احساس بدی همراه داره و باعث میشه که تو مدار اتفاقات بد هم قرار بگیریم

8 – من شک دارم خداوندی که انسان نیست آیا واقعا بدون چشمداشت می بخشد ؟

9- ایمان نداشتن : که خدایا تو که به من اینطوری پول نمیدی، ببین اگه به من پول بدی، من چند نفر دیگه هم کنار خودم به ثروت میرسونم

10- کمبود ثروت: خدایا از اونجا که ثروت کمه، به من اگه بدی من چند نفر به ثروت میرسونم کنار خودم، درواقع با یک تیر به چند هدف زدی

11 – ادم فقیر زیاد هست وما باید ثروتمند شویم تا دیگران را کمک کنیم در این واقع ضمیر نا خوداگاه به شما خواهد فهماند فقیر زیاد هست و شما هم باید فقیر بمانیدتا بالاخره یکی ثروتمند شود به شما هم کمک کند

12- ما معتقدیم که خیلی از اشخاص سر جای درست خودشون نیستن و یه جایی از جهان مشکل داره و باید بهشون کمک کنیم

13 – عدم درک با خدا یکی شدن

14- وقتی با بیان اینکه ، تو به من این ثروتو بده من بهت قول میدم این کارها را بکنم ، یعنی داریم از موضع شرط بستن با خدا صحبت میکنیم و در قوانین خداوند تغییری وجود ندارد. کائنات به فرکانسهای ما پاسخ میدهد.

در اصل پشت موضع شرط بندی با خدا یک باور و فرکانسی در حال ساطع شدن هست که میگوید : من که میدانم از راه های طبیعی نمیتونم ثروتمند شوم مگه اینکه باهات شروطی بزارم که تو به خاطر خیر خواهی نیتم به من کمک کنی و منو به هدفم برسونی.

خداوند و در اصل کائنات به فرکانس ما اینگونه پاسخ میدهد : اگر از راههای طبیعی نمیشه پس ما برات راه های سخت تر را باز میکنیم چون تو اینو میخوای و اونوقت شخص تعجب میکنه که با وجود نیتم اما خداوند به من کمکی نکرده و باز داره به انسانهای ثروتمندی که هر روز ثروتشون بیشتر میشه ،کمک بیشتری میکنه .

15 – -باور دیگری که بسیار عمیق در ما انسانها شکل گرفته اینه که فکر میکنیم ثروت باید در راه های خداپسندانه هزینه شود و اگر غیر این باشد یعنی دنیاپرستانی هستیم که فقط به فکر منافع خودمونیم. در صورتی که این نوع باور بسیار عمیق و ریشه ای در ما شکل گرفته ، تغییر آن نیز مقاومتهای زیادی ایجاد میکند. وقتی میاییم و این باورو حلاجی میکنیم متوجه میشویم در پشت پرده این تفکر ، قانون جور دیگری نوشته شده است.

قانون میگوید کمک کردن تو به دیگران و صدقه دادن تو به آنها ، فقر و بیماری و بی خانمانی را کم که نمیکند ، بلکه زیادتر هم میکند و انسانهای فقیر بیشتری ایجاد میکند. آن کسانی که فکر میکنن یک انسان ثروتمند خیر مقام بالاتری از یک انسان ثروتمند بیزنس من داره سخت در اشتباهند. آن شخصی که با ثروت خود بیزینسی با خلق ایده های خودش ساخته ، داره به کل مردم جهان کمک میکنه اما معنویتش از دید ما خیلی کمتر به چشم میاد. اون داره به هزاران انسان ثروت میرسونه و براشون کسب و کارهای جدید ایجاد میکنه که همگی نشئت گرفته از ایده اولیه اون شخص ثروتمند هست . خوب اتفاقات زیادی این وسط رخ میده ، جوانهای زیادی شاغل میشن و نه صدقه بگیر ، انسانهای زیادی باورهاشون قوی میشه که پس ما هم میتونیم ، تشکیلات زیادی در جهان ساخته میشه که میلیونها انسان را نون میده و به این ترتیب زنجیره ای از اتفاقاتی رخ میده که تنها یک پیامدی از هدف الهی برای خلق جهان و انسان فریاد میزنه و اون گسترش جهان هستی است.

16- و اما باور مخرب دیگری در پشت پرده این درخواست از خداوند در ما وجود داره و اون اینه که ما فکر میکنیم در جهان مشکلاتی است و اشکالاتی وجود داره که باید حلش کنیم ، چون این ناخواسته هایی که برای مردم وجود داره ، نباید باشه و انگار یه جای کار میلنگه. همین باور باعث احساس گناه در خیلی از ماها میشه و سد بزرگی در پیشرفت و ثروتمند شدن ما هست. چون ما با این دعا توجهات زیادی روی فقر و کمبود ثروت داشته ایم و جهان به توجهات ما کار داره و هم طیف همین وارد زندگیمون میکنه.

16- افرادی که چنین معامله ای میکنند فکر میکندد خداوند ثروتمندان را دوست ندارد و ثروت باعث فاصله گرفتن از خداوند میشود

17-عامل بعدی شرک است طبیعتا افرادی که چنین معامله ای را میکنند افراد ثروتمندی نیستند و چون خود آن ها از افراد ثروتمند وقدرتمند توقع دارند که به آن ها کمک کنند خود نیز از خداوند ثروت میخواهند که با ثروت خود به دیگرانی کمک بکنند که درانتظار کمک از ثروتمندانند.

18 –همزاد پنداری میکنند یعنی خودشون رو جای فقرا میزارند و چون خودشون یه مقدار سختی کشیدند و میبینند فقرا وضعشون از اونا هم بدتره سعی میکنند با ثروتمند شدنشون هم خودشون خوب زندگی کنند و بیشتر از خودشون به فقرا کمک کنند درواقع احساسشان چنین است که حال فقرا را درک میکندد که چه شرایطی دارند و اینها با بیرون آمدن از حالت فقر دست دیگران را هم میتوانند بگیرند ولی در اصل قانون چنین عمل میکند که :

چون احساس این افراد به خاطر همزاد پنداری و تجسم فقر ، بد هست …و احساس بد اتفاقات بد را میسازد ….پس ثروتمند نمیشوند…حتی فقیرتر شده و روز به روز بر فقرشان افزوده میشود .

19 – عدم اطمینان از قرارگیری در مدار مناسب برای دریافت نعمات و رحمتهای الهی .

یعنی میدونه خدا بهش نمیده پس شرط میزاره

20- عدم باور به ربوبیت و وهابیت الله یکتا:

اگر در مدار درست باشی یقین داری که به گنج بی نهایت بدون قید و شرط دست خواهی یافت و همچنین الله یکتا برای رشد جهان به دستان تو، هیچ نیازی به قید و شرط ندارد!