شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 20

درود به استاد عزیز و دوستان گرامی

خداروسپاس گذارم که میتونم چیزهایی که از استاد عزیزم تا به امروز آموختم رو با دوستان گلم به اشتراک بزارم

به نظرم در درون این نوع خواسته چند باور محدود کننده هست که شرح میدم:

1.باور اول اینکه ما نگاهمون به خدا در این خواسته سیستمی نیست و خدارو مثل یه شخصیت انسانیِ احساسی در نظر گرفتیم که با احساساتی کردن خدا بتونیم خدارو مجاب کنیم که بهمون پول و ثروت بده چون ما میخوایم مسجد و خیریه و … بسازیم و به آدما کمک کنیم پس خدا بهمون پول بده که ما کارهای خیر انجام بدیم

2.باور نداشتن به قوانین جهان و اینکه جهان بر پایه ی قوانین دقیقی طراحی شده و هیچ عیب و نقصی درش نیست و ما میخوایم با کمک کردن به دیگران اون ها رو از شرایط بدشون نجات بدیم و باور نداریم که اونها شرایط حال حاضرشون رو توسط باورها و فرکانس هاشون ایجاد کردند و دنیا هیچ ظلمی به کسی نمیکنه و هیچ ناعدالتی در جهان خداوند وجود نداره

3.باور به این که اگه ما ثروتمند بشیم ممکنه آدم بدی بشیم و با ثروتمون کارهای خیر و پسندیده نکنیم یا به عبارتی بعضی از ثروتمندان آدم های بدی هستن و با اینکه این همه ثروت دارند به انسان ها کمک نمیکنن و از ثروتشون در راه خیر استفاده نمیکنن … و این باور باعث میشه که ثروتمند نشیم چون تو ذهنمون به این باور نداریم که همه ی انسان های ثروتمند افراد نیکوکار و بخشنده ای هستند و میدانند که بخشش مال ثروتشان رو بیشتر میکند …

4.احساس ترس از اینکه اگه پول و ثروت رو برای خودمون بخوایم خدا بهمون ثروت نمیده و زمانی خدا پول و ثروت بهمون میده که ما پول رو برای اینطور خواسته های خیریه ای بخوایم

5.و گاهی هم اهمیت دادن به حرف مردم هست که با خودمون میگیم اگه ثروتمند بشیم و کمک نکنیم پشت سرمون حرف در میارن که ببین الان که پولدار شده و به پول رسیده چه آدم خودخواه و خسیسی شده و دست تو هیچ کار خیری نمیبره و به کسی کمک نمیکنه که کلا تو این باور اهمیت دادن به حرف مردم اشتباهه و نباید برامون مهم باشه که در موردمون چی میگن و هدف و کارهامون نباید به خاطر حرف مردم باشه.