شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 232

بنام خدایی که بـــشدت کافیست

امروز صبح که بیدار شدم برای ورزش کردن هندزفری ام رو گزاشتم تو گوشم و یه آهنگ بی کلام زیبا رو پلی کردم و شروع کردم وقتی این آهنگ تموم شد بصورت کاملا هدایت گونه بعد مدتها این فایل اومد و گفتم بعد ورزشم میام و کامنت ها رو میخونم و خودم هم مینویسم

عزت نفس؛ هـــــــــــــمه چیزه، من قبل اینکه وارد این مسیر بشم و بفهمم اصلا مدار و فرکانس چیه و اصلا خودم خالق زندگی خودم هستم مثل خـــــــیلی های دیگه با خانواده می رفتیم امامزاده های مختلف و به اونا التماس می کردیم تا واسطه ای بشن برای ما پیش خدایی که به این واضحی تو قرآن وقتی خواسته خودش رو معرفی کنه اولـــــین ویژگی ای که با اون خودش رو معرفی میکنه نزدیک بودنش به ما هست ولی اون موقع من اینا رو اصلا نمی فهمیدم و به تبع چیزی که میدیدم منم با شوق همراهی میکردم حـــتی وقتایی مثل سیزده بدر رو که مثلا میخواستیم بریم تفریح باز همچین جاهایی می رفتیم تا اینکه بالاخره شاخکای من شروع کردن به آلارم دادن که بابا زینب اینا چیه آخه؟ تو دقیقا ارزش خودت رو چـــــقدر میدونی که حتی خودت رو آدم حساب نمیکنی که خودت از خدا بخوای؟ ارزشت دقیقا چقدره که فکر میکنی باید ضجه بزنی باید صورتت از گریه قرمز بشه که خدا دلش به رحم بیاد بهت بده؟ اونم تازه همین احساس بد رو هم یکی دیگه رو واسطه میکنی واسش؟ و این شک کردنا بعث شد دیگه وقتی خانواده ام می خواستن چنین جاهایی برن میگفتم نه من کار دارم شما برید و این عزت نفسی که شروع کردم مخوصوصا از زمانی که با ورودم به این سایت شروع کردم آگاهانه برای خودم ساختن، هم خودم خودم رو ارزشمند میدونم و هم دیگران، بعضا دیگرانی که واسشون بـــــــی نهایت سخت بود عذرخواهی از دیگران یا تشکر از دیگران؛ مثلا من بعنوان مسئول روابط عمومی هیأت شنای استانمون که هستم بدلیل پرداخت نشدن حقوقمون و خیلی بیشترش برای بی خیال بودن مدیرمون نسبت به این موضوع به این صورت که اصلا حرفی ازش نمی کفت البته بماند که حساب هیات هم به دلایلی مشکل داشت ناراحت بودم ولی تصمیم گرفتم آگاهی هایی که یاد گرفتم رو پیاده کنم و همین باعث شد مدیرمون که اصلا همه میگفتن فلانی خیلی قدرنشناسه همین آدم نه تنها از حساب شخصی خودش پول من رو پرداخت کرد بلکه بعدش هم کــــــلی عذرخواهی کرد برای تاخیری که پیش اومد (کاری که همه میگفتن مــــــــحاله)

اما مهم ترین ترمز من در جواب به سوال هم مثب خیلی های دیگه خدایا اگه من من ثروت بدی من اینقدرش رو به فلان و فلان کمک میکنم، یه نگاه کاملا انسان گونه نسبت به خدا و یه معامله تماما انسانی درحالی که تو خود فامیلمون هستن کسانی که هیچ مشکل جسمی ندارن و همیشه میخوان بقیه بهشون کمک کنند درحالیکه هـــــرچقدر بهشون کمک شده هیچ تغییری تو مسیر بهتر شدن وضعیتشون نشده و اونایی هم که کمک کردن هم اتفاقا برخلاف انتظارشون که انتظار دارن اونا رو بزران روی سرشون و همیشه قدردانشون باشن اتفاقا اصلا اینطور نبوده یعنی یه معامله دو سر باخت واسه همین من از خدا خواستم و میخوام که خدایا بی نهایت ثروت بهم بده که از مازاد اون ببخشم، بخششی نه بخاطر دیگران که بخاطر خودم چون من مسئول هـــــــــیچ کسی نیستم بجز خودم؛ چون ثروتمند بودن مــــــــــقدس ترین کار جهانه

خدایا شــــــــــکرت

هر لحظه مون توحیدی تر و ثروتمندتر در پناه رب العــــــــالمین