شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 24

سلام بر استاد عباس منش و دوستان عزیز

من مدت زیادی هست با این سایت اشنا هستم و تعدادی از محصولات استاد رو تهیه کردم. ایمان شدیدی به قانون وحرفهای استاد داشتم . تمام روابط نا مناسبم رو کنار گذاشتم. تمام دوستانمو رو گذاشتم کنار. حتی رابطه عاطفی که به شدت طرفم رو دوست داشتم بخاطر متفاوت بودن مدارش گذاشتم کنار. از کارم استعفا دادم . درس و دانشگاهم رو رها کردم . من همه پلهای پشت سرم رو خراب کردم. هرچی که داشتم و نداشتم رو گذاشتم کنار. اما متاسفانه هیچ نتیجه ای نگرفتم. نزدیک 50 تا شرکت رفتم برای مصاحبه و کار . تو هر کدوم 1 روز 2 روز تا 20 روز کار کردم. ولی تو همشون به مشکل برخوردم. بعضی شرکتها میگفتن شرایط ممکلت فلانه نمیتونیم حقوق بدیم. بعضی شرکتها اصلا یادشون نبود با چه حقوقی با من توافق کردن. بعضی شرکتها بهم میگفتن تو خیلی سطح و هوشت بالاتر ازین کاره حیف میشی. و واقعا باهوشم و درس خوندن تو دانشگاههای اول ایران رو تجربه کردم. هرجا کار کردم همه به شدت از کارم راضی بودن و الگوی بقیه بودم. اما نتیجه نداد هیچ کدوم.اوضاع کارو درامدم همونیه که قبل از اشنایی با این قانون داشتم. اون ادمی که برای ازدواج میخواستم رو نتونستم پیدا کنم. و الان تمام ایمانم به قانون از بین رفته. تا مرز خودکشی اومدم و چندباری خواستم اقدام کنم. دیگه هیچ امید و انگیزه ای ندارم. قبل از دوره کشف قوانین زندگی، من ساعتها ذهن رو زیرو رو میکردم تا ترمزها رو پیدا کنم. و تاجایی پیش رفتم که دیدم هیچ باور بدی نمونده دیگه. حتی همون منطقی کردن باورها با استدلال رو من خیلی عالی قبل ازین دوره انجام میدادم. انقدر ک خوب رو مفهوم قانون مسلط بودم.البته از نظر خودم.

من ایمانم رو از دست دادم. هم به خداوند هم به قانون هم به استاد. دوست دارم دوباره برگردم به این مسیر. دوستان این سوالت و ابهامات منه:

1.در مورد ترمزها. الان استاد میگن باید ترمزها رو پیدا کنی. ازون طرف چندین بار خودشون اشاره کردن که ادمهای موفق و ثروتمند همه باورهاشون درست نیست. پس چه معنی داره که ما همه باورهامون درست باشه؟ و بگیم حتما هنوز ی ترمی مونده ک پیداش نکردم. چرااا حتی ی اب باریکه کوچولو از ی جایی برای من باز نشد تا حداقل یه درامدی داشته باشم و دستم جلوی این و اون دراز نشه؟ 2ساله دارم میگم درست میشه درست میشه. من از دوره کشف قوانین زندگی وحشت دارم حس میکنم استاد خیلی همه چیزو پیچیده وسخت کرده. قانون که خیلی سخت شده اینجوری که ایشون دارن توضیح میدن! من خودم ادم سخت گیر و دقیق هستم. ولی این دیگه اخرشه. استاد مگه قرار نبود همه چیز اسون و راحت باشه؟ این ترمزهای لعنتیو چطوری میشه پیدا کرد؟ دارم تو محسط اطرافم میگردم و دارم میبینم اون ادمایی ک خواسته های منو دارن و بدست اوردن، باورهاشون به اندازه نصف منم خوب نیست!!!

من حس میکنم ما با ی چیز فراتر از باور سروکار داریم. باور فقط ی قسمتی از کاره. و خود استادم هنوز دقیق متوجهش نشده. ولی احتمالا تو مسیرشه و داره بهش میرسه!

2.تویکی از فایلهای مصاحبه، استاد گفت در سنین نوجوانی ی کمد پرپول داشتم که وقتی بازش میکردی پولها همینجوری میریخت بیرون. اگر همه چی باوره، به قول خود استاد هیچ وقت باورهای درستی در مورد ثروت نداشتن. پس چطوری تو اون سن با اون باورهای اشتباه اونهمه پول بدست اورده بودن؟ اون پولا هم به قول استاد برای خرج و مخارج عروسی و اینا صرف شده و از دستشون در نرفته که بگیم چون باورهاشون اشتباه بوده پوله اومده ولی از بین رفته!!

3.در مورد وابستگی در روابط. من خیلیا رو میشناسم که جونشون به جون هم بستس ولی راحت باهم ازدواج میکنن. خیلیارو میشناسم که وابستگی شدیدی دارن و اتفاقا زندگیشونم عالیه. اگر قانون اینکه وابسته چیزی باشی از دستش میدی، خب این چرا همدیگرو از دست نمیدن؟ یا چرا همدیگرو بدست میارن؟

4.اصلا در مورد توحید سوال دارم. در مورد وابستگی به خدا. مگر من وخدا و همه ادمها یکی نیستیم؟ پس چه معنی داره که فقط وابسته خدا باشیم؟ خدا چه نیازی به وابستگی ما داره که چشم دیدن وابستگی ما به بقیه رو نداره؟ بابا اینجا زمینه. این دنیا، دنیای ارواح و دنیای قبل مرگ یا پس از مرگ که نیست. حالا ما اونجا وابسته خدا بودیم و فقط با خدا بودیم. چی میشه اینجا زمینی زندگی کنیم و وابسته کس دیگه ای باشیم؟ چرا اینجا هم باید اینجا مثل اون دنیا باشیم. نمیشه زمینی زندگی کنیم؟ اینهمه سخت گیری واسه چیه؟ خب من خدارو هم دارم میخوام بقیه رو هم داشته باشم. ازین همه تنهایی و بی کسی دارم زجر میکشم. خود استاد تنهای محص و بی کسی رو هیچ وقت تجربه نکرده که اگر تجربه میکرد شاید چیزای دیگه بهمون یاد میداد.از همون 20سالگی زن و زندگی و خانواده داشت. بعد جداشدنشم باز بچه داشت و بازم رابطه عاطفی.

5.کتاب در اغوش نور رو خوندم. میگه هرکی رسالتی داشته و اومده رو کره زمین . سوال من: هدف ازون اون رسالته چی بوده؟ هدف اون هدفه چی بوده؟ دوستان متوجه سوالم میشید؟ من میگم قبول اقا جان من یهدفی داشتم که اومدم رو زمین. ولی هدفم ازهمین هدفی که خواستم بیام رو زمین چی بوده؟ میگن روح مارشد میکنه بزرگ میشیم وسیع میشیم. سوال: یعنی چی اخه ما باید روی زمین روحمون رو رشد بدیم؟؟ تو همون کتاب گفته تو اون دنیای ادمهایی رو دیده ک بعضی پرنورتر و کم نورتر بودن. یعنی این ادما بعداز زندگی تواین دنیا و نتیجه اعمالشون ، درجه نورانیتشون تغییر کرده؟ اما در همون کتاب تو ی جایی میگه: چیزی به اسم مجازات وجود نداره و هرکسی به هر شکلی که تو دنیا زندگی میکنه درنهایت روحش رشد میکنه. یعنی بدی و گناه (بع معنای همون فرکانسهای بد) نباید هیچ تاثیری داشته باشه رو ادما دیگه. و این یعنی خدا همرو موقع افرینش، یکسان نیافریده. شایدم همه رو یکسان افریده و درجه نورانیت ادما یکسان بوده و بعداز اومدنشون به زمین و رفتن بخاطر این اعمال و فرکانسهاشون درجه نورانیتشون بیشتر شده.حالا یکی ی ذره بیشتر شده و یکی خیلی بیشتر، بیشتر شده. اگر اینجوریه باز هم به تناقض میرسیم. چون تو همون کتاب گفته شده ما اگاهانه انتخاب کردیم به این دنیا بیایم و ی سری چیزا مثل زمان وکشور و پدرومادر رو خودمون انتخاب کردیم. و میگه میدونستیم چه اتفاقاتی قراره روی زمین واسمون بیفته. اگر اینجوریه و من میدونستم که خوب تو این دنیا زندگی نخواهم کرد خب نمی یومدم به این دنیا. اصلا هدف از هدف اومدن به روی زمین رو نمیفهمم. شایدم این کتاب ، همه چیش درست نیس. ولی چون یه جایی استاد معرفیش کرده بود من خوندمش. ولی خود نویسندش یه سری تضادها تو حرفاش هست. میگه من وقتی رفتم اون دنیا دیگه نمیخواستم بیام رو زمین و پیش ادمها ،انقدر که اون دنیا قشنگ بود. اما بعد اینکه به زمین برمیگرده وابسته ی بچه ای میشه که یه مدتی ازش مراقبت کرده. ادمی ک مرگ رو تجربه کرده پس چطور باز درگیری زندگی زمینی شده و واسه اون بچه بی تابی میکرده؟

این کتاب رو چند روز پیش خوندم. چون میخواستم خودکشی کنم و میخواستم ببینم به کجا میرم و چه اتفاقاتی در انتظارمه. هنوزم تو اون فضام

6. در مورد کتاب قران. اگر قران کتاب حقه، چرا هم گمراه میکنه هم هدایت میکنه؟ ایا کتابی ک هم گمراه گنه هم هدایت کنه ارزش سندومدرک بودن رو داره؟ایا میشه بهش اتکا کرد؟ مگر کلام خدا نباید برای همه یکسان باشه و همه رو هدایت کنه؟

7.تو اون کتاب اغوش نور از شیطان و موجودات اون مدلی نامبرده شده که وجود داره. استاد هم به شیطان اعتقاد داره و بحثی به اسم نجواهای شیطان رو مطرح کرد تو دوره جهان بینی توحیدی. مگر کل جهان انرژی نیس و همه چیز از جنس خدا نیست؟ پس شیطان هم ی نوع انرژیه و ی قسمتی از خداست دیگه درسته؟ پس یعنی خدا ،هم الهام میکنه هم وسوسه میکنه و گاهی مغزمونو مثل مته سوراخ میکنه با نجواها؟؟؟ فایل هدف افرینش شیطان رو دیدم از قسمت ارشیو. ولی جوابی پیدا نکردم. کتابهای گفتگو با خدا رو خوندم. ولی هدف از بودنش رو درک نکردم.

8.اقا یکی به ما بگه واسه چی اومدیم زمین. کجا قراره بریم. چطوری باید زندگی کنیم. چطوری باید ب خواسته هامون برسیم. طاهرا اموزشهای استاد واسه همه جواب نداده و خیلیا تو خیلی از مسائل گیر کردن. البته انکار نمیکنم که خیلیا نتیجه گرفتن.

ولی الان میگم شاید همون عده ای که بیرون از سایت، بدون فهمیدن قانون و بدون اینکه همه باورهاشون خوب باشه، دارن نتیجه میگیرن، این عده هم جز همونا هستن. یعی شانسی و اتفاقی

من اخر خطم. حالا میتونید کمک بکنید. یا نکنید و بگید وارد فرکانسش نشیم. و به قول استاد فقط مراقب خودتون و فرکانسهاتون باشید. من با این قسمت از اموزشهای استادم مخالفم ک همش میگه من من من من خدا خدا خدا خدا. هیچ جایی از محبت و دوستی صحبت نمیکنه. هیچ جایی از عشق به ادما نمیگه. مگر منو هممه ادما و خدا یکی نیستیم؟ البته بازم تضاد اینجا مطرح میشه. استاد خودش میگه من عاشق این بودم ک ب ادما کمک کنم و یکتا پرسیتو فریاد بزنم . و واس همین دوره تولید میکنن و به ما اموزش میدن. اما وقتی از گروهشون سوال میپرسی، یا بیرون از سایت با کسایی ک نتیجه گرفتن صحبت میکنی، یا پول میخوان یا میگن ما نمیخواهیم وارد فرکانس شما بشیم و جواب نمیدن.

با یه اسم کاربری دیگه اومدم اینارو نوشتم. چون دوست ندارم یه عده بیان بگن شما دیگه چراااا. شما که اینهمه نظرات فلان و بسان میزاری از تو توقع نداشتیم!! الانم احتمالا ذهنها معطوف شده به بچه های فعال سایت که یعنی پیام کی میتونه باشه!! اینو 2خط اخرو نوشتم که فکر نکنید ی ادمی ک اصلا تو این فضاها نبوده اومده اینارو نوشته.

با یه عالمه شوق و ذوق اومدم به این سایت و 2سال شب و روزم رو گذاشتم. انتظار نتایج انچنانیم نداشتم. حداقل یه کوچولو ایجاد میشد که انگیزه بگیرم . زندگیم همش شده نشونه نشونه نشونه. بقدری پژمرده ام که دوست دارم از دم وجود نداشته باشم. نه تنها تواین دنیا حتی تو اون دنیا و دنیاهای احتمالی دیگه. کاش اصلا با این چیزا اشنا نشده بودم. چون راحت تر میشد زندگی مشقتبار رو تحمل کرد با این دلیل که : دنیا همینه. زندگی همینه. شانسیه. حالا پیش برو. شاید واس توهم اتفاقای خوب افتاد. انقدر گفتن ک هیچ چی اتفاقی نیس وقتی میبینم قانون واسه من نتیجه نمیده میگم خب من نتونستم استفاده کنم ازش دیگه، ازون طررف که شانسی و اتفاقیم که نیس. و به این نتیجه میرسم سرمو بزارم زمین بمیرم. مثل یه استکان داغم که روش اب سرد میریزن و ترک برمیداره. کاش نیومده بوئم تویان سایت. روحم اینجوری نمیمرد.