شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 258

به نام خداوند مهربان

سلام بر استاد عزیزم و خانم شایسته ی نازنین و دوستان عزیزم که تک تک پیام هاشون برام پر از درس

وقتی اول فایل این سوال رو پرسیدین همونجا استپ زدم و شروع کردم به نوشتن اولش ذهنم می‌گفت همش بخاطر کمبود عزت نفس و چیز دیگه ای نیس وقتی استاد میگفتن که چقدر باورام میشه شناسایی کرد همش میگفتم آخه مگه این یه جمله چی داره اتفاقا نشون از نیت خیر ما میده که و خیلی مقاومت داشتم ولی شروع کردم به نوشتن

خودم چشمام گرد شد و گفتم واقعا من بخاطر این باورام این خواسته رو میخاستم وقتی رفتم کامنت دوستان رو خوندم دیدممم وااای که چه باورایی پشت این یه جمله هست و بیشتر ایمان اوردم به حرفای استاد که میگن برید کامنتت ها رو بخونید

اولین ترمزی که شناسایی کردم

باور احساس لیاقت

من در خودم هنوزم احساس لیاقت رو نمی‌بینم که خیلی ثروت داشته باشم وقتی به خواسته های که تصورشون میکردم یه نیم نگاهی انداختم دیدم هر خواسته ای دارم واسه خاطر خوشحالی اطرافیانم بود من حتی اگر یه باغ یا خونه میخاستم بازم بخاطر خانوادم بود فقط تو تصوراتم اونا رو می‌دیدم که شادن و من یه آرامشی دارم که موفق شدم و اونا بهم افتخار میکنن ،نداشتن عزت نفس یکی از مهمترین پاشنه آشیل های من در حدی شدید که می‌دیدم من خواسته ای ندارم برای خودم تو همه ی خواسته هام رد پای خوشحال کردن دیگران و راضی نگه داشتن اونا بود

دومین ترمزی که شناسایی کردم

کمک کردن به دیگران

من همیشه یکی از خواسته هام راه اندازی یه مدرسه بود همیشه پخش کردن غذا بین مستحق ها یکی از خواسته هام بود و فک میکردم پولدار بشم وظیفه من نجات این ادعاست باید آنقدر پول داشته باشم تا بتونم به همشون کمک کنم البته این مورد با بیشتر کار کردن رو خودم کمی بهتر شده و فهمیدم که من نمیتونم زندگی دیگران رو تغییر بدم و خیلی وقتا ا ین حس دلسوزی رو کنترل میکنم و همیشه با این باور که هر کی الان جای درسته حالمو خوب میکنم

سومین ترمزیکه شناسایی کردم

توجه ام روی چیه

من با داشتن این خواسته ها همش توجه ام روی فقر و بدبختی بود آدم هایی که بیچاره و به کمک من احتیاج دارن یه حس عذاب وجدان که اگه من تنهایی به ثروت برسم گناهه که به بقیه ندم یعنی کلا تعریف بخشش برام اشتباه معنی شده بود

چهارمین ترمزی که شناسایی کردم

مهم بودن نظر دیگران

بازم تو این خواسته ها وقتی ریز میشم میبینم چقدر نظر دیگران برام مهم که ازم تعریف کنم و بگن فلانی چقدر خیر یا موفق شد و اصل خودشو فراموش نکرد چقدر این مهم بودن نظر دیگران ریز توی زندگیمون و خیلی وقتا متوجه اش نمیشیم

پنجمین ترمزی که شناسایی کردم

به رحم آوردن دل خدا

همین جا متوجه شدم هنوز باورم نشده باید نگاه سیستمی به خدا داشته باشم و نگاهم انسانی و فک میکنم اگر به خدا بگم که نیت واقعی ام از ثرتمند شدن چیه خدا زودتر منو به خواسته ام میرسونه و به خیال خودم میگفتم خدا هم می‌دونه نیت من خیر و زودتر منو به خواسته ام میرسونه ولی غافل از اینکه توی این قوانین هر کی بیشتر احساس لیاقت کنه نعمت بیشتری دریافت می‌کنه من با این باور دارم به جهان این فرکانس رو می‌فرستم که من لیاقت نعمت رو ندارم و بخاطر دیگران میخام و بخاطر همین این نعمت ها رو دریافت نمیکنم