شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 56
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-62.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباسمنش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباسمنش2018-10-19 18:24:222024-07-17 13:54:48شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروتشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
بنام الله یکتا که هر چه آگاهیست از اوست
سلام به همگی به ویژه استاد روشنگر راه و بنده خوب خدا
در این جهان هستی برای رسیدن به خواسته ای می تونیم درخواست کنیم و خداوند با فضل و بخششی که داره از قبل این سیستم رو تعبیه کرده که هر شخصی در رابطه با خودش هر خواسته ای داشت رو اجابت کن و بهش بده و این وسط ما هستیم که باید اینجا درهای دریافت اون خواسته رو باز نگه داریم تا بتونیم اون رو دریافت کنیم .
در ابتدا باید باورهای توحیدی صحیحی داشته باشیم که بتوانیم جرات درخواست را داشته باشیم و در مرحله دریافت بازهم باورهای توحیدی مهم هستند .
در موردی که شما مطرح کردید که ثروتمند شوم قسمتی رو می بخشم و یه داد و ستدی بین بنده و خدا رخ میدهد از این باورهای محدود کننده نشات می گیرد که :
1- اینکه نگاه انسانی به خداوند و نه سیستمی : یعنی خداوند احساساتی میشود و تحت تاثیر عهد ما به ما می دهد
2-عوامل بیرونی: این باور که ما با بخشش خود می تونم به فقر پایان بدیم و یا ما در زندگی دیگران تاثیرگذاریم
3- احساس گناه : اگر ثروتمند شویم حق دیگران را خورده ایم و خداوند انسان های ثروتمند را دوست ندارد
4- باور کمبود : که اگر من ثروتمند شوم ممکن است سهم بقیه کم شود پس می بخشم
5- احساس بی لیاقتی: من خودم بشخصه لیاقت ندارم مگر بخاطر کمک به مردم به من هم داده شود
6-کمبود عزت نفس : با بخشیدن به دیگران نشان می دهم که آدم خوبی و خیر هستم
7- ترس : با بخشیدن و کار خیر رفع قضا و بلا می کنم
امیدوارم تونسته باشم از نعمت راهنمای آگاهی که خداوند در مسیرم قرار داده بهره ای برده باشم
سلام به همه دوستان و استاد عزیزم…طبق آموزه های استاد خداوند یک انرژی خلق کننده و بدون احساسات بشری و نمیشه مخشو با جملات زیبا و ارتباط موثر زد و حتی اگر کاملا هم از صمیم قلب باشه باید این مطلب رو از یاد نبریم که خداوند به صورت سیستماتیک عمل می کنه و برای رسیدن به خواسته هامون باید به قوانین عمل کنیم و باورها رو اصلاح کنیم و به این صورته که به خواسته هامون می رسیم…اگه هدفمون کمک کردنه باید از همین نداری شروع کنیم و مبالغی رو به صورت ماهانه به این امر اختصاص بدیم تا باور این موضوع و ایمان به این که میتونیم در ذهنمون ریشه کنه.
سلاممممم سلاممممم
امیدوارم که مثل همیشه حال دلتون عالی، پرانرژی با هدف و با انگیزه باشه. مثل الان که داری یک لبخند ملیح میزنی. (بیشتر بیشتر و بیشتر ایول همینو میخوام)
خب، آره واقعا همچین ترمزی هست یعنی حتما باید ثروتمند بشی، سپس تعهد بدی و بعد که رسیدی اونوقت چون تعهد دادی بری ببخشی؟!! Never Say Never
اولا یک ترمز شدیدی که پیدا کردم اینه که، خودتو لایق ثروتمند بودن نمیدونی (حتما باید بهت داده بشه تا بدی) من زمانهای بوده که پول نداشتم ولی زبان محبت آمیزم که هست، کلام شیرینم، دست هام پاهام کمک فیزیکی، بوسه بر پیشانی مادر و یا در آغوش گرفتن عزیزانت، هوم!
آدم اگر بی پول باشه ولی شادی را درون خودش نه در محیط بیرونی جستجو کنه، و شاد باشه قطعا وقتی پولدارم بشه اون شادیه هستش میتونه خیلی بیشتر هم بشه، میتونه اون موقع کمک های بزرگتری را با پولش انجام بده حتی اون کارهای بزرگی را که فقط در جهت رشد خودش و معنویت هست ، ولی در راستای اینکه نه تعهدش، نه! چه بسا که اصلا تهعد ندی به خودت به خدات بعد تو همین وضعی هم که هستی ببخشی به خاطر اینکه احساس خوبی بهت میده کمک کردن.
بعد تازه، کل حرف اینه که،
طبیعیه که ما ثروتمند باشیم ثروتمند ذهنی، ثروتمند مالی ثروتمند جسمی آره اصلا طبیعیه تو خودت را مقدس بدون خودت را ارزشمند بدون طبیعیه که دوستان عالی و ثروتمندی داشته باشی
طبیعیه که حسابت جیبت پر پول باشه
طبیعیه که تنت در سلامتی کامل باشه
طبیعیه که روحت و ذهنت در آرامش کامل و هماهنگی باشه، طبیعیه اما تو این فایل برخلاف دقیقا طبیعی بودن را میرسونه.
خداروشکرر
در پناه الله شاد و خندون باشید و البته ثروتمند ولی طبیعی )Wink(
سلام به همه دوستان عزیز و استاد گرامی
تا اونجایی که من متوجه شدم در جمله خدایا به من ثروت بده که من کمک کنم به بنده هات ۵ کد مخرب ( باور محدود کننده ) وجود دارد :
۱ – باور نداشتن به فضل بی انتهای خداوند
۲ – معنوی نبودن ثروت
۳ – احساس کمبود لیاقت
۴ – کمبود ثروت
۵ – ثروت من رو آدم بدی میکنه
۱ – باور نداشتن به فضل بی انتهای خداوند : وقتی ما میگوییم خدایا با من ثروت بده تا من باهاش کار خیری انجام بدهم یا به کسی کمک کنم این دلیل آوردن برای درخواست ثروت از خداوند نشان از این باور هست که ما به بی قید و شرط ثروت دادن خداوند باور نداریم و فکر میکنیم برای درخواست از خداوند حتما باید قول و شرطی رو قبول کنید .
۲ – معنوی نبودن ثروت : وقتی ما میگوییم خدایا به من ثروت بده تا با اون کار خیری انجام بدم میتونه نشون از این باور باشه که ما خودمون ثروتمند شدن رو به تنهایی معنوی نمیدونیم و حتما باید کار خیر دیگری در آن دخیل باشه .
۳ – احساس کمبود لیاقت : یکی دیگه از باور های محدود کننده در مورد این درخواست احساس کمبود لیاقت هست ، وقتی ما ثروت رو از خداوند برای کمک به دیگران میخوایم یعنی خودمون رو به تنهایی لایق ثروت نمیدونیم به همین دلیل میگیم خدایا این ثروت رو به من به خاطر کمک یه دیگران بده (انگار یه جورایی داریم به خدا میگیم خدایا من که هیچی من که اصلا لایق نیستم لااقل به خاطر بقیه به من ثروت بده) در صورتی که میتونیم از خداوند ثروت رو برای خودمون بخوایم و بعد با اون کارای خیر و هر کمکی که میخوایم انجام بدیم .
۴ – باور کمبود ثروت : وقتی باور به فراوانی داشته باشیم و باور داشته باشیم که ثروت هر روز تو زندگیمون بیشتر میشه منتظر نمیمونیم تا ثروتمند بشیم و بعد به دیگران کمک کنیم و از همین امروز آروم آروم تو مسیر اهدافمون حرکت میکنیم .
۵ – ثروت منو آدم بدی میکنه : یکی دیگه از باورهایی که میشه تو این درخواست پیدا کرد میتونه این باور باشه که ثروت منو آدم بدی میکنه ، وقتی ما توی درخواستمون به خدا قول میدیم برای خودمون شرط و شروط میزاریم که اگه ثروتمند بشم کار خیری انجام بدیم این میتونه نشونه ای از این باشه که ما نگران این هستیم که وقتی ثروتمند بشیم ایمانمون کم بشه آدم بدی بشیم .
همیشه شاد و خوشبخت و ثروتمند باشین
با عرض سلام به استاد عزیز و دوستان و همکاران سایت عباس منش .
این یک قانون است که وقتی خداوند به کسی که در مدار درست قرار بگیرد و باور های درست داشته باشد کمک خواهد کرد و بی نهایت ثروت خواهد داد.
زمانی که از خداوند اینجوری درخواست می کنیم که خدایا به من اینقدر ثروت بده تا بتوانم کمک کنم .تا این کارها را برای بنده های تو انجام بدم . اول یه منت سر خدا میزاریم خدایا ثروتی که اگه بخوای بدی می خواهم کمک کنم . باید از خودمان بپرسیم که مگه خدا خودش نمی تواند کمک کند. زمانی که خداوند حاکم و آگاه از همه چیز است چرا بخواهیم خود را نا آگاهانه شریک خداوند قرار بدهیم .
پس سعی نکنیم با وعده دادن به خداوند که می خواهیم به پرنده ها غذا بدیم ازش ثروت طلب کنیم . چون همه چیز و همه کس در جایگاه درست خود قرار دارد . با این درخواست به خدا می گوئیم . خدایا دراین جهان تو یه جاهایی درست نیست ایراد داره به من ثروت بده تا این ایرادهارو درست کنم . این یعنی شرک .
باورغلط دیگه در این نوع درخواست اینکه . به خدا بگم خدایا اگه به من ثروت بدی کمک می کنم چون باور دارم که خدا همین طوری به کسی ثروت نمی دهد (یادمان باشد که خداوند به هیچ عنوان احساساتی عمل نمی کند ) . پس سعی نکنیم با وعده دادن از خداوند چیزی بخواهیم . سعی کنیم باورهای خودمان نصبت به خداوند را درست کنیم . ومدار خود را بالا ببریم و قوانین را درست بشناسیم.
درست است که هر یک از ما دست هایی از دست های خداوند هستیم . ولی زمانی من می توانم کمک کنم که اول خودم از ثروت غنی و سیراب بشم آن وقت می توانم کمک کنم .دوم اینکه به کسی که می خواهم کمک کنم باید در مدارش باشه تا بتونم کمک کنم . باید از آن چه که داریم ببخشیم . برای خود ببخشیم .باید بخشیدن ما به خاطر خودهایی ما باشد چون با یک بخشیدن ما خداوند 70 برابر می بخشد . و زمانی که از ثروت غنی شویم خداوند خوش ما یکی از دست های خودش برای کمک کردن قرار خواهد داد .
باورغلط بعدی در این نوع درخواست این که. توجه ما به چه چیزی است . به کمبود . به فقر . به نیاز و… قوانین می گوید به هر چه توجه کنی بیشتر از آن به تو می دهیم . پس ما باید به فراوانی توجه کنیم نه اینکه از خداوند ثروت بخواهیم تا این کمبودها را پر کنیم
از آنجا که همه چیز در جایگاه درست خود قرار دارد ما نمی توانیم جایگاه و جای کسی و چیزی را تغیر بدیم .اول سعی کنیم جایگاه خود را بشناسم . به قول استاد عباس منش مدار خود را بشناسیم و بدانیم در چه مداری قرار داریم و تلاش کنیم در این مدار بالا بریم .و ما می توانیم به اندازه مداری که بالا رفتیم از خداوند درخواست کنیم و این بر می گردد به باورهای ما که چه باوری داریم .ما اول مسئول خودمان هستیم نه دیگران . چون همه به اندازه من به خدا نزدیک هستن .
و در آخر اینکه درست درخواست کنیم . جوری درخواست کنیم که انقار خداوند درخواست ما را اجابت کرده . برای خداوند اگر نزاریم .اگر ثروت بدی این کارو میکنم و یا اون کارو می کنم . از بایت درخواستی که از خداوند داریم سپاسگذار باشیم .
عرض سلام و ادب خدمت تمامی دوستان گرامی و استاد عزیز
هر موضوعی دو وجه داره : بودن آن و نبودن آن
موضوع بخشش هم دو وجه داره ، یعنی این عمل از دو ناحیه صورت میپذیرد از ناحیه کمبود یا از ناحیه فراوانی
چنانچه بخواهیم ته دلمان شرطی برای خدا قرار دهیم که اگر مثلا فلان مقدار رو به من بدهی تامن هم مقداری از آن را ببخشم و یا اینکه من این مقدار را میبخشم تا تو هم چند برابرش را بهم بدهی و … مسلما این طرز نگرش به موضوع ببخش از جایگاه کمبود می آید چرا که خودمان به آن مقدار احتیاج داریم بنابر این انگار تکه ای از خودمان را میکنیم تا خداوند برایمان جبرانش کند .
پس چون اینها همه از جایگاه کمبود می آید نتیجه فرکانسی آن احساس بد میباشد و ما را از خواسته مان دور میگرداند .
ولی اگر ما از ثروت مورد نظرمان لبریز گردیم و از سرریز خودمان ببخشیم آن هم با این نگاه ، که این بخشش به من احساس آرامش و شادی بیشتری میدهد آنوقت این طرز نگاه از ناحیه فراوانی ثروت می آید و نتیجه فرکانسی آن احساس خوب است که ما را به خواسته مان نزدیک و نزدیک تر میکند.
من همیشه این صحنه را تجسم میکنم که بسیار ثروتمند شده ام و از ۱۰ درصد ثروتم که همیشه کنار میزارم برای عزیزانم هدیه های ارزشمند میگیرم و کارهایی رو میکنم که با احساس شادی و لبخند عزیزانم ، شادتر شوم . و زمانی که نتایج کارهام رو میبینم غرق در احساس لذت و شادی میشم و خداوند را برای تک تک آن لحظات شکر میکنم .
پس هیچگاه از ناحیه کمبود و خلا و ترس از اتفاق (مثل موضوع صدقه ) به کسی نبخشیم چه تجسمی و چه در واقعیت .
بلکه از ناحیه فراوانی و پر و لبریز و سر شار بودن از ثروت و نعمت ، به عزیزانمان ببخشیم
باسلام خدمت دوستان و گروه تحقیقاتی عباسمنش
ممنون از آقای عباسمنش منرو به فکر فرو برد همینطور دارم باورهای غلطمو پیدا میکنم
به نظر من باورهای غلط زیادی در این جمله تو دل هم هستن که من سه تاشو پیدا کردم
1)ایراد اول در اینه که وقتی یک نفر میاد میگه ثروت زیاد و مقدار دقیقش رو درخواست نمیکنه در اصل روی مدار مورد دلخواهش تمرکز نمیکنه و فرکانسهایی به جهان ارسال میکنه که به هدفی منجر نمیشه مثل این میمونه از خدا بخواهیم خدایا بمن همسری بده که عشق زیادی بینمون باشه و نیایم برای خودمون عشق رو تعریف کنیم و باعث میشه فکر به سمتی بره که نتونیم الگوبرداری بکنیم و ایده ها و الهامت به ذهنمون نمیرسه و دعا به عینیت در نمیاد چون هدف مشخصی نداریم.
2)وقتی توی دعامون میگیم«تا با مقداری از آن ثروت در جهت انجام کارهای خیر استفاده کنم» داریم به این سیستم بطور غیر مستقیم میگیم که ما درمانده ایم و دنبال جلب نظر خداوند هستیم و سیستم احساس بد رو به ما منتقل میکنه که همه اینا از اینجا میاد که خدارو موجودی احساسی میبینیم که به قوانین وسنت های خودش بی توجه هست و بدون توجه به سیستم عمل میکند پس درستش اینه که هم فرکانس با خواسته هامون بشیم یکی از بهترین کارها برای رسیدن به اهدافمون ازجمله کسب ثروت زیاد آمادگی برای ورود به مدار جدید هستش این آمادگی توی مبحث کسب درآمد میتونه عشریه یا بخشیدن مال باشه با این باور که میبخشم چون ایمان دارم خدا یا سیستم خلا رو پر میکنه و من با ایمانم یا خدای درونم که ثروت هستش به مدار بالاتر و ثروت بیشتر هدایت میشم . بطور کلی نباید فرکانس هدفمون رو بیاریم پایین بلکه باید فرکانس خودمون رو به اون برسونیم.
3)یک ایراد دیگه ای که داره ما داریم ناخودآگاه سیستم رو محدود میکنیم به این صورت که جهان نمیتونه خودش را گسترش بده و در فقره و تنها راه گسترشش ما هستیم که به خواسته مون برسیم و وقتی وارد قرارداد با خداوند(مثل این کار در عوض اون کار)میشیم توجه ما بر خلاف سنتهای خداوند یا این سیستم هستش پس در همون مدار میمونیم یا حتی تنزل هم پیدا میکنیم
بطور کلی بی توجهی به گسترش جهان در تمام زمینه ها باعث فقر میشه من جمله از شاخه ای به شاخه دیگر پریدن برای کسب درآمد(مثلا من در کار عمرانی فعالیت دارم با این فکر که داخل نتورکینگ پول هست ولی اینجا نیست) مسیرمو عوض میکنم و دارم به طور ناخودآگاه به جهان میگم که گسترش تورو در زمینه افزایش روزی قبول ندارم و جهان هم سنگ با اون فرکانس رو بمن بازتاب میکنه.
با سلام خدمت دوستان و استاد عزیز
به نظر من اول اون چیزی که باعث میشه که ما یک ترمز داشته باشیم نسبت به ثروت اینه که ما خودمون رو لایق ثروت نمیدونیم و با دلیل و واسطه میخوایم ثروت رو بدست بیاریم
و دوم اینکه وهاب بودن خدا رو قبول نداریم اینکه خدا بدون دلیل نعمت میده
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿۳۵﴾ گفت پروردگارا مرا ببخش و ملکى به من ارزانى دار که هیچ کس را پس از من سزاوار نباشد در حقیقت تویى که خود بسیار بخشنده اى (۳۵)
قبول نداریم که خدا بدون عوض می بخشه ما توی باور اینکه خدا برای بخشیدن نعمت دنبال دلیل نمیگرده مشکل داریم و این هم یکی از ترمزهای ماست
ماباید این باور رو داشته باشیم که ما توی این دنیا اومدیم و خدا قطعا به ما نعمت و ثروت میده و نیازی به شرط و دلیل نیست و فقط باید ایمان داشته باشیم
شاد و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید
الله الصمد
خدا بی نیاز است و برای رساندن خیر به مخلوقاتش و انجام آنچه می خواهد به کمک هیچ کس و هیچ چیز نیاز ندارد . وقتی ما برای خدا جایزه در نظر می گیریم ( در ست مثل مادری که به فرزندش می گوید: اگر به حرف من گوش بدهی برای تو این کار را انجام می دهم )، به این معنی است که خدا به ما نیاز دارد و ما در ناخودآگاهمان خدایی را تصور کرده ایم که محتاج کمک ماست ، نه خدای قادری که خالق ، مسبب الاسباب و بی نیاز است .
پس باید ما را به خواسته مان برساند تا به او کمک کنیم و کارهایی که مدنظرش است انجام شود.در صورتی که چنین نیست و او قدرت مطلق است و پس در مقابل خواستش تسلیم و فرمانبردار باشیم ، که او بهترین ها را برای بندگانش رقم می زند .
با سلام خدمت استاد گرامی و دوستان عزیر
من هم خودم سالیان زیاد با این باور اشتباه زندگی کردم و نتیجه ش هم رسیدن به احساس بد بود. من فکر می کنم مهمترین دلیل این بوده که زمانی که ما می خوایم کار خیری رو انجام بدیم و در ازای آن از خداوند یک سری خواسته ها رو درخواست کنیم در واقع ما داریم به ناخواسته مون فکر می کنیم. مثلا می گوییم که هر وقت که خداوند منو ثروتمند کنه من هم می تونم به شخص نیازمندی کمک کنم و این باور اشتباه رو که من خیلی وقتا داشتم و الان هم بعضی مواقع در ذهنم ایجاد می شه به خاطر اونه که من مدام به ناخواسته ام فکر می کردم و باور اینو داشتم که من الان ثروتمند نیستم و پول به اندازه ی کافی برای کمک کردن ندارم . در واقع من بیشتر به نبود پول و ثروت فکر می کردم و تا زمانی که این باور رو داشتم نمی تونستم به ثروت برسم چون همیشه باور نداشتن اون رو داشتم. و جهان هم همون باور رو به من ثابت می کرد و بهم ثابت می کرد که تو پول به اندازه ی کافی نداری. چون مدام به نداشتن آن فکر می کردم یعنی به ناخواسته هام.
و من باور درستش رو جایگزین کردم که من فردی ثروتمند هستم و از آنچه که که دارم راضی هستم و خداوند رو به خاطر داشته هام هر روز سپاسگزاری می کنم و چون این باور رو داشتم از همون نعمت هایی که داشتم می تونستم تا اندازه ای ببخشم و باور داشتم که هر چقدر که ببخشم خداوند چند برابرش رو به من می دهد و خداروشکر در حال حاضر بسیار آرامش بیشتری رو دارم و رزق و روزی ام نسبت به قبل بیشتر شده. خدایا شکرت
با تشکر