شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 58
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-62.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباس‌منش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباس‌منش2018-10-19 18:24:222024-07-17 13:54:48شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروتشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
با سلام خدمت استاد بینظیرم و بقیه دوستان نازنین.???
این جملاتی که میخوام بنویسم در طول روز و در حین کارهام به من الهام شده و بدون اینکه بخوام از ذهنم کمک بگیرم. امیدوارم راهگشای سؤالات دوستای گلم باشه.
((باورهای مخرب و محدودکننده))： ???
1. اگر خداوند این ثروت ها رو به من نده, پس من هم این کارهای خیر و نمیتونم یا نمیخوام انجام بدم(یعنی شرطی شدن آرزوها. برای اینکه خدا آرزوی ما رو برآورده کنه به کمک کردن به بقیه انسانها نیاز داره.)?
2. خداوند از ثروت(ثروتی که بدون ادای نذر یا دین باشه) خوشش نمیاد و به انسانی که این کارهای خیر و انجام نده ثروتی نمیده و این عمل خدا پسندانه نیست.?
3. ثروتمند شدن ?باید? با بذل و بخشش زیاد همراه باشه در غیر اینصورت گناه مرتکب شده و به نوعی ظلم تلقی میشه و منجر به عذاب وجدان میشه.?
4. موکول کردن آرزو به زمان آینده یعنی باور دارد که آرزوهایش در آینده برآورده می‌شوند و منتظر آینده است. ?
((باورهای سازنده و گسترش دهنده)) : ??? ((که بترتیب معکوس باورهای بالاست))
1. خداوند بی قید و شرط به من این ثروت رو میده و من هم میتونم (از روی اختیار و نه از روی جبر) کم یا زیاد به انسانها کمک کنم که حتی کوچکترین کار خیر هم با ارزش است. ?
2. خداوند از ثروتمند شدن ما خوشحال میشه و به ما بدون هیچ چشم داشتی بینهایت ثروت میده حتی اگر کم یا زیاد هم کار خیر کنیم و لازم نیست که خود را در فشار مالی گذاشته تا به انسانها کمک کنیم واین ثروتمند شدن ما هم به خودی خود سبب خشنودی خدا میشه. و ثروتمند شدن ما هم امری خداپسندانه است حتی اگر کمک مالی نکنیم(فقط جهت تقویت باورها اینو گفتم چون قطعا همه ما انسانها میل به کمک به همنوعان رو داریم وقتی که ثروتمند هم بشیم) . ?
3. ثروت واقعی و زیاد زمانی بدست میاد که ما به منبع خیر و خوبی وصل بشیم پس این نوع ثروت که از راه درست بدست بیاد، هم امری معنوی است چون به منبع ثروت بی پایان خدا متصل میشیم و هم سبب تقویت رابطه عاشقانه ما با خدا میشه. معمولا افرادی رو دیدید که چون از لحاظ مالی در شرایط نابسامانی بسر می‌برند قطع به یقین روابطشون با خدا هم دچار دست انداز هایی شده. پس ثروتمند شدن از راه درست خودش به تنهایی یک کار خیر محسوب میشه و احساس پاکی و درستی به انسان میده. ثروتی هم که بدست ما میاد صد در صد سبب منفعت دیگران میشه مثل خرید کالاهامون. ?
4. مهم تر از همه اینه که همین الان باور و احساس کنی که همین ثروت رو الان داری و همین الان هم در حال کمک به هم موهاتون هستید. حتی یک مثقال…. ?
این ترفند افکار منفیه که میگه:?? ای بابا این کمک های کوچیک توهم شد کمک؟؟؟ اینا هیچ ارزشی نداره
در صورتیکه. واقعیت اینه که:?? کوچکترین کمک تو هم هییییییچ فرقی با کارهای بزرگ نداره.
دوستت دارم استاد عزیزتر از جانم و همه ی شما دوستای نازنینم?????????
سلام ب همه دوستان عزیزو استاد بزرگوارم ?
نظرم در مورد سوال استاد عزیز اینه ک
قبل از همه چیز همیشه و در لحظه لحظه زندگی مان باید ب خاطر داشته باشیم ک ما خود خالق زندگی مان هستیم این خیلی مهمه اگه این باور رو همیشه ب یاد داشته باشیم .و فکر نکنم دیگه ب شرط و شروط فکر کنیم و بدانیم خدا ب فرکانس های ما جواب میده و برای ما خوب یا بد چیزی نمیخواد بعدش اون احساس لیاقته رو باید تقویت کنیم ک لیاقت ثروتمند شدن رو داریم و احساس گناه نکنیم ک ما ثروتمند هستیم و فقیر تو جامعه در کل نباید ب فقر و نداری توجه کنیم چون وارد مدارش میشیم و چیز مهمه دیگه ای ک باید بگم قانون فراوانی همیشه ب یاد داشته باشیم ک ثروت ب اندازه هممون هست فقط ظرفمون نباید کوچیک باشه
با توجه ب کامنت های زیاد دوستان سعی کردم کوتاه بنویسم ک زیاد وقت دوستان و استاد عزیز رو نگیرم
????ب امید موفقیت برای همه ???
سلام خدمت استاد محترم و دوستان عزیز
من تا قبل از استفاده از محصولات استاد دقیقا به این شکل از خداوند طلب ثروت داشتم. میگفتم که اگه من ثروتمند بشم میشم یه آدم کاملا خیر و نیکوکار.
وقتی از فایل ها و محصولات استاد استفاده کردم، مخصوصا قسمت دوم محصول قانون آفرینش که استاد موضوع بخشش رو خیلی خوب توضیح دادن، دیدم که این نوع درخواستم از اساس ایراد داشت.
جالب تر اینکه فکر میکردم حالا که اطلاع دارم و میدونم نوع درخواستم و باورم در این مورد ایراد داره، پس در همین حد کفایت میکنه. اما وقتی امروز فایل استاد رو دیدم، متوجه شدم که اصلا باور قبلیم رو اصلاح نکردم و با علم به اینکه میدونم ایراد داره اما برطرفش نکردم.
بی صبرانه منتظر فایل بعدی استاد هستم که میخواد در این مورد توضیح بده.
اما با کمی تفکر در این مورد به کدهای مخربی از نظر خودم رسیدم که باید اصلاحشون کنم.
کد مخرب اول:
ثروتمند شدن رو یک کار صد در صد معنوی نمیدونستم و میخواستم از این طریق معنویت رو هم چاشنی زندگیم کنم.
کد مخرب دوم:
شک به عدل خداوند. شک به اینکه خیلی چیزها سرجاش نیست و من باید این مورد رو رفع کنم و یا اینکه میتونم سرنوشت دیگران رو به شکل خوبی تغییر بدم.
کد مخرب سوم:
با این نوع درخواست خودم رو شرطی میکردم که الان چیزی ندارم که ببخشم و یا اینکه خودم رو لایق بخشش نمیدونستم.
کد مخرب چهارم:
داشتن حس دلسوزی و ترحم نسبت به دیگران، خصوصا فقرا. یا اینکه میخواستم از این طریق سنگ صبور و مرحم دل اطرافیان کنم.
کد مخرب پنجم:
فقط با پول میتونم احساس ارزشمندی در جامعه داشته باشم. که این خودش از کمبود عزت نفس و داشتن حس عدم لیاقت ناشی میشه.
کد مخرب ششم:
عدم درک صحیح از خداوند به عنوان یک سیستم
بی صبرانه منتظر فایل توضیحات استاد هستم تا به باورهای مخربی که در این زمینه داشتم بهتر پی ببرم.
باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
سلام دوست عزیزاقا هادی ،ممنون بابت کامنتتون و اینکه چقدر راحت و ساده ترمزهاتونو پیدا کردیدو نوشتید ،و خیلی خوشحالم ک این امکان وجود داره و میتونم این مطالب بی نظیر رو بخونم ک جا داره از استاد و مریم جون هم تشکر کنم ب خاطر امکانات و دسترسی راحت سایت ، امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشید🌸💐
با سلام به استاد و دوستان عزیز
به نظر من زمانی که ما می‌گوییم اگر وضع مالیم خوب شد این کارو انجام میدم یا به فلانی کمک میکنم، به این معنی هست که الان خود رو در وضعیت نداشتن پول میبینیم و باور داریم امکان کمک به دیگران رو نداریم. پس در واقع فرکانسی که میفرستیم در جهت ثروت نیست بلکه در جهت نداشتنه.
بنابراین باید کار خیری که در نظر داریم رو از همین الان در حد وسعمون انجام بدیم و روی احساس خوبی که ایجاد میکنه تمرکز کنیم.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
با سلام خدمت همه دوستان
به نظر من ترمز اصلی در این جمله، احساس کمبود است. یعنی من الان ندارم که ببخشم و وقتی به من داده شود می بخشم. یعنی تمرکز بر روی فقر و جذب فقر بیشتر.
اما در مورد شرطی که برای خدا گذاشته می شود، می تواند معانی متفاوتی با توجه به حس و حال گوینده و ایمان و باور او داشته باشد. چرا که ممکن است فرد گوینده به ربانیت و بی نیازی خداوند واقف باشد و این جمله بیشتر معنای عمل به وظیفه الهی را داشته باشد. که دراین صورت به نظر من، بهتر است اینگونه بگوید که خدایا به من فلان مقدار ثروت را ببخش تا زندگی بهتری برای خود فراهم کنم و از داشته هایم لذت ببرم و به من قدرت پیروی از دستورات خود و انفاق در راه رضای خود را نیز عطا فرما و مرا از شر شیطان رانده شده و وسوسه ها و وعده فقر و فحشای او در امان بدار.
اما اگر به معنای این باشد که اگر دادی که می بخشم و اگر ندادی نمی بخشم ، باورهای اصلی در مورد ربانیت خدا (صاحب اختیار کل جهان و هر آنچه در آن است) ایراد دارد و بسیار جای کار دارد.
ذکر چند نکته با توجه به برخی نظرات:
1- خداوند قوانینی رو وضع فرموده که با به کار گیری اونها میشه به همه چیز رسید. اما نباید فراموش کنیم که همه چیز در این دنیا نیست و با استفاده از این قوانین میشه فقط دنیا را طلب کرد و می شه فقط آخرت و می شه هر دو.
2- باید مواظب غرور هم باشیم که خود غرور و حس خدایی داشتن می تونه خدای ناکرده ما رو به شرک برسونه یعنی خودمون رو شریک خدا کنیم. ما فقط استفاده کننده از قوانین الهی هستیم و باید بابت این قوانین ثابت شکرگزار باشیم.
خداوند از فضل خود به ما می بخشد (هر چند که ما از قوانین او استفاده کنیم) و اگر ما شکر نعمت به جای نیاوریم و مانند لقمان به سرکشی در برابر خداوند برسیم، خداوند قادر است همانند لقمان به کن فیکونی همه آنچه را بدست آورده ایم از ما بگیرد و این نتیجه ای است که دقیقا به خاطر قوانین ثابت هستی بدست می آید و ستمی است که با ناشکری و کفر و شرک، خودمان به خود می کنیم. وگرنه خداوند برای بندگانش جز خیر و خوبی نمی خواهد و انسان را با فرستادن پیامبران و کتب الهی هدایت فرموده است.
3- انفاق در راه خدا و برای رضای خدا هم وظیفه و هم شکر نعمت است که سودش هم فقط به خود ما میرسد (خداوند بی نیاز از آن است) و نتیجه اش احساس خوب و حس دارا بودن و درنتیجه جذب فراوانی ها و ثروت بیشتر است.
از درگاه خداوند برای خودم و همه شما آرزوی هدایت و فراوانی در تمامی زمینه ها را دارم.
سلام جناب استاد عزیز و دوستان همراه گرامی.
من و همسرم باهم دوره ی کشف قوانین زندگی رو کار میکنیم و باید بگم عالیه . عالیه . عالیییییی. حالا بعدا در مورد این دوره و اتفاقاتی که برام افتاده و عالی بوده صحبت میکنم.
ولی الان میخوام جواب سوال استاد عزیزم رو بنویسم.
خیلی جالبه دقیقا من دیروز داشتم رو خواسته ثروت کار میکردم و درخواست رو تو دفترم نوشتم و علت ثروتمند بودن و ترمزهای مربوط به اون .
بعد دیشب استاد عزیز این مسابقه و سوال رو مطرح کردن خیلی جالب بود برام.
من هم مثل همه ی عزیزان میخواستم وقتی پولدار شدم به همه کمک کنم . دوست داشتم خانه سالمندان، دانشگاه و بیمارستان و مسجد تاسیس کنم .
اما وقتی خواسته ی ثروت رو نوشتم و اومدم دلایل ثروت رو بنویسم دیگه نتونستم تاسیس خانه سالمندان و دانشگاه و مسجد و ….. رو بنویسم نمیدونم چرا انگار کسی بهم گفت این اهداف درست نیست.
بعد رفتم به دنبال باورهای اشتباه . اولین باور اشتباه در مورد این درخواست این بود که وقتی خدا به من ثروت میده حتما، روزی هزاران نفر هم در ثروت من درنظر گرفته شده و وظیفه ی من اینه که به همه کمک کنم و وظیفه من تاسیس این مکانهاست حتی اگه دوست نداشته باشم. چون این کار ثواب داره و برکت مالم میشه.
اما وقتی اومدم فکر کردم تا دلایل منطقی پیدا کنم برای این باور یا بهتره بگم این دلایل به من الهام شد این بود که اگر ما تمام هدفمان یکتا پرستی و شناخت خدا و قوانین آفرینش هست پس دیگه نیازی به تاسیس مسجد نیست چون مسجد مختص مسلمانهاست نه هیچ ادیان دیگه و تو این مکان هیچ صحبتی از یکتا پرستی و این قوانین نمیشه بلکه بیشتر شرک رواج پیدا میکنه. پس مکانی میخوام تاسیس کنم برای همه ی ادیان و فقط در مورد یکتا پرستی صحبت شه چون دوست دارم همه یکتا پرست باشن و قوانین خدا رو بدونند.
اگر همه ی ما خدای یکتا رو داریم و هیچ وقت تنها نیستیم پس نیازی به خانه ی سالمندان نیست چون نگران دوران سالمندی خودمان نیستیم نگران تنهایی خودمان چون در همه حال خدا رو داریم.
اگر یکتا پرست باشیم و بدانیم بدنمان قدرتمند است دیگر نیازی به بیمارستان نیست چون بیمار نمی شویم که نیازمند دکتر باشیم.
اگر ما یکتا پرست باشیم در هر حال موفق و پیروز هستیم و خودمان میتوانیم با راهنمایی خدا راه درست را پیدا کنیم و این باور غلط است که فقط با دانشگاه رفتن موفق می شویم.
و در آخر اگر خانواده ی من مسیر درست را بروند و خودشان را باور داشته باشن و یکتا پرست باشن دیگر نیازی به کمک من ندارند.
چون همه ی ما خدا را داریم . خدای یکتا و قابل ستایش ابدی.
و این درخواست ها در دفتر من دیگر جایی نداشت اما در عوض درخواست تاسیس کتابخانه جامع اضافه شد .
کتابخانه ایی بزرگ و شبانه روزی با همه ی کتب کمیاب و ناب در همه ی زمینه ها تا همه با مطالعه کردن و اندیشیدن هدایت شوند و راه درست رو پیدا کنند و در آخر یکتا پرست شوند و قوانین را بشناسند.
در آخر ممنون از استاد عزیزم به خاطر اینکه ما رو راهنمایی کردند تا خدا رو پیدا کنیم و یکتا پرست شویم
سلام به استاد عزیزم و همه دوستان خوبم، خوشحالم که بعد از مدت طولانی نظر میگذارم و مینویسم،
به نظر من وقتی که از خدا میخوایم به ما ثروت بده تا بتونیم کمک.کنیم داریم دستهای خداوند رو میبندیم ، تنها منبع رزق و روزی خداست و این درخواست شاید به نوعی شرک باشه ، میتونیم از خدا بخوایم که ما رو دستی از دستان خودش قرار بده برای کمک.کردن به دیگران، ولی اینکه میگیم خدایا به من پول بده تا من به بنده هات کمک کنم یعنی بستن دستهای خداوند و عدم باور به اینکه روزی همه بندگان در دستان خداست.
و مورد دوم اینکه به نظر من باید از خدا بخوایم که به ما ثروت بده اونقدر که سیر بشیم و بی نیاز ، به قول استاد تا وقتی ما نیاز داریم چطور میتونیم به دیگران کمک کنیم. چراغی که به منزل رواست به مسجد حرام است.
من از خدا میخوام که بهم ثروت بده اونقدر که هر چه میخوام داشته باشم ، و ازش میخوام من رو دستی از دستان خودش قرار بده تا کمک.کنم به پیشرفت جهان.
نمیدونم جوابهام تا چه حد درست هست ولی جداً میگم خودم هم نمیدونم چطور به ذهنم اومدن ، و در حین نوشتن به ذهنم میومدن،
انشالله که بتونم و بتونیم باورهای درست رو برای خودمون بوجود بیاریم.
در پناه الله یکتا باشید
سلام
بنظرم ترمزای این درخواست اینه
که من باور دارم به تنهایی لیاقت ثروت رو ندارم و باورم اینه باید اموالمو ببخشم تا لایق شم و یه جورایی خودمونو لایق نمیبینیم و به خدا میگیم اگه پول بدی به من قول میدم کمک کنم!
ترمز عدم لیاقت
ترمز بعدی شرک خفیه
به این معنی که اگه من خیریه نزنم و کمک نکنم دیگه کسی نیست که اینکارو کنه و نیازمندا بیچاره میمونن و از بین میرن
ترمز بعدی اینه که میخوایم مخالف قوانین جهان عمل کنیم جوری که مثلا میخوایم کسایی که تو یه مدار دیگه هستن رو به زور بهشون ثروت برسونیم و این خلاف قوانینه
یا می.خوایم فقر رو ریشه کن کنیم که نمیشه
یه ترمزم مثل ترمز اول ممکنه باشه به اسم کمبود عزت نفس
به این معنی که میخوایم با زدن خیریه و کمک کردن جلب توجه کنیم
همینا ب ذهنم رسید
سلام به استادعزیزم وهمه دوستان
من چندتا باور اشتباه دراین مورد به ذهنم رسیدکه می نویسم:
1_ باورلیاقت? این افراداحساس می کنندخودشون لیاقت ندارن ازیه همچین ثروت زیادی به تنهایی بهره مندبشن? یه جورایی میخوان به خداوند “باج” بدن تادر عوض احساس لیاقت دریافت کنند.
2_ باورفراوانی? باور دارن که ثروت درجهان به اندازه کافی نیست حتما بایدثروتمندان به بقیه کمک کنن.
3_بخشش “قانونه” نه لطف کردن? ما می بخشیم برای اینکه این “قانون” افزایش ثروته. برای اینکه پول درزندگی ما جریان داشته باشه، نه از سر دلسوزی وترحم.
4_عدل خداوند? خداوند”عادله” وقوانین جهان رو براساس”عدل”قرارداده.بنابراین هرکسی که طبق قانون رفتارکنه”خودش”از مواهب ونعمت های جهان بهره مندمیشه. واگرکسی توی مدارنباشه کمک دیگران هم براش فایده ای نداره.
5_احساس گناه یاعذاب وجدان? این افراداحساس خودارزشی ندارن وشایدبه خاطر باورهای مذهبی اشتباه خیال می کنن اگه به دیگران کمک نکنن خدادوستشون نداره.
6_ موکول کردن ومشروط کردن بخشش به زمان ثروتمند شدن? “بخشش” باید درهروضعیتی صورت بگیره چون این ” قانون” جهانی ثروته.
خدایاشکرت???
درود بر همه ی دوستان
من فکر می کنم اولا خدای من بقال نیست که دفتر حساب و کتاب داشته باشه و من باهاش وارد معامله و قرارداد بشم. او خودش به هر که بخواد بی حساب می بخشه و آن قدر دستان او زیاد و توانا هستند که نیاز به دستان من نیست. اگر من چیزی می بخشم برای احساس رضایت و آرامش در خودم هست، مثل بازدمی که دمی و نفسی به دنبال خود دارد.
.
دوم باور وجود فقر، نبودی و مریضی در این گونه نذرها بیشتر از باور فراوانی و نعمت و سلامتی است. و گویی قرار است من به مبارزه با این کم بودها و نیستی ها برم.
دلیل سوم این است که در این نذر ها می گویی : خدایا « اگر» به من این را بدهی و… و همین کلمه ی شک و تردید یعنی واژه ی «اگر» ترمزی برای باورهای درست پیشین توست. تردید در به دست آوردن چیزی یعنی تزلزل باورهای تو.
من به چیزی که می خواهم می رسم. با نیرویی که خداوند به من داده ، با ایمان به وهاب بودن او، با اعتماد کامل به قدرت رب العالمین…. آن وقت مثل امروز باز هم ازین سفره ی گستره هم من می‌خورم هم دیگران.