شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 80

به نام الله بی نیاز (غنی) و بی نیاز کننده (مغنی)

من می خواهم در پاسخ به این سوال متفاوت باشم و با یک داستان واقعی مشهور و البته بی نهایت جذاب در کشور خودمون شروع کنم. قبلش یک سوال می پرسم؛ لطفا تا سوال را خودتان پاسخ فکر نکرده اید ادامه مطلب را نخوانید:)

«چگونه در مورد فقرا و بدبختان جامعه (مثل معتادان طرد شده حاشیه نشین، زندانی های فقیر، مجرمین محکوم) کاری کنم که هم مشکلات اجتماعی و اقتصادی آنها برطرف شود و هم من همراه رشد آن ها در نهایت راحتی و لذت، بینهایت ثروتمند شوم؟»

——

اگر این سوال را از خودتان پرسیدید و ذهنتان مقاومتهایی داشت بدانید کلّی مانع ذهنی جدید شناسایی کرده اید. مقاومت هایی مثل این که:

1.مگر می شود از آدم بدبخت هم پول درآورد. مگر می شود از محدودیت هم پول درآورد؟

2. مگر می شود از زندانی و مجرم سرکشی که جرم بزرگ مثل قتل انجام داده و مجبور شده اند زندانی اش کنند براحتی و بدون درد سر و با لذت پول درآورد؟

3.مگر می شود بدون این که هزینه ریالی کنم مشکلات اجتماعی و رفاهی فقرا و قشر آسیب دیده و ضعیف جامعه برطرف شود، یعنی هم خدا را داشته باشم و هم خرما را و کاری که یک دولت با آن همه امکانات نتوانسته انجام دهم و تازه از حل مشکل اجتماعی و رفاهی اون ها خودم به راحتی، لذت، ثروت برسیم؟

«مهم»4. مگر می شود بدون آن که به خدا وعده ای بدهیم و اول کاری برایش انجام دهیم، او برای ما ثروت بسازد؟

5. مگر می شود … (دیگر موانع ذهنی خودتان را شناسایی کنید)

——

علیرضا نبی، کارآفرین برتر کشور، مالک سه کارخانه بسیار بزرگ، و از اولین و برترین تولید کننده ها و صادرکننده های زیتون در کشور، مثال شناخته شده اطراف خودمون در پاسخ مثبت به مگر می شودهای بالاست (یک الگو جهت شکستن موانع ذهنی و باورهای غلط قبلی). شرط استخدام در مجموعه های علیرضا نبی «داشتن سابقه جرم است». من شخصا یاد گرفته ام نیت افراد را قضاوت نکنم و صرفا دستاوردهای ایشان را می بینم و وقتی این فرد نظر مرا جلب کرد که دیدم وضع مالی خودش، زندگی اش و ماشین و حس و حالش الحمدلله خیلی خوبه و این درحالیه که با مأیوس ترین و فقیرترین و ضعیف ترین افراد جامعه ارتباط داره و از اونها داره ثروت می سازه. همچنین داره با بکارگیری داوطلبانه مجرمین، معتادان، از جامعه طردشده ها، حاشیه نشین ها برای ایشان امید و ثروت و احساس عزت نفس می سازه. نتیجه ش این شده که قشر طرد شده جامعه که حالا از طرف او جذب شده اند با جان و دل براش کار می کنن و ایده می دن و چقدر عاشقانه دوستش دارن!! کارهای ابتکاری مثل: صادرات فرآورده‌های زیتون برای نخستین مرتبه در کشور، استفاده از نیروهای آسیب دیده در کنار نیروهای تحصیلکرده، ‌متخصص و آرمانگرا و همچنین همه جایگزینی آب دریا با آب شرب در جهت جبران بحران کم آبی در کشور، به منظور از بین بردن تلخی زیتون در کارخانه مینو دشت که برای نخستین مرتبه در دنیا انجام می‌شود همه و همه نتیجه همدلی نیروهای این کارخانه‌ها است؛ همان‌هایی که هم اکنون از دریافت یارانه هم انصراف داده اند!!!!

——-

من با الگوی بالا فکر می کنم پاسخ مسابقه استاد عباسمنش رو داده ام و پیشنهاد می کنم سوال استاد و پاسخ من رو با هم مطالعه کنید. همچنین با توجه به مثال بالا به نظرم می تونم بگم که خواهران و برادان خودم در این سایت خیلی خوب پاسخ داده اند. ولی فکر میکنم برای پاسخ به سوال استاد بهتر بود به این نکات هم توجه بیشتری شود:

1. خدا نیازی نداره که ما باید برطرفش کنیم تا اون هم در یک معامله عادی انسانی به ما ثروت بدهد. اون همین طوری بدون هیچ قید و شرطی کریم، جواد، غنی، مغنی، مجیب و مستجیبه. همچنین توجه کنیم که هیچ کار دارای اولویت و هیچ ترجیحی (حتی کمک به فقرا) برای خدا وجود نداره که طبق اون خدا مثلا خوشحال شه و به ذوق بیاد و به ما کمک کنه. پس یک طرف معامله که خدا هست نیازی به معامله نداره:))

و

2. اما طرف دیگه معامله که خودمون باشیم هم نیازی به معامله نداریم:)) اگر نگاه ما به خدا، انرژی قدرتمند شکل گیرنده بر اساس فرکانس خودمون باشه چنین ایده ای به ذهنمان نمی رسه. چون اصلا لازم نیست برای این که توانایی ثروت ساختن رو داشته باشیم کاری کنیم، چون همین الان قدرت در دست ماست و خدا بدون شرط همراه ماست. این باور ماست که جهانو شکل می ده قراره با چه شرط و شروطی به ما ثروت داده بشه. اما اگر وارد معامله ای که استاد مثال زده بشیم در حقیقت نشانگر اینه که خدا رو و جهانمون رو مشروط کرده ایم و جهان رو به صورت مشروط ثروت ساز می دونیم و چنین باوری داریم. اثر بد این باور هم اینه که خودمون با باورمون جهانی مشروط و محدود برای ثروتمند شدنمون خلق کرده ایم.

=> در نتیجه این که وقتی در یک معامله دو طرف معامله نیازی به حضور در پای معامله نداشته باشن، شکل دادن به چنین معامله ای صرفا بخاطر محدودیت های باوری ماست که داره جهان ما رو از لحاظ ظرف ثروت کوچیکتر می کنه.

امیدوارم تونسته باشم منظورم رو واضح، توحیدی، طبق آموزه های استاد، شفاف و جذاب توضیح بدم

از همه تون سپاسگزارم