چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

سلام بر همه عزیزان

روزشمار 140 فصل پنجم

نکاتی که توی دفترم یادداشت کردم و میگم بعدش میرم سراغ تمرینی که استاد دادن

* هیچ وقت جایگاهتو فراموش نکن که از کجا به کجا رسیدی

(یه لحظه چشمام و بستم و به ندای قبلی که بودم فکر کردم واقعا اون کجا و این ندای شگفت انگیز دوست داشتنی الان کجا)

* حس کمبود و بوجود نیار برای ناسپاسی بعنوان مثال سپاسگزار باش ازینکه به خواستت رسیدی حتی اگه اون خواسته ت بعنوان مثال یه ماشین مدل پایینه یا یه خونه 1خواب قبلن همینم نداشتی پس اول سپاسگزار باش ناسپاسی نکن تا برسی به خواسته بزرگترت

(در این باره میتونم این مثال و بزنم خب من سالها بود مدل گوشیم اندروید بود و از خیلی جهات اذیت میشدم تضاد برام بوجود اومد و اون تضاد باعث شد بخوام مدل گوشمو تغییر بدم و ایفون بخرم چون اندروید یه بدیه داره وقتی ویروس میگیره حتی اگه جا داشته باشی بازم ارور کمبود فضا میده و این خیلی برام خسته کننده شده بود کم کم با کار کردن روی خودم تصمیم گرفتم ایفون بگیرم خب اولش پول نداشتم برم اخرین مدل و نو بخرم هدایت شدم به گوشی یکی دو مدل پایینتر از اخرین مدل موجود در بازار که در حد نو بود اوایلش اینقدر حسم خوب بود و سپاسگزار بودم و ذوق داشتم که تا 6ماه اول عشق میکردم ولی بعدش نجوا و ناسپاسی ازینکه دست دوم خریدی خراب میشه لیاقت نداشتی و یه عالمه نجوا اومد سراغم که گوشی تو یه مهمونی از روی باند افتاد روی سرامیک و صفحه ش به کل رفت یادمه یکی دو روز تعمیرات بود بعد که فهمیدم ناشکری کردم و تمرکز کردم رو منفی ها سریع تغییر مسیر دادم و کنترل ذهن گوشی درست شد مثل روز اولش موبایلی گفت مراقبش باش خیلی حساس شده ممکنه اینبار به کل بسوزه من توجه نکردم و مجدد فقط سپاسگزار و نکات مثبتشو همیشه دیدم و سالها برام کار کرد و میکنه این اواخر فقط چون خیلی ازش کار کشیدم رفتم باطریشو تعویض کردم خلاصه میخوام بگم واقعا قانون تو همه چیز صدق میکنه شاید اگه گوشی نو هم خریده بودم با تمرکز به نکات منفی ش همین وضع و برای خودم رقم میزدم )

* هدف و خواسته ت و انتخاب کن و مسیرش هم یادت بمونه چون وقتی بهش رسیدی همون مسیر و میتونی برای خواسته های دیگت ازش استفاده کنی

* یادآوری مسیر باعث میشه هم فروتنانه تر بشی هم انگیزه بگیری برای هدف های بعدیت

* بیاد بیار چی باعث شد به خواسته ت برسی چه تعهدی؟ چه ایمانی؟ چه الگوهایی پیدا کردی؟ چجوری ذهنت و کنترل کردی؟

* اگه در مدار قانون باشی و فقط همیشه روی خودت کار کنی سیر تکاملیت فقط رو به بالا هست حالا یا با سرعت یا اروم اروم اما هیچ وقت سیر نزولی نداری بستگی به خودت داره

* اگه داری نتایج پایدار میگیری بدلیل مسیر درستیه که داری میری و اگه نتایجت موندگار نیست بخاطر اینکه از مسیر خارج شدی و مسیر و یادت رفته چگونگی رسیدن و یادت رفته

حالا بریم سراغ تمرین:

جاهایی که مسیر و درست رفتم و نتایج موندگارتر بوده:

* در زمینه روابطم شاید یه جاهایی عصبی بودم حوصله نداشتم ذهنم منفی بوده اما مدتش خیلی کم بوده و باعث نشده سقوط کنم و خب برعکسش یه جاهایی هم بیشتر روی خودم کار کردم و روند صعودی رو کاملا حس کردم نشانه هاشم حال خوبم با خودم ارامشم تحسین دیگران رابطه خوب افراد با من لبخند روی لب رهگذرهایی که بسادگی حتی از کنارشون رد شدم علاقه بیشتر پارنترم نسبت به خودم خوشی و خنده و حال خوب در کنار خانواده خبری از دعواهای قبل نیست همه و همه باعث سپاسگزاری روزانه ساعتی و حتی لحظه ای من هست

جاهایی که مسیر و اشتباه رفتم و نتایج موندگار نبوده :

* عدم ثبات مالی گاهی زیر صفر گاهی بصورت مقطعی خیلی بالاا گاهی هدایای ارزشمند از طریق دستان خدا گرفتم گاهی حتی ازم سواستفاده مالی شده و از یه جا به بعد بیشتر نشده اما کمم نشده همینجوری تو یه مقطع ثابت مونده و خب اینم من خیر دیدم و سپاسگزاری کردم یه جاهایی خودم میدونم اشتباهاتم کجا بوده کمبود، احساس عدم لیاقت در زمینه مالی، ترس، توانایی هامو نادیده گرفتن اینا رو بوضوح حسش کردم بعنوان مثال

الگوی تکراری پشت هم برام بوجود میومد و من هی از شغل های مختلف کارمندی مثل یویو میپریدم شغل دیگه برای اکثرشم توجیه های به ظاهر منطقی داشتم که البته پشت پرده ترس و نادیده گرفتن توانایی هام مخفی شده بود شغل هایی که فقط به چشم پولسازی بیشتر بهشون نگاه میکردم کارهایی که پول توش بود و از بیرون پولساز بود اما من تو همون شغل ها پایینترین درامد اون قشرو داشتم و حتی یه جاهایی شرکت رو به بدترین اوضاع مالیش میرفت همون سالی که من اونجا مشغول بودم به هر بهانه ای یچزی میشد که کسب و کار من از بقیه بیشتر اوضاعش پیچیده میشد و من بجای حل موضوع ازشون فرار میکردم و شغلمو عوض میکردم اشغالها رو میریختم زیر مبل تو روانشناسی ثروت و یه فایل لایو استاد هم دربارش کامنت گذاشتم و مفصل توضیح دادم که دیگه این اواخر باز داشتم همین کار و تکرار میکردم میخواستم برم پیش یکی از دوستام که تو کار املاک در منطقه خودش کلی پول ساخته بود یه خانم مستقل که همه جوره تضمین مالی کرد که برم پیشش و هوامو داره و پول تو شغل هست و همون حرفهای همیشگی که برای ذهنم خیلی اشنا بود و انگار ذهنم رفته بود تو کلام دوستم و مسیری که من باز داشتم فراموش میکردم اما اینبار که سال پیش بود و داشت جرقه میخورد که از کارم بیام بیرون دیگه جنس من تغییر کرده بود دیگه صدای گفتگوهای درونیم و میشناختم هدایت یکم برام پررنگ تر شده بود صداش بهم گفت بمون تو همین شغل و تغییر و با خودت شروع کن نه تغییر شغل و تغییر منطقه شغلی دیگه فرار نکن همینجا باش و خودت و تغییر بده و اجازه بده پیش بره ببینیم چجوری میشه الانم ازونجا اومدم بیرون تقریبا یه 4.5 ماهی شده اما به بهانه اینکه شغلمو تغییر بدم و پول از اسمون ریخته نبود یسری مسائل دیگه که پای جسارت و جرات در میون بود و البته جهان داشت میزد زیر گوشم الانم تصمیم گرفتم فقط و فقط برم سمت علاقم حتی اگه پیداش نکردم برای بخور نمیر نرم سمت شغلی که دوباره همه چیز تکرار بشه بعبارتی سپردمش دست خدا من چیکارم تا الان نتونستم در این باره تصمیم درستی بگیرم ازین جا به بعدش با خودش هرچی اون بگه با گوش جان میپذیرم حداقل میگم گفت و گوش نکردم که امیدوارم اینقدر بهم جرات و جسارت بده که پا روی ترسهام بزارم

ممنونم ازتون استاد اینهمه کنکاش در درون و پیدا کردن شخصیت و شناخت صدای درونم و همش و مدیون شمام بینظیرید دوستتووون دااارم خدایا شکرت