چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

بنام خدایی که بشدت کافیست

سلام

قبل از هر چیزی استاد عزیزم بی نهایت سپاسگزارم که میشنوید هدایت هایی که میشید و این باعث‌میشه حرف های نابی از طریق شما بشنویم

وقتی مدرسه میرفتم این باور در وجود من بود که من شاگرد متوسطی هستم دیگه و این باعث‌شده بود همیشه همینطور باشه تا اینکه تو‌دبیرستان برای اولین بار دوتا تجدیدی آوردم و خیلی بهم برخورد ، من قبول کرده بودم دانش‌اموز‌متوسطی هستم و در درس‌های ریاضی ‌و انگلیسی لب مرز ولی اینکه تجدیدی بیارم نه ولی همون باور باعث‌شد بالاخره این دو درس رو‌تجدید بشم و از همون موقع ناآگاهانه شروع کردم به تغییر نگرشم و وقتی نتیجه اش رو‌دیدم طوری که حتی معلما هم تعجب کرده بودن برای نمره های بالایی که گرفتم چون به قول اونا بچه هایی که میان شهریور فوقش نمره قبولی بگیرند ولی من 19 گرفتم ‌و این باعث شد من بعد همون دو تا تجدیدی از سال بعدش جزو برترین های مدرسه باشم و بعدش برای اولین بار تو تاریخ فامیلمون دانشگاه دولتی قبول بشم

مورد دوم‌

سازمانی بود که همیشه دوست داشتم در اون کار کنم و‌ این اتفاق هم افتاد و در اون مجموعه مشغول شدم که اولین و مهم‌ترین نهاد ورزش در هر استان هست که البته همین مشغول شدنم در این سازمان هم به لطف کار کردن روی خودم بوده چون از طریق تقویت و بهبود باورهای عزت نفس ‌‌و‌توانمند شدنم‌در بحث ارتباطی اتفاق افتاد، طوری که قبلش مثلا یه بار عموم رفت همونجا که از طریق یکی از دوستانش که در اونجا مشغول بود بخواد من رو‌ جذب کنند که بعد خارج شدن از اون اداره و بهم‌زنگ‌زد که عمو‌ من رفتم تو‌رو‌معرفی‌کنم‌ولی بهم گفتن شما درمورد کی حرف می‌زنی؟ ایشون رو که ما خودمون میشناسیم دختر خیلی خوب‌و‌پرتلاشی هست که چند ماه بعدش خودشون بهم پیشنهاد دادند و اونجا مشغول شدم

بعد سه سال بعد اینکه اوضاع خوب پیش نرفت و‌نتونستن رسمی ام‌کنند ولی تونستم افسار ذهنم را در دست بگیرم و به خودم یادآوری کنم که در مدت این سه سالی که در این مجموعه بودم به لطف آزادی زمانی ای که بدست آورده بودم به حوزه ای مثلا هدایت شدم که هیچ‌وقت فکرشو نمی کردم از کنارش هم رد بشم و‌اونم‌عکاسی‌بود، من قبلش حتی بلد نبودم چطوری دوربین رو‌ روشن میکنن ولی وقتی وارد اون مجموعه شدم با اینکه قبلا دوربین خیلی خوبی هم‌داشتند که یکی از کارمندا میبرتش و‌در واقع تجربه بدی داشتن ولی برخلاف اینکه منم بهشون کفته بودم عکاس نیستم ولی دوربین جدید خریدن ‌‌دادن دستم ‌‌و‌من شروع کردم تو مسابقات ورزشی مختلف و برنامه های مختلف عکاسی کردن و به لطف الله هر بار بهتر و بهتر شدم تا اینکه بعد یک‌سال هدایت شدم برای خرید دوربین خودم

یه مورد دیگه تو انجام تمرینات موسیقی ام هست که بعضی جلسات واسم‌طول کشیده ولی تونستم افسار ذهنم رو‌دستم بگیرم و‌با این فکت که زینب همونطور که بعضی جلسات رو تونستی راحت و‌درست دربیاری این جلسه رو هم میتونی پس و این کلی کمکم می‌کرد

یا درمورد همین مسیر کار کردن روی‌ خودم، بعضی وقتها که شرایط سخت شده با این فکت افسار ذهنم رو دستم گرفتم که زینب تو تا همین سه چهار سال پیش حتی نمی تونستی دوره ها رو‌بخری ولی با کار کردن روی خودت با فایلهای رایگان و رشدی که در وجودت انفاق افتاد تونستی بخری شون، بعدش با دوره هایی که خریدی تونستی برای اولین بار واسه خونه مبل بخری چیزی که قبلا در خونه ما وجود نداشته، تونستی کلی زیبایی رو‌ببینی و‌ لمس کنی طوری که چند قبل اون تو زندگی ات نبوده ، الان تو خیلی خیلی از جاهای زیبای همین شهرت رو‌رفتی دیدی چیزی که برای شاید خیلی از اطرافیانت حتی اونایی که از نظر مالی خیلی بهتر از تو هستن هم قفله، پس باز هم میتونی فقط کافیه ادامه بدی این حرف ها این فایل ها برای یک سال و‌دو سال و چند سال نیست باید همیشه باشه