ذهن تو به خاطر سالها تمرکز بر محدودیت‌ها و مشاهده‌ی کمبودهای زندگی آدمهای اطرافت و «تقلای پایان ناپذیرشان» برای کسب نانی بخور و نمیر، نا آگاهانه برنامه ریزی شده تا بدترین سناریوی ممکن را درباره‌ی سهمی بچیند که می‌توانی از فراوانی بی انتهای نعمت‌های جهان تجربه کنی.
ذهن تو ناآگاهانه کدنویسی شده، تا بدبینانه‌ترین نگاه را به دستاوردها و کیفیت زندگی افرادی داشته باشد که، احتمالا تجارب‌شان هیچ سنخیتی با کمبودها و محدودیت‌هایی که با آنها دست به گریبان هستی، ندارد.
اما آنچه که باید برایت چالش برانگیز بشود، تلاش برای نادیده گرفتن، جعلی دانستن و حقیقت نداشتنِ این مدارک و شواهد-که فقط فروانی نعمت‌های جهان و امکان پذیریِ تجربه‌شان را برای تو شهادت می‌دهد- نیست، بلکه باید به دنبال عواملی بگردی که بین تو و آن نعمت‌ها سدّ ساخته و این تفاوت را در نتایج، بوجود آورده است. عاملی که بیرون از تو و خارج از دسترسِ تو نیست. بلکه درون تو و کاملاً تحت امر و کنترل آگاهانهی توست.
باید به عنوان موجودی که «همتا و مانند خداوند» است، آگاهانه ذهن محدودت را از مدار خارج کنی و قدرت و سلاحی را به خدمت بگیری که برای خلق آگاهانهی زندگی‌ات در وجودت نهادینه شده است.
این سلاح-که قدرتش مافوق تصورات بشری است، کنترل ذهن و کنترل کانون توجه نام دارد. همان که قرآن آن را تقوا می‌نامد و عامل برتری آدمیان نسبت به یکدیگر برمی‌شمارد. زیرا حقیقت این است که، میزان موفقیت هر فرد، به میزانِ توانایی او در کنترل ذهنش است.
حقیقت این است که میزان تجربه‌ی هر فرد از نعمت‌ها و برکت‌های بی انتهای این جهان، به اندازه‌‌ای است که می‌تواند فراوانی نعمت‌های جهان را باور کند.
اما ذهنی که سالها در محاصره‌ی محدودیت‌ها و کمبودها بوده، چگونه فراوانی نعمت‌ها را باور می‌کند؟!
پاسخ ساده است.
باید «برعکس عمل کردن» و «وارونه رفتار کردن» نسبت به شیوه‌ها و عادت‌های کهنه‌ی قبلی را شروع کنی و با صدّق بالحسنی شدن، عملاً بر علیه باورهای محدودی کننده ی قبلی‌ات بشوی.
باید به جای حسادت به دستاوردهای دیگران، تحسین آن نعمت‌ها را بر‌گزینی؛
باید از کذّب بالحسنی بودن دست برداری و به جای برچسب زدن به آن دستاوردها یا جعلی، غیر انسانی و دروغ پنداشتن‌شان، آنها را به عنوان سند و شاهدی در ذهنت نگه بداری که «فراوان بودن نعمت‌ها و فرصت‌ها» و «امکان پذیری تحقق خواسته‌هایت» را به تو نوید می‌دهد.
باید از تمرکز بر نشانه‌های کمبود، روی بر‌گردانی و با تأیید کوچکترین نشانه‌های فراوانی، به آنها قدرت ببخشی؛
باید شروع به لیست کردنِ افرادی نمایی که در هر دقیقه با پیوستن به جمع ثروتمندان، پایان ناپذیر بودن نعمت‌ها، فرصت‌ها و بازارها را شهادت می‌دهند؛
اینها همان کدهایی است که آرام آرام، ذهنت را برای فراوانی برنامه ریزی می‌کنند و درهای نعمت و برکت را به روی زندگی‌ات باز نگه می‌دارند.
«باور به فروانی» یعنی، تغییرِ آرام آرامِ ریشه‌‌های محدودکننده‌ای که افکار، رفتار، راهکارها، ایده‌ها و نگاه محدودکننده‌ات را درباره پول و ثروت شکل داده و تو را در مدار تجربه‌ی کمبودها و احاطه شدن با محدودیت‌ها قرار داده و شرایط نادلخواه کنونی را برایت ساخته است.
«ساختن باور فراوانی» یعنی، برپا کردن جهادی اکبر برای تغییر برنامه‌ای که تو را به این باور رسانده که: «همه‌ی چیزهای خوب، کم و ناکافی‌اند»
جهادی اکبر که رفتارهایت را از کنترل ذهن خارج و تحت رهبری و هدایتِ قلبت قرار می‌دهد. یعنی اساس آن رفتارها را از باور به کمبود به «باور به فراوانی» تغییر می‌دهد تا:
به جای تلاش برای پایین کشیدن دیگران و جعلی و بی ارزش پنداشتن دستاوردهایشان به منظور بالا نگه داشتن خودت، «نگاهِ ارزشمندانه و کاربردی» به علائقت را یاد بگیری و با تمرکز بر علائقت، خودت را رشد دهی.
و به جای رقابت سرسختانه با دیگران و کپی کردن ایده‌های آنها، پتانسیل منحصر به فرد علائقت را درباره خلق ثروت، ببینی و باور کنی، فارغ از اینکه دیگر افراد موفق، از چه راهی چنین دستاوردهایی را ساخته‌اند.
جهاد اکبر، به معنی سختی و رنج بیشتر نیست، بلکه به معنای تعهد جدّی‌تر برای کنترل ذهن و برای گماردن نگهبانی تا دندان مسلح برای ورودی‌های ذهن است که اجازه‌ی ورود هر نگرش، فکر، ایده، خبر، باور و نگاهی را نمی‌دهد.
نگهبانی از جنس ایمان به امکان پذیر بودن تحقق رویاهایت است. ایمانی که آنقدر سریع عمل می‌آورد که فرصتی برای دوباره فکر کردن و سنجیدن محدودیت‌ها یا کمبودها، نمی‌ماند.
نگهبانی از جنس: «بیش از نیاز نوع بشر عشق، سلامتی، ثروت، فرصت و خوشبختی وجود دارد»
«نگهبانی از جنس ایمان به فراوانی» که خودش را در تحسین دستاوردهای دیگران نشان می‌دهد و کوچکترین نشانه‌های فراوانی را ارج می‌نهد و به عنوان سندی در ذهنش نگه می‌دارد که به او امکان پذیر بودن رویاها و تحقق خواسته‌هایش را یادآور بشود.
حقیقت این است که فروانی نعمت‌ها، ثروت‌ها، فرصت‌ها، آدمها و … طبیعتِ این جهان است. فقط این ما هستیم که باورها و نگرش‌های متفاوتی درباره‌ی «رفاهِ در حال گسترش این جهان» داریم و همین تفاوت، سهمِ ما از میزان تجربه‌ی این رفاه را تعیین کرده است.
حقیقت این است که، برای افراد موفق فرقی ندارد که دستاوردهایشان تحسین شود یا دروغ و جعلی سنجیده شود، اما وقتی به جای تحسین، حسادت را برمی‌گزینی و بخل می‌ورزی و به جای تأیید و آشکار ساختن آن نعمت‌ها، پوشاننده‌ی آنها می‌شوی، دنباله رو محدودیت‌های ذهنت می‌شوی و با طناب او به چاه محدودیت‌های بیشتر می‌روی و با کمبودهای بیشتر احاطه می‌شوی.
حقیقت این است که، با برچسب زدن به موفقیت‌های دیگران و جعلی دانستن ثروتشان، نعمت‌ها و ثروت‌ها از آن افراد گرفته نمی‌شود. اما ماندن در این فرکانس، آنچنان به شما ضربه می‌زند و در مدار محدودیت‌ها نگه می‌دارد که به سختی از عهده‌ی تأمین نانی بخور و نمیر برمی‌آیی.
حقیقت این است که، نگاه حسادت، آمیز، محال و ناباورانه به نعمت‌ها و امکاناتی که دیگران در زندگی‌شان تجربه می‌کنند، باور کمبود را در ذهنت می‌کارد و ذهنت را برای تجربه‌ی کمبودهای بیشتری از سلامتی‌و خوشبختی و رفاه، کدنویسی می‌کند.
پس قبل از اینکه ذهن فرصتی برای حسادت یا انکار آن نعمت‌ها و ثروت‌ها بیابد، به خودت لطف کن و با کلام، نگاه و باور خودت، به خودت ظلم نکن و خودت را از اینهمه فراوانی و رفاهی که جهان را در برگرفته، محروم نکن.
بلکه با تحسین و سپاسگزاری، وجود نعمت‌ها و فراوانی را تأیید و باور کن تا به سمت تجربه شان هدایت بشوی. این الگوریتم ورود ثروت به زندگی است.
آگاهی‌ها و تمرینات دوره روانشناسی ثروت 1، اجرای جهاد اکبری را در عمل به ما یاد می‌دهد که آرام آرام این نگهبان را در وجود‌مان می‌سازد و بر سردر ذهن‌مان می‌گمارد تا از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان بربیاییم و به این وسیله، در مدار تجربه رفاهِ بیشتر، سلامتی بیشتر، عشق بیشتر قرار بگیریم و سطح عالی‌تری از کیفیت را نه فقط در وضعیت مالی‌مان-بلکه در تمام جنبه‌های زندگی‌مان تجربه کنیم.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD462MB31 دقیقه
- فایل تصویری راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»142MB31 دقیقه
- فایل صوتی راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»14MB31 دقیقه
سلام استاد عزیزم… سلام خانم شایسته عزیزم… سلام دوستان خوبم… امروز لایو جدیدتون رو دیدم که توش به بی‌نظیرترین شکل ممکن بهمون گفتید که یه سری آدمها که به الهامات خداوند عمل کردن و میکنن نسبت به اکثریت جامعه برای تغییرات آینده آماده‌ترن.
استاد عزیزم… از سایت خودتون و تسلا و آمازون مثال زدید و بیشتر به آمادگی‌های لجستیکی اشاره کردید اما من دوست دارم اینجا از خداوند خودم سپاسگزاری کنم که از سالها قبل از طریق این سایت من رو از لحاظ روحی و ذهنی برای چنین شرایطی آماده کرد…
استاد عزیزم… چقدر این شرایط دقت قوانین جهان رو واضح‌تر از قبل به من نشون داد… این شرایط مثل یه کلاس عملی برای من بود که باعث شد هر لحظه کلام خدا و حرف‌های شما رو برای خودم یادآوری کنم…
استاد عزیزم…
– ممنونم که بهم یاد دادی که مومنان واقعی لاخوف علیهم و لا هم یحزنون هستند. پس اگر من می‌ترسم و اندوهگین میشم یعنی ایمان واقعی ندارم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که تضادها جزو طبیعی این زندگی هستن و باعث پیشرفت ما و گسترش جهان میشن.
– ممنونم که بهم یاد دادی که هیچ اتفاقی به ظاهر خوب یا بد نیست و این واکنش من به واسطه باورهای منه که نتیجه رو تعیین میکنه.
– ممنونم که بهم یاد دادی که خداوند ما رو با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش میکنه و خودِ خود خدا به صابران درود میفرسته.
– ممنونم که بهم یاد دادی که از مرگ نترسم.
– ممنونم که بهم آیه قرآن رو یادآوری کردی که میگه هیچ گریزی از مرگ نیست و من به جای ترس از مرگ باید از زندگی نکردن بترسم: هر جا باشید، مرگ شما را درمی‌یابد؛ هر چند در برج‌های محکم باشید. (آیه 78 نساء)
– ممنونم که بهم یاد دادی که میشه از دل هر اتفاق به ظاهر ناخواسته یه جنبه مثبت بیرون کشید.
– ممنونم که بهم یاد دادی که نجوای ناامیدی و ترس از جانب شیطانه و این شیطانه که وعده فقر و تهیدستی میده.
– ممنونم که بهم یاد دادی که بهترین زمان برای تغییر زمانی هست که شرایط ایده‌آله.
– ممنونم که بهم یاد دادی که اگه تغییر نکنم و راکد بمونم مثل همون قورباغه تو آب پخته میشم و میمیرم.
– ممنونم که بهم یاد دادی از تغییر نترسم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که به دل ترس‌هام وارد بشم و مهارت‌های جدید یاد بگیرم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که اگه تو مدار سلامتی باشم نیازی نیست نگران هیچ چیز باشم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که از وقت آزاد خودم باید برای سرمایه‌گذاری روی خودم و جدا کردن خودم از بقیه جامعه استفاده کنم.
– ممنونم که بهم یاد دادی باید بتونم از تنهایی خودم لذت ببرم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که نباید هویت خودم رو به ارتباطم با افراد دیگه گره بزنم.
– ممنونم که بهم انعطاف‌پذیر بودن رو یاد دادی.
– ممنونم که بهم یاد دادی اگه قوانین ساده جهان رو باور نکنم و بهشون عمل نکنم جهان با چک و لگد اونها رو بهم میفهمونه.
– ممنونم که بهم یاد دادی که کارها همیشه میتونه ساده‌تر و سریع‌تر و بهتر از چیزی که من تصور میکنم انجام بشه.
– ممنونم که توحید و شرک رو بهم توضیح دادی و بهم یاد دادی که اگه میخوام با صورت زمین نخورم و جهان بهم سیلی نزنه نباید روی هیچکس جز خدا برای رزق و روزی خودم حساب کنم… نه یه شرکت خاص… نه یه آدم خاص…
– ممنونم که بهم اعتقاد به فراوانی حتی تو شرایط به ظاهر سخت رو یاد دادی و گفتی که خداوند از هزاران طریق و دست که به عقل من هم نمیرسه میتونه بهم روزی بده… و ترزق من تشاء بغیر حساب…
– ممنونم که بهم یاد دادی که اگه اهرم رنج و لذت رو برای خودم تو جنبه‌های مختلف ترسیم نکرده باشم همیشه تغییرات ضروری رو پشت گوش میندازم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که تو شرایط سخت به جای انجام یه کار عملی با احساس بد باید اول به دنبال یه راه حل ذهنی برای رسیدن به احساس بهتر باشم.
– ممنونم که بهم یاد دادی که هیچ وقت برای تغییر دیر نیست.
– ممنونم که بهم نشون دادی کلی پتانسیل و استعداد و مهارت و ایده تو وجودم هست که سال‌هاست داشته خاک میخورده.
– ممنونم که بهم یاد دادی که یه واقعیت ثابت و یکسان برای کل انسان‌ها و شرکت‌ها و … وجود نداره.
– ممنونم که ایمان به غیب رو بهم یاد دادی.
– ممنونم که مفهوم توکل رو بهم یاد دادی و گفتی که خدا برای کسی که باورش میکنه کافیه.
– ممنونم که سپاسگزاری در تمام شرایط رو بهم یاد دادی و به بهترین شکل بهم یاد دادی که شکر نعمت نعمتم رو افزون میکنه.
یک دنیا سپاسگزارم…