مصاحبه با استاد | نحوه برخورد با تهمت - قسمت 1

لیلا …لیلا… لیلای عزیزم

دویست و بیست و دومین امتیاز مثبت رو من به تو دادم لیلای زیباو خوش قلب من (222)

نمیدونم از کدوم آگاهی نابت بنویسم

و اما بزرگترین تلنگرش،

انّا لله و انّا اِلَیهِ راجعون بود

من همیشه از شنیدن این آیه غصه م می‌گرفت

چون یاد مردن می‌افتادم

منی که فکر میکردم اصلا و ابدا از مرگ نمیترسیدم

ولی

همیشه از این آیه حس بدی داشتم چون یادآور مرگ بود برام

و اما

تو

لیلای عزیز

به من و بقیه دوستان یادآوری کردی که معنی این آیه اینه که هروقت حالت خوب نبود و نیاز به گرم ترین و پر مهر ترین آغوش دنیا داشتی بیا تو بغل خودم

من هم امروز برای انجام کاری رفتم به محل کار قبلیم

همکارها همه و همه با نهایت ذوق و شوق ازم استقبال کردن و کلی بهم احترام گذاشتن

چون همه شون آدم های مثبت اندیشی بودن الّا یک نفر

همون خانمی که سالها پیش کلی با هم سر حسادت ایشون درگیر بودیم

و من کلا توی اون 21 سال بین حدود 100 تا همکاری که باهاشون کار کردم فقط با سه نفرشون که فوق العاده حسود و زیرآب زن بودن مشکل داشتم

این خانم هم دوره ای و هم سن و سال من بودن و از لحاظ مالی و جایگاه و مقام و پست از ماها بالاتر رفتن و راستش من هم تا قبل از این خیلی حسادت میکردم بهشون و میگفتم حق من و بقیه بود که انقدر صادقانه کار میکردیم و دو برابر ایشون زحمت می‌کشیدیم ولی ایشون با زیرآب زنی و… به این مقام رسیدن

اما الان خوشحالم که طور دیگه ای واقعا فکر میکنم:

– اولا برخورد سرد امروزشون رو گذاشتم پای حسادت

و بقول استاد تو دلم گفتم که این بنده خدا اونهمه مال و مقام داره ولی از درون آتیش حسادت داره میسوزونه ش

و آرامش و ازش میگیره

وقتی می بینه من بعد از بازنشستگی چقدر تغییر کردم و روحیه م انقدر خوبه و همه. میگن چقدر جوان تر شدی و… میسوزه

و من نباید حسادت کنم به انسان حسودی که خدا در قرآن مذمتش کرده

اون خودش در رنج هست

خوشحال باش که تو چیزی داری که اون بهت غبطه میخوره چون خودش نداره

اون احترام و محبتی که تک تک همکارهای دیگه برای من قائل شدن و با شور و شوق با وجود اینکه خیییلی سرشون شلوغ بود وقت گذاشتن و برای اون که رئیس شون هست اصلا احترامی قائل نیستن آتیش حسادت رو در وجودش شعله ور کرده و نزاشته با تو گرم احوالپرسی کنه

بجای ناراحت شدن ، و حسادت به جایگاهش و حقوقش و …. بگو هرکی هر جا هست جای درستش هست

به خودت بگو : دوست داشتی پست و مقام اون و داشتی ولی همکارها اینطور مسخره ت میکردن و تیکه بهت مینداختن و دوستت نداشتن ؟

اون به این گنج حرمت و مهر تو تو دل همکارها حسادت میکنه

و اون دقیقا الان تو شرایطی هست مثل خیلی از همکارهای دیگه که تا وقتی سر کار بودن و رئیس بودن و… همکارها و ارباب رجوع از ترس مقامشون سلامش. و جواب میدادن و بعد بازنشستگی نگاهش هم نمیکردن

نمونه ش خانم فلانی… که دقیقا همین اخلاق و داشت و الان حدود 5 سال یا بیشتره که بازنشست شده و حتی روش نمیشه یک بار تو یکی از محل کارهای قبلیش پا بزاره

چون میدونه کسی جواب سلامشم نمیده

و

تو اینطور خداوند مهرت رو تو دل همه انداخته

– بعد چند ساعت یه ترسی تو دلم افتاد که نکنه از سر حسادت همون کارشکنی هایی که سالها پیش انجام میداد و کلی مشکل برام بوجود آورده بود ، انجام بده و توی فلان مساله برام دردسر درست کنه؟؟؟

البته که من خدا رو شکر خیلی تو یه موضوع نگران کننده باقی نمی مونم

ولی الان با خوندن کامنت شما آروم تر شدم و گفتم

کس دیگه ای نیست تو دنیا

منم و خدا

قدرت رو به کی دارم میدم؟

بنده ای که اگه همین الان خدا اراده کنه نفسش بالا نمیاد ؟؟؟

جون این بنده دست خداست

مهم ترین و بزرگترین نعمت هر بنده که نفسش هست دست خداست

بعد تو از اعتبار و آبروت میترسی ؟؟

همه چیز دست اونه

اونم که هروقت و از هرچی بترسی آغوشش بازه

پس

لاتخف و لاتحزن

نترس و غمگین نباش

او شاهد و حاضر. و ناظره

ناظره و می بینه که چطور رو آوردی به آغوش امن خودش

و بهش میگی جانان من

من تاب ضربه های این ذهن خبیث رو ندارم

اون من و میترسونه

اون می بینه که من دیگه دارم کمتر میترسم از بنده هات

می بینه که این روزا خیلی خیلی کمتر دارم قدرت میدم به بنده هات

میخواد این خانم و که یادآور خاطرات تلخ زمان جاهلیت و ترس از دیگران بود رو جلوی چشم من بیاره و کاری کنه که حالا از اون بترسم

و به ریشم بخنده و بگه

دیدی هنوز از دیگران میترسی و بیشتر از خدا بهشون قدرت میدی؟

پس نگو دیگه نمی‌ترسم

بله اعتراف میکنم این پاشنه ی آشیل منه

حتی وقتی خوب فکر میکنم می بینم

این روزا مستاجرم که یک آقا هست ، داره سر تخلیه واحد که بخاطر عدم پرداخت بموقع اجاره ها ازش خواستم بازی در میاره ،

فکر می‌کنم چون من خانم هستم ایشون فکر کرده زورش به من میرسه و من نمیتونم بیرونش کنم و…

برای همین میام و به دروغ بهش پیام میدم که همسرم گفتن حکم تخلیه بگیر و به ضامنتون میخواد زنگ بزنه و…

یعنی در واقع دارم خودم و پشت همسرم قایم میکنم و به دروغ ایشون و میندازم جلو. تا مستاجرم بترسه و تخلیه کنه

بعد با خودم گفتم خب این کارت ریشه ش چیه؟

– اول قدرت دادن به اون آدم که میتونه اذیتم کنه و خدا کمکم نمیکنه در مقابلش

– دوم با کار نادرست (دروغ) میخوام کارم و پیش ببرم چون فکر میکنم اگه راست بگم و محکم وایسم بگم آقا تحت هر شرایطی حتی اگه کل اجاره سال رو هم واریز کنی تخلیه کن کارم پیش نمیره

پس خدا این وسط کجاست؟

خدایی که پشتم بود کجاست؟؟

مگه از این خدا رزق لایحتسب نخواستی؟

مگه این امکان وجود نداره که تو رزق لایحتسب خدا که میخواد بهت بده چند تا ملک دیگه باشه که بخوای اجاره بدی؟؟؟

میخوای مشکلات همه ی اونها رو هم با دروغ و پشت این و اون قایم شدن حل کنی ؟؟

پس کی میخوای به جهان ثابت کنی قوی شدی و لایق نعمت های بزرگتر و رزق لایحتسب شدی ؟؟؟

– مگه به این باور خوب نرسیدی که :

خداوند همواره همراه تمام نعمتها هست ، پس هیچکس نمیتونه هیچ نعمتی رو از من بگیره چون

اللهُ خَیرُُ حافِظا

خدا بهترین حافظه

حافظ مال و جان و آبروی من

پس نترس و نگران نباش

بقول لیلای عزیز :

فقط من هستم و تو و سکوت وعشق.

تمام شد